장음표시 사용
231쪽
δία ασην. Hanc lectionem, cui propior est Aldina καρδία χαλον, praetulit orsonus. Difficile est eligere. Cum Porsoni scriptura comparari Potest quod legit Ur SUPra V. IS 2. στυγίου σε βροτῶν ουθει λύπα ehετο μούση καὶ πολυχόρδοι ωδαισ
άση . Hoc igitur me judicio recte revocavit Matthiae. De voce aetii copiose dixit Piorsonus ad Moeridi verba P. S. Aetii,
232쪽
C Cctmdleianiratiaris. Quo sensu P γημε dicitarum fuisse poetam nemo nescit. Dixit quidem grammaticus apud De kerum nec t. Gr. P. f. Γομῶ γυνη λεγει, υ γαμOUμαι. ANTL-ψάνη πωτοι; ἐγημάμην δ δνη λeγει ἀντὶ του γημα. Sed eodem jure asserri possent Martialis verba, oeor nubere Nolatricci', Contru OOS V Nubcres le vitilion usurpari docent. Quo sensu scit de viro dicatur, intelligi potest ex Anacreontis verbis apud Ammonium v. Γῆμαι ,αι θαλάμοισ ἐν , νο ουΚ
233쪽
268. θαυμά , Aliquot codd. θαυμάσω. Sed futui uni est
234쪽
AEschylum Theb. 8 . Euripidem Iph. A. 8 6. Vide ad cipr
235쪽
dem Hel. 3s legendum suspicor ἐκδώσομαι Pro δνάσομαι. EI M. 31 . βουλεύηi Elnasleius Legebatur βουλεύση lv. βουλεύσri Scripsit Euripides, ni fallor, μη τι βουλeύη κακόν. Non eadem est ratio hujus versus et T. δεδοικα δ αυτην, μη τι βουλeύση νέον. Ibi enim metuit nutrix ne mali aliquid aliquando faciat Medea Hic vero suspicatur Creon eam jana malum meditari, quippe quae aliter sentia ac loquatur. Quo sensu non dicitur,η βουλεύσ3 sed,η βουλεύησ. Qui edocΚαμ ι ἀσθενησθ dicit, suspicatur Titium post aliquod tempus aegrotum fore qui vero δέδοικα μη σθePp, eum jam morbo laborare putat EI M. 3I8. τοσῶδε δ' τώσω δέ γ' Ald et aliquot codd. τοσόνδε δ'
3IS.,grae Porsonus Libri et grammaticus Belikeri necd.
236쪽
quippe quae talem disyllabum saepe praeberent hi γόνατα et γονάτων trisyllabuna Cimus rei minime negligentes fuerunt tragici EI M. 326 Aογου ἀναλοyy Sophocles Aj. O s. ινο χάριν τοσόνν
m En V. 62 . C sq. hoc argu monto script una EI M. 33I. Oetris civ ουαι, καὶ παραστασιν τύ - Haec verba recte explicatricia oliastes, quem sequuntur interpretes Latini Eucha nanus Perinde, si Pinor, rectili SES icthil Particulas detrae cti Oodena En Su Siari a nobter Tro. IOSa. Hecubae dicenti OD
237쪽
ταύτη μοψά τω τελεσ*ho Κραναι τέτρωται. Aristophanes Eq. 33S. υκ ἀγαθοὶ τα8 ἐ- τω ταύτη μα τον Ποσειδῶ. Enniu Sapud Ciceronem de Nat Deor. s. 6. mqtisquαm istuc Ssiacibis. Sed operae pretium est Ciceronis locum apponero, Non integrum quidem, sed qualis exstat Sed Nequaquam istuc istac abibit magna inest certatio. Nam ut ego illis supplicarem tanta blandiloquentia Niobe ctrumn rctfiOCinctri Uidetur, et Sibi Os nostrioni sestem eschinoris Illi diser Vitiam cul- id rosiones Qui volt esse, quod volt ita dat se res, ut Peram dabit. Qui e3 Uersiis ni nisi m mnino for ni torti in Ille transversa mente mihi hodie tradidit repagula linuibiis ego iram omnem recludam, atque illi perniciem dabo: l mihi nacorores, illi luctum exitium illi, exsilium mihi mnc id licet rct liONem,iticini O mi in benescis homini solani fribitioni dicitis, bestiae non obent. idesne lailfier, quctris mi iter cCOrtim sinitis si ecli Volgite ectilem Medere iatrem citri iamque WiENS: Postquam Pater tappropinquat, jamque, Paene Ut Coinprehendatur, Parat, i puerum interea obtruncat, sena braqUe articula
