Praxeis ton Apostolon. The Acts of the apostles;

51쪽

IX. ΤΩΝ - ΠΟΣ 1 ΟΛΩΝ. 2 καὶ διερχόμενος εὐηγγελίζετο τὰς πόλεις πάσας, ως Oi, ε Θειν αυτὸν εις Καισάρειαν. IX. G δὲ αὐλος ετ εμπνεω, πειλῆς και φόνου εις τους μαΗητας του κυρίου, προςελψὼν τω ἀρχιερε 2. τήσατο παρ αυτου πιστολὰς ει Σαμασκὸν προῆτὰς συναγωγάς, πως εάν τινας εἴρη της δολοντας, ἄνδρας τε και γυναῖκας, δεδεμενους ἀγάγη ει Ἱερουσαλήμ. 3. Ἐν δε τω πορεύεσBαι γενετο αυτο εγγίζειν ΥΛαμασκῶ καὶ ξαίφνης περι στραφεν αυτον φως απὸ του ουρανου 4. καὶ πεσων επὶ την γῆν κουσε φωνην

λέγουσαν αὐτω Σαούλ Σαούλ, τί με διώκεις Εἶπε δε ε τίς εἶ, κύριε ὁ δε κύριος εἶπεν ' γώ εἰμι Ιησοος, νσυ διώκεις ' σκληρόν σοι προς κεντρα λακτίζειν G. ρε- μων τε καὶ ωβῶν εἶπε κύριε, τί με ελεις ποιῆσαι; καὶ ὁ κύριος προ αυτόν ἀνάστηΗ καὶ 'λεψε εις την πόλιν, καὶ λαληAήσεταί σοι, τί σε δει ποιεῖν. . οἱ δόἄνδρες- συνοδεύοντες αὐτω εἱστήκεισαν εννεοί, ἀκούοντες

Σαλος ἀπο της γης, νεωγμενων δε των φΗαλμῶναυτολοὐδενα ἔβλεπε χ ξιραγωγο-τες δε αὐτὸν εἰς γαγον sις αμασκόν. s. Καὶ ην μερας ρει μη βλεπων, καὶ ου εφαγεν οὐδε πιεν. 0. H δε τις μαΗητὴς εν Λαμασκω ονόματι Ἀνανίας, καὶ εἶπε προ αυτὸν ὁ κυριος εν ὁράματι Ἀνανία. G δε εἶπεw δολεγώ, κύριε. 11. δὲ κυριος προ αυτόν ' ἀναστὰς πορεύ-ητι επὶ την ρυμηντην καλουμένην εὐΗεῖαν, καὶ ζήτησον εν οικία Ιοὐδα

52쪽

τούτου, ὁσα κακα ποίησε τοις γίοις σου Ἱερου- σμήμ - 14. καὶ δεδε αει εξουσίαν παρὰ των αρχιερεων δῆσαι πάντας τούς επικαλουμενους τὸ νομά σου. 15. ιπε δε προ αυτὸν ὁ κύριος πορεύου, τι σκεῖος εκλογῆς μοι στὶν οἶτος του βαστάσαι τὸ νομά μουενώπιον Ανῶν καὶ βασιλεων, υιῶν τε Ἱσραῆλ. 6. γωγὰρ ὁποδείξω αὐτω, ὁσα δε αυτὸν περ του ὀνόματος μου ποεῖν. 17. Ἀπῆine δε 'Aνανίας καὶ ις ηψεν εις την οἰκίαν, καὶ ποεὶς π υτὸν τὰς χεῖρας εἶπε Σαούλαδελφέ, ὁ κύριος ἀπεσταλκε με, Ιησοὐς ὁ ὀμείς σοι ντὴ ὁδω 54ρχου οπως ἀναβλεφης καὶ πλη-ῆς πνεύματος γίου. S. Καὶ υΗέως ἀπέπεσον απὸ των - μῶν αὐτο Aςεὶ λεπίδες, ἀνεβλεφε τε παραχρῆμα, και ἀναστας βαπτίσειη. s. Καὶ λαβὼν τροφὴν νίσχυσεν Ἐγένετο δε μετὰ των ἐν Aαμασκω μα τῶν ημερας τινάς

τοὐτου καὶ δεδε εἰς τοὐτ εληλύἈει, ἶνα δεδεμένους αὐτούς ἀγάγη επὶ τους αρχιερεῖς. 22. Σαλος δε μὰ ov

53쪽

ιστός. 23. N. δε πληροῖντο μέραι ἱκαναί, συνεβουλεύσαντο οἱ Ιουδαῖοι ἀνέλειν αυτόν 24. γνώσBηδε τι Σαυλω ἡ πιβουλὴ αὐτῶν. παρετηροῖντο δε καὶ

α πύλας μέρας τε και νυκτός, πως αὐτον ἀνέλωσι

25. λαβόντες δε αυτὸν οἱ Gηταὶ νυκτὸς καBηκαν διὰ

του τείχους χαλάσαντες ε σπυρίδι.

