장음표시 사용
111쪽
112쪽
113쪽
115쪽
Ivi saera I P TUO ME M irini PTOarmu dedi, sicut legitur in uis i. Aug. in Ven M. in Vat. C. aptu Canc una nisi quod
nonaen Σοφιο Του, ab illis Meetirin, Onaiserina, quod non sol una a reliquis adest collicibus, sed nec apud Suidana, nec apud aliua que in quana Scriptorem qui Appiani mentionem fecit, repetatur. Cons. Adnot. ad p. o. l. Aαπιανου της Ιταλικῆς Ἱgοοίας το προοίμιον clant Med. Vt alis l. Vat. A. D. L. non . ut per citrern in MeVibus notulis scriptuna est. Parique a odo nonyinus ille , cunis Testimoni uin de Ap plano supra p. I sq. exhibuinatis, προώμιον μόνον, init,
ω codex Mediceus tituluna totius operis Appianei nunci praefert Aπαιανο P αν κηδεσLξία Scilicet pium tres pri res Appiani litari res Ronaanorum in Italia gestas complecterentur, Ut Oin intini nomine Hisoriae onman Omlni tilicae insigniri possent cons. cap. 4. ujus raef. Appiani; factum est, ut Titulus, Qui in priorem aliena pertis conis venienat, tenaere nonnullis Lilucitis toti ina poneretur Sintilis fere error in codice illo obtinuit, e quo LXcerpta de Virtutibus ac Vitiis edidit Valesus Nam quamquam ex nove in nocivus Historia iuna Appiani lioris Excerpta ibi comtine dantur; tamen a primi tori inscriptione communena
omninus titul una ππιανο Ρωμα λῆς τῆς ἐπίκλην νασι λι κῆς, aut σJορίας τῆς ἐπιγραφομένης , ο ινι κώ tactiun videmus pag. 6. n. γ'. 4. 66. AEa dena aue titulor uni confusio apud Suida in repetatur, quum , οὐτος - πατιανος, inquit, Ἀγοαψε Ρωμαικὴν Igορ αν την καλουμένην Βασιλικην. In codice Reg. A.
Pnefationi huic nil aliud inscriptuna est, nisi generalis titulus ππιανα Αλεξανδ ευς Titulo latae caret Reg. I.
116쪽
ID ADNOΤATIONE spei apte vel Appianus in hoc operis sui Introitu primit iide finibus terra inariqtie disseriti ornant ina persi , cap. I Q . Il'. Bie vena totius Historiae populi Ro in conspectuna oculis lectoriana stinucit, cap. 6. . III ' Collationen institvit inter
Boiit inuin ana peta unam alia celedrioi a Gilis imperia, cuiri quoad trias litii linen finiuna oena in gestaruna in agnitudinena, tu in quoad inmetiorirna cilirati Oneni, cap. 8-II. IV. Suti in consiliuna nitione naque pertraetanda: Roniani populi Historne, una generati iam, triara particulatina, X ponit, divi Ia I S. V. De sua et sona pauca su ungit, X tr. Cap. 4. p. I. in . . ες υίν γε τε ν γαλασσαν Mediterrane uni Inare, quod interniln zilias, εντος Θαλασσα, Q. AH Mοακλείων
tem Herculo tuna ivssitiit, L. IV. c. 39M I. Attica latina ἰς, pira εις, an uia nude ponitur illa praepositio, quani incoimpositione verborum, constanter paene uti solit una Appianu in reperio mina: h. l. cum Editis consentiunt libri S Sti: quana quana eadena nar si, rnax, ut apud alios scriptores , cons. Dulcerum ad Thucvd , II. . . l. 6. C. 49. l. I. sic apud Nostrein se penu naero cum conam uni ci per librario iuna in Curiana commutata est. Igitur, ut semel de repurati qui clem per se momenti in oneana, uta εις ad anta diti, ibi ex alptorum qui dena pleruinque praescripto, sed non . numquana etia in invius Coclicidiis aut nihil non entibus schedis, ἐς restit ii Nec tamen id ita obstinate feci, quin vulgatana hina an d pastina thun reliquerim , inuiden eis praesertina locis, ubi , ea dena pi ae positione paucis vernis inredectis iterii in occuriente , uno loco in b, altero in ες ita conspirantes sibi Os reperi, ut ipse A lor videri quo dariana udo posset vatillic uena istain jectast e.
