Praxeis ton Apostolon. The Acts of the apostles;

31쪽

επὶ τω νόματι Ἱησos ριστο ει ἄφεσιν μαρτιῶν, καὶ λήψεσΗ την δωρεαν του ἁγίου πνεύματος. 39. Τμῖν γάρ στιν ἡ παγγελία καὶ τοις τέκνοις μῶν καὶ πῆσιτοις ει μακράν, σου αν προςκαλέσητa κύριος θεὸς ημῶν. 40. Eτέροις τε λόγοις πλείοσι διεμαρτύρετο καὶ παρεκάλει λέγω AAητε - της γενεὰς της σκολιὰς ταύτης. 41. O μεν οἴνωσμένως ἀποδεξάμενοι τον λόγοναυτολεβαπτίσbησαν, καὶ προςετέἈησαν τῆ μέρα κείν'

αποστολων καὶ τῆ κοινωνία καὶ τα κλάσει το ἄρτου καὶ

ταῖς προςευχαῖς. 43. Ἐγένετο δε πύσν ψυχὴ φόβος,

πολλά τε τέρατα καὶ σημεια δια τῶν ἀποστόλων γίνετο. 44. Πάντες δε ι πιστεύοντες σαν ἐπι το αυτ και εἶχον ἄπαντα κοινά 45. και τα κτηματα καὶ τὰς πάρξεις επίπρασκον, καὶ διεμέριζον αυτ πὰσι, καΗότι αν τις

χρείαν εἶχε, 46. in ημέραν τε προῆκαρτεροῖντες os obυμαδὸν ε τω ἱερω κλῶντές τε κα οἶκον ἄρτον αετελάμβανον τροφῆς εν γαλλιάσει και ἀφελότητι Qαρδίας, 47. αἰνοῖντες τον Ἀεὸν καὶ χοντες χάριν προς λυν τον λαόν. G δε κύριος προςετειε του σω - αένους, ' μέραν τῆ εκκλησία.

32쪽

ἱερόν. . ος ἰδὼν Πέτρον καὶ Ιωάννην μέλλοντας εἰςιέναι εἰς το ἱερὸν ρώτα λεημοσύνην λαβεῖν. 4. Ἀτε-

νισας δε Πετρος εἰς αυτον συν τω Ιωάννη εἶπε βλέψον εἰς μὰς 5. G δε πεῖχεν ὐτοῖς προςδοκῶν τι παραυτων λαβεῖν. . Εἶπε δε Πετρος ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ πάρχει μοι - δε εχω, τουτο σοι δίδωμι ' ν τω νόματι ησοῖ ριστου του a ζωραίου γειραι καὶ περιπάτει. T. Καὶ πιάσας αυτὸν της δεξιῶς χειρὸς γειρε, παραχρῆμα δε στερε ησαν αὐτο αἱ βάσεις καὶ τασφυρά S. καὶ ξαλλόμενος στη, καὶ περιεπάτει, καιε in συν αὐτοῖς ις' ιερὸν περιπατων καὶ ἁλλόμενος καὶ αἰνων τον Ἀεόν. . Καὶ εἶδεν αυτὸν πῶς ὁ λαὸς

περιπατουντα, καὶ αἰνοῖντα τὸν Η εό 10. επεγίνωσκοντε αυτόν, τι υτος ην Ο προς την λεημοσύνην καΗήμενος

επὶ τη ραὶ πύλη o ιερου, καὶ πλήσBησαν Βάμβους κa εκστάσεως επὶ τω συμβεβηκότι αὐτω. 11. Κρατουντος δε αὐτολτον Πέτρον καὶ ωάννην, συνεδραμε προ αυτούς πὰς ὁ λαὸς επὶ γῆ στοα τῆκαλουμενη Σολομῶνος in βοι. 2. Iδὼν δὲ Πετρος ἀπεκρίνατο προς το λαό ἄνδρες Ισραηλῖται, t

δυνάμει δε εὐσεβεία πεποιηκόσι του περιπατεῖν αὐτόν p

των πατέρων μων, δόξασε τον παῖδα αὐτο Ἱησοῖν δι-ela μεν παρεδώκατε, καὶ μνήσασB αὐτὸν κατὰ προς.