επειρατο κολλὼσἈαι τοῖς μαΗηταῖς και πάντες φοβοsντο αυτόν, μὴ πιστεύοντες τι εστ μαΗητής. T. Βαρνάβας δε πιλαβόμενος αυτὸν γαγε προς τους ἀποστόλους, καὶ διηγήσατο αὐτοῖς, πῶς ν η ὁδω εἶδε To κύριον, καιοτι λάλησεν αὐτω, ast πῶς εν αμασκω παρρησιάσατο ἐν τω νόματι του ησοὐ. S. H ην με αυτῶν εἰς- πορευόμενος και εκπορευόμενος ευ Ιερουσαλὴμ και παρρησιαζόμενος εν τω νόματι του κυρίου 'd σου.

20. λάλει τε καὶ συνε τε προς του Ελληνιστάς ' ἱδ επεχείρουν αυτὸν ἀνελεῖν. 30. Ἐπιγνόντες δε οἱαδελφοὶ κατήγαγον αυτὸν εις Καισὰρειαν κυὶ ξαπέστειλα αυτὸν εἰς Ταρσόν. 31. ι μεν οὐν εκκλησίαι κα ὁ λης της Ουδαίας και Γάλιλαίας καὶ Σαμαρείας εἶχον εἰρήνην, οἰκοδομούμεναι και πορευόμενα τω φόβω του κυρίου, καὶ, παρακλήσει το αγίου πνεύματος ἐπληbύνοντο. 32 'Eγενετο δε ΙΠέτρον διερχόμενον δια πάντων κατελψεῖν si προς τούς αγίους τοὐς κατοικουντας Λύδδαν. 33 Eύρε δεεκεῖ ἄνbρωπόν τινα ἰνέαν νόματι, ἐξ τῶν ὀκτωτατακείμενον Ἀπὶ κραββάτω, ὁ ην παραλελυμένος.

54쪽

30 ΠΡΑΞΕΙΣ X. 34. Και εἶπεν αυτ ὁ Πέτρος ' Αἰνέα, ἰῆταί σε ησοὐς ό ριστός ἀνάστὴ τι καὶ στρῶσον σεαυτω. Καὶ Θέως ἀνέστη. 35. Καὶ εἶδον υτον πάντες οἱ κατοικοῖντες Λύδδαν καὶ τον Σάρωνα, οἶτινες επέστρεψαν επὶ τον

ἀγαΗων εργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ων ἐποίει. T. Ἐγένετο δε εν ταῖς ἡμέραις κείναις ἀσΗενήσασα αυτὴν ἀποανεῖν δεούσαντες δε αυτὴν Ηηκαν εν περυγω. S. Ἐγγύς δε ούσης Λύδδης p i οἱ aBηταὶ ἀκούσαντες, τι Πέτρος εστὶν εν αυτῆ, zέστει- ν δυο ἄνδρας προς αὐτον,

βαλὼν δε ξω πάντας ὁ Πέτρος Ἀεὶς τα γόνατα προςηύξατο, και επιστρέψας προς το σῶμα εἶπε Tino , ἀνάστηΗι -δε νοιξε τους Θαλμούς αυτῆς ' καὶ ἰδοῖσα τον Πέτρον ἀνεκαAισε. l. οὐ δε αυτῆ χεῖρα ἀνέστησεν αυτήν ' φωνήσας δε τους αγίους καὶ τὰς χήρας πanέστησεν αὐτὴν ζῶσαν. 42. Γνωστὸν δε γένετο κήολης της Ἱόππης, καὶ πολλοὶ πίστευσαν επὶ τον κύριον.

