장음표시 사용
131쪽
sissent, arinari protinus potius sent. Non satis adcurate E. LENIUS Grni OrtIn quantiani recortis utimiust M.
lmn, quod nescio, an praeter hunc Appiani locuna ac IIatth. XX l . ia. uena ibi Grotius citavit Justinu nam us quam alio occum at Azrλά r. h. l. reposit una REIS EIU voluit; sed in altera in lana focinar conspirant libra. L. 98 9αλαμηγά τε, ξυrόνως recte libri scripti. L. Ioo.οκὶακόσια. . Hanc unice probana lectionen soli Vaticani dede
riis talentor uni incredibilis. V REI SK. Qito in mari . Reg. B. n. l. legitur χιλια ς, a naanu Gu Birilaei sit, quem illo e Xena plata sun esse intellexi est amen e Candidilatana Veis duetum, uiui, nescio sua- ne an O licis sui auctoritate , platuor, Ptia inta nulli posuit. Divitias S inagnificos adparatus pio leni illa ita l. laudat enareatqtie Athenaeus quo uitie Deipnos L . . . . p. 96 sqq. . . . Oῖ. Monetque philo in Vita Ilosis, citatus a Casa ub ad Atnen.
adpellatus. μοι auteni nuptam uin an vini una, L. lis. Cona inent de Rep. Oia ian. prie poster haec , qua apirii Appiantina' l. legunt tir, de laestriti Ol onaan ina perii interpretantem, notavit O. hi GrOnovius, cle ecunia L. ill . . . p. 14 si tibi hic Appiani locus iliti stratur is qui dein non tant pan vini error fuit, luana ina petat in tei pretis petra an- sicli, ex cujus pervena versione latana sol unana octo egere Appianum vir alninae celei citi in indocit: potueri it. Talentiun f glyptiis ni pondo LXXX patere i. e. o minas L. 1loo drachiaras continere , una Atticurei tali. O ni inas . 6 os drachnaas efficeri: e Varron adnotavit linius L. XXXIII. . . se et I S.
132쪽
ad quod contino de teferantur. Atui sic Di bene fortasse
procedere L Onaerere pilianda erit ratio, de cujus inte2ntate si in duo ita veram. Επιγόνους , singulari quodam
ac proprio vocabuli usu dictos fuisse postem illortim Satra. parum, qui prOXimi fuerant Gοχοι i. e. successores AleXan dii atque ina perium ejus inter se erant partiti, perspectemonuit Vossius de Histo. r. L. I. c. II. messeling. ad Diod. Sic Li. I. c. 3. Similiter fere, in oster, Strabo L. V. X tr.
αλήλους, Civ. III. 499 7 quo pacto θείμσθαι πβος τόν ς πλουσίους apud Demost n. contra Midiana, T. I p. 6 o. d. Reis h. scite Reislcitis in Ind. interpretatus est uim contentioΠe, quas certatiliari, concumere , ruere, femi ad diυites, ad horaitia diυitiana friatideur Uetnaiae. Et generatina θεὼρ σθαι Atticis scriptoribus quoria in uti Di stylum aemulatus Appianus est signincat iis, agari, concurrere, inflant De aliorum pernitieni, quod nuper etiana Briinclitus V. C. ad Aristopn. Εκκλmπαζ. 248. naonuit. Confer Misc. Observat. T. IV. p. s I. ad quas ibidem Brunci avis provocavit, doca a Taylore ad L.ycii rguna collecta, not. 9. p. I 6 sqq. edit. Reificianae. lutarchi loca , uni eodem fere sensu verbuna
illiu accipi putatur, collegit Solanus ad Plutarcni Sertor. T. III. p. 3,