33쪽

τυρες σμεν. 16. Καὶ επὶ τ πίστει του νόματος αυτουτουτον, νοεωρεῖτε καὶ οἴδατε, στερέωσε το νομα αὐτos,

καὶ ἡ πίστις ' δι αυτos δωκεν αὐτω την λοκληρίαν ταύτην πέναντι πάντων μῶν. 17. Καὶ νυν, δελφοί, οἶδα, τι κατα ἄγνοιαν πράξατε, ςπερ καὶ οι ἄρχοντες υμῶν. I S. G δε εος α προκατήγγειλε δια στόματος πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῖ, παΗεῖν τον ριστόν,επλήρωσεν ἴτω. s. μετανοήσατε οὐ καὶ επιστρέ- φατε ει το ξαλειφ ῆναι μῶν τὰς μαρτίας, πως αν ψωσι καιροὶ ἀναψύξεως απὸ προςώπου του κυρίου, 20. καὶ ἀποστειλ τον προκεχειρισμένον μιν ησοῖν

Xριστόν, 1. o δεῖ οὐρανὸν μεν δέξασbαι ἄχρι χρόνωναποκαταστάσεως πάντων, δν λάλησεν ὁ εὸς διαπτόματος τῶν γίων αὐτο προφητῶν αἰῶνος. 22. Mωsσῆς μεν προς τους πατέρας εἶπεν ' τι προφήτην μῖν αναστήσει κύριος ὁ Ηεὸς μῶν εκ τῶν aδελφῶν-ῶν ως ωλ' αὐτο ἀκούσεσΗ κατὰ πάντα, σα νλαλήση προ υμὰς 23. Eστα δε πὰσα ψυχή, τις αν μὴ ἀκούση οὐ προφήτου κείνου, ξολοΗρε νήσεταιε το λαοὐ 24. Καὶ πάντες δε οἱ προφῆται απὸ Σαμουὴλ καὶ τῶν ὐεξῆς σοι ελ ησαν, καὶ κατήγγειλαν τὰς μέρας ταύτας 25. Τμεῖς es τε οι υἱοὶ τῶν

34쪽

τω ἀποστρέφειν καστον απὸ των πονηριῶν μῶν. IV. μούντων δε αυτῶν προς τον λαόν, ἐπέστησαν αὐτοῖς ι ιερεῖς H ὁ στρατηγος του ἱερο και ι αδ δουκαῖοι 2. διaπονούμενοι δια το διδάσκειν αυτούς τον λαὸν καὶ καταγγέλλειν ν τω Ἱησο την ἀνάστασιν την κ νεκρῶν. 3. Καὶ πέβαλον αὐτοῖς τας χεῖρας καὶ Βεντο ις τήρησιν εἰς την αἴριον. ην γαρ σπέραηδη. 4. Πολλοὶ δε τῶν ἀκουσάντων τον λόγον πίστευσαν, καὶ γεν, Η ὁ ρομος τῶν νδρῶν ςεὶ χιλιάδες πέντε. 5. Ἐγένετο δε επὶ την αἴριον συναφῆναι αὐτῶν τούς ἄρχοντας καὶ πρε υτέρους καὶ γραμματεῖς εις Ιερουσαλήμ, G. και Ανναν τον αρ χιερέα, καὶ Καῖ φαν καὶ Ιωάννην και Αλέξανδρον, καὶ

Oσοι σαν ε γένους αρχιερατικοῖ. T. καὶ στήσαντες αυτούς ε τω μέσω πυνBάνοντο ' εν ποία δυνάμει λευποίω νόματι ποιήσατε τοῖτο μεῖς S. Τότε Πέτρος πλησΗεὶς πνεύματος γίου εἶπε προ αὐτούς ' ἄρχοντες

νοῖς, εν τίνι ἴτ9ς σέσωσται, 10. γνωστὸν στω πῶσιν

οῖν καὶ παντὶ τω λαω Ἱσραήλ, οτι εν τω νόματι 'Insos ριστο τοὐ Ναζωραίου ον μεῖς σταυρώσατε, ο ὁ Θεὸς γειρεν κ νεκρῶν, ν τούτω οἶτος παρέστηκει

35쪽

συν αὐτοῖς εστῶτα τον τε2 εραπευμενον, οὐδεν ε obdντειπεῖν. 5. Κελεύσαντες δε αυτοῖς ξω του συνεδρίου ἀπελ Ἀεῖν, συνεβαλον προς ἀλλήλους G. λέγοντες ' τι ποιήσομεν τοῖς ἀνBρώποις τούτοις; τι με γαρ γνωστον σημεῖον γέγονε δ αυτῶν, πῆσι τοι κατοικοῖσιν Ἱερου-

απει σωμεΗα αὐτοῖς μηκέτι λαλεῖν επι τω νόματι τούτω μηδενὶ aνΗρώπων. S. Καὶ καλεσαντες αυτούς,

