Praxeis ton Apostolon. The Acts of the apostles;

61쪽

οχλος κανος τω κυρίω. 25. Mine δε εἰς Ταρσὸν Βαρνάβας ἀναζητησαι ras λον, καὶ υρων αυτὸν γαγεν

αυτον εις Ἀντιόχειαν. 26. Ἐγένετο δε αυτούς νιαυτὸνολον συναχ ῆναι ν τ εκκλησία και διδάξαι χλον κανόν, χρηματίσαι τε πρωτον εν Ἀντιοχει τους abη- τας ριστιανούς-27. Ἐν ταύταις δε ταῖς μέραις κατηψον ἀπο Ἱεροσολύμων προφηται ις 'Aντιόχειαν. S. Αναστὰς οε ει εξ αυτῶν νόματι γαβος σήμανε δια του πνεύματος, λιμον μέγαν με λειν σεσba ἐφ ο ν την οἰκου- με Oςτις καὶ γενετ επὶ Κλαυδίου ΚαίσαροςJ. 29. ων δε μαΗητῶν καAως ηὐπορεῖτό τις, ρισανεκαστος αυτῶν εις διακονίαν πέμψαι τοι κατοικοὐσινεν τῆ Ιουδαία ἀδελφοῖς 30. ὁ καὶ ποίησαν, ἀποστείλαντες προς οὐ πρε υτέρους δια χειρος Βαρνάβα καὶ Σαύλου. XII. Κατ κεινον δε τον καιρον πέβαλεν φώδης ὁ βασιλεύς τας χειρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπο της εκκλησίας 2. νεῖλε δε T κωβον, τον ἀδελφὸν Ιωάννου, μαχαίρα. 3. Καὶ ἰδών, τι ἀρεστόν εστι τοις Ουδαίοις, προς Βετο συλλαβεῖν καὶ Πετρον, ησαν δε αἱ μεραι τῶν ἀζύμων, 4. ὁ καὶ πιάσας Βετο ει φυλακήν,

παραδούς τέσσαρσι τετραδίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν αυτόν, βουλόμενος μετα το πάσχα ἀναγαγεῖν αυτὸν τωλαω. 5. G μεν Οἴν Πετρος τηρεῖτο ν 5 φυλακὴ προςευχη δε ην Ἀκτενης γινομένη ὁπο της Ἀκκλησίας

62쪽

προάγειν ὁ πιρώδης, τί νυκτὶ κείνy ην ὁ Πέτρος κοιμώμενος μεταξύ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος ἄλυσεσι δυσί, φύλακές τε προ τη Ηύρας τήρουν την φυλακήν. T. Και'δου, αγγελος κυρίου πεστη, καὶ ως λαμψεν εν ωοἰκπιματι ' πατάξας δε την πλευρὰν του Πέτρου γειρεν aυτον λέγων ' ανάστα εν τάχει ' καὶ εξέπεσον αυτολαι λύσεις εκ των χειρῶν. S. ἶπέ τε ὁ ἄγγελος προς αυτόν ' περίζωσa καὶ ὐπόδησαι τα σανδάλια σου ' ποίησε δε ούτω. καὶ λέγει αὐτω περιβαλο το ἱμάτιόν σου και ἀκολούΘει μοι. . Καὶ ξεψὼν κολούΗει αὐτω, καὶ οὐκ νδει, τι - ές εστι το γινόμενον δια τουαγγέλου, δόκει δε ραμα βλέπειν. 0. ιε πιόντες δε πρώτην φυλακην καὶ δευτέραν ψον επὶ την πυλην την σιδηρὰν, την φέρουσα εις την πόλιν, τις αὐτομα ηνο η αὐτοῖς καὶ ξεψόντες προῆψον ρυμην μίαν, καὶ Θέως ἀπεστη ὁ ἄγγελος απ' αὐτου. I. Και ὁ Πέτρος γενόμενος εν αυτω εἶπε νυν οἶδα ἀληΗῶς, τι ἐξαπέστειλε κύριος τον αγγελον αὐτου καὶ ἐξείλατό με κχειρος ρώδου καὶ πάσης της προςδοκίας του λαουτων Ουδαίων. 12. Συνιδών τε ine επὶ την οἰκίaν Μαρίας της μητρος ωάννου του πικαλουμένου Μύρκου, ου ησαν ἱκανοὶ συ Ηροισμένοι καὶ προςευχόμενοι. 13. Κρούσαντος δε αὐτο την Ηύραν os πυλῶνος προςῆψε παιδίσκη πακοῖσαι, νόματι 'Pόδη. 14. Ra. επιγνουσα την φωνην οὐ Πέτρου ἀπο της χαρὰς οὐκ ηνοιξε τον πυλῶνα εἰςδρα uosσα δε ἀπήγγειλεν ἐστύναι

