Romaikon historion ta sozomena. Romanarum historiarum quae supersunt. Novo studio conquisivit digessit ad fidem codicum MSStorum recensuit, supplevit, emaculavit, varietatem lectionum adiecit, latinam versionem emendavit, adnotationibus variorum suis

121쪽

CAP. III. Lin. So. ονίου inur G. Sic invitis hoc quidem luco, nociterina t. R. lidris in nidus editum oportuit. '- 3 Nam, sive a V a Jo, ut T schylus tradi: tin piornet n. v. 8 ς sqq. Apollodorus Biblioth. L. II. c. i. sive id irris, Dyrrhi cni fidio, quena adrnod una postaneopomptina Appianus nostercorianae morat, Civ. I. c. 39. coli Schol. Apollon ad IV. o 8. sive aliunde nomen traxerit pars illa messiteri an ei inani, quae inter Graecori Sicilia in Italiamque interfusa nitininrare acipellatiar, certe una nia, Asiae regione nihil cona-naune n et quae clutina Iωνία, ω Lirgo, dicatur siccidatumque, Ionium inare contrii, iri ιον Ioιος Θαγασαι,1όνιος κόλποc e constanti usu cum graecorun omnium scriptorum una lacinoruna poetariana, per o byaeve solet efferari.

Et qua in vis h. l. ut dixi mox iteriuncis 8, Ni nostriona ne in prava in scripturiina consenti antri tamen paulo post p. 6. l. r.) recte Aug. Ita ον dem: t, sic deinceps non si luna constanter idem opi rara lider, verit in in sequenti operis hinis cursu editie in plerirn que, magno CO dicunt omnium consensu, ea tradem pro tam scripturam e tuent vid. Annio 238 69. un. 23, 66. iv. II. 26 68 c. Itaque mistra Mariclan liis, in Adnot. ad 9Iaxinaum Tur. Differt. 39. p. 23. scripturam peris longum defensurus, ad Appiani provocavit a tictoritatena. nil tau verum vero plane non vuleo quid induxerit, sit IOI A q. L. IV. c. 7. p. ira sive suo nomine de Ionio nam loquens, sive loca GraTONaiax Staiptor uni adserviu, constanter ac destinate , invitis ipsis sonti ou ad quos provocavit, prava script tu a Ιωνιος voluerit uti nana ad Appianu in certe, in cujus Xena placia pera Dra-ruariina imperatiam iri epsisse scripturain illain fatale videre vir doctus potuerat, in hac re ne provocavit qui dena. mendanda esse ista Appiani loca, jam olim perspecte monuerat H. STEPHANU in Annot ad Lidr de Rebus Hispan haud

procul inici: O. L. I. ἡ υρ νη Θάλασσα recte Aug. ωVratis l. Alias mans frequentatur in hoc nomine foraria paulo productior Tυ νικη, quae paulo post l. 9. Occurrit.

122쪽

L. 7. αυτ τε Ιταλ. dant libri omnes scripta . pro quo quum operaritia lapsu in edit. I. X pressunt bisset αυτ τε, id in ἴση τε inconsuleratius mutavit H. Stepta. L. 8 ID. παρέκουσα ἐπὶ πλεῖ Πον. Sic cuin editis dedit Vratisi. Et qua navis alias perinde sit, conjunctina ἐπιπλεῖ ἰον, an duo Dus Vernis ἐπὶ πλεῖ τρον, scrinas; noc anaen loco S: videre vero praestabat, Ut intelligeretur, praepositione iri εαὶ

pendere a παρήκουσα, geniti Uuna aute in τῆς Θαλασσης amornine

πλcίον regi. Quod sequitur ιε'χρι Κελτων Sec. L. 9 fy. propius paulo ad literam in lati eis dixissena seminc Celaticia est, quam Galliani Romani adpellant. Pal. s. CAP. IV. LiH. I. μἐχD ἰλώπων. Revocavi lectione innasstolum Regior una, Aug. rata Si Med. Vat. A. Sua auctoritate primus duor μέχρις posuerat. Cons. ad p. a. l. 6. L. R. et Καυκκο ρ ορος. An apud alium Auctore iri haec nominis forara inveniatur , nescio. Apud nostr una recurrit Ρraef. II, 69.M Alrthr. 7974 22. nec amant inta. Tritae alias

