장음표시 사용
61쪽
του ad hoc alterum solum refertur. Ita fit, ut erα Pro mite
I - 3. His versibus iton dubitavi chori nomen adscribere. Nam ut vehementissime oderit Helenam Hecuba ut magis etiam odisse nunc debeat, quia ita tot tantisque Propter eam mali oppressa, etiam unico quod supererat solatio privari Se videt: at a praesenti dolore, in quo nihil nisi orbitatem suam cogitat, ejusque in mali immensitate totam mentem defixam habet, valde aliena est haec Heleiae abominatio, tantoqUE R-gis, quod oratione exponitur tam vacua motii et vehementiae, ut facile spectatorem, non desertana erepta filia matrem Agnoscas. Accedit aliud idque non minoris momenti signunt. Nam et PrOXime praegressa Hecubae verba collabi eam animi deliquioarguunt, et diserte paullo post humi eam jacere significatur, et quum dicit ἀπωλόμην, ψίλαι, deficiens animo auxilium requirit chori, qui eam sustineat. Quod is dum facit, miseramque mulierem humi reclinat, hos versus dicit. Sic res ipsa facit ut Chori S anteqUam Canticum canat, trinaeiris loquatur: quod raro fit. Fecit Eschylus in Agam. 36 I. et ChoePh. 3I. Uibus in locis ad nunciando cantico inserviunt trinaetri Ceterum
ad ac nihil necesse est intelligi quod si quid, nihil aliud quam
έχουσαν : sed rectius interpretabere simpliciter ic, i. e. hoc in statu HERM. Recte sensit Hermannus non potitisse hos versus ab Hecuba pronuntiari. Sed non minus alieni ab co ryphaei persona esse videntura nam Polyxenam, quam ipsam inversibus praecedentibus compellat Hecuba, Potitas quam coryphaeum decet Hecubae adesse animi deliquium patienti. Ad haec accedit rudis et incondita orationis forma, Sic escaenαm Sororem DisSotiroi tim et idectine rictm Per i CrOS Oculos furPiS-εime Trobrem e is elicem. Qualia mihi quidem satis mani festum videtur ab Euripide non potuisse scribi. Quamobrem hos VerSUS, Ut alios non paucos in prioribus maxini tragici fabulis, ab interpolatore adscriptos judico Verba δια καλῶνευδαίμονα citari ab Philemone ex . . SIT. annotavit Eoism-
62쪽
P. I 6J J . ad Ur Hippol. IOI 2. In Sqq. e gooυλο Apollini Delio consecratae intelligendae videntur, de quibus hymn.
Callim in Dei asti et Panhena. De ροδουλοι docta exstat disputatio Poec hi in Hirti libello Delum vero commemorare Euripides videtur non, ut Chol. Putat, Propter Agamemnonem, qui vix insulse isti imperavit, sed ten)poris sui et Athe niensium magis, quam aetati remotae, instituta rospiciens; Athenienses enim inde ab Ol. 8, 3 et insulam illam sibi vinia dicabant, et solennia Deliaca curabant vid. Poecilli uber denStaatshausti . . Ath. I. p. g o. MATTH. 58. olais Scribendum syνιξ. 6 I. ίci vel si s est IODicilis. 63. Κουραι Codd. multi. κουραισιν Η. aliique cum Ald. 6 . καλλα - ου Sic libri consentiente schol Aristoph. Equit. 63. Quum nec hiatus ferendus nec καλλίδίψ ct satis probabile videatur, corrigendum censeo καλλίδι*pos , illegitima quid om adjectivi forma, sed ut non desint similium formarum exempla, de quibUS V. Lobeck ad Phryn. p. 85. Ceterum v 6 . 68 in Unum conjungendi et in antistropho rum 6 T. 68. τετλω De figuris in Peplo Minervae Panathenaico v. Boockh in libro de tragicis Graecis P. IOS. O. δαιδαλεαιαι Scribendum δαιδαλτα ι, quod adjectivum
ex composito δαίδαλτο cognitum est, duoque versus in unum conjungendi, ev δαιδαλταισι ποικίλλου ἀνθο ΚρόΚοιαι τηναισ, pariterque in antistropho, hac metri forma,
Simili metro Aristophanes utitur Acharia. IIS :
63쪽
κλειαμένη, ab recentioribus editoribus in B Rexλeιαμένη, ut
88. ἀνθρώπου; pαν Verborum dicendi de diis facta hominum observantibus et vel punientibus vel remunerantibus usum illustravi in Misc. phil. 2. P. PSq. MATTH. 8s. Rexτησθαι Id est Rex σθαι του ἀνθρώπουs, quod ex praecedente ἀνθρωπου; intelligi nihil duri habet, quum qui se
quitur Pluralis honoυντα , oninem de subjecto dubitationem excludat. yS. αυτη MOSq. Unus. Scribebaturiget', quod necessarium foret, si si id praecOSSisSet.
64쪽
sio. xαixds Axααλό scribendi im SS diximus ad v. 28 p. 3II. θανουμένουy Duo codd. θανουμέναv. male Meminerint tirones Dawesiani canonis: Si mulier, de se loquens, pluralem adhibet uinerum, genus etiam adhibet masculinum si masculinum adhibet senus, numerum etiam adhibet pluralem.