63쪽

XIII. ΤΩ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 39 τὸν Πέτρον προ του πυλῶνος. 5. οἱ δὲ προς αυτην εἶπον μαίνη διῖσχυρίζετο oύτως χειν. οι δε ελεγον ὁ ἄγγελος αυτο εστιν. 6. G δε Πέτρος επήμεν κρούων ' ἀνοίξαντες δε εἶδον αυτόν, ast ξέστησαν. T. Κατασείσας δε αὐτοῖς τῆ χειρῖ σιγὰν, διηγήσατο οὐτοῖς, πῶς ὁ κύριος αυτον ξήγαγεν ε της φυλακῆς. εἶπε δέ απαγγειλατε Ἱακώβω και τοις ἀδελφοῖς αὐτα. Καὶ ξεψὼν επορεύΗWεις τερον τόπον. IS. Γενομένης δε μέρας ν τάραχος ουκ λίγος εν τοις στρατιώταις, τί ἄρα ὁ Πέτρος ἐγένετο. s. φώδης δὲ επιζητήσας αυτὸν καὶ μη εὐρων, ἀνακρίνας τους φύλακας ἐκελευσεν ἀπαφῆναι καὶ κατελΗὼν απὸ της 'Ioυδαιας

εις την Καισάρειαν διέτμβεν. 20. H δὲ ὁ φώδηψ Ηυμομαχῶν Τυρίοις καὶ Σιδωνίοις ob αδὸν δὲ

παρῆσαν προς αυτόν, και πείσαντες Βλάστον, τον επὶ

το κοιτῶνος οὐ βασιλέως, τοὐντο ειρήνην δια το τρέφεσΗα αυτῶν την χώραν απὸ τ=j βασιλικῆς. 21. 2 κτῆδἐ μέρα ὁ Ἐρώδης ενδυσάμενος ἐσΗῆτα βασιλικὴν καὶ καΗίσας επὶ os βήματος εδημηγόρει προ αυτούς. 22. δὲ δημος πεφώνει eo φωνὴ καὶ ου ανἈρώπου. 23. Παραχρῆμα δὲ ἐπάταξεν αυτὸν ἄγγελος κυρίου, ἀνΗ'ὼν Ου εδωκε τὴν δόξαν τω εω ' καὶ γενόμενος σκωληκόβρωτος ξέψυξεν. 24. G δὲ λόγος os eos ηὐξανε καὶ πληΗύνετο. 25. Βαρνάβας δὲ καὶ αὐλος πέστρεψαν Ἱερουσαλήμ, πληρώσαντες τὴν διακονίαν, συμπαραλαβόντες καὶ ωάννην τον επικληΗέντα Μάρκον. XIII. 'Hσαν GP τινες - Ἀντιοχεια ματα πην

64쪽

οῖσαν κκλησίαν προφῆται καὶ διδάσκαλοι, ο, τε Βαρνώ-

βας ast Συμεών, ὁ καλούμενος Νίγερ, και Λούκιος ὁ

Κυρηναῖος, Μαναήν τε Ἐρώδου του τετράρχου σύντροφος, καὶ αὐλος 2. Λειτουργούντων δε αυτῶν τω κυρίω ὰ νηστευόντων εἶπε το πνευμα το γιον αφορίσατε δὴ μοι το Βαρνάβαν καὶ τον αὐλον ει το εργον Ο προς- κέκλημα αυτούς. 3. Τότε νηστεύσαντες καὶ προςευξάμενοι και επιΗέντες τὰς χεῖρας αὐτοῖς απελυσαν. 4. ἴτοιμεν οὐν εκπεμφΗεντες υπὸ του πνεύματος του γιου ατῆψον εις την Σελεύκειαν, κεῖΗεν τε ἀπέπλευσαν εις