Appianun me legere naenaini. Et Καυκασιον n. l. et Onere jusserat REIS EIUS; nao tamen triti A l lubitavit, Uuin

το Καυκασον alibi in Appiano dictum anini adverte T.

raruna e ore in posteriores ediciones iraepsit E idern queratione , quoties in Notis infra conteXtuna te etio sis epans

CX em: t. r. m. a ODis ad se itur, ne uiue aliud quid i in ulna Onetur, intelligi sena per clebet, e una ecmonena carere li-hmnina aspior una auctoritate, ,el X Operar ulla lapsu natu in else, vel ingenio H. Stephani accepta in referendana. L. 9. πιρα - ες δε πη καὶ τούσδε Haec, vulgo pipera nactivis a recte conjunxit Aug. seqq. paulisper separravit. P. V. Lin. 8s. Ἀα Οες. In vitiosam emtoruna lectione naconsentiunt onanes libri ni itin trini Aug. et G qui- deni liliterata paulisperolla solitaria sueniri η ut vi leatur librarius quum incepisset per η scribere nonren illud , naoxanina adve errore proba in lectionen dare volvi isse, sed ita ut nerta talia de inactae libruna su uiri nollet. Ainue i l

123쪽

quiden ita in illo vetustiora paulo libro, e quo ceu Communi Pag. 6. fonte fit etaint nania quae laodie supeisunt Appiani e Xeniplaria , Una facti in v lettir quod utina a lilbrariis ini perite acciperetur, illimitati inde feceriint is qui Augustara una Comicen e Xaravit, non inagis Vi lena doctus horno quam ceteri, at illus, adcuratus scrina, fide luer in 'it id quod ante oculos albenat Hyades pro suo ingenio posuit Cancl. Forte αἱἴ lege nclinia else jam MUS GRAU. REI SKI Us adnotaveriant quae lectio absint hae lita trione in ilii tenenda vis in. GL iridici sunt cir reae inqhia quemadmodum Syr.ῆ 8, 9. 'M. ις, Onicae ciUitates. Quas autem I αδας h. l. Ap p anus clita: t, easdein paulo post cap. 9. XV . intelligit, ii una pestariana inta; eri stibjecti in fui illam που της Ιωυίας ε 3 ore rara scribit. Nani Sana una AElii una alias pie ejus orae insulas quae ipsae I χοε πόλεις Ierodoto , I. c. I 2.

refert.

solent fere libri nostra , Κύπρο τε duplici accentu Aug.

124쪽

' est primum et luna punicuna, in exteris L extra Italiani estis primurn. V REI SK. L. I. τα μίσεα. Et hoc mirsus ad literana noli accipiendum, iurgius iunciatum. Nam A. U. 246. cceperiant Romae Consules.' IDEM.L. II. ἐπέσJητε. pro naendos απέσυσε, quod ex Reg. B. ii editos receptrum est, ii nam lectionem dare potuerat Reg. A.

