Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

281쪽

AD MEDEAM. EGI

μία Καὶ αυτη τυγχάνω, eum, P in exemplari suo habuisse erit fortasse qui suspicetur. EI M. Verissima mihi nunc videtur emendatio Elmsteti qui recte animadvertit antiqui codicis scripturam fuiSSE ταυρον δε γενο εν πολλα : cui ori, Sitatissima correctoribus metricis particula, addita est ab librario, iambum

Pro anapaesto admittente de niore Ecentioriam metricorum,

quem tetigi ad Soph. Antig. 35. P. ISI Coras ad Iphig. A.

282쪽

252 ANNOTATIONES

MATTH.

283쪽

AD MEDEAM. EGI

284쪽

25 ANNOTATIONES

Plura dabunt lexica EI M.

285쪽

AD MEDEAM. 2GG

constructionis talis esse videtur. Nemo PScit o laeuta Cum

interrogatioiae deni significare quodbeve vel, νον. Nostra etiam lingua eo sensu dicitur, illosi nos Si s Graece vero

non Solum uber et dicitur, sed etiam O μη μει ec Contrario

SED Su. Hoc enina μη μέν vel μη μείνη significat. Hunc quidem stitur ustum nostra lingua nescit. Non enim dicere licet, Villyoti nos notist y Hoc exemplo tanaen facile intelligitur, qua

ratione Graeci, qui particulus QP μη MPe ita Conjungunt, Ut altera alterius vim non tollat, o μη μενεc eodUm en Su dixerint, quo Q R, VEL NON hihi VMi μένειν enim valet, πιέναι. Simili ratione asoni verba μη δυσμεν 'σει οι accipienda sunt quasi dixerit oux υμεν tae *ίλοισ. A particula negativasqnon pendent nisi tria verba δυσμενη ψ σε φιλοισ: b o vero tota sententia, quam interrogationis nota primus terminavi. Hinc est quod quae sequuntur futura, παύσει, στρέψεισ, e et, παραιτησει, omnia jubendi Sensum habent. In verbis rαύσει δεθυμosi idem valet' quod ὰλλα in superioriana exemplorum nonnullis. Quod si xαι τα ει θυμο dixisset Iason, sensus omnino contraritas esset Particula enim et non Prioris tantum sed latriusque negativae vim sequentibus verbis continuat.

286쪽

256 ANNOTATIONES

Vide exemplum quod ex Sophoclis Trachiniis attuli Praetertio exemplum, digiatim observati est quod legitur apti l Euripidem Bacch. SI Cujus sententiae Priinum mens briani Vetat, secundum jubet, tertium tertim vetat EI M. Quem ego secutus ubique interrogandi signum posui OS ου η tam

etiam si nostro loco recte legeret Ur μηέc ero, P ad Aristo Pharaena reponendum esset Praeteritum imperfectum. Sensus enim PS Καλοὴ εὶματίοι ευητο, non Uήσατο. Nostro loco

qua alia ejusdem generis occurrunt, Sententiae multo Convenientior est noristus quam praeteritum imperfectuna Euripides Iph. A. I 8. ητ' ουν, του σου πλόΚαμον κTeμI τριχοS, μη ἀμψὶ σῶμα μέλανα δμηί ri reηλουσ. Hunc oristi subjunctivum esse liquet ex constructione, quam tetigi ad hνα e-oey v. yS. Contra ημηί ero praeteritum imperfectum est apud Platonem Phaedone p. 8 D. εμο γα δοκεῖ μοίω λεγε

287쪽

AD MEDEAM. 25

Prurbetu non Sol uni Scripti codices apud aetteis bachium, verit in Ctiam aembran: Bocli eiu in P, ii ciuibus ultra Cri Pt in is a recentiore naanu. Suspicor Platonena aut i μηί er uill μηέ-xer Scripsisse Verbum ejusdem fere significationis si*ιέννυμι non nisi in initio augmentum accipit. XenoPlaon P;Cd. I. 3, T.

MATTH.

nire mihi videtur grammatici interpretatio. Acxηpi habeti Uripides Phoen. IS 36. EI M.

288쪽

253 AN NOTATIONES

289쪽

AD MEDEAM. 25s

290쪽

26 ANNOTATIONES

Aαμπιτο8. Apud Euripidem sensus est λάβετε, apud Aristophanem λάβεσθε IZI8. ατεσβη caliger. ατέστη libri. Grammaticus apud Deli erum necd. Gr. P. 22. 'Aetre q. σβέσθη η παύσαTO, τέθνηκεν. Similia vide apud Hesychium, Photium aliosque v. 'Aπέσβη, Καβη, Κατέσβη, &c. Copiose de hoc verbo dixit Ruhnkenius ad Timaei glossam P. O. τέ βη τέθνηκεν. Ut τέσβηκε aut, πέθανεν scribere debuit grammaticus. Tantum enim interest inter ἀπέσβη tune 'ne, quantum inter Zτέστηρ δ*έστηκε. Apud Platonem legitur detreσβηx Polit p. 26 B. δια δ υόνου πληθοσ α,e αυτῶν ἀπέσβηκε, τα δε διεστ μεναε ηται χωρὶσ καστα δη ἀλληλων. Aoristum ὰπέσβη usurpat Euripides Fragm. Inc. 2 T. άρτι θάλλων σάρκα, διοπεττισοπω su Tηρ, απέσβη, ηνeυ ἀψec eι αἰθερα. Saepius hodie non legitur apud Probatos Scriptore hoc verbum, quod sophistis magnopere PlacuiSSe docent exempla ex eorum libris a Rullialienio allata. EI M. I 22 I. roseινη δαNP ισι συμψοpse Ut, quod animanti maximo accommodatum est, id ei gratiana et acceptum est, ab eoque expetitur, sic ab hac sinailitudine etiam quod rei inanimaeniaxime PPOSitum Si et ConSentaneum, Ut materia igni, id ei cursu esse ideoque ab ea appeti dicitur. Iphig. T. Cas. ατο-

MATTH.

I 222. και μοι ο μὲν ον Κηοθων ἔστω λόγου Sensus est,