Amrui ben Kelthûm Taglebitae Moallakam, Abu Abd Allae el Hossein ben Achmed ...

발행: 1819년

분량: 141페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Praefatio.

Antiqua arabum armina, quibus Μoalisias nomen est eum ex nobilissimis literarum arabicarum monumentis sint, tri docti vero. qui in Occidente linguae archicae tractandae operam dicarunt, ad Π- lustrandam Μoallatiam Amrui en helitio mullum curae non contulerint, hoc armen in quo pro aribris Haboraremus dagnum p tavimus arabes autem in poetiea eunt compositione multum alae-xunt, tum ita etiam explicatiorie ut ne erudit quidem nomen hoe in genere studiorum quisquam iure sibi vindicaverit, qui in legendis ludicandisque scholiastarum, exicographorum, grammaticorum Ara-hum scriptis manus Versatus fuerit. Hanc ob rem non solum textum earminis Ammi ben*elinam in ublieum edendum censuimus, ea otiam id quod ad inusim dum textum congessit vir inter grammail- eoo Arabes locum haud infimum obtinens. Ab ab alia et hossvivben .achme saaeni cuius scholia non nimia prolixa, neque nimia impedita in obscuriorum vocum significationibus investigandis, definiendoque meliori versuum sensu quantum subsidii parent intexomnes rei literariae Arabum peritiores satis constat. Denique uti quantum fieri posset, Ilaallahae auetoris Vitam exponeremus, quande latis et rebus gestis Amrvi en eltham narravit Abul saradιebali hen et osset et iεfahani in libro eleberrimo Eliab I aghani.

excerpere libroque nostra, in exere a fine proPosito non alienumduxa uε. Indieandi vero sontes sunt e quibus quae hic lectori osseruntur, hausimus Textum Μοaltshae et scholiorum Suεenii suppeditavit exe lum Sabbaghianum, a viro illustrissimo et lautor via.

12쪽

mo Silvestre de Me abhinc aliquot annis dono nobis Mimn quoa Nichael Sabb is arabs Acconensis vir quondam satis doctus, rebu humanis iam exemtus, transcripsit e odice Issoallaharum arisiensi. Nro. I I 6 citius codicis. a. H. 8a a Rebla hen oliman 'xarati praestantiam laudavit Silveεtre de ac in libro i moliees et tralis etc. tona. 4. pag. 3o9. In margine exempli nostri Sabbaoiani nonnullas notas. et lectiones e aliis codicibus Parisiensibus d promptas benigna manu adseripsit Silvestro de Sac'. Cum textu exempli Sabbaghiani contulimus textum odicis Gothani cuius prima para exhibet Μοallalias Lebidi, Pharethi et Ammi boninelinam. Iteris eskhicis exarata, secunda vero, eaque maior, armina Amrὲ ei aisi Nabeghae Athamae, Soheira Tharalae, Antarae, literio ma grebinicis satis inelegantibus exarata mohammede en Althaibben mohamme heri sachar, a. . 313i; haec pars eodicis simil- Iim eam videtv codici, cuius mentionem fecit Casirius in Caiat. hibi escur tom. I. Pag. r. Codex Gotharib primo ea auetorum ear. mina exhibet, quae memoriae tradidit E asmaius, dein addit alia ab aliis ad posteros transmissa; e. g. in extremo Primae artis ea

omnia quae tradidit Et emaius carmina Athamae, laudato Deo. exhibebimusquo aliqua eius armisa, quae tradidit Ab ali ismaiahen et haεsem et agdadi, tanquam sibi transmissa a praeceptoribus suis, qui ea acceperant ab Etthusio elc.' Singula carmina brevis expositio rerum praecedit, quae, secundum E asmatum, Ab obebdam, aliosve causam Pangendorum carminum attulerunt. In margine et inter lineas tam Moallaharum quam aeterorum carminum motae, quae difficiliores voc*s explicant, adscriptae sunt litoris magrehinicis minutiasimis mox nigris, mox rubris Notarum, quae admoallavas spectant, maior pars deprompta ex commentario bael aderi Ioahehi, cuius nomen notis aePius adseriptum est.