117쪽
AD APPIA N L PRAEFATIONEM. III L. . t oi ξια Recte circuna flexo accentu ultina a in sylla. Dana notarunt Editores, licet secus hic dederint nisi ii illi , quos in Notis contextu sudjectis citavi quidus oratis l. fortasse alii etiari codices accedunt, quana quana in schedia nostris nil adnotatum est nani ci varietatein lectionis ex
aliis aspiis naec una Communicarunt, de accentu una rationeni nil, vel raro certe ac non nisi alim agentes, naonere
consit everrent. ἐν δεξια, ο αμορα, αεπὶ δεξιὰ ἐπὶ α ι Πόρα eodeni sensu, sed diverso nonaini casu , dici solent. Cons. d. p. 3 , 37. In εν ιη Π. , 87, 7. ubi una Editis con sentiunt nassii nostri. L. 4. ἡ μεγαλη πολις η: Ἀλόεα οξος γηκε Abi, lib. -- Celen rata satis naagnitudo Alexandriae urbis est, in is dici κα ἐζοχὴν solitana Stepnanus ByZant adnota it. Neque vero vitio Scriptota nostro Verte naus, quod, ubi ni patriae suae naentionen incidit, paulo a agis solito elierat se ejus Oratio. προς Ab si , quod perperana ante hac estviri erat, e sol est Reg. A. Verana lectione in alter Reoius offerenat, una quo septena reliqui nostri codices conse inint. 'orsan in navit primuna Editoren illud ad in typtum, quod apud Candidum legitur sed id Graece esset yος Αἰγύάω, quena ad ino luna etiana apud Stranonen malim pastina Aλόξ ιμια -οὸς Αἰγυ- cognominatur. Nana quod Henr. Ste-pnantis in Thesauro T. III col. 69. ex nucydide L. III. cap. I. adtulit, πρὸς Νεγαρων, prope vel ἱlxtia Megaria; id quidem ipsum e vitiose lectione erat: in ejusde in Stephani altera editione Thucydidis p. zor sicut in Dulceri edit. l. c. recte Mεγάρων, ille Megara legitur potest' auten illud προ Αἰγυπlo nude atque si impliciter ita intelligi, iatra Linya venientibus in ipso introitu aegypti ita esse Alea Xandria clicatur; quena ad modun ab Oriente venienti oti est Aradica eαμμος π se Αἰγυπἰου Ilitnr. 828 l. et Sed grandius quid . l. sonans Noster, in animo haduisse Hona elicum
videtur, ex Odyss. IV. 3sq'. luitatis poetae verbis Alexan. i
118쪽
driam per inso irini una de loco condendae novae urnis fuisse admonitum, una lutat cla Stepnantis ByZantinus referre. L. 16. μέχρι Αἰ9ιόπων. Sic ED. h. l. cuna nas piis. Non solun ante consonam iterana, sed ante vocalen quoque εμίχμ , non μέχρις priuatioren Atticam esse ornaana, G inanaatici ni ynicluis moeri naonuerunt, eaque forma constante Thucyclidena esse ustina nona a Magister acino tavit: qua in formam etiana pleriinaque impressa nucyclidis exemplaria prieferunt quae si cudi secus nanent, id fere
optini uni Casellaniina saliena Cocli cena His pro μέχρις dare Dulcerare ad nucyd. IV. 4. VII. 83. alibi passina in onuit.
Sic apud Herodotum μέχρι Ου, μέχρι σου &C. On μέχρις,
Iegitur. Similiterque Appiano, frequenti me citate styli& Thucydide aena uiatori , eam dena forma ana μέχρι sequente vocali familiarem misse reperio ut mo μέχρι ἐπὶ ποτ. l. 23. μέχρι Ιωνίας p. V, a C. t tranaqtiana siepius μέχρις pud
Nostriini sui edittin , anaen iturina is in locis vel invitis omni dus quos quidem vidi insstis .ctuna id esse cognovi, Ut Ρraef. I. iv. III. p. 398 83, .alidi vel, si Regii
maxime codices, e Mnota editu Appianus est, μέχρις Dhant, unus aut alter saltem ex aliis pronatiociniis asstis quos inihi licuit tractare , μέχρι praeferenat velut Plin. 3ψ7, 43. iv. I. p. 8I, 44 civ. III. p. O , 27. Neque duo it , quin his alliseu locis anadem formam alioruna quoque Odicum uelocitate comprobatam videre licuisset, si in conferendis illis linutiis quartim tanae rationem nanere diligens Editur nonnullana dedet curandia sibi putassent Viri
illi, qui conferendorum libricii na laborem, satis etia in ceteroquin molestum , pro nobis humanissinae sustinuerunt. Itaque non solum his loci , tu assta μέχρι pro olimrunt μέχρις daDant, formaria illam revocavi ; sed .sic uni scriptos Lidros pariter atinue inpresso et inerrante nonnumquan ab illa κριοειας lege, quana io Appianus scripssst e videtur, deprenendi, tamen Scriptori nostr formana , quae et ussitata est, restituendam putavi donec tandena, e quo paulatin in fornaar ιι εις Augustantina etiani nostrirna cuni vitis
119쪽
AD APPIANI PRAEFATIONEM. IIJ saepiusctile consentientena deprenendi , cessi in minuta re inconstanti e librario rhina, inde a Mithr. 8i , 6. brina in
illain tibi editana inveni, intacta iri reliqui, nisi siserte nastus cule unUS tu alter secus iubebat. CAP. II. in . o. in Ap x ta cuna Aug. legiis consentit Vratis l. MOX L. 2ῖ. καi scit. 1 αλη Συρία μέχρ ἐπὶ ποτ. Ευῖρατην cons Syri C. so. tibi it in eis lat. 49. JIittar. c. o MO8. et a uel a Reg. A. tale poli αν L. 24. sina plici inciso distingui poterat Oriicio eo niagis, quod Pal-na ene quoque pars Syriae Censetur.