43. Ἐγένετο δε μέρας ἱκανὰς μεῖναι αυτὸν Ἱόππyπaρά τινι Σίμωνι βυρσεῖ. X. 9hρ δε τις me Καισαρεία ὀνόuατι Κορνήλιος,

55쪽

X. ΤΩΝ - ΠΟΣTΟΛΩΝ. 31 ἐκατοντάρχης εκ σπείρης της καλουμένης ταλικῆς,2 ευσεβὴς καὶ φοβούμενος τον eo συν παντὶ τω οἴκω

νος του εο διαπαντός 3. εἶδεν εν νάματι φανερῶς, ωςεὶ ραν εννύτην της μέρας ἄγγελον του εο εἰςελ- Ηοντα προς αὐτον καὶ εἰποντα αὐτω Κορνήλιε. 4. δὲ ἀτενίσας αὐτω καὶ es φοξος γενόμενος εἶπε ' τί στι, κύριε; εἶπε δὲ αὐτω rροςευχαί σου καὶ αἱ λεημο- συναι σου ἀνέβησa εἰς μνημόσυνον ενώπιον του εου.

5. Καὶ νυν πέμψον εἰς Iόππην ἄνδρας καὶ μετάπεμψαι

Σίμωνα, ο επικαλεῖται Πέτρος G. ὁτος ξενίζεται παρά τινι Σίμωνι βυρσεῖ, ω εστιν οικία παρα Baλασσαν.

z. 12 δ ἀπῆλΗεν ἄγγελος ὁ λαλῶν αὐτω, φωνήσας

δύο των οἰκετῶν αυτοῖ καὶ στρατιώτην εὐσεβῆ των προς- καρτερούντων αὐτω, S. καὶ ἐξηγησάμενος αὐτοῖς παντα ἀπέστειλεν αυτούς εις την ὀππην. . di δε παύριον, ὁδοιποροὐντων κείνων καὶ se πολε εγγιζόντων, ἀνέβη Πέτρος επὶ το δῶμα προςεύωσἈαι περὶ ραν κτην. 10. Ἐγένετο δε πρόςπεινος, καὶ Αελε γεύσασBαι ' παρασκευαζόντων δὲ κείνων πέπεσεν επ' αὐτο εκστασις, I. καὶ Ηεωρεῖ τον οὐρανον ἀνεωγμένον, και καταβαινον σκεῖός τι A OBόνην μεγάλην, τέσσαρσιν ἀρχαῖς δεδεμένον, και κάBιέμενο επὶ της γῆς, 12. εν ω πῆρχε πάντα τατετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ Ηηρία καὶ τα ρπετὰ καὶ ταπετεινὰ του οὐρανοῖ. 3. Καὶ γένετο φωνὴ προς αὐτό ἀναστάς, Πέτρε, υσον καὶ φάγε. 4. δὲ Πέτρος

εμε ' μηδαμῶς, κύριε ' τι οὐδέποτε φαγον πὰν κοινον

56쪽

αυτό - ὁ εος καΗάρισε, συ μη κοίνου. G. Toὐτο δεεγένετο επὶ τρίς καὶ πῶλιν ἀνελήφΗη το σκευος ει τον οὐρανόν. IT. L. δε ε εαυτω διηπόρει ὁ Πέτρος, τί αν εἴη τουραμα, ο εἶδε, και δού, οι ἄνδρες ι απεσταλμένοι ἀποτου Κορνηλίου , διερωτήσαντες την οἰκίαν Σίμωνος, πε- στησαν επὶ τον πυλῶνα S. καὶ φωνήσαντες πυδε - νοντο ε Σίμων ὁ πικαλούμενος Πετρος in δε ξενίζεται. I9. To δε Πετρου διενἈυμουμένου περὶ του ρύματος, εἶπεν αὐτω ο νεῖμα ιδού, ἄνδρες τρεις ζητοῖσί σε 20 Δ λα ἀναστὰς κατάβηΗι, καὶ πορεύου συν αὐτοῖς μηδεν διακρινόμενος ὁτι εγω ἀπέσταλκα aυτούς. 21. Καταβὰς δε Πέτρος προς τους ἄνδρας εἶπεν ' δού, γλειμι, ον ζητεῖτε τις η αιτία, δι ην πάρεστες 22. οἱ δε εἶπον ' Κορνηλιος ἐκατοντάρχης, ἀνὴρ δίκαιος καὶ φοβού-