παρηγγειλαν αὐτοῖς το κοόλου μη ἈέγγεσΗαι μηδεδιδάσκειν επὶ τω νόματι του Ιησου. 19. δε Πέτρος εαι Ιωάννης ἀποκριΗέντες προς αὐτούς εἶπον - δίκαιόν ἐστιν νώπιον του εολυμῶν ἀκούειν μαλλον η του A eos, κρίνατε. 20. οὐ δυνάμεb γαρ ημεῖς, α εἴδομεν και, κούσαμεν, μη λαλεῖν. l. ι δε προωαπειλησάμενοι

απελυσαν αὐτούς, μηδεν υλίσκοντες το πῶς κολάσωνταιαυτούς, δια τον λαόν, τι πάντες ἐδόξαζον τον ob ἐπιτω γεγονότι. 22. τῶν γαλην πλειόνων τεσσαρά in τ

36쪽

ἄνΗρωπος, si ον γεγόνει το σημεῖον τωὐτο τη ἰάσεως.

23. 'Aπ ύΗέντες δε ino προς τους ἰδίους, καὶ ἀπήγγειλαν σα προ αυτούς ι ρχιερεῖς καὶ οι πρες- βύτεροι εἶπον. 24. O δε ἀκούσαντες os ob αδὸν ραν φωνὴν προς τονθεὸν καὶ εἶπον δέσποτα, συ θεός, ὁ ποιήσας τον οὐρανον καὶ την γῆν και τηνθάλασσαν καὶ πάντα τα εν αὐτοῖς 25. ο δι στόματος αυὶδ παιδός σου ειπών ' να τί φρύαξαν Ἀνη και λαοὶ μελέτησαν κενά; 26. Παρέστησαν οι βασιλεις της γης καὶ iἄρχοντες συνήφησαν επὶ το αυτὸ κατα του κυρίου καὶ κατὰ του ριστο αυτos. T. Συνήφησαν γὰρ επ'α Ηείας εν τῆ πόλει ταύτη επὶ τον ἄγιον παῖδά σου Tησοὐν ον χρισας, φώδης τε καὶ Πόντιος Πιλάτος συν-Ηνεσι καὶ λαοῖς Ἱσραήλ, 28. ποιῆσαι σα ἡ χείρ σου καὶ ἡ βουλή σου προώρισε γενέ-αι. 29. Και τανὼν κύριε, επιδε επὶ τὰς ἀπειλὰς αυτῶν, καὶ δὸς τοῖς δούλοις σου μετὰ παρρησίας πάσης λαλεῖν τον λόγον σου, 30 ε τω την χεῖρά σου κτείνειν σε ει ἴασιν καὶ σημεῖα και τέρατα γίνεσΗαι διὰ του νόματος os a se παιδός σου ησοῖ. l. Καὶ δεηΗέντων υτῶν εσαλεύΗη ὁ τόπος, εν ω σαν συνηγμένοι καὶ επλήσΗησαν παντες πνεύματος ἀγίου, καὶ λάλουν τον λόγον

τοῖ Ἀεοὐ μετὰ σαρρησίας. 32. οὐ δε πλήΗους των πιστευσάντων δεν ἡ καρδίακα ἡ ψυχη μία, καὶ οὐδε εἷς τι των παρχόντων αὐταμ εν ἴδιον εἶναι, ἀλλ' ῆν αὐτοῖς ἄπαντα κοινά. 33. Κα

37쪽

V. ΤΩΝ - ΠΟΣΤΟΛΩΝ. 13 μεγάλη δυνάuει ἀπεδίδουν το μαρτυριων οἱ αποστολοιπῆς αναστάσεως του κυρίου ησοῖ, χάρις τε μεγάλη νεπὶ πάντας υτούς. 34. υ τα ἐνδεής τις πῆρχενεν αὐτοῖς ' σοι γαρ κτήτορες χωρίων η οικιῶν πῆρχον,

εκάστω, καBότι αν τις χρείαν εἶχεν. 36. Ιωσῆς δε, επικληΗεὶς Βαρνάβας υπὸ τῶν ποστολων ο εστιμεSερμηνευόμενον εος παρακλήσεως), Λευἴτης, Κύπριος τω γένει, 37. πάρχοντος αὐτω αγροῖ πω λήσας νεγκετο χρημα καὶ Ἀηκε παρα τους πόδας τῶν αποστόλων.

