Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

31쪽

sione Latina, iotulis atqii emendationibus V. D. codd. Fuit liber Maludati cujusdani, qui, ut Videtur, annotutiones e magistri, quein T. littera designat Trinarchii nominatur a v. g. e scholiiS, ubi est .etpaeorum ore exceptas nitidissime appinXit, plerumque levissimas et in verborium Xplicatione occupataS, Pauca criticaS. MATTH. Qui specimina illarum annotationum IPPO-suit indigna IIae rePetuIit Ir.3 . . alter regiae Societatis Londinensis codex .a . tres priores fabulas continens, apud ing et Por-

38-6o AOin D et E sive Vaticaniis Io. chartaceus et Ida I. bombycilius Hippolyti et, quam Elms-leius contulit Medeae. Uterque mutilus nam, desinit in Medeae V IOI . E. in v. g8. Alium quendam Vaticanum Hecubae, Orestis et Phoenissarum, Parisiis tractavit uelisius, cujus vide Sylloge p. a 3. Si codecrescriptus membranaceti seculi duodecimi. 6 I. g. ctur duo, bibliothecae regis Tauritiensis ab Amede Peyrone collati in usum Matthiae. Eorum alter P. VI. . apud Pasin Vol. I. P. I S. bombycinus Seculi 3 est, Orestem et Phoenissas continens: alter C. V. 3. apud Pasin ib. p. I 6. Andromacham habet. 63. V ,hei uensis chartaceus seculi 3. 3 Hecubae(usque ad V a g.), Orestis, Phoenissarum. Lectiones ab se Xcerptas cum Matthiae communicavit Herman-

6 His litteris Elmsi designavit exemplum ed. Hervagianae sec. in bibl. Bodlei in quo ad ea titilli

32쪽

xxviii INDEX

sImrabae Oc/CU Umri, uni varias lectiones ipsas. Easdem lectiones ipsius Magi manu exaratas exhibet exemplum Herungiariae primae. In pagina certe Vacua

nimo es Rio, infor celli libri Variarum lectionum,

si res cose. Eas semper fere cum Victorianis i. e. cum codice Flor. a. conspirarere notis in Medeam deprehendet lector.' MATTH. 63. Mae editio Ald cum S. collata, quaeratin Circiter I 8O3. Curatorium jussu e Bibl. Eodleiana in collegium ad hamens immigravit. Niis collationem cum Iphig. Taur Marklando stuppeditavit Car. Hall, Dec. Dockiligerisis. Vid. Gaisford ad Marul. Praef. Iphig. edit. 8II.' MATTH. 66. . sive tis exemplum editionis Aldinae cum codice collatum manu Christophori lutealii Vide Catal librorum impressorum Bibl. Reg. Paris. APUERLUfD CN, Vol. I. P. 26 . Collatio desinit in fine Iphigeniae Tauricae. Usus ea est Musgravius, et in Supplicibus et Iphigenia utraque Martilandus, qui ct et C.

Inter libros typis impressos antiquiSsimus est ictSc. sive editio Florentina quatuor tragoediam1m, Medeae, Hippolyti, Alcestidis et Andromaches, literi quas O-cant capitales circa annum I s6. facta Nena O, quod Sciam, satis accurate de ea dixit ceteris accuratius fortasse moretius aplud Audist redum Specimine Edd.Ital Saec. I S. P. 38s. Editoris munere functu viligo creditii Juniis Lascaris. Cum easdem fabulas exhibeat Laurentianus tui. I. cod. I S. fieri potest, ut editio ad eum codicem facta sit, utit saltem ad alium codicem