L. 8. Ποντικα Aug. Med. Vat. A. D. Viniis L Accedsit Cand Pag. 3. qui maritinia dedu. In vici Olam lectionem παντὶ καὶ consentiunt una mitis an tu misci Regii atque id constanter ita intelligi veli iam, ut, istiG in bre bis Notis contextitiGrrio Grectis lectionem 7 cio duomini a nosti te pantelia mi lim editis conbeniant si ripti siegri, ni diserati et reis scio ni nileio. X Venetis codd. nini ad h. l. ad
tibi nulla e Xena plata una est Iscrepantia. Infeliciora , quana pleririnque alias, coniecit tua . . MUS GRAVIUS pro παντὶ -κα Ρωμαίων suspicatu erat Παντικαtταίων fortasse testendum. Vera lectio non fugit REI SEU Mena nana utina ad πανHnotasset , forte ταύτη hic V continuo ari ecit, aut Ποντικα. L. 36. ἡ μ εγχλη ξρρώνπτος, Asa minor vel inferior quae Stra doni linio aliisque Penit'fila vocatur, mostro ii sus iv ll. p. 97 84 velut κατ ξοχ- , ni ira Penins ito. XHρί, νοητος auten cuna duplici ν edidi e Aug. quiis a. l. pleruntdue alias sic dedit, consentientalitis haud ram aliiqetiana codici latis. Sed Vel uia i l fitear, ne stitis constantern in hac crapiti ra repeta CO IC an nostricia in usum, nam duo u statim locis nao sequentibus. l. 39. i. . L ς.ulena Aug. sina plici ν utitur , t Di t. talena vicissina Ven M. duplex. poni C; nec ceteroquin scitis causae s esse utetur, citi in hujus nominis scriptatra a conana uni reliquorum ona niti si Scripto in usu recedatariis. Ita ille h. l. miluo-hius moX se ii iocis revocat in vulgatam scriptumni sino; Vol. III. H
120쪽
II AD NOTATIONES mali in qua in ea in dein te inceps, inde Iun. H ex δ 'S 3 editis retinui, mittar. 9 6 ubi praeter a Gre in X in σι edicina fuerito restit tu, dente id ipso etiana Augustano. L. 37. επι ια. Sic cum Edd. Regiis acvratisi. Recte: nam sic, non Ἀξια quod perpera n h. l. his et Aug. postu- lat analogiari quin αλ αδ αἰ- Θατερα, non ri δε λιΘατέεα, dicatur: in ni ipsis forintilis l ια is cis θρα, quae ceteroquin dena sonant quod is talia , ε αραθε α, cf. ad p. I. l. 8. ultimam luevena esse, docet poetariam usus Itaque apud Nostriam, An n. 238 66. Mas 3 14 pri m. α, quod vulgo lege datur, ἐπὶ reposui. Satan. 7, 29. ut apud plut est A litis, exemplana Appiani λ δεξια exnident,
biod perinde est. L. 37sq. και το ιγαῖον. i, geninna essent nae verna, quaeintndem in Omnivus nostras Odd. reperiunt in excidisse nonnihil suspicarer, , και ἐκ μετώπου το Αἰγαῖον, aut sinat leqincit, scriptaina ad Appian fuisse putarent. Sed quunt deTgaeo mari capite seq. dena uin miserat, in ilii h. l. vel da illai in pente a sciolo quo lana intrusa visa sunt idque eo facilius nain persuasi, quoniana seqm: tur λέγεται γαρ αμ γω ποιεῖν χέα nam illud μω qmalem non ad aliud facile, nisi ad pontuna Euxinunt ma naare ampli si una refere dedet; quod inais sane in conanao alium foret, si pi aeter propontidis& Hellesponti mentione na, quae ni inferrea est, iugaeum etiam triare in truderetur. Strano L. XI. P. 492 . . in . . ora. . sisti. ἰσθμος τήν τε Ποντικὸν καὶ την Κιλικίαν Θαλασσαν. Quod Pans/itylit in mare Appianus, id inlicitur Geograptius vocat. L. I. Παμυς υλοί τε Sic Ree. B. Aug. Ven. M. I ratis l. Vat. A. D. Uti unaque recte sici IΠαμφυλοι Παμφυλι n, ad Stephanunia 32. vita docti inonuerunt. Magi tanaen frequentata pilor illa forma in quana apud Nostrii in cuni in illis consentiunt editi, syr. 84, 19. Mittar. 781, 6 v. V. 6o8, 2 φύλιος Mective potius dicitur, ut Παμ λ His πίλωγος attanaen, ω Παμφυλα dant cum editis litui nostri iri isti Civ. II. 2 3, 6. aT , Q.