P. VII. Lin I . Καὶ ε si καὶ τασδε Rc iocuenias DF ratormur, in praesens reni tu, an prosee olim per alios Eucrarios annos ex quo nimirii in C. Iulius Caesi su nam a re-riri potitus est imperit In terrent. Ex laoc loco , collato Cuna Cap. 9. p. I. uo adfuant syli aetatem in omni furtim amfre annua Et rare cra: nil reni Romanani, recte collegerunt Ger. o. Vossius de sistor Graec L. I l. c. M. Fanificius Blol. Nec L. IV. c. a. se imperante Antonino Pio condendis his doctranae industriarc te suae inonumentis vacasse Appianum. una quo cong ait, quod , utina Iudaeorum

seditionein in gypto quae, ure ex Dione Lib. LXVIII. 32. constat, in annuna Irim ni XVIII. - 868. incidit sua

aetate ortana dixerat Civ. II. c. o. extrenio, tamen non solum de eodem Tri no sed .de Adriano, anni uana fato mfunctis loquaturiis p. c. 38. atque etiam disertis verois diis tum Adriani Ilnp. rem non linis recentena coinnaena oret Civ. I. C. 38. L. 24. τα κρατισὶ γῆς καὶ Θαλάσσης. Hanc lectionem

quam ipsa ratio flagitanat, dederitii Aug. Med. Ven M. Vat. D. Canal Ceterum quae de rit denti roderatione Ina peratorum Rona suae aetatis h. l. reserat Appianus mire in Antoninlini itina posisti naum conveniunt; de quo hannes Antiochenus, apud Valesi una in Excerptis pei restianis p. 8ar. cf. ii id. v. ντωνῖνος, Dion ed. Retimari . II 4. εν γε

125쪽

τῆς αρχης ἐγίνωσκεν ἴρους. Et Eutropius L. VIII. c. 4. In rernilitari, roderata gloria , d findere ninus Provincias, qllani ripiscare stiritu. Non lis si in i lena tamen laudem jam eicianus sibi utilicare potuerat; quem tenendae per orbena terrai una paci operana intencisisse, nania trans Euphratena ct Tigrana, ii Trajanus uti egerat, consulto reli- qtrasse, Et Spartianus prodit in Adr. c. s. quana quam illud Adnani institutum Eutropius triden VIII. . invuliae potius

gloris Trajani, qua ni ipsius naOclerationi, ita Duenduna censuit. De baro araritia nation una legationi fur ad Antonin unipiuna nais sis, una de reginus naul totaina populoriana ad illo cunstitutis, confere possunt Aurelius Victor Epit. c. I s. Julius Capitol. cap. 9.L. yr. ουδεν αὐτων δ ομενοι Secutus sui Aug. Una UO PQ. 9.facit Cand NIHIL iis ad in erilini indigerit . L. 3 S. τήντο τηνδε γῆν. Sic non sol una Aus . Ven. 5I. ratisi Messi Vat. D. sed etiana Regius uterque ut nairer, unde in editos ilTepserit o - γε, in quam anaen eantilena lectione na nescio quo casu cuna ni consentire com cena Vat. h. sisere naonent sc ne me nostrae. x Ven. p. in il ad n l. adnotatuna est. Ilud. signincat Gnquan prauit tri et illan . V REI SK. p. VIII sqq. Sinai lena cona parationem Rona anum interina periuniis alia superiora Dus temporanus celeurata ina persa

a pol di a Dionysio Halic in intini tu Ronianarum Histo-

mariana institutarn , Cum hac Appianea conserie juvanit. L. 4sIq. O δε τινες αυτῶν Σιπιλια πλεύσαντi κ. . . Sed et 1 o.

homini lii, it tri in Siciliani navigasi'nt, c. Infelicem illana expellitionen innuit, itana nedio bello Peloponnesaco, non estiora qui dena titulo, Te revera ut ait Tnucyllules L. VI. . . spe totuis insulae potiundae, Athenienses susce

periint ad quana ea terme X peditione in rursus apud Nosti una pun. c. 87. amussi: tur. Εἰ quod adant editi, ex solo Reg. A. ductuna erat, nec habere locu in potest. In οἱ δετινες reliqui octo nostra conspirant linta: Fornaula Herodoto fre-