P. XI. Lin. 2D. α δ Ρωsι. . . . κρώον. Haec latine ad verburn sic sonant sies aliten Eomanomini excelliaci Ilicitin Diagnitiaine tuni felicitate, propter consili tridentianet, propter diuitirnitate m. duae qui dena fere potest sententia. Sed quoniana in tota huc pari e prooemii, quae a Cap. VIII incipit, imperium Rona cuna aliis imperiis quoad duas potisIinium res e professo confert Auctor, prina una quoad ala litudinem finiuin rerumque gestaruna magnitudi nem , tu tu Llo ad duratione in ina periorum etiam . l. ut
cap. 8. ineunte mcap. 9. l. 6 s. conjungenda videntur με γοει - χρώω atmpliau duae se ituatione, tela uiue ta
133쪽
ευτυχίαν και ευσουλίαν, propter fortunam Romanis faventem
conjunguntur in fine talus capitis, quidus isdem veluti causas debebatur cum ana plitudo tum siti turnitas Romani imperat. Atque eam sententiam in lat. vers. Xpressi, quamquam in Graeci in re non Onan in evidenti nini ausus sum
L. II. τέρας ded Aug. Vat. D. Cand Atque ita legendunt GELENI Us quoque MUS GRAU. REIS EIU Sque viderunt MOX, si quis απωλοντο malit, L. I 8. non valde repugnem es sed prael ina perfectum in quo saepius apud
Nostr una alteram cito rarior una errore inissam Odservavi, cum se l. α νευον paulo aptius cohaerere videtur Ceterun rara admodum graviores illae Romanonina clades. ad Trasimentana, qtrana inter pia iacias Πremoratam popiali sistri.
claden Livius dicit, caela in acie XV millia idem Livius XXII. . cum Polvino mena orat, sed multo ettiana paulo post X vulneridus pennis stridit . . Ibi Appianus desiderat
rum numeriana XX. M. Onu, Annio. c. Io. Forsan euruleni
numerit in in deperdita Samnitica Histori , prodiderat a Pyrassi caesonina Deli Tarentano, ubi narsus ab aliis V. N. quot excurrit numerantur uinque myriades, rotundo nuna ero , Cannensi calamitate periisse refert Noster, Annio. c. s. uas quatitor naytiades licit, fortasse ad Clindricana clade in pertinent, qua Antias quidem, in naajus Onania supra fidena extollere soluus LXXX in illia, cons. v. Εpit. LXVII. Oros. V. 16. Diodorus auten Siculus Lio. 36 Ecl. I. LX.M. caesa retiat posterior una temporiana clades, Crassianam puta , alu Variana iam, Civili una Ve calam tales Dellorum quorum in uno Syllano Ira icen apte υium millia saepe uno praelio, δ' circiUrbem Patri Plaginta militia utrimque cecideriint, Civ. I. c. 8 I. h. l. non respexisse Scriptor nulter
videtur. P. AII. L Π. 34. εως ς τα μέρη An κατά μέ ίη ΤL. 38. Καρχηδονίοις ἐπολέμησαν. manc lecta nena, licet lar. 6. in vulgatana consentiant ni ne lion, necessario restituendam
134쪽
, Appiano lina nain pei suaserana quoniana, uuiri sexcenties apud uindena occureat πολεμεῖν τινι, uni non soluta generatini belltini gerere lini lipio, sed minferre belltinet alteri, bello alipies petere, signincat, vix ter vel cluateri una accusativo casu iunctuna vero una illud reperitiir. At ille id eo facilius nain persuaseram, quod insolentior lape structura non nisi in ipso prope in Odurn lina in totius opertis occvreedat, Di ni iniciar in aliis vernis vitiosa scriptural in ros nanes nostros occupavit, in quibus deinde aut Titina ad veritate ni redierunt iurarii. cons ad p. 4, o de Oc. Iόνιος Θαλ. Nana , praeter hunc Ocuna in quo versentur eadem constructio initio I.iuta punici potillinuina recumit, qui L. iner in plerisque cociliciuus Appiani proxime sequitur hinnc piae fationen Ataestori R. Sic autent viilgo uia. o 7, 39.