έεενος τον εόν, μαρτυρούμενός τε πο-λου os Ἀνους των ουδαίων, χρηματίσBη πο αγγέλου γίου μεταπέμψα α σε ει τον οἶκον αυτο καὶ ἀκοῖσαι ρήματia παρα os. 23. ἰςκαλεσάμενος ὁ αὐτούς ξένισε, νῆδε παύριον ἀναστὰς ξῆλΗ συν αὐτοῖς, καί τινες των ἀδελφῶν των ἀπ Ἱόππης συνηλΗον αὐτή 24. καὶ πνεπαύριον εἰςηλΗον εις την Καισάρειαν ὁ δε Κορνήλιος ην προςδοκῶν αὐτούς, συγκαλεσάμενος τους συγγενεῖς αυτο καὶ τους ναγκαίους φίλους. 25. N. δε γένετο τολεις Βεῖν τον Πέτρον, συναντήσας αὐτω ὁ Κορνήλιος πεσων επι τους πόδa προςεκύνησεν. 26. Q Πετρο

57쪽

ορας μην νηστεύων καὶ την εννύτην ἄραν προςευχό μενος εν ω οἴκω μου, καὶ ἰδού, ἀνὴρ στη νώπιόν μου νε-ῆτι λαμπρα, I. καί φησι Κορνήλιε, εἰςηκούσΗησου η προςευχὴ καὶ αἱ λεημοσύναι σου μνήσΗησανε πιον του eos. 32. Πέμψον ουν εἰς 'Iόππην καὶ μετακάλεσα δίμωνα, ο επιΓαλεῖται Πέτρος ' οἶτος ξενίζεται εν οικία Σίμωνος βυρσέως παραδε naσσαν ς παραγενόμενος λαλήσει σοι. 33. ξαυτῆς Ουν πεμψα πρός σε, σύ τε καλῶς ποίησας παραγενομενος Νυν υνπάντες μεῖς νώπιον του eos πάρεσμεν ἀκοῖσαι πάντατα προςτεταγμένα σοι υπὸ του Ηεo9. 34. 'Aνοίως δε Πέτρος το στόμα εἶπεν ' π ἀλγὶ-Ηείας καταλαμβάνομαι, τι υ εστι προςωπολήπτης Βεός, 35. ἀλλ' εν παντὶ Ἀνει ὁ φοβούμενος αυτὸν καὶεργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτὸς αὐτ εστι. G. ον λόγον, δν απέστειλε τοις cola 'Iσραήλ, ευαγγελιζομενος εἰρήνην δια ησos ριστοδ οἴτό εστι πάντων κύριος. 37. Υμεῖς ἴδμε το γενόμενον ρῆμα καΗ λης της

58쪽

δυνάμει, o δήψεν εὐεργετων καὶ ἰώμενος πάντας τους καταδυναστευομένους υπὸ του διαβόλου, τι ο θεὸς νμετ αυτοῖ. 39. Καὶ μεῖς μάρτυρες πάντων ων ποίησενεν τε se χάγρα των Ιουδαίων καὶ Ιερουσαλήμ ε ν

καὶ ἀνεῖλον κρεμάσαντες επὶ ξύλου. 40. Οὐτον 'εὸς ἡγειρε τ τρίτy μέρα καὶ εδωκεν αυτον εμφανῆ γενέ-at,

41. υ παντὶ τω λαω, ἀλλὰ μάρτυσι τοι προκεχειροτονημένοις υπὸ οὐ eo ἡμῖν, οἶτινες συνεφάγομεν καὶ συνεπίομεν αὐτω μετα , ἀναστῆναι αυτὸν ε νεκρῶν ' 42. καὶ παρήγγειλεν μῖν κηρῖξαι τω λαω καὶ διαμαρτύρασBαι, τι αυτός εστιν ὁ ἄρισμένος ὁπο os eos κριτης ζώντων κώ νεκρῶν. 43. ούτω πάντες ι προφῆται μαρτυροῖσιν, ἄφεσιν μαρτιῶν λαβειν δια os νό-

ματος αυτοῖ πάντα τον πιστεύοντα ει αυτόν. q. Eτι λαλοῖντος οὐ Πέτρου τα ρηματα αὐτα, πέπεσε τοπνεῖμα οἰγιον επι πάντας τους ἀκούοντας τον λόγον. 45. Καὶ ξέστησαν οι κ περs τομῆς πιστοί, σοι συνηλ-