126쪽

ελπίδος L. 46. IR. in vicis libris onanibus editti in erat: ira onuitque etiana REI SI IUS, in Q atu λπίδας esse Mu

jecit Agesilatrin, ni filior , dicit Liacedaenaoni ortina regena, qui regni e ariana potitlndi iaXina atra spem conceperiit te ite Xenopia in aget . . I9. X tr. d. LetinCl. H Giel. Nepote XVII. 4. Consentit REIS IUS signincat praecipue AgesilariiD. V L. 48. και δε pro καὶ δε emona inode duo Vaticani dedereant. Perpera in Aug. καὶ αδί. plane a praeteriit Carad. Nihil in nutu si arocli contextu fana iliacius Oppiano formula illa καὶ luc partic', hic tioque C Lind. V. A. L. I. εινοὶ ἐν Atig Vat. A. D. Cand pote tra. At, que sic enaen cland una, MUS GRAU. I loqVeM REI SK. monuerunt: seselisiatu itident alebant, addit Reislcius, adit endin

tot Asa postilos in potesatciri uani redegeratnt. Verbuin κατέχειν, tarn Ubi potui, it Volsiaici redigere, quana initentae, in potesate hiabere denotat, frequentistinae Appianus una uenitivo casti unae re solet. Conscind. n. v. pluriunt exemploruni loco sit illud e Histor Sicula, p. 94 sq.

Σικελίας δε ἴτω του λέον ν Ρωμαῖοι κατεσχον, ο σο υ Καρ-

.. ἀόνιοι κατεῖχον sc Sicitiae loeuor parte, I Illa ni P Enitenti erant, potiti scitet Lotniani. Cuius constriictio aais usus qua navis aristinatis apud ali OS Crriptores Occurrat, taliae exena plis non destitia itur Polyb. I, XIV. c. i. τα δὲ μεταξυ τουτων ἴχειν αμ*οτέρους, ω τότε κατέσχον Illoci ad illa ς ae in aedio ectent stari per Mittendatri Utriqlle populo pocte nen eorunt, Via. citerque atri obtineret. Diodor. Sic XII. C. 82. της παφα ποταμίας βία κατέσπιν, sollini si Dion lacens per in occiFant: Dionat Uerut qui dena τὴν παρα-

ωι μίαν .esselingius, sed in illain lectionem consentiunt

127쪽

. . . UuJ IC.

ut interpres latinus fecit, quem secutus est is qui indice G taec uni ad editione na Dulcem an ana coni possint sed ab ODIαις

pendet, vero uin κατέχω an solute accipienduna terrae nrotiis Oluinuit Orobiis, liboeae pyid i de tio ut Stran. L. IX. p o S. Q uod aute in τοσουτον aptu Noltriana pro τοσούτων dat Augillianus, in eo a ceteris Onanidus lidris de stituitur. L. O. σων, pro vulgato γον, lina in Specinune novae Pag. II. Editionis X inera conjectitra , quae certis sina naini vide natur, ediderant. Eanulein lectionem deinde non sol una Mus gravi calculo cona probatam vidi, sed etiana cossici sons pii Vat. D. Auctoritate; qui videna Code in hac Appiani ne

fatione, quana speci inini loco cuta e conferendana curavi, tantuna numerula probaririn lectionum exta et, ut amplioris collationis sum nati in clesideri una faciat porro τι - ου pro πι κτοὐσι Oli in Osiderana Quod mus gravio placuitse, postnaod una intellexi. Scilicet ἐπικρατεῖν non tui tenere in potesate, quae noti h. l. requiritiu , qtLana redigere in potesate mi, stiperare, itinoe, mihi vide Datti denotare quod me commoveriit, ut Canalici lecti Onent, tuae velligiis scripturi Codicis Aug. compro D N Vide datur, sequerer. Nun C, qu una ct supervacuana parti c. ἔτι n. l. intellexerim, lepius animo App1ano uitia in ab alii Scriptorii VS Vero N emo ea notione quanam uitis loci ratio pollulat usurpari vi letana, tenendam vulgatam lectionen putaVi. In συμ ων L. 62. cuna Reg. B. e quo in edit. I. receptuna V eriri, convenit Vratis l.