3IO, 92. πολέμουν αυτους κλα καρτερως qui ous locis que nais adnio luna noc de UO nunc clua rana US, Ira tinuo casu
tertilina , in vitr licet totas Onaninus, posui. Nunc vero quunt apud alios etiana Scrriptore S, tau quide in utique at non ita infrequenter Ut inita putaverana, anaden repedita constriictionen i litelle Xerina, praecipue ut, πολεμεῖν non
sinpliciter elisini gerere, sed inferre bellun), denotat; conta essetis V ad Diod. Sic II. . IV. I. Oudendo .
Mi Tnona atra Mag. p. o 3. , ad Qt Uen hic provocat Henasteria. Misc. Usei v. T. V. IV. p. 292. Una Heynium V. C. ad Apostolior. ΗΙ. . . non agnopere repugnena, si quis apud Appiantina quoque concedenduna fuisse Contendat consen tientiu in Alicuna auctori iti Ilami per in licebit vulgata in lect. Καοχ ηυονίους, quatri infra Conte X turn ablegavi loco suo reponere. Ollani luanJ Veriura si quaei inius, eodeni hoc loco ci intina qui dein non de illat sol una, sed otiiovi ino in gesto ello agitur , Una vero dativus Καρ διυίω:
ei cives ei t ni illis inlitteratnt; sed .iui ludi una a vel quod
135쪽
quod καρτερως πολυαιν non tam acriter inferre hinr, qua in fortiter gerere denotet. Quod ultinet ad pun. o , 39. V si
etiana alique etia in dii Dit , nictura, ne Xe inpluna apuduit una Scripto rena inventiit tir uoi uiri duplici accus itivo illa ratione jungatur illud vero una atque ibi dein in αληλοις, quod reposui, consentientena quoque ratis l. lidriin haneo, crius scri da primuna qui lena non seclus a ceteri, quos vim, άληλους posuerat , sed ira O , intentius ortasse inspicienseXena plar quod prae octilis a Deo at , in κοοις mutavit. Postremo in quartuni alique in Nostri locuna, ad que in mes selingius eciam provocavit, inculi, Civ. IV. o 3, I . ubi de Britto Caslioque clis serens, postquam dixerat πολέμους τε πολέμησαν Θνεσι καὶ πόλεσι καὶ των αντα 'κσιωτων πολλοῖς, dein Tuscis interjectis sic pergit, και χ ο υ ς ἐπολεμησαν, ε συμμαχία αυτους
επεισαν. Quo loco equidem, non sol una inrortina concedens tandena praescripto, sed etiana esset ingli potistin una a 'D-ritati OD sectiturus, cunis notata te verui illius usi nuperrinae tunc tanatina attentius perlegeram , intactum ἔσους reliqui quam mam meodem loco ipsi in illud Grib eo in Aconrnaomus positu na videri potest , quoniana ad id quod
pr9ecellit, πολέμους ἐπολέμησαν λ&ra . . καὶ των ν ο κ τιωτῶν sic: natali sane aptius infere Oatur καὶ ο σοι ἐπG.έμησαν,
quam καὶ ἔφυς atque si σου scripsisset Appianus, non opus erat nao ad vero una πεισοι, alicere αυτους, quod pronomen in sinati contextu per ellipsin ostro in prinals usitatam praeterinitti solet. L. 42 Ad κ χτχ αγαῖς, quod priu editum erat, REIS-RI Us haec notavit Perinde est, αὐτὸ vi ret, ala αυτοῖς slutrire, legas.' κισαν recte dedit Aug. αυτοῖς scit. Λιἰσι pro Xinae nina praecelsit το Λιο- ἴΘνος Cons uia.
t. 7. ει τι αν αἴλο particulam αν, iijus haec videtur vis est e , s cylla res alia , quae cl/mqtie illa fuerit, dederunt Reg. B. Aug. Iatisi Med. p. XIII. Lin. 48. Nos ' αν τινα recte Aug. Ven.