την Κύπρον 5. Καὶ γενόμενοι, Σαλαμῖνι κατήγγειλοντον λόγον του εο εν ταῖς συναγωγαῖς των ουδαίων

εἶ ν δ καὶ ωάννην πηρέτην. G. ιεψόντες δε ληντην νησον ἄχρι Πάφου εὐρον ἄνδρα τινὰ μάγον, ψευδοπροφήτην Ιουδαῖον, ω ονομα Βαριησοὐς, T. O ην συντ ἀυΗυπάτω Σεργίω Παύλω, ἀνδρὶ συνετω. οἶτος προςκάλεσάμενος Βαρνάβαν καὶ Σαλον πεζήτησεν ἀκοῖσαι τον λόγον του eos. S. Θίστατο δε αὐτοῖς Ἐλύμας ὁ μάγος, ούτω γαρ μεἈερμηνεύεται το νομα αὐτos, ζητῶν διαστρέψαι τον ἀούπατον απὸ της πώτεως. s. αὐλος δε, ὁ καὶ Παύλος, πλη-εὶς πνεύματος ἁγίου καὶ ἀτενίσας ει αὐτόν, 10. εἶπε - πλήρης παντὸς δόλου καὶ πάσης ραδιουργίας, te διαβόλου, ε ε πάσης δικαιοσύνης, οὐ παύσ διαστρέφων τὰς oδοὐ κυρίου τὰς ευΗεία II. Καὶ νυν δού, χεὶρ κυρίου επὶ σε, καὶ σ τυφλός, μη βλέπων τον λιον ἄχηιιαιροῖ Παραχρῆμα δε πεπεσεν επ' αὐτὸν ἀχλύς αἰ

65쪽

XIII. ΤΩΝ ΟΠΟΣΤΟΛΩΝ. 41s κότος, καὶ περιάγων ζήτει χειραγωγούς. 2. Τότε ἰδων ὁ νΗύπατος το γεγονος πίστευσεν, εκπλησσόμενος επὶ τη διδαχὴ οὐ κυρίου.

13. ναφέντες δε ἀπ της Πάφου οἱ περὶ Παύλον ῆλbον εἰς Πέργην της Παμφυλίας. ωάννης δε ἀποχωρήσας, αὐτῶν ὁπέστρεψεν εἰς Ιεροσολυμα. 14. υτοὶ δε ι Ηόντες ἀπο της Πέργης παρεγένοντο εἰς 'Aντιο- χειαν της IΠισιδίας, καὶ εἰς Βόντες εἰς την συναγωγὴν τη μερα των σαββάτων καBισαν. 5. ετ δε την ἀνάγνωσιν του νόμου καὶ των προφητῶν πέστειλαν οἱ ἀρχισυνάγωγοι προ αυτούς λέγοντες Ἀνδρες αδελφοί, εἰ εστι λόγος ελωῖν παρακλήσεως προ τον λαόν, λέγετε. 16. Ἀναστὰς δ Παυλος καὶ κατασείσας τ9 χειρὶ εἶπε ἄνδρες Ισραηλῖται καὶ οἱ φοβούμενοι τονθεόν, κούσατε. T. M εος του λαοὐ τούτου Ἱσραὴλ ξελέξατο τους πατέρας μῶν, καὶ τον λαολύψωσεν εν ῆ παροικία

ε γῆ Αἰγύπτω, καὶ μετὰ βραχίονος φηλο εξήγαγεν

αυτοῖς ξ αυτῆς, S. καὶ ς τεσσαρακονταετῆ χρονον ενοποφόρησεν αυτούς ν τὶ ἐρήμω, 9. καὶ καBελ νεΗνη πτὰ ν γῆ αναὰν κατεκληρονόμησεν αὐτοῖς τὴν γῆν αυτῶν. 20. Καὶ μετὰ ταὐτα ῶς τεσι τετρακοσίοις καὶ πεντήκοντα εδωκε κριτὰς εως Σαμουὴλ του προφήτου. 21. ἀκεῖ Βεν τήσαντο βασιλέα, καὶ δωκεν αὐτοῖς ὁ Βεος το Σαούλ υἱον Κίς, ἄνδρα κ φυλῆς Βενιαμίν, ε τεσσαράκοντα. 22. Καὶ μεταστήσας αὐτον γειρεν αὐτοῖς τον αυὶδ εἰς βασιλέα καὶ εἶπε μαρτυρήσας ευρον Λαυίδ, τον του εσσαί, ἄνδρα κατὰ τὴν καρδίαιν

