Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

51쪽

AD HECUBAM. B

id est 'λέω γέννα. Achilli, patronymico, ut fit interdum, Pro nona in Primitivo posito Male alius scholiasta Achillis filium intelligit Neoptolemiam. Hujus tamen interpretationis absurditatem multum superavit alius, qui γέννα cum Ap είων Coim Unxit , τῆ γενεα ων 'Aργείων, γουν οἰ 'A γειοι interpro

IOS. μάνυσόν --μαre lano versu Ald. Is . μάνυσο Flor. Un Us et Viteb. Legebatur μάνυσόν μοι. Fortasse tamen Praestat scribi ἀμέγαρτα κακῶν μάνυσόν μοι,

Flor unus et Viteb. Ib8. ταντλάμω duo codd. recentes. Ceteri et Ald. ταντλα-

2OI. Probabile est quod in editione prima conjecit Hermannus repetito λώβαν scribendum esse λώβαν ἐχθίσταν ἀρρηταν'. 2O2. ρσέν τι δαίμων Dochmius, ut v ISI. Πηλείδα γέννα et Ibg. μάνυσον,αT . quo VerSUS non ESSE Anapaestico mo- nonaetros hyPercatalectos docet v. 36. τι τοτ αναστένειs, Ut dochmiacam naensuram Postulat, excitidit anapaesticam. DUOS dochmios anapaestis spondiacis adjunxit Eurip. Ion. I 8 ανδηοxeύονται Κασταλία hiναι ris . εο δμευνέτα αγε ἀναῶeta.

52쪽

M ANNOTATIONES

ZI O. Legebatur τάλαινα. Articulum delevit Seidlerus. Tripodia iambica post pentametrum dactylicum est V I6y.2II., HErmannus. καὶ σε libri.

P. I Reliqui et Ald. τι. aas. αἰαc Libri hic et alibi constanter Ziar, quod ubique

53쪽

AD HECUBAM. 5

Ulixis habitum describit Euripides Rhesiis. Io έβα καὶ τάροσ

54쪽

ANNOTATIONES

niino Dorico legitur apud Sophoclem Phil. 8 s. ο τι δυνα μάκι

ἀνθρωποπψα et B H. aliique plurina cum Eustathio l. c. et Thoma M. f. Pην δνθρωτοκτονei Ald et Eu Stathius P. I Iib, 38. 263 es et Ald hic et v. 266. 265. Pη Flor unus et Viteb. pii ld. 26 . αἰχμάλωτον αιχμαλώτων . et Mosq. duo. 26s ebet eneστάτη Scribendum ἐκτρεπεστάτη cum tirunckio. Utrumque dici potuit sed significantius CS exet eneστάτη, quum hoc potissimum dici debeat, Helenam eminere Pirae Ceteris. Similiter in Alc. 335. g eZδο αλλω ἐΚηPene Tάτη γυνη, ubi libri multi consueto librariis errore EDT e re TETq. 2 O. ηασον ἐττο Ald Correctum ex tribus codd.

28 o. Simillimum ex alia Euripidis fabula sententiam cibot Alexander Rhetor P. 3 8, a. d. Ald. λλ' ηθε, ξέσωσεν ήδ μοι τρο*os, Mήτηρ, ἀθeλψη, δμωὶσ, α Κυρα, στέγη. TOR. Ill

55쪽

283 πράσσειν Flor unus. τράττειν Η. et quattuordecim alii codices Ddsee Ald. quod revocandum. Idem nunc Stobaeo ex libris optimis restitutum Pro TPάTTeιν. 28 . xαikbii Scribendum cuna tirunckio Axααkον, quam scripturam librarii in Euripide modo servarunt, modo iam altera illa commutarunt vide infra v. SIO SEI. Troad 236. 662. OZ. 63. IOIT. Heracl. Is . et χαιιδο Hel. ISCO El. 1286. Homerum xαιίδα et xcitanον του μεθ' Oμηρον

'Axcisi et 'AxαZkb dicere tradit Eustathius P. yy T. I 6S,ST. Nos potiorem habemus Phrynichi auctoritatem, quiup αακοσet alia hujusmodi probat, improbat pxαικόσ: de quo dixi ad Aristoph. Nub. 8a I. 288. Id est λέγων .

56쪽

si ANNOTATIONES

illine Dorico legitur apud Sophoclem Phil. 8 s. ο τι δυνα μάκι

26s eυτρεπεστάτη Scribendum exπρεπεστάτη cum Brunckio. Utrumque dici potuit sed significantiu OSt x veneατάτη, quum hoc potissimum dici debeat, Helenana minore Praebete ris. Similiter in Alc. 336. υτ ιδο αλλω exet e re TάT γυνη, ubi libri multi consueto librariis errore EDT e recTTETU.2 O. ηασον ἐττο Ald Correctum ex tribus codd.