136쪽
quanaquam in Reg. B. , quunt αντινα ita craptum fuisset ut αύειν legere posses, quod excitur a Med. referiant sciaedae, nescio qui in nautavit, ut αυτίκα fieret; unde error in editos transiit. Vera in leci. e pecte viderat REIS EIUS. Iliror, e litans Vatic nil esse notatum . arciculana αν Ostulanat or. I. in f θελῆσαι, qui sequitiar sed .sequente futuro infin si liter Noster Mittar. os 73. νομίσας oὶ αντινας αυτω πβησεσθαι, ratin fore fortasse qui Ue. V. I7. L. c, IDQ. και in πολυ χρονος c. Non vuleo, quo pacto Appianus sua aetate, id quod Graeca ista verba sonant, dicere potuerit, non diu se, ex is tertitur nomen scit cognomen, uiuod in familiae nomen dein absit nonnullis sioneta nominet addi Eptuni in qu una id non solum multis ante Appianum seculis com in uni usu fuerat receptum, sed ni apri in is fere rei pubi temporiuus naud ita raro factuna fuisse constet. Ut plurima alia taceana cogitentus Cajuna illinii Naicium Coriolaniani, de quo plutam n in e S Uita, cap. II.
Gneca, quae nunc apud Nostriana leguntur, id licerent quod Cand in versione latina, in eant dein atque nos sententiam, expressit, nec niuit Vos italici H Uunia coepitDn. L. 8. r επὶ τα ονόματα , ἐπὶ τ ονόματι naaluit REI SK. p. XIV. Lin. 67. γενομένων recepi ex Aug. Ven. M. V. t. D. fiod si ad εογα relatum participium istud voluisset Appiantis, alia in praece id usurus fuerat strii et tira vero Orulam, ne inpe
μόνα potitis vel πόδελομένα ruerat dicturiis. REIE EIUS quo que γενόμενων aut γεγενημρνων reponendum . l. monvit. Pag. Is L. 'o 7 3. Ιἰνιον. Si constanter nunc Aug. f. ad p. 4, s o. L. 72M T. Σαυνι ται Σαυνιτικὴ recte Reg. . Atig. Vratisi tu in Σαυνίταις ex Vela. p. tia in Σαυνιτις, Veri ex utroque en video enotatum in ana denaqtie scriptura ni
alio Ecle in libri, apud alio Scriptotes Optina quae ius
137쪽
exempliicia, consentiunt Vitiosa lectio, uae Stravonis edi
tione etiana uoique occupavit, ex Reg. A. in inpressos nostros manavit ' Libro I. aliten de Beli. Civ. ubi saepius nomen Σκε lam Occurrit, orbi vera in lectionem pleriinaque idemetiana liber Reg. A. Osterebat, invitis onanibus scriptis libris Σαμνίται dederitia eclitores . De OC Oimine, taeter alios, vide Casaiad. ad Strissi L. V. p. 24 O. L. 8. κατα λόγων. Sic scripti omnes. Compendium scriptune, quod denotat, perperam lege naturi nausessitor neque hic unicus est locus, uni in illis temni nationibus noin in una aut una in illitis est, quum Vertina peispicue osse uent exemplaria nassia. Cf. P. O. l. q. L. 8o. καὶ Αννιἔxiκη. Abest h. l. parti c. καὶ a Reg. B. Aug. Vratisi Vat. D. Mah Reg. A. quoqtre, unde in edlito transnt, aberat tarn una, postlimini denuina aci jecta pariter Αν--ἔαῖκῶ, a sec. naan in Reg. A. effictuli e Αννιο ιακη, qtiam scriptii rana unice ac perspicue h. l. Xhioent Reg. B. Aug. Venetus uterque, rati St. Med. ac rillsu S lan. OT q. 6. editio cum Regiis, Aug. oratis l. tuna inaestina onio Anon unu primi supra , OcVOl. p. II. l. 46. uterque Regius, quam quana ibi in Reg. B. X QMν αα a alia manu τα - αῖκα factum est. anade in fornaairi ΑννιIακος apud Polyn. L. I. c. 3. II. 36. III. I. c. irnpressa ac nassi exhibent exena placia apud Dionysium auten Halic L. I. e. II. quum emtio Rob Stepnani p. 67. inlex Vat. ab Hudssono citatus pariter Amuz praeferrent , id tacite tantum aD sque scripti liora, ut videtur, auctoritate a SVlbur o p. 89. in Αν ista ον mutatum est. Altera nae forma Aννιο αῖκη, quam ex Editis retinui, confir naatur nostro hoc loco a duobus vaticanis; eam denique dant insisti cum impressis in. Hispan. p. III, 2. una hotius, innon Vmus alter in eastina de Appiano, denique inscriptio Unri de Bello Annit,
prout eam quidem codices Omne nodie praeferunt. Fornaationem Αοιαῖκος analogiae magis consentaneam judicaverat Calaud. ad Polyhi. I. I. c. I. Mihi, sicut ab ννίta in se indo casu pronuscue Ανναυ Ἀδείo dicitur, sic in cleri,
138쪽
I, ADNOTATIONES , vato illo utra aue Orna analo uiae conformis esse videtur.