Ηον τω Πέτρω, τι καὶ επὶ τα Ἀνη δωρεα os γίου πνεύματος εκκέχυται 46. ἡκουον γαρ αυτῶν λαλούν των γλώσσαις καὶ μεγαλυνόντων τον εόν. 47. Τότε απεκρειη ὁ Πέτρος χητι το δωρ κωλὐσαι δύναταί τις οὐ μη βαπτισΗῆναι τούτους, ο ινες το πνεῖμα το αγιον

59쪽

συνέφογες αὐτοῖς. 4. ρξάμενος δε ὁ Πέτρος ξετροετο αὐτοῖς καAεξῆς λέγων 5. ἐγὼ μην εν πόλει Ἱόππηγπροςευχόμενος, καὶ εἶδον ν εκστάσει ραμα, κατaβαῖνον εὐος τι ς Obόνην μεγάλην, τέσσαρσιν ἀρχαῖς inιεμένην εκ ου ουρανου, καὶ λΗεν ἄχρις εμολ 6. εις ην ἀτενίσας κατενόουν, καὶ ιδον τα τετράποδα της γης καὶ τα νηρία καὶ τα ερπετα καὶ ab πετεινα τοὐουρανοὐ T. 'πικουσα δὲ φωνης λεγούσης μοι ' ἀναστάς, Πέτρε, ὁσον καὶ φάγε. S. Εἶπον δέ- μηδαμῶς, κύριε οτι κοινὸν η ἀκοαρτον οὐδέποτε εἰςῆψεν ει το στομα μου. 9. Ἀπεκρει δέ μοι φων ε δευτέρου εκ οὐ Οὐρανos a. θεος κούρισε, σεμη κοίνου. 10. Οὐτοδε ἐγένετο επὶ τρίς καὶ παλιν ἀνεσπάσB ἄπαντα εις τον οὐρανόν. l. Καὶ δού, ξαυτῆς τρεῖς ἄνδρες επέ-στησαν επὶ την οἰκίαν, ν λ μην, πεσταλμένοι απὸ Καισαρείας προς με. 2. ἶπε δέ μοι το πνε, συν -

60쪽

στείλον ει Ἱόππην ανδρας , καὶ μετάπεμφαι Σίμωνατον επικαλούμενον Πέτρον, 14. ὁ λαλήσει ρηματα πρός σε, εν οἷς σωΗήση συ καὶ πὰς ὁ οἶκος σου 15. Ἐν δε

δε του ρήματος κυρίου, ως λεγεν ' ωάννης μεν βάπτισεν δατι, μεῖς δε βαπτισBήσεσB εν πνεύματι άγιω. IT E ουν την ἴσην δωρεα εδωκεν αὐτοῖς ὁ νεος ὼς καὶημῖν, πιστεύσασιν επὶ τον κύριον Ιησουν ριστόν, ἐγὼ δὲ τίς μην δυνατος κωλυσαι τον Arεόνυ S. Ἀκούσαντες δε αυτ ησύχασαν καὶ δόξαζον τον eo λεγοντες ἄραγε καὶ τοῖς Ἀνεσιν ὁ εὸς την μετάνοιαν δωκεν εἰς

ζωήν.

Is οἱ μεν ου διασπαρέντες απὸ τη Ηλίψεως της γενομενης επὶ Στεφάνω διηλbo εω Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λ οὐντες τον λόγον ει μη μόνον Ιουδαίοις. 20. πισαν δε τινες ε αυτῶν ἄνδρες Κύπριοι

καὶ Κυρηναῖοι οἴτινες εἰς Aόντες ει Ἀντιόχειαν λαλουν προς τους Ἐλληνας εὐαγγελιζόμενοι το κύριον ησοῖν. 21. Καὶ η χεὶρ κυρίου με αυτῶν, πολύς τε αριΗμος πιστεύσας πέστρεφεν επὶ τον κύριον. 22. BκούσΗηδε ὁ λόγος εις ταῶτα της εκκλησίας της εν Ἱεροσολύμοις περ αυτῶν, καὶ ξαπεστειλαν Βαρνάβαν διε 'εῖν ἐως Ἀντιοχείας. 23. ' ς παραγενόμενος και ἰδὼν την χύριντου Beos χάρη, καὶ παρεκαλει πάντας ' προΗεσε της καρδίας προφενειν τω κυρίω 24. τι ην ἀνηρ ἀγδεος