13쪽

vexin Μoanahae amm be helthoni, sive singuli verba, at aversuum dispositionem spectes, in multis discrepat a textu suo niano quorum quae maioris momenti nobis videbantur in notis

nostris exposuimus. Quod adtinet ad vitam Ammi en helthum, textum arabicum a nobis editum Michael abbag transer sit o die Parisiens libri ita e aghan integro, uiua mentionem feeit Silvestre de ac in libro Chresth. Arab tom. 3. Psg-s .m- ω quo eum textu nobis rogantibus vir benignissimus Silvestro de Sa alium contulit, quem exhibet fragmentum libri Eliab et Dania

viaiense, literis magrebinicia exaratum. Quae in labro nostro occurrant arablea, inprimiis arminiis edigna, In latinum transferre voluimus simpliciter et presse, non ero periphrasi prolixa, eholiastarnm sarta commentia exprimere, quoa placuisse videtur multis, ut mirabile dictu, in transferendia adiminibus acholiastae dicis reddere, quam verba Poetae transfer maluerant. Eiusmodi paraphrasea, e quibus quae sint verba o tae, quae Verba scholiastae, et quae verba paraphrastae nemo facito

eognoscet, ut nobis Videtur neque tironibus subsidium parant, quin arabie facilius intelligant, legunt latina, neque aliis qui lingua arabica prorsus ignari e latinis ingenium auetoria Mabla percipere eupiunt. Quamobrem, quae ad explicanda poetae leta pertinenti non ipsis la dictis immiscenda, sed in notis tractanda esse ui mus. Ipsa scholia Sugenii eo consilio in latinum transtulimus ut etiam iis, qui in legendis grammaticorum seriptis radiores inti aliquod ubsidium ferremus. Quodsi ceurrent in libro nostro quae ab elegantia latina abhorreant, si modo literis rabieis olem dis utilia sint erudito homines illorem veniam nobis daturos essese speramus. Qua nos adiecimus notas, cum ad vitam tum ad adimen Amrui en helthum poetantes, ut indulgentius exeipiant; Metores, rogamus; nam quo minus omnia de quibus disseri Potuisset in notis, iactaremus, Irohibuerunt sine libro eo tituis

14쪽

aretiores saepius etiam Eata sumus in notis extare Ioeos 4n exinarabieo, et quidem inprimis in textu vitae Amrui en helthum. quorum sensum non satis hene perceperimita quihus de locis aiquis aliquid melioris in meditini protulerit humaneque nobiscum communicaverit, grato animo id accipiemus. Translationem germinicam adiecimus, quamvis rhythmicam a tamen adstrictam, ut qui in perlustrarent lectores totius carminis argumentum et dispoaitionem uno in onspectu viderent Dabam suenae, die XXIV. Iunii. 3. v. o. B. MDCCCXIX.

15쪽

Emera danda.

16쪽

uoc in delenda.

17쪽

e Parte Prima libri carminum,

quem composuit

e istahani; misereatur ejus

18쪽

In nomino Dei miseratoris misericordis.

et qua de eo tradunt ta

heis en aehosch in hon ahi ben amru en ganam en agiebben wajes en asset he hen hen alissa e dooma hen scho-deila hen assa ben rebia an mesar hen maad en adn.n. ater Amrui en helthum est Leua, filia Μolhalheli fratris Nolathi m ter illinis vero filia Ba1dsint en otha hen saad he wheir. Tradidi mihi Ohamme ben et hassan e doreid, dixitque: narravit mihi I ahali en e abbas en hescham, quae a Patre ae ceperat, hic vero ea aeceperat a Chereaac hen Ismail cui tradita erant a viro Taglebita, is familia Atta oriundo. qui dixit in Elachdaar, qui genealogus erat, audivi haecce: suum MohaIhe matrimonio ibi junxisset filiam Baidacti hon ina, et hae ad eum deducta esset, leperit ei Leitam in mohathel. Tum Ohathei dixit fixori Interfice eam lV Illa vero servum aliquem Iussit, is eonspectu patris filiam ausorre. Dein, eum Mohathia somno sopitus esset, quaedam Vox ita eum allocuta: εQuo juvenes Xoptati,

Et principes pulchri, Quantum agmen haud ignobile, In ventre filiae ohatholii 'Expergefactus dixit: Omendo ubinam filia mea V Respondii r Interfeci eam. Tum ille Absit, per deum Rebiael' et ri mus suidem Ita iuravit; με vera mihi tradasi '' Itaque illa retulit factum. Mohathel ero optima, inquit, filiam subministre. alimenta. Postea haec nupsit Nelthum ae male hem in1b, et eum praegnans jam alvo contineret Amrnum en elthum, dixit: Αdiit quidam me, somno sopitam, dixitque: ε

19쪽

Qui progreditur instile leonis,Dsehoaehamida, pollens robore; LoMox verba haud inania. 'Peperit pueriun, nomenque o imposuit Ammi Qui eum annum natus esset dixit matert Adiit me noctu nuntius illo quem novi, et digito puerum monstrans, dixit: MPolli or tibi, o mater Amrui, Eum, qui ayis illustris, mobilis ortu, Et intrepidior iubato leone.

Visii carens, praeditus ohore, Dominaturus, cum annos expleverit quindecim. Addidit E achasar, Et a vera sicut illo nuntiaverat, Princιpatum obtinuit Amro, annos quindecim natus P obiit vero natus annoscentum et quinquaginta.

Die Ah amrue Tradiderunt mihi Assa ben am manesita,cet Eo ben easami, alitque et dieit Ebn es helebit Tradiderunt mihi pater meus, et Seherhi ben et athanii tradiditque nobis Ibrahim hen etsi haec, quae ab Ebn oteiba a eperat Aliquando

Atimi beninena sodalinus suis dixit: 'Novistisne arabem , cujus mater matri meae famulari dedignetur ν' Responderunt MMUtique mater Ammi heri heltham. Tum ille ' Et quare ' Dixerunti via pater ei Mohathel en chia, et patruus Nolai Mn wam, Mahum illustrissimi et maritus ea eltham e malin fortissimus arabum, et filius ei amm, gentis sua prin ps.' Indo Amri eis hend nuntiis ad Amruum en hiathum iasis, ipsum rogavit, ut

se via laxet et petiit ab eo, ut etiam matri Persmineret matrem suam inviseret. Itaque Amru Dachestra elicta, cum agmine Tag.

Iebitarum Hiram petiit quam etiam Leila in mohathel eum a glebitarum pilemis aecessit. Amm hen hen tentorium suum figi iussit in eampo, inter iram et Euphratem ito, os proceres regni arcessivit. A Maamni eum Proeeribus Tagisbitarum. Dein Amrti hen velinvin alutavit Amruum ei hen in tentorio suo,

20쪽

adfuit etiam Leila; en vero in tabernam Io erat ad Iatus tento-xii fixo. Erat autem Hen amita Amri et ais en hodsehe poetae; mater Leuae in mohathel vero erat filia fratris Fathimae in rebia, quae est mater Amri et ais itaquo illa eiusmodi ignatione conjunetae Amru en hen matri dixerat, cum servis dimissis bellaria poposcerit, se ad famulandum invitaturum ellam. Itaque Amr mensam strui iussit atque comederunt. Cum vero ille bellaria poposcerit, dixit Hend ' Porrige mihi. o Leila, latam patinam i ' Respondit Leilat M Quae indiget re, rem ipsa sibi curet.' Iteravit illa iussum et institit Leilae. Tum hae clamitavit: Proh opprobrium, o Taglebitae '' Quibus avditis, ultus Ammi benhelinum rubore suffusus est ita ut Amr he hend eum Visum fixisset in hospite, mala iam ex in vultu anguraretur. Filius Nel thum vero arripiti gladium Λ-α he herid, in tentorio auspen-.sum, praeter quem alius non aderat gladius eoque eaput praecidit Amruo beninend. Dein conclamavit Taglebitas, qui Tebus, quae in tentorio erant ablatia, camelisqne abactis, in Dachestram reversi sunt mae celebravit Amr ben helthum carmine auor Agedum expergiscere, et e poculo tuo nobis propinat

Reeitaverat id in Aro Ohhadhi, idemque recitavit etiam in nundi-diniameeeanis. Iaglebitae illud armen magni fecere, et tam iuniore eomm quam seniores adeo id recitarunt, ut eo nomine irrui sint. Dixit aliquis poetarum tribus Beli he waistravertit Taglebitas a generositate. Carmen . quod omposuit Amm e helthum; Recitant id continuo, inde ab ortu eorum; Proh homines L earmen. quod nunquam fastidio attrixaada vero respondit Dacheriro, cum irrideret Elisehthalum:

Haud infringit derisio tribum Tagleb wajeli;

Ningesne in loeo in quo oncurrunt duo maria Gencula interfecit illum Hendae per vim, Ammum, atque rependit etiam Noomano.

SEARCH

MENU NAVIGATION