66쪽

42 PAEDI LXIII. μου, ὁ ποιήσει πάντα τα ἡ λήματα μου. 23. Πύτου ὁ Η eo ἀπο του σπέρματος κατ επαγγελίαν γαγε τω

Ἱσραὴλ σωτηρα Tyσοῖν, 1. προκηρύξαντος ωάννου προ προςώπου της εἰςόδου αὐτο βάπτισμα μετανοίας παντὶ τω λα Ἱσραήλ. 25. D. δε πλήρου ὁ ωύννης

υπόδημα των ποδῶν ὁσαι. 26. Aνδρες ἀδελφοί, υἱοὶ γενους Ἀβραὰμ και- εν ἴμῖν φοβούμενοι τον εόν, μῖν ὁ λόγος της σωτηρίας ταύτης ἀπεστάλη. 27. O γaρ

κατοικουντες εν Ιερουσαλὴμ καὶ οι ἄρχοντες αυτῶν τουτον

ἀγνοήσαντες καὶ τὰς φωνὰς τῶν προφητῶν, τὰς κατὰ πὰν σάββατον ἀναγινωσκομένας, κρίναντες πλήρωσαν 2S. καὶ μηδεμίαν αἰτίαν Βανάτου εὐρόντες τήσαντο Πιλάτον ἀναιρεΗῆναι αυτόν. 29. Ἐς δε τέλεσαν πάντα τα περὶ αὐτολγεγραμμένα, καΗελόντες ἀπο ου ξύλου obηκαν εἰς μνημεῖον. 30. 'Bεος γειρεν αυτον κνεκρῶν, I. ος φb επὶ μερας πλείους τοι συνανα- βὰσιν αὐτω ἀπο της Γαλιλαίας εἰς Ιερουσαλήμ, οῖτινες νυν εἰσι μάρτυρες αὐτο προ τον λαόν. 32. Και ημεῖς-ὼς εὐαγγελιζόμho την προς τους πατερας παγγελίαν γενομένην, 33. τι ταύτην ὁ εος ἐκπεπληρωκε τοις τέκνοις αυτῶν ἡμῖν, ἀναστήσας Ἱησοῖν, ς καὶ ν τω ψαλμω γέγραπται τω δευτέρω ' ιός μου εἶ σύ, γωσήμερον γεγέννηκά σε. q. οτι δε ἀνέστησεν αὐτὸν κνεκρῶν, μηκέτι μελλοντα ποστρέφειν εἰς διαφφοράν, ουτως εἴρηκεν ' τι δώσω μῖν τὰ ὁσta αυὶδ τα πιστά.

67쪽

ἰδεῖν διαφθοράν. 36. αυὶδ με γαρ ἰδία γενεα πηρε τήσας τί του εο βο νὴ κοιμxj η και προςετεb προς τους πατερας αὐτο και εἶδε διαφΗορά T. o δε beo ἡγειρεν, ου εἶδε διαφοράν. S. Γνωστον υνεστω μῖν, ανδρες ἀδελφοί, τι δια τούτου μῖν ἄφεσις

αμαρτιῶν καταγγελλεται ' 30. Καὶ ἀπο πάντων, Δ ουκ, δυνηΗητε ν τω νόμω Μωsσέως δικαιωBῆναι, ν τούτωπὰς ὁ πιστεύων δικαιοῖται. 40. λεπετε υν, μη πελ- Η υμὰς το ειρημένον εν τοις προφήταις' 41. ἴδετε, O καταφρονηταί, καὶ αυμάσατε καὶ ἀφανίσΗητες τι εργο εγὼ εργάζομαι εν ταῖς ἡμέραις υμῶν, εργον, ο ουμη πιστεύσητε, εάν τις κδιηγῆται μῖν. 42. Ἐξιόντων δε αυτῶν παρεκάλουν ει το μεταξύ σάββατον λαληΗῆναι αὐτοῖς τα ρήματα αὐτα. 43. υ-Ηείσης δε της συναγωγης κολούΗησαν πολλοὶ τῶν 'Ιουδαίων καὶ τῶν σεβομενων προςηλύτων τω IIαυλω καὶ τω Βαρνάβα οἴτινες προςλ Ουντες αὐτοῖς πειΗοναυτούς προςμένειν τί χάριτι του εοὐ. 44. ω δε εχομεν σαββάτω σχεδον πὰσα ἡ πόλις συνήφη ἀκοῖσαιτο λόγον του eos. 45. I δόντες δε οι Ουδαῖοι τοὐς ὁ χλους πλήσBησαν ζήλου καὶ ἀντλεγον τοῖς πο ου Παύλου λεγομένοις, ἀντιλεγοντες καὶ βλασφημοὐντες.

46. Παρρησιασάμενοι δε ὁ αὐλος και ὁ Βαρνάβα

εἶπον ' μῖν ην ἀναγκαῖον πρῶτον λαληΗῆναι τον λόγον του eos επειδ' ἀπωbεῖ- αὐτὸν κα ου ἀξιους κρίνετε εαυτούς της αιωνίου ζωῆς, ἰδού, στρεφόμεΗ εἰς

68쪽

44 ΠΡΑΞΕΙΣ XIV. τα Ηνη. T. ἴτω γαρ εντέταλται ἡμῖν ὁ κυριος

τέΗεικά σε ει φῶς δενῶν του εἶναί σε εἰς σωτηρίαν εως εσχάτου της γης. S. 'Aκούοντα δε α Ηνη χαιρον καὶ δόξαζον τον λόγον του κυρίου, καὶ πίστευσαν σοιησαν τεταγμενοι ις λην αἰώνιον. 49. ιεφερετ δε ὁλόπος του κυρίου δι λης της χώρας. 50. οἱ δε Γλυδαῖοι παρώτρυναν τα σεβομένας γυναικα τα εὐσχήμονας και τους πρώτους της πόλεως, καὶ επηγειραν διωγμὸν επὶ τον Παῖλον και τον Βαρνάβαν, καὶ ξεβαλον αυτούς απο των ρίων αυτῶν. l. ι δε κτιναξάμενοιτο κονιορτον των ποδῶν αὐτῶν αυτούς λΗον εις Ἱκόνιον. 52. ι δε μαΗηταὶ πληροῖντο χαρας καὶ πνεύματος αγίου. XIV. Ἐγένετο δε ε 'Iκονίω, κατα το αὐτο λελ-Ηεῖ, αυτούς εις την συναγωγην τῶν Ιουδαίων καὶ λαλῆσαι ἴτως Aςτε πιστεῖσαι Ιουδαίων τε καὶ Ελλήνων π b, Proq. 2. οἱ δε ἀπεoosντες Ιουδαῖοι πηγειραν καὶ κάκωσαν τα ψυχας τῶν Ηνῶν κατα τῶν ἀδελφῶν. 3. κανον μεν οἶν χρόνον διέτριψαν παρρησιαζόμενοι επὶτω κυρίω, τω μαρτυροῖντι τω λόγω της χάριτος αυτοῖ, διδόντι σημεῖα καὶ τερατα γίνεσBαι δια τῶν χειρῶναυτῶν. 4. σχίσει δε το Mino της πόλεως, καὶ οιμεν ησαν σύν τοις Ιουδαίοις, οἱ δε σύν τοις ἀποστόλοις. 5. 12, δε γενετο ρμη τῶν Ηνῶν τε καὶ ουδαίων σύντοις ἄρχουσιν αυτῶν, βρίσαι καὶ Θοβολῆσαι αυτούς, G. συνιδόντες κατεφυγον ει τας πόλεις της Λυκαονίας,

69쪽

XIV. ΤΩΝ - ΠΟΣΤΟΛΩΝ. 45nυστραν καὶ Βέρβην καὶ την περίχωρον T. κἀκει σαν εὐαγγελιζόμενCι. S. Καί τις ἀνηρ εν Λύστροις δύνατος τοῖς ποσὶνεκάΗητο, χογλὸς εκ κοιλίας μητρος αυτos, O Oυδήποτε περιεπεπατήκει. . Oυτος κου του Παύλου λάλοῖντος o ἀτενίσας αὐτω καὶ ἰδών, ὁτι πίστιν Ἀει του σωΘῆναι,10 εἶπε μεγάλη τῶν φωνὴ ανώστη, επὶ τους πόδας σου ὀρΗός. καὶ λατο, καὶ περιεπάτει. I. οἱ δε χλοι ἰδόντες, ο ποίησεν ὁ Παυλος, πῆραν την φωνὴν αὐτῶν Λυκαονιστι λεγοντες ' οἱ εοὶ ὁμοιωΗέντες ἀνbρωποις κατέβησαν προς μας. 2. Ε καλουν τε τον μεν Βαρνά