tim dividit, perque agros passim dispergit corpus id ea gratias ut, dum sati dissipatos artus captaret Parens, i ipsa interea est Ligeret illum ut moeror tardaret sequi l sibi salutem ut fana iliari pareret parricidio. Huic, Scelus, Sic erectitosti idem defuit. Hactenus Cicero, cujus verba Niobe ctruuὶNCiciliscinori Dicetur multam disputandi materiam interpretibus Praebuerunt Omnes enim versus ex Ennii Medea sumi vi-
238쪽
dent tir. Sunt autem duodecim, quorum primu S, SecunduS, clitariUS, Uintus et Sextus ad hanc Medeae orationem pertinent, quam Unc Prae manibus habemus. Primus et secundus
fere ad verbum redditi sunt e v. 35s. 362. 363. 368. Quartus pertinet a xv. 365. 3 I. Quin tu et SeXtus ad V. SOS g. 3s8, s. Sex ultimos, in quibus de nece Absyrti agitur, non ex Euripidis II ede sumtos esse manifestum St. POSSUnt tumen nihilominus in En iiii Medea fuisse. EI M. 366., ἀγῶνe; Corrige typothetur errorem eι ἀγωνT . 368. α αν e γάρ, B. τοτ αν Scribendum rore ex A. E. et octo aliis codicibus. 38O. Rτον σω ψάσγανον δι' ταroy Schol. 'H θηκτον:
σουσιν ἐν των β βυoZ ed Matthiae ro criγῆ δόμου ασα. Inli in nautato ordine: ιδυμοσ- αβσσα. che καλῶ xciscit. Nescio quid significet - των . Bis vulgo legitur versus de quo agitur, ut jam monui ad v. o. EI M. Didymus legebat
239쪽
αψιν In Roni A. supra Scripti in et Aeseret. Unde, itoli in lectum colligas Brunc ius etiam,*c edidit e membranis, comparato optiocle init. C. gai. λλ' οἷ eos et*ι μητε την τετρωμένην υβριν κατασβέσειαν, ν τ μοὶ τέλο αυτοὴν γένοιτο αδ τ μάχη πέρι . Mihi vero utrobique praestare videtur σψιν, quod nostro loco revocavi. Vide schylum Prona. 262.
El. IOTO. In his omnibus et*ι metro DOCESSarium St, *ι Ero nusqUam Metriana quidena corrumpit,*ιν, quod exhibet
Aldina apud Sophoclem Trach. 88O Tάλαιν , ολeopta, Tινι ρότωθανεὶν σψιν η Sed ejus loco non et* sed *e reposuerunt recentiores. Accusativi locum invasisse videtur *ι apud schylum Theb. 33 ubi scriptura incerta est. Dativo,*ιν rarissime utitur Euripides, neque alibi in integris fabulis, quod sciam, quam hic et Suppl. 6s. Obοι, ηοσω α*ιν ξυνθαν υ ανηθελον. Tragicus apud Platonem de ReP. P. III F. υτ σψινεξίτηλον αἷμα δαιμόνων. EI M.
240쪽
bium copiose illustrarunt viri docti ad Hesychium EI M. Tαγαι πηγαὶ aliquot codd.
se iubet Ionica forma tum hic tum Hipp. 168 ubi vulgo legitUr αύτευν. Plura exempla apud Euripidem non reperi Apud
Dorice enim 'Aγηm ct dicitur, qui Attice Mγησίλεω s. Sed apud tragicos Aωplύοντα servandus videtur spiritus qui Atticae formae convenit. LM. Horatiia Carna. g. 6, 26. Octor urgulae dicen Tholi, Phoebe, qui Mntho Det ictimne crines. Alii libri uolor et
largietam. Nostrum locunt contulit Benileius, monente PorSono.