33쪽

LIIIRORUM. xi ejusdein familiae. Item autem de hac editione antea inauditani nuper Protulit Augustiis eidlerus Exstatii bibliotheca etintus Lipsielisis Xenipltim in membratiis linpreSsum, quo cuni cliartaceo bibliothecae Regiud resilensis collato, vidit Seidlerus, cujus verbis litar in O Ur corum PlurUS minαε α νοβr hoUSSU Ufroclia S, et norimilla cnim insigni Delionis Di erat te V. Hanc diversitatem ipse Iiotavit, et cum Volfio coiiiiiiiiiii cavit, qui eidleri epistolam inseruit Analectorum Literariorum T. I. P. E. Hinc quidquid ad Medeam pertinebat, in annotationem meam retuli. Quatuor folia de imo impressa complectuntur

illicibus pluribusve composita infimi aevi codicibus, nec raro interPolata a correctore, qui nonnulla quidem Vel metri vel sententiae vitia bene emendavit, Sed multo Plura corrigendo corrupit, ceterum in aliis fabulis modestius, licentius in aliis est versatus Editionem Al-

Pergit ei dierus : Atque ii denuo impressa sunt in Mede quαtuor integra soli inde, . et . usque,dis assi editionis Biarnes in Hippolyto tri integraefolia, . IIs8. Sque B. IJST. Porro OSterior folii Piagin ab Igs - I as e prior solii ctginc B. I 26-I SI. in Alcesti te denique frici folia et B. I f. tisque clis. 62. Hi verbis inesse mihi videntur tres errores Hippolyti verSIIS IO8-ISSI. non tria integra folia, sed quirique tantum paginas complent. Idem dicenduin de Alcesti dis versibus I 6-I62. Hippoliti v ISO . non Prinari Sed Secundus paginae versus est. ELM.

34쪽

XXX INDEX diriam expresserunt BaSileenses Hervagianae tres a. IS 3T IS . IS I. , rubachianas sine anni nota circa a. 1338. J, Stibliniana BasileeitSi (ap. Oporin. a. I 362.1ion sine multis leviorium vitioruni correctionibus, quu-rum ego Plertiliaque ea tantum mmmemorandas duxi,

qtiae eccodicibus peti non possent. Pleraeque editioni Hervagianae feci indae a. IS g. debentur, X schedis petitae erticili cujνε α τbi, quem norminare ob in gularem ipsius modestiam iton licuisse sibi ait editor, sed quem Joannem Brodaeum fuisse liquet ex ejus annotationibus, quae editioni Stiblinianae accesserunt. Eodem fere tempore a. 1368. H. Stephani prodierunt annotationes iii Sophoclem et Euripidem, cum variis lectionibus ad Rhesum et reliqua Postremas fabulas eduobus codicibus Italicis enotatis, quas Stephanus cum suis ipsius aliorumve conjecturis ita commiscuit, ut ISS. suis plurima tribueret, quae nullo uia iam in codice exstitisse sit certissimium. EXHii Sequitur ea tantum quae aliorum librorum auctoritate postmodum sint stabilita, codicibus Stephani tuto tribui Posse reliqua alitem conjecturae SSe imputanda, dolae probetur coiitrarium. Nam quod BarneSius ad Here fur. 886.88 s. aliique viri docti Stephanum codices illo ementitium esse proriunctarunt, temere dictum esse vel duo Troadium exempla Stendere OSSint, V. 232 36S, ubi lactinam editionis Aldinae ex MSS. suis Stephanus explevit iisdem verbis quae postmodum in aliis codicibus Sunt reperta Codices autem Stephani simillimi fuisse videntur Florentinis nostris I. a. quo iPSo iiiSPectos ab eo esse suspicabatur doctus Eritannus in diario classico Londinensi fasc. I . . OO Troadum tamen

in hac editione accessit Electra, repetita ex editione Victorii, de qua vide prooemium annotationum ad hanc fabulam.

