Praxeis ton Apostolon. The Acts of the apostles;

41쪽

Ου επαύοντο διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι ησοῖντονἈριστόν. VI. Ἐν δε ταῖς μέραις ταύταις π Ηυνόντων ων μαθητῶν γένετο γογγυσμος των Ἐλληνιστῶν προς τους Ἐβραίους, τι παρεΗεωροῖντο εν ν διακονία βκαἈημεριν αἱ χθρα αυτῶν. 2. LVοςκαλεσάμενοι δεοι δώδεκα το πλῆΗo των μαΗητὼ εἶπον ' υκ ἀρεστον εστιν, μας καταλείψαντας τον λόγον του eos διακονεῖν τραπέζαις. 3. ἘπισκέψασΗε οἶν, δελφοί, ἄνδρας ξυμῶν μαρτυρουμένους πτά, πληρεις πνεύματος αγίου καὶ σοφίας, Ους καταστήσομεν επὶ της χρείας ταύτης - ἡμεῖς δε se προςε καὶ di διακονία του λόγου προςκαρτερήσομεν. 5. Καὶ ρεσεν ὁ λόγος ενώπιον παντος του

, Ηους καὶ ξαέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πληρη πίστεως καὶ πνεύματος αγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον Ha Nικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενῶν καὶ Νικόλαον

προς λυτον Ἀντιοχόα, G. 5ς στησαν νώπιον τῶν ἀποστόλων ' καὶ προςευξάμενοι πέΗηκαν αὐτοῖς τὰς

χειρας T. Καὶ ὁ λόγος του eo ηύξανε, καὶ πλη-Ηύνετο ὁ αρομος τῶν δεητῶν εν Ιερουσαλημ σφόδρα

πολύς τε χλος τῶν ιερέων ὐπήκουον se πίστει.

S. Στεφανος δε πλήρης χάριτος καὶ δυνάμεως ποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα εν τω λαω. s. 'Aνέστησαν δέ τινες τῶν της συναγωγῆς της λεγομένης Αιβερ- τίνων καὶ Κυρηναίων καὶ 'Aλεξανδρέων και τῶν ἀπο Κιλικίας καὶ Ἀσίας συζητουντες τω Στεφάνω, 10. καὶ

42쪽

σῆν κα τον εον. 2. Συνεκίνησάν τε τον λαὸν καὶ τους εςβυτέρους καὶ τους γραμματεῖς, καὶ πίστάντες συνήρπασαν αυτον καὶ γαγον ει το συνέδριον. I. Eστησάν τε μάρτυρας ψευδεις λέγοντας Dρωπος υτος ου παύεται ρήματα λαλῶν κατα του τόπου του si λίου καὶ του νόμου. 4. Ἀκηκόαμεν γαρ αὐτου λέγοντος ' τι ησους ὁ Ναζωραῖος οἶτος καταλύσει τον τόπον τωὐτον

και ἀλλάξει τα Ηη, α παρέδωκεν ἡμῖν Μωυσῆς. 5. Καὶ

ἀτενίσαντες ει αὐτὸν πάντες ι καΗεζόμενοι εν ω συνε

τὶ Μεσοποταμία, πρὶν ἡ κατοικήσαι αὐτον εν ζαρράν,3 καὶ εἶπε προ αὐτόν εξεψε ε της γης συ και κτης συγγενείας σου, καὶ δευρο εις την γην, ν αν σοι δείξω. 4. 1 τε ξεψων ε γης δεδαίων κατωκησενεν πρίν κἀκεῖ Βεν, μετα το πυΗανεῖν τον πατέρα αὐτου, μετωκισεν αὐτὸν εις την γην ταύτην εἰ ην με νυν κατοικεῖτε. 5. Καὶ Οὐκ εδωκεν αὐτω κληρονομίαν ναύτη οὐδε βῆμα ποδός, καὶ πηγγείλατο αὐτω δοῖναι εἰς

κατάσχεσιν αὐτην καὶ τω σπέρματι αὐτου με αὐτόν, οὐκ ντος ὐτω τέκνου. G. λάλησε δε ἴτω ὁ εός, οτι εσται O σπέομα αὐτου πάροικον εν λὰλλοτρία κα

