Procopius

발행: 1914년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

an ariny, and gave ver the whole o ver of Libyato Areol indus.

AND tivo monilis aster Sergius had departe homthere, Gontharis esses e to et ii a tyranny in the following manner. Η himself, as it happened, vas cominanding the troops in umidia and spendinitiis time there so that reason, but he was secreti treat ingravuli e oors that hie migii marci agailist Carthage. Fortia vitia, heresore, an arm of theenero, havinclaeen gathere into ne place froin Numidia and Bygacium, pent vitii great eal against Carthage. And in Numidians vere commande by uiginas and Iaudas, and the nien os Bygacium lay Antatas Anx vivi hini vas also Josin, in tyrant, an his solio vers for the mutineers, aster ille deatho Stolgas, ha set hini uinas uter ove themSelves. And when Areotandus earne of thei attach, lae

432쪽

'Αρμενίοις καὶ Αρταβάνης. μεν ο ' 'Αρεο- βινδος Γόνθαριν Ἐξηγεῖσθαι παντὶ τε στρατρο επὶ τούς πολεμίους κέλευεν ὁ δε προθύμως

οἱ τα ς τον πολεμον πηρετησειν υποσχόμενος εποίει ταδε των οἰκετῶν να Μαυρουσιον μεν

γενος, τεχνην δὲ μάγειρον, ε το των πολεμίων στρατόπεoον κελευσεν ἰέναι, καὶ δόκησιν μεν τοῖς αλλοις παρέχεσθαι τι δη τον δεσπότην ἀποδρὰς νετο, λάθρα δε - Αντάλα εἰπεῖν ςαυτφ Γονθαρις κοινωνῶν βούλοιτο της Λιβυων ἀρνῆς ὀ μεν ουν μεγειρος κατα αὐτα ποίει, δε Αντάλας τον με λογον σμενως κουσε, τοσουτον δε ἀπεκρίνατο, ως αἱ γενναῖα των πράξεων ο δι των μαγείρων πιγίνεσθαι τοῖς ἀνθρώποις πεφύκασι. αὐ- πε Γόνθαρις ηκουσε, των δορυφόρων να Οὐλάθεον νομα, δη μάλιστα πιστοτάτ εχρῆτο, παρὰ τον 'Aν- τάλαν ευθὼς πεμψεν si ἀγχοτατω Καρχηδόνος 9 υτον παρακαλῶν ἰεναι Oύτω γάρ οἱ τον Ἀρεό-

10 ινδον ξ ἀνθρώπων ἀφανιεῖν et πιέλλετο. μεν ὁ Οὐλίθεος κρυφα των αλλων βαρβάρων Ἀντάλα ξυμβαίνει, φ φ Βυζακίου μὲν Αντάλας αρχοι, το τε μισυ των 'Αρεοβίνδου χρημάτωνεχων καὶ πεντακοσιους τε καὶ χιλίους στρατιώτας πωμαίους συν αὐτφ παγόμενος, Γόνθαρις δε τοβασιλέως iξίωμα λάβοι Καρχηδόνος 'o II κράτος και Λιβύης της ἄλλης χων ταὐτά τε

διαπεπραγμένος επανηκεν, το Ρωμαιων στρατοπεδον, περ ἄπαν προ του περιβολου πεποίηντο, εν σφίσιν αυτοις τα φυλακτήρια πύλης κάστης

434쪽

I νειμάμενοι. οἱ δε βάρβαροι υ πο ν στερον εὐθύ Καρχηδονος σπουδ πολλῆ δεσαν, ν τε χωρί τέ Δεκί- καλουμεν στρατοπεδευσάμενοι

εμενον. Ἀνθένδε τε αραντες τῆ στεραία πρόσω I εχώρουν τινες δε παντιάσαντες του Ῥωμαίων στρατου, ε χῶρά τε αὐτοῖς προσδοκητοι ῆλθον 14 καὶ Μαυρουσίους οὐ συχνούς κτειναν. ος δη Γόνθαρις εὐθύς ἀνεκἀλει κακίζων τε ἀνεπισκέπτως τε θρασυνομένους καὶ τὰ Ρωμαίων πράγματα θέλοντας ες προωτον τινα εμβαλεῖν κίνδυνον. 15 Ἐν τούτφ δὲ Αρεόβινδος πεμψας παρα τον Κουτ ναν λάθρα πρασσε προωσίας περι καί Ο ΩΚΟυτ νας--λόγησεν, πειδὰν ν τ επιφγενωνται, επί τε Αντάλαν και Μαυρουσίους τους 1 ε Βυζακί τραπέσθαι Μαυρούσιοι γὰρ υτε προ αλλων ἀνθρώπων τινὰς ἴτε προς ἀλληλους τ πιστον Ἀχουσι. 'αὐτα ε. Γόνθαριν Αρεο-