35쪽

LIBRORUM. xxxilectioites aliunde sum PSerit iecesse est, quum haec tabula a codicibus illis absit. G. Canter emendatioties legi tur in ed. ADtVerP. a. is aem. Porti in editione Commetiniana n. I Ss T. Parilesio saepe cominentoratur liber minεiο- α ρriantis. Is codex, monerit Elmsteio ad Med.P. 8 not. S., nihil aliud eSt, quam editionis anterialiae exempluria, quod ex Ed Bernardi bibliotheca in Bodleianum Academiae Oxoitiensis Venit. In prima pagina scriptum exhibet: Dctnteli mi Si eae molo Ioa. Sera geri. Haud paucas caligeri conjecturas in margine scriptas exhibet, quarum PleraSque alit memoravit aut tacite adoptavit Parnesius. MATTH. Pliurimas Scaligeri correctioiles DuPorto tribui a Parilesio osten dii Elnasleius in Addendis ad Bacchas. Cujus erroris

quae caussa fuerit Iton conStat.

Io Miltonus in margine exempli ed P. Steph.

emendatione Sua notavit, unde in nrginem d. Erubach transscripsit Porsonus. E Stephaniana Miltoniemeiadationes aliquoties commemoravit artieS. Pleraque autem aut omnino Silentur, aut celat dii nomine, Pro Var lect asseruntur. Omnes editae sinit in Musei Crit Cantabr. II S. P. 283. MATTH.

36쪽

INDEX

CARMINUM ANTISTROPHICORUM.

ORESTES.

MEDEA .

HIPPOLYTUS.

ALCESTIS.

37쪽

SUPPLICES.

IPHIGENIA AULIDENSIS.

IPHIGENIA TAURICA.

TROADES.

CYCLOPS.

HELENA.

38쪽

xxxi INDEX CARMINUM ANTISTROPHICORUM.

39쪽

DE teinpote injus fabula tantum constat, PriorOm esse Nubibus Aristophanis i. e. olyni P. y I. : nam ei Sia II cubari et . in subula illa usus est conticus v. II 65. RecentiorOm Rheso Alcestide Modea et Hippolyto esse ex metrorum delectunum Orortintiliae cona positione colligi potest. Videtur igitur olympiade octogesima octava Scripta esse, brevi ante Nubes

editas tena pore. Ad Deluna insulana, quana inde ab olymp. 88,3 sibi x indicaverint Athenienses, respici, 63. Probabiliter coibecit Matthiae. I. Locum hunc liberius vertit poeta Ennius apud Cicerorem Tusc. I, I 6 Λ Stimisqtie, Venio cheronte Diae Dici, luctique rili I. Inter loca tragicoruna, quae I schines pronunciando corruperit, hunc recenset Demosthenes de Corona p.

315 Reis . Aperte ridet Aristophane apud Athenaeum I a.

τοπωλιον ιτων , ἐστὶ, σάνων-δώλια. Totum distichon in usus suos convertit Menippus in Luciani Necyomantia, fingens se ab inferis rediisse Christi Patientis conditor, vulgo dictus

nolente in schyli fragm. S. et apud Eurip. IPh. T. I OaS. 3. Dymantis, non Cisseos, filian Hecubam facit Homerus, Il. H. I 8. Sed Euripidem sequitur VirgiliuS En. O. OG. Virgilium ceteri poetae Latini. POR. f. ecbα; λάθρα, grana maticus Hermania P. 38 p. qui me

40쪽

B ANNOTATIONES

. prikίου Hoc vocabulum in codicibus piituto vel pht- cos pariterque pm vel phi scribi soleta de quo satis habe

I f. ρίσματα Fallitur Musgr. Nam si, quod ille vult, ορίσματα de columnis, quibus fines regionis determinari sole rent, qui mos est serioriana temporuna accipienda ESSent, Sensus esset quamdiu fines agri Triani nondum transgressi erant Graeci s. ante Graecorum adventum; quod falsum esse e v. q. intelligitur Moenia et turres recte intelligunt schiliastae. Sic Hipp. I Ss. ω κλείν 'Aθηνῶν Παλλάδo 6 ορίσματα.

MATTH.