57쪽

codices Apά ει Ald. quod revocandum. Idem nunc Stobaeo ex libris optimis restitutum Pro I ZTT M. 28 . 'Axjἰkoti Scribendum cuna runckio Axαιικον, quam scripturam librarii in Euripide inodo servarunt, modo iam altera illa commutarunt vide infra v. SIO SEI. Troad 236. 652. O 2 863. IOIT. Heracl. Ib . et χαιίδο Hel. ISGO. l. 1286. Homerum xcitase et Xαακον του μεθ' Oμηρον

'Axath et 'AxαZkb dicere tradit Eustathius P. O, T. Ig6S,ST. Nos potiorem habemus Phrynichi auctoritatem, qui ct xcitanos et alia hujusnaodi probat, ina probat pxαικόσ: de quo dixi ad Aristoph. Nub. 8a I. 288. ,s Id est λέγων σ.

58쪽

sS ANNOTATIONES

ad Aristot Eth. Nicom. l. I. Vulgata scriptura utuntur Aristides vol. 3. P. O . et Theodulus in Maii Collectione vol. 3.

3I2.,ne T B. Legebatur Oλωλε.3I . Comma non ante xαρ ημέραν, Sed post haec verba Ponendum ut in veteribus edd. factum. 3Is. Emυν abSoliat Positum Pro AONOrctre, Ut Heraclid. sa I. Sophocl. III g. ου γαρ ηείου του μηδέναq. Lociana hunc laudans Eustathius ad Hom. p. 666, 6. OI, 3. habet re-ψανουμενον, Utpote, Pinor, aetati suae familiarius, quanquam sumere poterat ex hac fabula supra ias. Glossa etiam in Cant. Tιμώμενον, re*-eνον. Octam sine varietate citat Thomas

33 a. αἰαί αἰαὶ duo codd. Stobsei Floril. 62, 5. ηεψυκέναι Ineptus est infinitivus, cujus explicandi incredibiles quasdam rationes excogitarunt gramimatici, neque intelligitur quid impedire potuerit poetam quominus Plane et simpliciter et accommodate ad proxima verba τολμα e scriberet τέψυ αα, quam lectionem ab scholiasta memoratam et in codd.Flor tribus et Guelfi annotatam confirmat Stobaetis. In ne-ψυκέναι, qui veteris librarii error est usitatissimum illud; κα-kbi cum infinitivo in mente habentis, consentit Fumathius . P. SO I. Minus Probabile est re*υR τι, quod ipsum quoque in scholiis memoratur, vel xέψυκέ πωσ, quod in mam MoSq. Unius est adscript in . 338, νικώμeνον Scribendum vατουμενον, Stobaeo et Flor.

59쪽

AD HECUBA M. qu

366. oesta H. et sedecim alii codd. Pauci cum Ald. ρῆσι, quod significaret pulcritudine diis parem esse Polyxenam. 3 O. του τι eodem modo Collocatur in Eschyl. Prom. I. Iν ουτ ψωνην, υτ του μορβην βροτων Oψει. Soph. Trachin. 3.

μητε Brunckii et Porson edd. fortasse ex uno alterove Codice, quum variare MSS dicat Porsonus Quocuna comparandum exόντα μη άκοντα apud Soph. Phil. I. 38 I. νομα Codd. Plerique omnes Togνομα . et Ald. ουνομα uterque codex Stobur Floril. 88 6.38s. ου Porsonias j et Ald. 3sa. ηῶμ η SS. et edd. sed lase forma Atticis erat incognita. Quod hoc uno argumento satis Probatur. Multa sunt loca, in quibus metrum nῶμα flagitet nullum, ubi τόμα I OStulet, Pauca, ubi admittat. POR. 3y8. τοἰα κισσο δρυό ότωσJ Se cum hedera, Polyxenani Cum UErcia comparat. Speciosa magis quam vera est Reiskii ConjectUr ομοια. Duplicem consparationem similiter ut hic duplicata particula expressit Eu P. r. I p. μάτηρ δ' ω τισ

post Alcest. v. Os illatos, προσόψομαι ηροσόψεται mutato, illic delendos esse vidit Vale enar. Is hexe Porsolvis Libror tam discrepantiae sunt hέχη δ'

60쪽

GO ANNOTATIONES

3 g. τήνδe et B. H. τήνδ' Ald. 35. Cuna delectu positum oνομα significat enim se non nisi nomine tenus luce adhuc frui MATTH. 36. -ου Polyxena non incedet inter suo et rυράν nam de cujus Euc potuit loqui ' Dicunt de Ulyssis gladio esse intelligendum, sed facilius est dictu, quam intellectu . quidem jungo vου καὶ πυρὰ , et spe duo simul esse vis terna inum puto Poeta P ου duntaxat vel πυρὰ dicere poterat, et forte debuerat, ne duplex genitivus obscurum faceret locum Verterem dum Pettium taeque interDomini resicis, quod me gladi Pyrrhi et chillis rogo secernit, tam nihilla hinc il laditim et citro uni BOISSON. Proprie μεταξυ duos genutivos adjunctos habet, qui diversas res designant, intervallo aliquo diremtas. Sed ex his nonnunquam una tantum diserte memoratur, altera facilis intellectu supprimitur. Sic Soph.