γυναικι abτοὐ πώλησε κτῆμα, . καὶ νοσφίσατο απὸ της τιμῆς, συνειδυίας και η γυναικὸς υτosse καὶενέγκας μερος τι παρὰ τους πόδας τῶν ποστόλων

εΗηκεν. 3. με δε Πετρος ' Ἀνανία, δια τί επλήρωσεν ὁ σατανὰς την καρδίαν σου, ψεύσαοαί σε το πνεῖμα τοἄγιον καὶ νοσφίσασbαι απὸ τῆς τιμῆς οὐ χωρίους 4. Οὐχ μενον σοὶ μενε, καὶ πραΗἐν ε τ σy εξουσίαυπῆρχε τί ὁτι Βου εν se καρδία σου το πράγμα τοὐτος ου εὐεύσω ἀνBρώποις, ἀλλα τω εω. 5. 'Aκούων δε Aνανίας τους λόγους τούτους πεσὼν ξέψυξε καὶεγενετο φόβος μεγα επι πάντας τους ἀκούοντας αὐτα. 6. Ἀναστάντες δε ι νεώτεροι συνεστειλα αυτόν, καιε νεγκαντες Βαφαν T. γένετο δε ς ωρῶν τριῶν διάστημα, καὶ η γυνὴ υτο μὴ ιδυῖα το γεγονὸς ει ψεν S. Ἀπεκρειη δε αὐτη ὁ Πέτρος ' εἰπέ uoti εἰ

38쪽

τοσούτου το χωρίον ἀπέδοσΗε ἡ δε ειπε ναί, τοσούτου. 9. -δε Πέτρος εἶπε προ αυτήν ' τι τι συνεφωνήΗηυμῖν πειράσαι το νεῖμα κυρίου; δού, οἱ πόδες των Ἱαφάντων τον ἄνδρα σου επὶ τὴ Ηύρα, καὶ ξοίσουσί σε. 10. Eπεσε δε παραχρῆμα παρα τους πόδας αυτοῖ a ιεξέψυξεν ει ε or τε δε οι νεανίσκοι εἴΘΡ αὐτ ννεκράν, καὶ ἐξενέγκαντες Ηαψαν προς το ἄνδρα υτῆς. I l. Καὶ γένετο φόβος μέγας ἐφ ο ν η εκκλησίαν καιεπὶ πάντας τους ἀκούοντας αὐτα. 12. ια δε των χειρων των ἀποστόλων γίνετο σημεῖα καὶ τέρατα εν τωλαω πολλά- καὶ σαν μοΗυμαδὸν ἄπαντες ε τλ στοαΣολομῶνος 13. των δε λοιπῶν ουδεὶς τόλμα κολλὰ σΗαι αὐτοῖς, αλά μεγάλυνεν αυτούς ὁ λαός Id. μὰλλονδε προςετί Βεντο πιστεύοντες τω κυρίω, πλήΗη νδρῶν τε καὶ γυναικῶν, Ι5. ςτε aτὰ τὰς πλατείa εκφέρειντους α ενεῖς και τιΗέναι επὶ κλινῶν καὶ κραββάτων, ἶνα ερχομένου Πέτρου καλὴ σκιὰ επισκιάσy ιν αυτῶν.

IG. Συνῆρχετο δε καὶ το πλῆ,ος τῶν πέριξ πόλεων εις Ἱερουσαλήμ, φέροντες ασ2 ενεῖς καὶ ὀχλουμένους υπὸ

πνευμάτων,κοάρτων, οῖτινες Ἀεραπεύοντο ἄπαντες.

17. ναστὰς δε ὁ ἀρχιερεύς καὶ πάντες ι συναὐτω, ὴ ἴσα α εσις τῶν Σαδδουκαίων, πλήσΗησανξήλου, IS. καὶ επέβαλον τὰς χεῖρας αυτῶν επὶ τους ἀποστόλους καὶ Αεντο αυτούς εν τηρήσει δημοσία. I9. Aγγελος δε κυρίου δια τῆς νυκτὸς νοιξε τὰς ύρας της φυλακῆς, ξαγαγών τε αυτούς εἶπε 20. πορεύεοε

39쪽

V. TΩ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 15ρηματα της ζωῆς ταύτης. l. 'Aκούσαντες δε εἰς Φουυπὸ το ορΗρον ει το ερον καὶ δίδασκον παραγενόμενος δε ὁ ἀρχιερεύς καὶ οι συν αὐτω συνεκά λεσαν τοσυνέδρων καὶ πὰσαν την γερουσίαν των υιων Ἱσραήλ, καὶ πέστειλαν ει το δεσμωτήριον, ἁ φῆμαι αὐτούς. 22. οἱ λίπηρέται παραγενόμενοι οὐχ ευρον αυτούς ντὴ φυλακῆ, ἀναστρέψαντες δὲ ἀπήγγειλαν 23. λέγοντες