dat trado L. VI p. 28 I. A. E ad lin. 8o. κεχηοονικη Aug. en M. Med. at D. a- leni forma utitur plautius supra p. s. l. 43. uteriliae Anon unaus in Testina de App. p. 2, 46. IV, 9. Sic mininscriptione Linci de reus Plinicis Vat. A dat τα χωοονικα. Sec in Καιχ δονιακὴ cum e . Dcit Reg. B. Vtati si Veia P. Vat. A. eam denaque insolentioren formam Hisp. p. II 6 I .il ederiint nassii cum editis. In Regiis nostro hoc loco est Καρχηδονικώ , sed in Reg. A. it. α puncto supra infraque
posito pro spuria declaratur. Ibid. Μακεοονικοῦ, Reg. B. Vela M., Uln lubus, nescio casune an consilio , convenit edit. 3. Iacile in forina notius duo Anonynai locis modo citatis utuntur, neque alia in agnoscit Stepta anus ByZ una in Reg. A. quoque, cur scriptuna fuerat Νακεδονικκη, α rursus punctis notat una est Nα--ονικὴ scribenduna monuit etiam REI SI IUS. Pet. I9 et 84. πειν - Sic, maonente BRUNCEIO nysti V. C. vel invitis Lincis fuit scribe ivluna NLisqua in cum iu D unet. modo constTucta parti c. ει και legitur Prima vero vero suli ad aes hcilius excidere poteriri , quo et altera sinitis esset. Error, sicut alii coin plures quinus de fornaata sunt Appiane linii ex vetustion e Xena plata , qui Oin in uni codicum la Ossi exstantium fons est, in Onanes Os,o manavit. L. V. Ἀντ ιον. Quae seque Datur patetic. τε, anest ad Aug. Reg. B. Grii l. ac variandae paulisper orationis gratia rectius adesse alla visa est.