17 ινδος θήν κεν ὁ δ παρακρούεσθαί τε και ἀναβάλλεσθαι την πρῶρ ἐθέλων παρήνει φ'Αρεοβίνδ το πιστον ε Κουτ ναν ς κιστα εχειν, ν' τους παιδας εν μηρων λόγω παρ' 18 αυτολλάβοι 'Aρεοβινδος μεν οὐν καὶ Κουτύνας

λάθρα παρ' ἀλληλους ἀεὶ πέμποντες ἀμφὶ τῆ ἐς

19 Αντάλαν επιβουλα διατριβην εἶχον Γόνθαρις δε αὐθις τον Οὐλίθεον στείλας εκπυστα φ 'Aν-20 τάλα ποίησε τὰ πρασσομενα. καὶ ς ἴτε τι

435쪽

in Book III. xvii. 11 xxi. 23.

436쪽

καὶ δυσμενεῖς ταῖς γνώμαις οντες ν τε πονηρροξυνετάσσοντο, πί τε τὸν οἰκεῖον κάτερος φίλον 22 ἀλλήλοις ξυστρατευοντες ηεσαν τοιαύτη μεν γνώμη Κουτ νας τε καὶ Ἀντάλας ἐπὶ Καρχηδόνατον Μαυρουσίων στρατον επῆγον Γόνθαρις δεκτεῖναι με τον 'Αρεοβινδον διενοεῖτο, του δε μηδοκεῖν τυραννίδος επιβατεύειν, ἐν παρατάξει λάθρα τουτο ραν θάλεν, πως προς τέρων μενῆ επιβουλη- τον στρατηγον γεγενησθαι δόξειεν,

αὐτος VP ἀνα/γκασθείη τω Ῥωμαίων 'τρατρο 23 ἀνελεσθαι την Λιβύης ἀρχήν. ἀπάτη τοίνυντον Αρεόβινδον περιελθων πείθει τοῖς πολεμίοις επεξελθόντα ομόσε ἰέναι, δη που εαρx δόνος

25 μίους ἄμα λίω ἀνίσχοντι. ἀλλ' 'Αρεόβινδος

ἀπείρως τε λίαν, το πραγμα τουτο καὶ οκνηρως 26 νων μελλησε εχρητο ουδενὶ λόγφ. μελετων τε γαρ ὁπως ενδύσαιτο την των πλων σκευην καὶ τἄλλα ξαρτυόμενος ες την ξοδον τον πλεῖστον 27 της μερας ἀνάλωσε χρόνον. - δη την παράταξιν ες την επιουσαν ποθεμενος συχη μενε.28 Γόνθαρις δε αυτον ξεπίτηδες την μέλλησιν πεποιῆσθαι ποτοπησας τε των πρασσομενων αἰσθανόμενον, ε του εμφανοῖ τον τε φόνον του στρατηγο καὶ της τυραννίδος την πίθεσιν επιτελεῖν εγνω.

XXVI

Mμερα τε πη προγενομέν ' εποίει τάδε. τας πύλας αναπετάσας ου δὴ αὐτος φυλακην εἶχε,

αναγκασθείη ci αναγκασθεὶ ΡΟ.

437쪽

XXVI

438쪽

λίθους μεν περφυεῖς ἔνερθεν θηκεν, ῶς μη τις αυτας επιτιθεναι εὐπετως δύναιτο ανδρας τε τεθωρακισμένους καὶ τὰ τόξα εν χερσὶν χοντας ἀμφὶ τας πάλξεις πολλους στησεν, αυτός τετον θώρακα ἐνδυς εἱστήκει ἐν μέσαις ταῖς πύλαις. επενόει δε αὐτα O Μαυρουσίων νεκα, πως τῆπολε αυτούς δελται αβέβαιοι γαρ Μαυρούσιοι

παντάπασιν οντες ὐπόπτως ἔχουσιν ἐς πάντας 3 ανθρώπους τουτο τε αὐτοῖς Ουκ ἀπο του εἰκοτος