POR. Ab hac regula Euripides duobus in locis discessit
eatenus Ut masculinum nun ieri singularis de choro mulierum poneret id ad Hippol. II OS. SI O. ικτω 'γω - οίκτω Flor unus. Eodem spectat alius codicis v l. θανάT .
635. 1ου Edd. Omne S. Sed μοι Citat Caliger ad Propert . . f. quod cum habeant codd. tres, sic edidi. Constructio Homero familiaris, ut Iliad. B. I 86. ZAέξατό οι σκηπτρον. O. T. Θεμιστι δε Καλλιτα si ne r heηασ, et alibi Pindarus apud
Platonem II enone et Stobaeuia de Republica P. I. D. O σι
Choeph. 6O 'Opέστην ἐξeδεξάμην τα ί ubi Hesiodi locum Theog. 8o laudat Abreschius. Ipse Euripides apud te
editiones. Sedio citat Valchenserius Diatrib. P. I S. Astydamas apud schol Venet ad Iliad. a. inducit Hectora
dicentem, Aύεαι κοινην μοι προ πόλεμον δε καὶ ψοβηθὶ παισ. Locus satis corruptus, cimta Priora certo, posteriora dubitanter corrigo. Aeξαι Κυνην μοι προ ηολ', δε προσμολων, ne,
65쪽
turum significat Antigone Soph. Antig. S. MVSG.6S . De duobus qui post hunc versum in codicibus leguntur versibus haec annotavit Matthis Plura sunt, ad quae in his versibus offendam. Et de υστάτην δη quidem jam Musgr. dubitabat, qui legendurn conjiciebat ὰστα-ην, simul tamen
CXPlicans στάτη ultimctm, quippe quam clamor poPuli Praeiverat. Sed alia sunt, iis locum suspectum reddant. Qualis enim haec est narratio: titim uetae nectillim Uerbia tissiS-Sciit, dimiSeranis irginem, et quum imo domini i. e. βα- memnoni oriationem ctriciet isSes, ecfi criti Ictet is Nonne Con-Cinnita ESset, Oum Ormione ciuilifct, et luet ene Dii Diem dimiScruris, et Uirgo ecfitcnti ciet is, no bis idem diceretur Sed DE OPUS Uidem erat, diserte memorari juvenes virginem dimittentes fecisse enim eos, quod Agam jussisSet, Et Per Se intelligitur, et ex iis, quae sequuntur, perspicitur. AdditUr tamen, et ita, quasi magnum quid sit ac memorabile, quum di
μέγιστον η κράτοs. Itaque, nisi summum imperium esset Penes Agamemnonem, non obsecuti essent an nesciebat Hecuba, Agamemnoni μέγιατο ε ναι pdro 3 Accedit, quod ultima, ουηε καὶ μeγιστον ν dici debebat irri xpάros, non bene di-VutSaraiant, interposito verbo μεθηkαν, ab iis, quibuscum arctitas cohaerere debebant, υστάτην τα, et quod, latim V. 5O. q. de juvenibus selectis sermo fuisset v. SI ad Polyxenam non bEne tranSitur, novo subjecto non commemorato. His tot causis adductus non possum, quin subscribam Jacobsit Exercit. Crit in ant script Vol. I. P. 2 Sq. Sententiae, qui ho vel SUS ab interpolatoris manu profectos docuit.
66쪽
5 g. υλλο ισ De more folia et flores alicui honoris causa, injiciendi consulendusiusterus ad Suidam . ακροδρυα. Adde et Pindarum Pyth. s, 18 MUS G. Vid. Casalab ad Suetoli. NEron. e. 26. MATTH. οι δε πληρουσιν δ' τληposoeci Choeroboscus in Bel kori Anecd P. Zys de quo dixi in praefatione. 58O λέγω Henthius. λέγω duo codd. Porsoni, Uod Cor-ria Ptiana est e λέγον, quod reliqui codd. exhibent et Ald ab librariis positum, Vi έλεγον requirebant propter Sermone juvenum in praecedentibus versibus ab lancio momoratos.38 I. 8a attulit Chopi boscus in Petilieri necd. p. 28 p. ubi deis et o gradus superlativi agit.ευτεΚνωτάτην Πυτεκνοτάτη Ald et aliquot codd.582. 'rem Alcl. et Codd. nonnulli.688. διάδοχο κακῶν est quin nricti Coec ii, κακοίσ, lii nicti Sud ilia, ita ut, quiani alio malo defunctus Sis, alia naala statina Stabsequantur. MATTH. Ssa cis3. Accii versus ab Cicerone allatos Tusc. disp. 2 g,
67쪽
MATTH. oeta libri plurimi et optimi. δείαν pauci cum Ald.
70쪽
situm est de quo Porsonus, mistinctionem incautu Posueram non Post xων, ut debui, sed post xάλλιστά . Sed κάλλιστα ἰτεκνώτατ dictum est, u μέγιστον εχθίστη Med. IJ2O.ηλe ro exo rq Soph. Phil. 63 I. ηλε τον κάκιστο ind. C. 5 O. Κάκιστα δυσα βεστάτων (Ed C. IIbo ut recte edidit Erunckius e priori Toupi conjectura .