Or το μεν δεσμωτηριον εὐροαεν κεκλεισμένον εν πάσηaσφαλεία καὶ τους φύλακας εστῶτας προ των υρῶν, ἀνοίξαντες δε σω οὐδένα εἴρομεν. 24. N. δὲ κουσαν του λόγους τούτους , τε ιερεύς καὶ ὁ στρατηγος του ερο καὶ οι ρχιερεῖς, διηπόρουν περὶ αὐτῶν, τί νγένοιτο τοὐτο. 25. Iαραγενόμενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοῖς λέγων - τι δού, οι ἄνδρες, ους Ἀε- εν τοφυλaκῆ, εἰσιν ν τω Ῥω, στῶτες καὶ διδάσκοντες τον λαόν. 26. Τότε ἀπεψὼν ὁ στρατηγος συν τοι ὁπηρέταις γαγεν αυτούς οὐ μετα βίας ' φοβοῖντο γαρ του λαόν, να μη λι ασΗῶσιν. T. γαγόντες δὲ αὐτοὐς εστησαν ε τω συνεδρίω καὶ πηρώτησεν αὐτούς ὁ ἀρχιερεῖς S. λέγω οὐ παραγγελία παρηγγει μενοῖν μη διδάσκειν ἐπι τω νόματι τούτω ς καὶ ἰδού, πεπληρώκατε την Ιερουσαλὴμ της διδαχῆς μῶν καὶ βούλεσΗε παγαγεῖν ἐφ' Ἱμὰς το ἶμα του ἀνBρωπου τούτου. 29. ἈποκριΗεὶς δὲ ὁ Πετρος καὶ οι πόστολοι ειπον πεδε χεῖν δει εω μὰλλον δε ἀνΗρώποις. 30. Θεὸς τῶν πατέρων μῶν γειρεν Ιησουν, ον ὁμεῖς διεχειρίσασΗε κρεμάσαντες Ἀπὶ ξύλου II. ποῖτον -

40쪽

μεῖς σμεν αυτολμάρτυρες των ρημάτων τούτων, καὶ τοπνε, δε οἰγιον, ο εδωκεν ὁ εὸς τοι πεδεαρ χοῖσιν αὐτω. 33. οἱ δε ἀκούσαντες διεπρίοντο καὶ βουλεύοντο ἀνελειν αυτούς. 34. Αναστα δε τις εν τω συνεδρίω Φαρισαῖος νόματι Γαμαλιήλ, νομοδιδάσκαλος, τίμιος παντὶ, λαω, κέλευσεν ἔξω βραχυ τι τους αποστόλους ποιῆσαι. 35. ἶπέ τε προ αυτούς Ἀνδρες Ἱσραηλῖται,πρς ετ εαυτοῖς, επὶ τοι ἀνΗρώποις τούτοις τι μέλλετε πράσσειν. G. Προ γαρ τούτων των μερῶν νεστη Θευδὰς λέγων εἶναι τινα αντόν, ω προςεκολλήΗ αριΗ-μις ανδρῶν ςεὶ τετρακοσίω ος ἀνyρέbη, καὶ πάντες,οσοι περοοντο αὐτω διελύΗησαν καὶ γένοντο εις ουδέν. 37. Μετα Οὐτον ανέστη ούδας ὁ Γαλιλαιος εν ταῖς

ἡμέραις της ἀπογραφῆς, καὶ ἀπεστησε λαὸν κανὸν

οπίσω αυτοῖ κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες, σοι πεί-

Ηοντο αὐτω διεσκορπί-ησαν. S. Καὶ τα ὁ λεγωυμῖν, ἀπόστητε απὸ τῶν νbρώπων τούτων καὶ εύσατε αυτούς,-Oτι εὰν τὶ ε ανἈρώπων η βουλὴ αύτη θ τοἔργον τοῖτο, καταλυΗήσεται, 30 ε δε εκ eos εστιν, ου δύνασBε καταλsσα αυτό, , ποτε καὶ Αεομάχοι εὐρεΗῆτε. 40. Ἐπεί ησαν δε αὐτω καὶ προςκαλεσάμενοι τους ἀποστόλους δείραντες παρήγγειλαν μηλαλεῖν επὶ τω νόματι οὐ 'Ιησοῖ, καὶἰπέλυσαν αυτούς. 4 l. Οἱ μεν οὐν πορεύοντο χαίροντες απὸ προςώπου τοῖσυνεδρίου, τι περ οὐ νόματος κατηξιωbησαν ἀτιμα