χία, Ῥῆλθεν. Aut hiatu aut alia naendacia Dorare vulgi ita in lectionent, facile adparet. πο Ρωμαίων εἰς τη ν μον χίαν περ sicciuere justi REIS EIUS, adjecitqile, ita Cie sanain appellat ina perivin. V At nec sic satis cautuna videtur di a cultati: nain aut an unda Ount plane verna Ρωμαίων, aut G τἐ P κίων ν ρνχ χ περ filerit legenduna. Quisquis photii
Verba supra , . , l. 7 siq. a Quia relata curia his Appia -
139쪽
ne is contulerat, nae is facile in persina dedit, ducta illa ex integrior Appiani e Xena plata es e , e quo Lippleri potu ei4t
denueritque h. l. lacuna e fel Ninatione librarii orta , a voce Ρωακίου ad nao sequente naῬωμαίων averrantis. Forte etia inii de ius laaec ex photio stippleta deo uerant: ἴγυίος δεδη λαμ
ria nanino visa est illa nostra naendatio, quarta sententia Gratio grana naatica agitauant, inualia eamdem ipse Auctor suppe lita Dat paulo ante init. vj pag. sic scrinens, σκ
των Τασίων διηρηται poterat atrie in facile Xcidere praepos. ἐς O sonum priores literae una praec vocali, , posterioris autem ilia seq. r in Voce Τρατηγων, confii sunt Mao his velut adsorptitin quo facto , tetani natione in Onlinis Τρατω που si1-m dena fac; en lana esse teria nationi traxina nona inis νων putavit festinans aliqtiis aut imal secillus parumque doctuvlio rarius cunisi nodi erroriana plura na exempla in nac
L. 6. M δε τελευταία c. Huic iuro titulia in an Appiano inscriptuni fuisse κατον ε , ex photio, ex Testina alterius Anon una discinatis. L. 3. αυτος 'nse rix, possisma Ulcavi; puto, in fronte Q.: Iadra, cui sine uuio iso inen suun patriam inscripserat Appianus patriani auten in plo etiana praefationis visuod iter declaravit; timum , Egypti reges sior reges adpellans, Cup. Io tum vero, in Xponendis in idus provinciis lite Ro1nani imperii , X inninus urninus unam Alexandi iam non solum diserte conamena orans, sex grandiori iuulanast bio, quana quo alias uti solet, lentionen ejus interserens. L. 4. Onae Αππιανος, quod vulgo nest, dedeciant Aug. Ven M. AEand.
140쪽
τωσαν. ' Romae caiasi sit trabianali CVirmni agendispei aliquod te in pus neque id niniis reve, ut Colligi posse videtur X eo qti Od Libycit, μέχρι με vacaverat, nae is latini setanonis usu non aediocriter limbutus esse denuit; ,
vergente aetatem illoria in populi Rona an editurus, non eo tare neces litatis relictus putari de Dei, ut, praeteritis Rona anOruna Annalium tantinus, ad Graecorum rivo confugeret,
duin ut plutarcni, qui ipsus artate scripti mpar una latine doctum se ipse in Derno it n. p. 846. Catone Maj. p. 34o. Professus est vitulo araret, ni cunaque lectoribus faceret quod flagiti una dici vix potet quarta inconsidetii te ne quid griivius dic ain Odjici Appiano a inultis, eisque magni Ominis viris, solet. Quonani vero inaperante Caelare illud vitae institutun Rona secutus sit Appianus, non declarat. Suo duo luna succedentidus inperiis id factum esse, innuere
videtur pluralis , quo utitur, numerus ἐπὶ βασιλεων.
Quod si stricto quo tarn sensu accipienda priotii verna essent,ms fio rus Te Appian una ait -κμαζε vicit supra, p. 8 L 89. Trajanii Adriani aetate intelligi posset, Troni te inpore
Ja in RonNe celeumri coeptum ejus nomen. Sed hotius quidem quod de Appiani petate tradit, id non aliunde nisi ex ipsius Scriptoris nostri locis illis coinpertum aD Uit, quinus de Trajani Adrianique redus tamquam sua aetate gestis loquitur: cr. Adnot. ad p. 8. l. 7. qiro fit, ut definire non possimus, sun Trajano ne an in adriano, an sub Adriano dein una Antonino pio, causa ruin patronus Romae fuerit Appianus, cita nec vel au Adriano vel an Antonino pio demum, quo imperante editum hoc opus esse supra l. nota cit. docui naus, Procilrator vel Princtus gypti constitutus est. Nam qua inquam pergit h. l. plurali una ero loqui, σφωυἐπιτρ. ἀξιωσα , tamen nil ina pedit, quo minus hoc ad unum Antonin una ortasse debeat referri. Sive autein collata primum illa signitas Appiano ad Antonino Ini p. fuerit, sive
confirmatari a Deoinaus probitatis argu naen tuna Viri , quientinenti munere functus sub eo principe est, quem constat: