Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

201쪽

Commotus animus inter luna verba ejusdem aut cognatae significationis cumulat sine copula. sch. Choel h. s. Κλυειν, ἀκουσαι. Euri P. Ion. Ig 6 τι αυδα δύσω, βοάσω : SI ID L. de verss. dochna. P. 362. 2

202쪽

ISO ANNOTATIONES

et Ald.

203쪽

Ald.

IS85 τῶνδε δ' τῶνδ', et tres alii cum Ald.

16os. ἀθλία codices θλω Ald. I 6os. Κιθαιρών Κιθαιρωι M. et MoSq. UNUS. I 6O6. με . aliique nonnulli. so Ald. I 6op. Πόλυβον ε έδωκεν, . C. C. qiuatuor Bodl L. Mos i. Gu Flor. S. 6. S. I S. I. 3 . Aug. b. rpb Hόλυβον ἐξέδωκεν Κ. Loid. B. δαίμων όλυβον, ἐθω c Leid. A. δαίμων έδωκε Πόλυβsii ld. δαίμων δέδωκε Uόλυβoi, D. Mihi ipsum dicendi genus Comimentumque illud de servit tute indipi, quae nulla fuit, Prodere videtur non scriptum ab Euripide hunc et praeceden

I 6O8. κτανών τ e Flor. 33 positum. Revocandum quod in libris reliquis est xτανών δ IGII. δρα παραλαβών α(ου Και ταισι δου Hunc quoqUeverStam, taena CholiaStae Utcunque explicare conantur, non ab Euripide scriptum censeo, Sed a grammatico additum Praecedentia verba ου ἀπώλeet amplificante.

204쪽

IS ANNOTATIONES

Ald. nisi quod in lino cῶσα γαρ, legitur.

I fa O. TORTeίνει αποκτεν duo codd.I622. ' ona P. H. et duo alii, Post ii Ponit Flor. UnUS.' Saepe additur e in eadem sententia cum ἀλλα μην, Καὶ μην, ουδ μην, ου μην, Sed nunquani, nisi interposito alio verbo lat

1628. Alii et S S. τονδε θ' τέρπων πόλιν ατριδα συναλλοι ηλθε ολυνείκου νέκυν ubi συ αλλoc Cum sit valde frigidum, 'ν δηλοι conjicitiingius, recepit Brunckiiis. Vial gat una defendit alckenserius ex Herc. Fur. II 66. κω συν άλ- λοισ, ῶ παρ' αωτο ροα Mένουσιν ἔνοπλοι. Sed ibi 'ν άλλοισnon Absolute Ponitur. συν δηλοι igitur recipiendiam esset, nisi tota Clausula spuria esset. Quis enim dixit πόλιν πατρα, Deinde summa cum brevitate naandata sua dat Creon, neque rationibus reddendis immoratur. Praeterea si rationem reddidisset, quare Polynicen sepultura privarit, rationem quoque rod-didisset, quare Eteoclem honorarit, it facit apud Eschyl. Theb. IOIS-IO32. Sophocl. Antig. Is -2Ori. Nec mirum launc locum interpolari, cum integer Sophoclis verSus ex Antig. b.

205쪽

AD PHAENISSAS. Irus

in omnes S S. Post 6 8. I 633. ino irrepserit eque 'αΚλαυστον, ταψον, οιωνοὴ βοράν. POR. Recte Porsonus ovo Hολυνείκου νέκυν scribit, deletis verbis ab interprete adjectis.163O. kβάλετ' ε βάλλετ Alii et ali stio codd.163 I. Κηρυ εται κηρυξατε: H. aliique nonnulli cum Ald. 16 33. Post lata ne versum in libris sequitur αν δ' ακλαυστον(aliquot codd. ακλαυτον , άταψον οἰωνοὶ βοράm quae Sophoclis verba sunt Antig as Delevit alchenaritis. 63S. τριη χων θρηνουσ expis Flor Sex Ceteri codices τριττύ ν θρήνου νεκρων. Ald. τριττύχων νεκρῶν γόουσ.I63 . I 638. καὶ παρθενεύου την ἰουσαν μέραν μένου , ἐν α λέκτρον .ονο tu e et Hi quoque versus non videtur dubitari posse quin a grananiatico aliquo conficti sint, homine loquace nec sentiente quid Creontis Personam deceat. I 63J ιουσαν EX Flor. . est repositum. I.ibri reliqui partim elαιο-σαν, quod est in B. H. et Ald. partim (mουσαν. Nos in

medio relinqitimus utrum ἰούσαν. an σιούσαν, Π ἐπιοΘσαν scripserit horuna versuum faber.

δηO Teλλων χθονοσ, eum recte delevit Vulckenarius. De sola enim fratris sepultura Antigona cum Creonte disputat, ubSurdumque est post particulamurast, qua aliud se arguntEntum ingredi indicat Antigona, ad patris rediri mentionOna. 16 T. ensos duo codices Vulgo ἐψίθου. I 6 8 exvονe Lexτελ codices plurimi, non B. I 6 S. codices d. I 663. Verte, itctque Oi fem leum fritin, s. incerto belli

206쪽

IS ANNOTATIONES

τλά; δ λα; aliquot codd. Fortasse praestat scribi ' ι

207쪽

AD PHAENISSAS I G

IJS8. Hunc versum et sequentem, ut e Sophoclis Ed T. IS a , . interpolatos, at clienserit judicium secutus, fecit tirunc ius. Sed mihi, fateor, nimis abrupta videtur sententia, si hos duo demas, et ita incipias, *ιγγύσ ο μόνo R. Sic enim Barnesius Pro, O μόε οφ ψι γδ R. Malim igitur alterum retinere, et statuere ex Sinaili Sophoclis loco alterum in margine primo adscriptum Postea in textum irrepsisSO. ο τα κλειν αἰνίγμα ἔγνω l. eγνων καὶ μέγιστο ην ἀνηρ. POR. Recte judicat Porsonus alterum tantum versum dici ab atokenario de

208쪽

i86 ANNOTATIONES AD PHAENISSAS.

209쪽

MEDEAM archonte vili odoro, qui eponymus fuit olym P.

8J, I, editam esse diserto constat didascaliartana testimonio,

quod argumenti Graeci scriptor apposuit, 'δῶάχθη ἐπι Πυ

opinio fuit, futilioribus nixa argumentis quam Uae refutari OPerae Pretitam erat ab Elmst ei p. g. Euripidis fabulam imitatus est Ennius, cujus ex Medea fragmenta quaedam cum Orsibus Euripideis suis quaeque locis comparabinaus Euripidem autem tragoediae suae argumentum ejusque tractandi rationem non ipsum invenisse, sed ab Neophrone sumpsiSSE, Vetorum quorundam opinio fuit, quam argumenti Graeci scriptor his verbis memorat Partim corruptis, Tu pὰμ hove υποβαλέσθαι γενναιοβρόνω διασκeυάσασ,, ah αίαρχό τε νερι του λλαθοσβίου καὶ 'Aριστοτέλη εν υπομνημασι de quibus Elmst eius aegendum videtur, o pὰμ δοκε υποβαλέσθαι ό Κυριτίθησscilicet), ηαpta NeZψρονο διασκευάσασ. Fuerunt qui CrEderont, Neophronis Medeam, cujus quatuor et viginti soli exstant versus ex Euripidis Medea expressani esse.-SEd vix Perse PT tium fuit poetam paene ignotum furti literarii insimulare. Quis enim dubitat juniores tragicos multa a veteribus illis artis Principibus sumta in suos usus convertisse Contrariam sententiant proculdubio declarare voluit argumenti scriptor, tragicum Cilicet omnium ferme nobilissi iniim alienam fabulam sibi suppo fuisse. Sic nos Angli non qui halisperi una imitati sint, sed quos imitatus sit halisperius, curiose Pervestigare Soloni US. Ita accipienda mihi videntur quae do hoc rumore dixit Dio

210쪽

IS ANNOTATIONES

ψασιν,2ναι την Κυριτίδου ηδειαν. Pergit dicere, Neophronem ταῶαγωγου καὶ οἰxeτῶν βάσανον Primum in scena exhibuisse. Quod verum esse non potest, nisi Euripide antiquior fuit, apud luem haud semel inducitur παῶαγωγόσ. Quod addit Suidas, Neophronem, quod fana iliariter cum Callisthene viveret, Alexandri jussu simul cum eo necatum esse, neque cum SUI Eriori- hiis ejus verbis conciliari l)otest, neque multa fide dignum mihi videtur. Nam ut ad Aristophanis Ach. IO. p. II jam monui idem grammaticus Pherecratem veteris conioediae Poetam CV m Alexandro militasse ait. Qui cum fabulam A pseu annis 66. alite Alexandrum natum docuisset a non nisi extrema aetate Ciam infantem uertim videre, nedum mortuo Philippo in Asiacum eo militare potuit. Adde liod in v. Καλλισθένη non Neophi onem, Sed Nearchum, ipsum quoque tragicum, Eque ab alio quoquana memorat una, cum Callisthene interfectum esse narrat Suidas Neophronis fragmenta, quae tria sola sunt, in annotatione ad v. 668. Ioa . IJS . melius quam hic legentur. Quantum ex iis conjicere licet, potius tabulae oeconomiam Per- Sonartim sil moros quam Verba aut sententias Euripidem a Neophrone nautia attani esse crediderim. ' Recte haec omnia Elmsteius, nisi quod corruptum istud γενναιο*pόνω Sic potius omendare debebat ut a me factum est,' Neg*pονοσ, a quo Prope abest Cod Rom. C. ScriPlura ταναιόψ ovorum. In H. est τάνυ ευ*pόνωσ. Nomen Poetae emendate scriptum in Flor uno ηαρα νέω*ρονοσ Sic διασκευάσεωσ. Cetertim praetermisit Elm lotus famam ab Athenaeo T. P. 2 6 A. et I O. P. S E EX Clearchi libro repc pyω memoratam Euripidenn Medeae sabulae τα μέλη καὶ την διάθεσιν ex Calliae tragoedia grammatica hausisse : Cujus commenti vanitatem bene exagitavit eloti erus in Museo Rhenano vol. I. P. ISO-ISS, licet non omnia Probanda videantur quae ibi dixit eici erus Denique satis erit verbo perstrinxisse anilem fabellam a Parmenisco apud scho liastam adis Io eodemque ex fonte ab Eliano narratam V. H.S, I accepisse uiripidem a Corinthiis quinque talenta ira ut Modeam ipsam faceret liberos suos interficientenas , quos Secun