γενέσθαι ξυμβαίνει ἐπεὶ στις ἄπιστος ἐς δ τους πέλας καθέστηκε φύσει, οὐδὲ αὐτος πιστεύεινοτφΟὐ δύναται, ἀλλ' ὐπόπτως εχειν ἀνωγκάζεταιες πάντας ανθρώπους ε της αυτο γνώμης τον του πέλας σταθμωμενος τρόπον διο η οὐδε Μαυρουσίους ελπιζε Γόνθαρις πιστεύσαντάς οιεντος οὐ περιβολου γενησεσθαι), ἀλλ' πως 'Αρεόβινδο εμπεσὼν ε μέγα τι δέος ες φυγήν τε ευθὴς ορμηθείη και κατα τάχος Καρχηδονα ἀπο- λιπὼν επι Βυζαντίου κομίζοιτο. καὶ τυχέ γε της ἀληθοῖς εννοίας, ει μη χειμὼν μεταξύ πι- γενόμενος διεκώλυσε μαθων δε 'Αρεόβινδος τὰ ποιούμενα, τόν τε Αθανάσιον κα των δοκίμων τινὰς μετεπέμπετο παρῆν δέ οἱ καὶ Αρταβάνης εκ οὐ στρατοπέδου τρίτος αυτός, τε Ἀρεο- βίνδεπαρηνει μήτε ἀναπεπτωκέναι μήτε τόλμητα Γονθάριδος ενδιδόναι, ἀλλ' αὐτίκα μάλα επ' αὐτον μοὐ ξύν ὰσι τοῖς ι πομένοις ιόντα

κακόν. τὰ μεν ὁ πρωτα πέμψας 'Αρεόβινδος παρὰ Γόνθαριν των πιτηδείων τινά, Φρέδανονομα, ἐκέλευεν ἀποπειρῶσθαι η αυτοὐ γνώμης.

440쪽

επε δὲ ὁ Φρέδας ἐπανηκων οὐδαμῆ ἀπαρνεῖσθαι Γόνθαριν την τυραννίδα σηγγελλεν, δη 'r' αὐτον, ε μάχην ἰέναι διενοεῖτο. 10 Ἐν τούτφ δὲ Γόνθαρις 'Αρεόβινδον εις τους στρατιώτας διέβαλεν, ῶς ανανδρος τε εἴη καὶ μαμεν δέει si τους πολεμίους εχόμενος, ἄμα δὲ τὰς συντάξεις σφίσιν ς κιστα θέλων διδόναι, δρασμόν τε ξύν Αθανασί βουλεύεται καὶ αὐτίκα

ε Μανδρακίου ἀποπλεῖν μαλουσιν, πως οἱ στρατιωται λιμετε καὶ Μαυρουσίοις μαχόμεν-

διαφθείρωνται, ἐπυνθάνετό τε εἴπερ αὐτοῖς βουλομένοις εἴη ἄμφω ξυλλαβοῖσιν εὐφυλακῆ ενειν. II ούτω γὰρ ηλπιζεν Αρεόβινδον η του θορυβουνσθημένον φυγη χρησεσθαι η καταληφθέντα

προπι των στρατιωτῶν διαφθαρησεσθαι οὐδενὶ l λόγφ. χρηματα μέντοι αὐτος ικοθεν μολογειτοις στρατιώταις προίεσθαι οσαπερ αὐτοῖς 'ol δημοσιον φλε καὶ οἱ μὲν τους τε λογους

4 και τοῖς πομένοις ενταυθα ἀφίκεται. και γίνεται μάχη εν τε ταῖς πάλξεσι και κάτω ἀμφι τας πύλας ου Γόνθαρις εἱστηκει, εν et οὐδέτεροι το15 λασσον ἔσχον. μελλόν τε ξυλλεγόμενοι κ των στρατοπεδων, σοι βασιλεῖ εὐνολῶς εἶχον, τούς στασιώτας κατὰ κράτος ελειν. υ γαρ απαντας

ὁ Γόνθαρίς πω ξηπατηκει, ἀλλ' ο πλεῖστοι ἔτι I ταῖς γνώμαις κραιφνεῖς μενον 'Aρεόβινδος δὲ τότε πρωτον δενδρας κτεινομενους ιδὼν ου γάρ

SEARCH

MENU NAVIGATION