Procopius

462쪽

PROCOPIUS O CAESAREA

-ν, ου μέντοι ξηνεγκεν ς των α λων τινά, επεὶ

αὐτον βασιλεῖ υνοὶκως ἔχοντα λίαν ρεσκε τὰ 25 πρασσομενα τον δὲ Αρτασίρην, αι στά πη του τυράννου λθοντα των τις ἰκετων σε, μικρόν τε ὁπισθεν ἀποκεχωρηκότος κατενόησε το ξίφος γυμνον ἀνέκραγέ τε, TP τουτο. βελτιστε '':26 λέγων ό μεν ου Γόνθαρις παρὰ των των , δεξιον την χεῖρα επιβάλων στρέψας τε το προσ-27 πO ες αυτον βλεπεν 'Aρτασίρης δε αὐτοντρ ξίφει μεταξύ επαισε καὶ τοὶ βρέγματος 28 μοῖράν τινα ξύν τοις δακτύλοις ἀπέκοψε. ΙΠέτρος

δν ἀναβοησας Ἀνεκελεύετο si 'Αρτασίρη τον 29 ἀνοσιώτατον κτείνειν ἀνθρώπων πάντων ἀνα

θρώσκοντα δὲ Γόνθαριν Αρταβάνης ἰδων εγγύθι

γὰρ κατεκλίνετο μάχαιραν αμφηκη σπασάμενος, ο παρὰ τον μηρον πεκρέματο μεγάλη τις Οὐσα ες την αριστερὰν του τυράννου πλευρὰν α ι ες την λαβην ξύμπασαν Mσας Ἀνταυθα 30 μεθῆκε. καὶ ὁ οὐδέν τι ησσον ἀναθορεῖν πε-

χείρησεν, τὰ δὲ καιρίαν λαβων αὐτο επεσεν. si ὁ μὲν ὁ Οὐλίθεος φ 'Αρτασίρη το ξίφος ς κατὰ κορρης κατάξων πηνεγκεν ὁ δε της κεφαλῆς χειρα την ἀριστερὰν προβαλλομενος

a Οὐλιθεον οὐδενὶ πόνφ. Ιετρος δε και Ἀρταβάνης, ὁ μὲν το Γονθάριδος ξίφος, ὁ δὲ τ του Οὐλιθέου πεπτωκότος ἁρπάσας, των δορυφορων

464쪽

ῶς το εἰκός, κοαwνῆς τε καὶ ταραχῆς μέγα τι χρημα αἰσθομενοί τε ταύτης σοι των Ἀρμενίων παρὰ του του τυράννου φυλακας ῖσταντο,

τὰς ἀσπίδας εὐθύς ἀνελόμενοι κατὰ τα σοίσεξυγκείμενα επὶ τὰς στιβάδας ἐχωρον δρομ- καὶ τους τε Βανδίλους ξύμπαντας τους τε Γον- θάριδι ἐπιτηδείους ἀνεῖλον, οὐδενὸς σφίσιν ἀντι

35 Τότε 'Αρταβάνης τον Αθανάσιον ἐμαρτύρατο ἐπιμέλεῖσθαι των ἐν Παλατ- νη--των' ίσα - 'Αρωβίνδρο ελέλει πτο Ἀνταυθα36 εἶναι. επε δε οἱ φύλακες την Γονθάριδος τίλευτην - ον, ξυνετάσσοντο τοῖς 'Αρμενίοις αὐτίκα πολλοί της γαρ 'Αρεοβίνδου οἰκίας οἱ πλεῖστοι *σαν. ξυμφρονήσαντες τοίνυν δεου-37 στινιανον ἀνεβόων καλλίνικον η τε φωνηπροῖοὐσα μὲν - πληθους ἀνθρώπων, ξαισία δὲύπερφυως ὁσα ες πολιν ξικνεῖσθαι την πολλὴν 38 ἴσχυσεν ενθενδε οι λβασιλεῖ εὐνοῖκως εχοντες εστ δήσαντες ε των στασιωτων τὰς οἰκίας τους μεν πνον αἱρουμένους, τους δε σιτία, ενίους δεθαμβησαντάς 'φ δέει καὶ απορία δεινῆ39 εχομένους ευθύς εκτει ναν. εν τοῖς καὶ Ιασίφιλος δεν 'Ιωάννης γὰρ ξδν Βανδίλων τισὶν, τοίπονο καταφεύγει. or δὴ 'Αρταβάνης τὰ πιστοι παρασχόμενος ενθεν τε ξαναστησας ες Βυζάντιον επεμψε καὶ την πολιν βασιλεῖ ἀνασωσάμενος 41 διεφύλαξε γεγονε δε ὁ του τυράννου φόνος ἔκτηκα τριακοστῆ ἀπο τῆς τυραννίδος μερα, νατον καὶ δέκατον τος Ιουστινιανο βασιλέως τηναυτοκράτορα ἀρχην εχοντος. 42 'Αρταβάνην τε χα που Ἀργου τούτου κλέος