43쪽

VII. ΤΩΝ - ΠΟΣΤΟΛΩΝ. 9ooυλώσουσιν αυτ καὶ κακώσουσιν ετ τετρακόσια. T. Καὶ το Ηνος, ω εὰν δουλεύσωσι, κριν εγω, ειπεν Αεός, καὶ μετὰ τasτα ξελεύσονται και λατρεύσουσί μοιεν τω τόπρο τουτω. S. Καὶ δωκεν αὐτω διαΗήκην περιτομῆς ' και οἴτως γέννησε τον σαάκ, καὶ περιέτεμεν αυτον NJ μερα τὶ ὀγδόνη, καὶ ὁ σαὰκ o Ἱακώβ, καὶ ὁ Ἱακὼβ τους δώδεκα πατριάρχας. s. Και ι πατριάρχαι ζηλώσαντες τον Ιωση ἀπέδοντο εις Αἴγυπτον, καὶ ην ὁ Ηεὸς με αυτο 10. καὶ ε ίλατο αὐτὸν κπασῶν τῶν λίψεων αυτοῖ, και εδωκεν αὐτω χάριν καὶ σοφίαν ναντίον Φαραὼ βασιλεως ιγύπτου, καὶ κατέστησεν αυτὸν ἡγούμενον, Αἴγυπτον καὶ ολον τον οἶκον

αυτοῖ. 11. Bin δε λιμὸς ἐφ' oλην την γῆν Aιγύπτου καὶ αναάν, καὶ λ ις μεγάλη, καὶ οὐχ εύρισκον χορτάσματα ι πατέρες ημῶν. 2. 'Aκούσας δε ακὼβοντα σῖτα εν Αἰγύπτω ξαπεστειλε τους πατερας μῶν

πρῶτον ' 3. καὶ ε τω δευτέρω ἀνεγνωρίσΗ Ιωσηφτοις ἀδελφοῖς αυτos, καὶ φανερὸν γένετο τω Φαραῖ, τογένος το Ἱωσήφ. 4. ποστείλας δε Ιωση μετε-cαλέσατο τον πατέρα αυτο Ἱακὼβ καὶ πὰσαν την συγγένειαν αυτολεν ψυχαῖς ἐβδομηκοντα πέντε. 15. Κα-τ η δε ακὼβ εις Αἴγυπτον, καὶ ἐτελεύτησεν αυτὸς καὶ οι πατέρες ημῶν, 16. καὶ μετετέΗησαν εις Συχεμ καὶετέΗησαν ν τω μνήματι, ω νήσατο Ἀβραὰμ τιμῆς

αργυρίου παρὰ τῶν ιῶν Ἐμμὼρ οὐ Συχέμ. T. KαΗὼς δε ηγγιζεν ὁ χρόνος της επαγγελίας, ηὐώμοσεν ὁ Ηεὸς ωAβραάμ, ηύξησεν ὁ λαὸς καὶ πληBύνΗ εν Αἰγύπτω

44쪽

δε αυτον ἀνείλατο αυτον θυγάτηρ Φαραὼ καὶ ἀνεBρέψατο αὐτον αυτ εἰς υἱόν. 22. Καὶ παιδεύΗη Μωυσῆς πάση σοφία ἰγυπτίων ' ην δε δυνατος εν λόγοις καὶ

ταετ/ς χρόνος, ἀνεβ επὶ την aρδίαν αυτο επισκεψα-σBαι τους ἀδελφούς αυτos, τους tob Ἱσραήλ. 24. Καὶ ἰδών τινα ἀδικούμενον μύνατο, καὶ ποίησεν κδίκησιν τω καταπονουμενω παταξας τον Αἰγύπτιον. 25. νόμιζε δε συνιεναι τούς ἀδελφούς αὐτ os. τι θεὸς δια χειρος αυτο δίδωσιν αὐτοῖς σωτηρία δε υ συνῆκαν. 26. y δε πιούσλήμερα - αὐτοῖς μαχομενοις, και συνήλασεν αυτούς εἰς εἰρήνην ειπών ' ἄνδρες, αδελφοίεστε ὐμεῖς ' να τι αδικεῖτε ἀλληλους T. G δε αδικῶντο πλησίον ἀπώσατο αὐτον ιπώπι τίς σε κατεστησεν

ἄρχοντα καὶ δικαστὴν φ ὴμας; S. μη ἀνήλεῖν με σύ ελεις, ον τρόπον ἀνεῖλες Ηἐς το Αἰγύπτιον; 29. Eφυγε δε Μωs ς ε τω λόγω τούτω, καὶ γένετο πάροικος εν se Μαδιάμ, ου γεννησεν υἱούς δύο. 30. Καὶ

45쪽

μος G γενόμενος Ῥωsσῆς χυς ετόλμα κατανούσαι. 33. Εἶπε δε αυτω ὁ κύριος ὐσον το πόδημα τῶν ποδῶν σου ὁ γαρ τόπος, εν ω στηκας, γη γ. εστίν. 34. Ἱδὼν εἶδον την κάκωσιν του λαο μου του νAιγύπτω, καὶ του στεναγμου αὐτῶν ἡκουσα, καὶ κατεβηνεξελέina αυτούς καὶ νυν εὐρο, ἀποστελῶ σε εἰς Αιγυπτον. 35. ουτον τον Μω0 λ ον ρνήσαντοειπόντες ' τίς σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστήν τουτον 'εὸς ρχοντα καὶ λυτρωτὴν ἀπεστειλεν εν χειρὶαγγέλου του sibέντος αυτ εν τ βάτω. 36. υτος εξήγαγεν αυτούς, ποιήσας τερατα καὶ σημεῖα εν ῆAι πτω καὶ ε ερυΗρα αλασσy καὶ ε τῆ ρήμω τητεσσαράκοντα. 37. Οὐτό εστιν ὁ Μωsσῆς ὁ εἰπὼν τοῖς υιοι Ἱσραήλ προφήτην μιν ἀναστήσει κύριος ὁ Τευς

και τῶν πατερων μῶν, o ἐδέξατο λόγια ζῶντα δουναι μῖν, s. ω υκ Ἀέλησαν υπήκοοι γενέσba οι πατέρες ημῶν, αλλ' ἀπώσαντο καὶ στράφησαν ταῖς καρδίαις αυτῶν εις ἴγυπτον, 40. εἰπόντες τω Λαρών ' ποιησοι

46쪽

εὐφραίνοντο ν τοις εργοις τῶν χειρων αυτῶν. 42. E-

στρεφε δε ὁ εος καὶ παρέδωκεν αυτοῖς λατρεύειν ij στρατια TO Oυρανου, καbὼς γέγραπται ν βίβλω τῶν προφητων χη σφάγια καὶ υσίας προςηνέγκατέ μοι τητεσσαράκοντα εν τη ρημω, οἶκος Ἱσραήλ; 43. καὶ ἀνελάβετε την σκηνὴν του Μολὸχ καὶ το ἄστρον του

Aeos μῶν Γεμφύν, τους τύπους, ους ποιήσατε προῆκυνεῖν αὐτοῖς καὶ μετοικιῶ μὰς επέκεινα Βαβυλῶνος. 44. B σκηνη του μαρτυρίου εν τοις πατρασιν μῶν

ποιῆσαι αυτην κατα τον τύπον ον ἐωρύκει' 5. ην καὶειςηγαγον διαδεξάμενοι ι πατέρες μῶν μετα ησο εντῆ κατασχεσε τῶν δενῶν ων ε σεν ὁ νεος ἀπο προςώπου τῶν πατερων μῶν εως τῶν μερῶν Λαυίδ. 46. Muευε χάριν νώπιον του Ηεοὐ καὶ ὐτήσατο εὐρεῖν σκηνωματω εω Ιακώβ. T. Σολομὼν δε κοδόμησεν αὐτω οἶκον. S. Aλλ' οὐχ et ιστος εν χειροποιήτοις κατοικεῖ, καΗὼς ὁ προφήτης λεγει 49. ο υρανός μοι ρόνος, δε η ποπόδιον τῶν ποδῶν μου ' ποιον οἶκον οικοδομήσετε μοι λέγει κύριος, δε τίς τόπος Η καταπαύσεώς μου; 50. υχ η χείρ μου ποίησε ταυτα πάντας

5 I. κληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητο τὴ καρδία και τοῖς δεσίν, μεῖς ἀεὶ τω πνεύματι τω ἄγω ἀντιπίπτετε, ςo πατέρες υμῶν καὶ υμεῖς. 52. Tis τῶν προφητῶν Ουκεδίωξαν οἱ πατέρες υμῶν καὶ ἀπέκτειναν του προκαταγγείλaντa περὶ Tu ελεύσεως του δικαίου, ου νυν bi fla

47쪽

VIII. TΩ AUC ΣΤΟΛΩΝ. 23 προδόται καὶ φονεῖς γεγένησΗε, 53. οἴτινες λάβετε τον νομον εἰς διαταγὰς αγγελων, καὶ Ουκ φυλάξατε. 54. Ἀκούοντες δε αὐτα διεπρίοντο ταῖς καρδίαις

αυτων, και βρυχον τους δόντας ε αὐτόν. 55. πάρχων δε πλήρης πνεύματος ἁγίου ἀτενίσας εἰς τον οὐρανὸν εἶδε δόξαν εο καὶ ησos εστῶτα κ δεξιων του Ἀεολκαὶ ιπε 56. ἰδού, Αεωρῶ τους υρανούς ἀνεωγμένους καὶ τον υἱον του ἀνbρωπου εκ δεξιῶν στῶτα του εοὐ.57. Κρύξαντες δε φωνη μεγάλῆ συνέσχον τὰ Gτα αυτῶν καὶ ἄρμησa os ob αδὸν ε αυτόν, S. καὶ εκβαλόντες εξήτης πόλεως λιΗοβόλουν. καὶ οἱ μάρτυρες ἀπέΗεντοτα μάτια αυτῶν παρα τούς πόδας νεανίου καλουμένου

Σαύλου, 59. καὶ λοοβ λουν τον Στέφανον, πικαλούμενον καὶ λέγοντα κύριε Ιησοῖ, δέξαι το πνεὐμά μου. 60. Θεὶς δε α γόνατα κραξε φων μεγάλη ' κύριε, μηστή ς αὐτοῖς την ἁμαρτίαν ταύτην Καὶ Οὐτ ειπωνεκοιμηbη. VIII. αὐλος δε δε συνευδοκῶν γῆ αναιρέσει αυτοὐ.Εγενετ δε εν κείν τ; ἡμερα διωγμὸς μεγα επὶ τηνεκκλησίαν την εν Ἱεροσολύμοις ' πάντες τε διεσπάρησα, κατα τὰς χώρας της Ιουδαίας καὶ Σαμαρείας πλὴν τῶν ἀποστόλων. 2. Συνεκόμισαν δε τον Στέφανον ἄνδρες

εὐ-βεῖς, καὶ ποιήσαντο κοπετὸν μέγαν π αὐτω. a. αὐλος δε λυμαίνετο την εκκλησίαν, κατα τοὐς οἴκους εἰςπορευόμενος, σύρων τε ἄνδρας καὶ γυναῖκας

παρεδίδου ει φυλακήν. 4. οἱ μεν ὁ διασπαρέwες διῆλΗον εὐαγγελιζόμε-

48쪽

24 ΠΡΑΞΕΙΣ VIII. νοι τον λόγον 5. Φίλιππος δε κατεψὼν εἰς πόλιν της Σαμαρείας κήρυσσεν αὐτοῖς τονἈριστόν. . Προςεῖχόν

τε οἱ οχλοι τοι λεγομενοις υπὸ του Φιλίππου μοBυμαδόν, ε τω ἀκούειν αυτούς καὶ βλεπειν τα σημεῖα, αεποίει T. Πολλῶν γαρ των χόντων πνεύματα κά-

Η τα βοωντα φωνὶ μεγάλη ἐξηρχετο, πολλοὶ δε

παραλλυμενοι καὶ χωλοὶ ἈεραπεύΗησαν S. Καὶ γε- νετο χαρα μεγάλη εν 9 πολει κείνy. s. 'Aνη δε τις ὐνόματι Σίμων προsπῆρχεν εν πόλει μαγεύων καὶεξιστῶν το Ηνος της Σαμαρείας, λέγων εἶναί τινα εαυτὸν μεγαν ' 10. ω προςεῖχον πάντες απὸ μικρολεως μεγάλου λεγοντες ' υτός εστιν η δύναμις του εο ἡ καλουμενη μεγάλη. II. Προςεῖχον δε αυτ δια το ἱκανω χρόνω ταῖς μαγείαις ξεστακενα αυτούς. 2. Oτε δε πίστευσαν τω Φιλίππω εὐαγγελιζομένω τα περὶ της βασιλείας του Ηεοῖ καὶ του νόματος ησοὐ ριστου, βαπτίζοντο

ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες. 3. Σίμων καὶ αυτὸς

επίστευσε, καὶ βαπτι-εὶς ην προςκαρτερῶν τω Φιλίππω ' εωρῶν τε σημεια καὶ δυνάμεις μεγάλας γινομενας εξίστατο. 4. Ἀκούσαντες δε οἱ εν Ιεροσολύμοις απόστολοι, τι δέδεκται ἡ Σαμάρεια τον λόγον του eos, απέστειλαν προς αυτούς τον Πέτρον καὶ ωάννην, I 5. οἴτινες καταβάντες προςηύξαντο περ αυτῶν, πως λάβωσι πνευμα ἄγιον. G. ἴπω γαρ ην επ' οὐδενὶ αυτῶν πιπεπτωκός, μόνον δε βεβαπτισμενοι πηρχον εις το νομα του κυρίου ησοῖ. T. Τότε πετίΗουν τας χεῖρας, αυτούς, καὶ ελάμβανον πνευμα ἄγιον. IS. δὼν

49쪽

VII1. TΩ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 25 δὲ ὁ Σίμων, τι δια τῆς ποέσεως τῶν χειρῶν των πο- στολων δίδοται το πνεῖμα το γιον, προς νεγκεν αὐτοῖς χρήματα I9. λέγων ' δότε κἀμοὶ την ξουσίαν aύτην, P ω ὰν πιΗ τὰς χεῖρας λαμβάνη πνεῖμα ἄγων. 20. Πέτρος δε εἶπε προ αυτό το αργυρών σου συνσο εἴη εἰς ἀπώλειαν, τι την δωρεαν Οὐ Η εο ἐνόμισας δια χρημάτων τὰσΗαι. I. υκ εστι σοι μερὶς οὐδεκλῆρος εν - λόγω τούτω γαρ καρδία σο ουκ

ἄρα ἀφεΗήσεταί σοι πίνοια της καρδίας σου. 23. Εἰς γὰρ χολὴν πικρίας και σύνδεσμον δικίας ρῶ σε οντα.

εἰρήκατε. 25. οἱ μεν οὐ διαμαρτυράμενοι καὶ λαλήσαντες τον λόγον οὐ κυρίου πέστρεψαν εἰς Ιερουσαλήμ, πολλάς τε κώμας τῶν Σαμαρειτῶν εὐηγγελίσαντο. 26. Aγγελος δε κυρίου λίλησε προς Φίλιππον λέγων ἀνάστηΗ καὶ πορεύου κατα μύσημβρίαν επι τηνόδον την καταβαίνουσαν ἀπο Ιερουσαλὴμ εἰς Γάζα αύτη στὶν ερημος. 27. Καὶ ἀναστὰς πορεύΗη και ἰδού, ἀνηρ ιBAφ, υνοῖχος, δυνάστης Κανδάκης της βασιλίσσης ΑιΗιόπων ο ην επὶ πάσης της γάζης αυτῆς ος ληλύΗει προςκυνήσων et Ἱερουσαλήα, S. ην τε ὐποστρέφων καὶ in μενος επὶ το ἄρμπιος αυτο καὶ ἀνεγίνωσκε τον προφήτην Ησαίαν. 29. , δε τοπνεῖμα '; Φιλίππω πρός Ἀε καὶ κολλήΗητι πῶ

50쪽

αυτos ἀναγινώσκοντος το προφήτην πισαίαν, καὶ εἶπεν Εραγε γινωσκεις α νaγινώσκεις l. G δε εἶπε πῶς γαρ α δυναίμην, εὰν μη τις δηγησβ με ς παρεκάλεσετε τον Φίλιππον ἀναβάντα abίσαι συν αὐτω. 32. δε περιοχὴ της γραφῆς, ν ἀνεγίνωσκεν, ην αἴτη ' ως

πρόβατον επὶ σφαγὴν χbη, καὶ ς αμνὸς εναντίον του

κείροντος αυτὸν ἄφωνος, ἴτως υ ανοῖγει το στόμα τοὐ. 33. Ἐν τῆ ταπεινώσει αυτο ἡ κρίσις αυτοῖ

πιστεύεις ξ λης της καρδίας ε ρσro, αποκριΗεὶς δε εἶπε ' πιστεύω ον υἱὸν του εο εἰναι τον Ιησοῖν ιστόν. J S. Καὶ κελευσε στῆ αι αρμα, καὶ κατε- βησαν αμφότεροι εἰς το δωρ, ο τε Φίλιππος καὶ ευνοῖχος, καὶ βάπτισύν cIὐτόν. 39. Oτε δε ἀνέβησανε τοὐ δατος, πνεῖμα κυρίου ψπασe ii Φίλιππον, καὶ Ου εἶδεν αυτὸν οὐκέτι ὁ ευνοῖχος ' πορεύετο γαρ την