βαν ία, τον δε Παῖλον Ἐρμῆν, πειδὴ αὐτὸς ην ὁ

ηγούμενος του λόγου. 13. G δε ερεύς του Λιος τουοντος προ της πόλεως, ταύρους καὶ στέμματα επὶ τους πυλῶνα ενέγκας, συν τοῖς δ χλοις j ελεθύειν. 14. 'Aκούσαντες δε οι πόστολοι Βαρνάβας καὶ Παὐλος, διαρρήξαντες τα μάτια αυτῶν, ξεπήδησαν εις τον ὁ χλον κρά- ντες 5. καὶ λεγοντες Ἀνδρες, τί ταὐτα ποιεῖτε; καὶημεῖς ὁμοιοπαἈεῖς σμεν ὁμῖν ἄνAρωποι, εὐαγγελιζόμενοι υμὰς απὸ τούτων τῶν ματαίων πιστρεφειν επὶ τον Αεὸν τον ζῶντα, ὁ εποίησε τον οὐρανὸν καὶ την γῆν καὶ την Ηάλασσαν καὶ πάντα τὰ εν αὐτοῖς, 6 δ εν ταῖς παρωχημέναις γεν2αῖς εἴασε πάντα τα Ἀνη πορεύεσΗαι atq

70쪽

καρδίας μῶι QS. H ταυτα λεγοντες μόλις κατεπaυσαν τούς χλους του μηθύειν αὐτοῖς.

Ιουδαῖοι, καὶ πείσαντες τους χλους καὶ λούσαντες του Παύλον συρον ξω της πόλεως, νομίσαντες αυτὸν τονα- ναι. 20. Κυκλωσάντων δε αὐτον των μαΗητῶν, ἀναστὰς εἰ Φεν εἰς την πόλιν. καὶ τ επαύριον ἐξῆψε συν τω

Βαρνάβα ει Σερβην. 21 Εὐαγγελισάμενοί τε την

πόλιν κείνην καὶ δεητεύσαντες ἱκανούς πέστρεψ εἰς την Λύστραν καὶ κόνιον καὶ Ἀνταχειαν, 22. πι- στηρίζοντες τὰς ψυχὰς των inητῶν, παρακαλosντες εμμενειν τὶ πίστει, καὶ ὁτι δια πολλῶν Ἀλίφεων δει μὰς εἰς Ἀεῖν εις την βασιλείαν του εου. 23. ειροτονήσαντες δε αὐτοῖς πρεςβυτερους κατ εκκλησίαν, προςευξάμενοι μετα νηστειῶν παρεSεντο αὐτούς τω κυρίω, εις ον

πεπιστεύκεισαν. 24. Καὶ διε δόντες την Πισιδίαν λΗονεις Παμφυλίαν, 5. καὶ λαλήσαντες ὐLIεργn τον λόγον κατεβησαν εις Ἀττάλειαν. 26. ἀκεῖΗεν ἀπέπλευσανεις Ἀντιόχειαν, A εν ῆσαν παραδεδομενοι T χάριτι του Ηεου ει το εργον, ο πλήρωσαν. T. Παραγενομενοι δεκα συναγαγόντες την εκκλησίαν ἀνηγγειλαν ὁσα ποίησεν ὁ νεος με αὐτῶν, καὶ τι νοιξε τοῖς Ηνεσιθύραν πίστεως. S. ιετριβον δε χρόνον οὐκ ὀλίγον σύν τοις uis ηrαῖς. XV. Καί τινες κατε Βόντες απὸ της Ουδaιaς εδίδασκον τούς ἀδελφούς τι ὰ μη περιτεμνησb τῶ Ἀει Mωsσεως, οὐ δύνασΗ σω θναι. 2. Γενouενης οἴν