128쪽

L. o R. ε Αἰθίοπας του αν δι Αἰγυίου , καὶ δι' A κανέ cis,ibracii, ad serie in Orationis paria in adtendentes, minum jungenda litaveriant haec duo λ' ἰγύαζ is xi Ἀρασων ne que videriint, alteriin referri ad id quod praecessit, ulterinna hoc quod sequitur: tria vero alteriana δι' quo carere poteramus si ista jungenda forent, veluti supern iuna intercidit. Totum hunc locu in , secunduna viligatana lectione ira, his ver dis latinis expressit GELENIUS: Roniani ab occidentali oceano ad Caucalana naontem fluvi una Eupla ratena, ω AEthiopas tri sint supra AEgyptini ac Arabiani, usuille Orientalem ocean una ina petant.' At verosUra Uytunt qui lena, vide supra cap. I. Xtr. non uenia sipra Arabiatri, sedes sunt Ethiopunari nam ad nonaon certe ili uiri Arabi- cuna, quUEgypti pars cense datur, respeXil Te nunc Appian una, parum est probabile. Ceteritin quo paet Rona anum imperium per Araniana ad Ocean una usque Orientalen pertinuerat,

id planius sine uni intelligere naus, si vel Dionis Historia Tra)ani quena radian s egisse, iisque ad Oceanu navictorem pervenisse ferunt integra superesset, vel si ipsius Appiarii soria Eonianomina Arabica aetatem tulisset, quena Historiarii ni ejusdem Ronaanarum urit in XXIV tui an photius, vid supra . . nutus Vol. l. s. XVI tum vero Anonymus

in id. p. 3. numerat. L. 73. δυομένου του Θεου. Anaat Appianus τον Θεον adpellare leni. Sic κλίνοντες ε δείλην σπερα ηδη του θίου Civit. IV.

p. 6 o. l. 6 sq. Alia loca inde noster dabit. Neque eni in poetis soluti solennis is usus, ut ad Escla Ili eis. v. oo. Stanteius monuit sedinem totus etiam, de sole loquens,

va triandi saltem sernaonis causa, οὐτος, ait, . Θεος, I, II. C. 24. ωΡollux L. I. f. 4. ἐνιαυτος - - Κλίου περίοδος, πεμελ9όντος ε ωρων

τε reponendana perspecte viderat MUS GRAU. ea inde iraque dederiint Reg. B. rati St. Aug. sua in Vero sequentibus verbis adferre naen latione in dena vir doctus voluit, ea quidem nullo iud opus esse videt tir, licet in . τε quod pro π

129쪽

ponere jussit, consentientem Reg. A. Itaneat. ετ πλείοζη γαλασσα sc. αυτοῖς ἡν idem est, ac τε μαλι Πα εν Θαλασσῆ κρα- φ του apud Dionys Halic L. I. c. a. p. 3. est Innim g Sinailiter apud Ostmina puta. I 6, 9. Carinaginienses αρχοντες dicuntur Θαλάσσης τι πλείσθης. .egitur glossa apud Hesychium, Πλει Πη, i Θαλασσα quae quin COITupta sit, nemo unitat.b ortas e ex Scriptore nescio quo dictionern hanc πλείσ7 Θαλασσα notaverat L. e Xi cogi apnu cui lara quum interpret itionen non a iecisset, articulun . naale sedulus lin ratius

aliquis interposuit. Sed id uiden doctioribus consideran- cluni relinquo. Ad id iod sequitur L. T. σμικρον της

esse vulgatam lectione in , facile adparet D Non Xpedio. ait REI SKIUS. Nun καὶ ο γε ο πέλαγος Pesci partem tu unctant aliquam lanitin certe , quantum Triaris

quantillum G ad Urain nrare Z V ariana lavat καὶ τ σουτου , quod pro vulgato καὶ ἴτου dat Vat. D. Felicius καιτου δε vel και αυτου suspicatus erat MUS GRAVIUM; Ploci paria in dissert a και το Nυτου, quod e Aug. sat M. recepi. Sed ne sic quiden ad liquid uni mini qui dein perductus hic locus est. Neque satis scio , an οσον τι, quod mali in cun Mus gravio, aut πο- τι cum libro Aug. reponendum dicam.