465쪽

Thus there rose, as vas naturat, an exceedinglygreat tumuli an confusion And when his vas perceived by those of the Armenians vulto vere

466쪽

43 περιεβάλετο μονα ε πάντας ἀνθρώπους. καὶ LIρεiεκτα μὰν ευθὼς ἡ 'Αρεοβίνδου γυν με γαλοις αὐτον εδωρησατο χρημασι, βασιλευς δε στρατη- 44 γον αὐτον κατεστησατο Λιβύης πάσης. υπολλῶ δὲ υστερον 'Aρταβάνης μὲν χρηζε βασι- λεως ὁπως . αὐτον ,. Βυζάντιον μεταπεμποιτο,4 βασιλευς δε την δέησιν πιτύλῆ ποιεῖτο. καὶ τον 'Αρταβάνην μεταπεμψάμενος, Ιωάννην τον Πάππου ἀδελφον Λιβύης στρα νον μόνον αὐτονο κατεστήσατο. υτος Ιωάννης επεὶ τά χιστα εν Λιβυη εγενετο, Αντάλα τε καὶ Μαυρουσίοις τοῖς ἐν Βυζακίφ ες χεῖρας ελθὼν καὶ μάχη νικησας των τε πολεμίων πολλούς κτεινε καὶ σημεῖα

πάντα τὰ Σολόμωνος τούτους δη τους βαρβάρους ἀφελόμενος βασιλεῖ επεμψεν, απερ αὐτοὶ λ ληισάμενοι ἔτυχον ἡνίκα Σολόμων ε ανθρώπων ἡφάνιστο. 'ους δὲ λοιπούς, απωτάτω ἐξηλασε της 47 Ρωμαίων αρχῆς χρόν δὲ ἰστερον οἱ Λευάθαι αἴθις στρατεμ μεεκ των επὶ Τριπόλεως χωρίων ε Βυζάκιον ἀφικόμενοι τοῖς ἀμφὶ τον Αν- 48 τάλαν ξυνέμιξαν οἴσπερ Ιωάννης παντιάσας ησσηθείς τε τηλ ξυμβολὴ καὶ πολλούς των οἱ 49 ἐπομένων ἀποβαλων ε Λαρίβους φεύγει. καὶ τότε δη οἱ πολέμιος μέχρι ες Καρχηδον ξύμπαντα καταθεοντες τὰ κεινα χωρια νηκεστ εργα 50 Λίβυας τους παραπεπτωκοτα εἰργάσαντο. οὐ πολλφ δε ἴστερον Ιωάννης των στρατιωτῶν τους περιγενομενους πείρας καὶ Μαυρουσίους ἄλλους

τε καὶ τους ἀμφὶ Κουτ ναν ἐς ξυμμαχίαν παγαγόμενον τοῖν πολεμίοις Ἀπι χεῖρας ῆλθε καὶ 5 αὐτούς εκ ου παραδοξου τρεψατο Ρωμαῖοί

468쪽

τε αυτοῖς φεύγουσι κοσμ ουδγεν ἐπισπομενοι μοῖραν μὲν αὐτων πάλλην κτεινον, οἱ δὲ λοι πῶ52 ες τῆς Λή ς τὰς ἐσχατιὰ, διέφυγον. υτω τε Λήυων τοῖς περιγενομένοις, λώνοις τε καὶ λίαν πτωχοῖς ουσιν, οὐ καὶ μολις ἡσυχίαν τ ὰ ξυνηνέχθη γενέσθαι.