pira ποσον τι. Ac suo ii nonnumquana citi nitatio , recte- neve ih a nae πόσον τι c. ac superiora του τε Περσικου κόλα υ ,

nae diis in parenthesi positis, retulenta : in tu praeeunten qui deni Celenium albui, consentie iue inqtie Mus gravi unari sed in libro Aug. certe, pariter ut in editis, distinctio naa-Jor ponitur post Περσικου verba καὶ γαρ του, κρατου adsequentia referiintur, leviisl mo interposito distinctionis signo. Denique in voca Dulo πέλαγος haereo, tio naihi, dum versione in latinan Gelonianana lina avi, visu in erat per metony

mihi a quam dana h. l. , ut paulo ante nonae Θάλασσα , pro πολεσι et χωραις ἐν Θαλασσ3 vel ν πελαγε sitis, i. e. pro influ-lis, accipiendum Sic enim loco illo supra cit. un.

130쪽

4I6. 9. θαλα ori κρατῶν dena valere videt attir, quod νη- κήατεῖ, & apud alios scriptores vula Oh ec duo, γαλασο: κακτεῖν vel Θαλασσοκρατεῖν & νόσων κρατεῖν ita conjiingi aut pronaiscue usurpari solent, ut paene pio synonynais naueri vialeantur.

Vici Herodot. III. 122. ibi Vaticetiarii in V. C. nucvd. I. 4. Apollodor. III. 1.3. Diod Sic. V. 8 . Sed ne quia dissi naulena, nec o nailii Dcit satis. ELENIUS πλάτος vialetur pro πέλαγος in antimo anuisse nec Persei loci tieni in pote sate labiliant, anipli itido ni agna es. Vellen id dicerent Graeca, quod G illicus interpres CLAUD DE SEYSSEI, in sua versione expressit: PIelalle petite partis Vis mc ovis, leuo ιν de a re Pesque Ces m omini totu ceqtrus on jania is tent fur Aner, aut en petis est e. Plucina una a vem , ut ni nais saepe solet, an erravit in exti semis: qui dena verbis CANDIDUM: δε pes allii nio uni Joniae in nari, ni que esci: Quo in ectit AIogunt legi tuis ni ut aue esci, pei a rura elior est, e superioribus editt. corrigendus: nense Quid esu es litotis triaris Eouiunt tenerit. In Specina in n0vae Et litionis, hun a nobis publici juris facto , locu in hunc latine sic reddideratam: Tu in Persi is sntis nilantu/ri Pelagi recipit, Quod sane non intis inultun es, in tantuni iacit tum itinilln i lor mimi peratinu CAP. X. in . 84. Μονα, quod ab ei inapi essis, dederiant

librariorum era Ole, duo a L nona ina Τρατια Τρατεία pro quo saepe etiani liα κ scripseriant f Tequenti ilinae conias tindenti una, iiii in nro. aueriant vita docti, cinitanais Rulina Lentus V. C. ad Tisua lae X. lat. p. 7 I. L. R. πλα ες λαλχην. Jχrsan κορσιν Quod si auten bene naue .it vulgata, debet accipi de telis quae continuo tractis fioribus sufficiuntur in ElSΚ. Nini ea po tius esse viae tu horuna verbor uni sententia, quana in lat. vers. expresssi stat tantuna fuit' adparatiana ann iruta oninis

cena nitida , quae in illorum o tui si ita res tulit se succes.

라틴어 텍스트