Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

381쪽

ANDROMACHA

ANDRO IACHA quo anno in scenam producta sit ab Euripide tillis constat veterum grammaticorum testimoniis. EX nun Prorum tamen delectu et tractatione satis probabiliter colligi potest ex antiquioribus hanc esse poetae fabulis ejusdemque fere aetatis atque Medeam et Hippolytuna ut olympiade octogesima septima vel octava edita esse videatur. Nam Carmina chori pleraque ex versibus Pomposita sunt dactylic trichalcis, gravi et severo metri genere, cujus frequentissimus inveteri Atticorum tragoedia usus fuit, rarior in recentiori, quae glycoite potius numeri volubilitate, mutatis rei musicae rationibus accommodata, delectabatur. Plane siligularis autem distichorum elegiacorum usus est in hac fabula v. IOJ- I6. quod unicum hujus generis exemplum est in tragoediis quae ad nostra tempora pervenerunt.-Codice hujus fabulae Parisinos ocuratius quam Musgravius excussit Ioannes Lentingitis, cujus editio prodiit et utphanis a. 82b. I. Θηβαία τόλis Scholiasta Tην ἐν Aσία λεγει Tηοηλάκιον Θηβην, i 'Heτίων βασίλευσεν ἔνθα καὶ την ρύσαν καὶ τηνAυρνησσον ἐν ril Θήβη τεθίω τάσσουσιν Al υλοσAυρνησσίδα προσαγορεύσα τη 'Aνδρομά μὶν ἐν τοι; ρυξίν. xoλι; Sic Ald Taur. Gu Havn. πόλι Flor. 2. O. I S. Lasc. πτόλι Flor A. Par. A. Neque vero subaudiendum eστί cum Brunckio, quo nihil frigidius sed est compellatio, ad quam in Sestu non amplius respicitur. Vid. Seidi ad El. I.

MATTH.

382쪽

25 ANNOTATIONES

qui addidit, praecectentem sic scriptum legit ut Lusc. edidit νυν

καὶ ἐν νδρομά 3 ομοίω . f. Stantei ad Sch. Suppl. 6. MATTH.

383쪽

AD ANDROMACHAM. Si

alius, addidit h. MATTH.

dem rέτυσται Menelatisne an Hermiona 8 Enimvero umbo, ut et Praecedenti versu est aereίνειν μέλλουσι et Ubi liae Per totam hanc scenam Vitios igitur oratio est quae ex duobus quoruna eodem uterque jure intelligi potest uniana memorni, nec tamen nominat. Porro Euripides, si sapuit, vix ista scribere potuit versu sequenti: υκ 2δ' κείνων ε 3ισθόμην γωτάδε. Recte siti idem BR ae respondet famula, quum ab Andromacha unde Menelaus et Heluitona Molossi latebras rescivissent interrogata esset Sed illa quid sibi vol(int cxcίνων δ'

384쪽

s52 ANNOTATIONES

yσθόμην γω τάδ Aut tiis famulam unde ipsa rem illam

ComperiSSE Percontatus erat Nemo sane, Ut nunc est. Sed ego continuo ut haec legi sic locum a poeta scriptum olim fuisse

Quibus simul et pro se et pro dominis suis respondet. Prudenter autem Andronaacha consilium sta una ne cum PoPularibus quidem suis communicaverat, quippe quibus jam Graecoruin servabus factis confessio vel invitis extorqueri posset. L. DINDOR F. Scribendum rdet, fle. TZ εκάνων' ἐκεῖνο Flor. 2.

incerto Homerus en in mille, centum, octoginta e naves Graecorum statuit, Plutarchus mille ducentas, scholiast IIJO.

alii aliter. At poetae fere de millenario numero consentiunt; ita Furipides alias, Rhes. v. 262. Electi . . Lycophron Virgilius, Ovidius, Propertius, Seneca Unde Eschylus Agam. I. στόλον 'Apγείων χιλιοναύταν BARNES. io . rcpὶ ' Nihil tale tradit Homerus. Cum nostro tamen facit Virgilius inneid. I. v. 8 . Acule Barnesius errorem inde ortum Suspicatur, quod Hector, Achilleni fugiens, ter Trojae moenia circuiverit, Homero teste Il. . v. h. MUS G. beiae Par A. 'etiam.

385쪽

AD ANDROMACHAM. SI

tuendia m.

386쪽

85 ANNOTATIONES

i 6. ἰδῆ Musgravius. libri dii. spii Hermannus ad Iph. T. SO. I Sqq. Dona egrediens Hermione iis, quae intus remanent, haec dicere videtur, qui in illae, in his nutrix, eam deierrere conatae essetit, ne Andromachen tam superbe tructaret,liae maxime ratione lasse, quod Pericla luna esset, ne marituita Et

Peleum offenderet. Musgravius et tiruncti Hermionen choro respondere existimabant, et quia in chori verbis nihil esset, quoliae Hermiones verba Pertinerent, intercidisse quaedam SUSPicabantur. MATTH. Verissima mihi videtur Musgravi sententire.

aqua quod fluviorum fuerit antiquissimus. Vid quae nos ad Bacch. v. Is Item Turnet, Ad Vel Sar. O. c. s. BARN. 168. τάδc Illustravit lona fietis in glossario ad Escli. Pers. I. MATTH. Isis Uυσύ; Amare Andromachen illudit, opulentiam Triae

adhuc stuperstitis commemorans. De a noStor Troad. V. IOSI.

Oρυγῶν πολιν χρυσω eουσαν. Paris Helenae in Epistola vidiana V. I 8S. O quoties dices, quam pauper Achaia nostra est 'Una domus usevis urbis habebit opes.

387쪽

AD ANDROMACHAM. GA

memoriae errore.

noph. Heli. I, ct cui Alexin addit Antiattio Belik. p. IO6. LOBECN. Recte praecipit Phrynichus, cujus regulae t O- modo sint intelligendae, breviter indicavi ad Soph. Aj. .

388쪽

s56 ANNOTATIONES

ISS. τυ η Par B. Vulgo τύχη τύχη autem intelligenda est

Andromachae.o' h Flor A. O. καί, Scribendum x μ' ex scholiasta et Par A. B. Flor A. quod haud dubie in aliis quoque codicibus exstat.eλευθεραν ἐλευθερο Par. B. Flor. IO. IS.IO . ηολεω τε μεγeoec FortUnam utritasque civitatis contenderat, IS . qua Tria tam adversa sa est, ut ne libera quidem esset Andromache. Nunc magnitudinem comparat. Aristides vol. 3. P. 26 C., ψίλοι ἰσχύeισ, e XPημασιν,' δο αν

lia exempla attulitiobraeus ad Aristoph. Equit. JI.

2IT. ΚοινούμενοσJ κοιμώμενο Par. B. E. Flor A. IO. I S. et fortasse 2. LISC.

389쪽

AD ANDROMACHAM. BG

23 I. τέκν σοι in Flor. a. ab alia manu annotatum, et Sic

2SS. αβα e re 'pe Lase Ald. 2ST. ηυμ σοι προσοίσω Praeter scholiasten vid. Turnebi Ad- ETS. S. C. I 2. Et UM OS ad Ore Fur. v. aga de igni admoto iis, qui ad aras fugissent et c. Ita Plautus in Rudenti. ubi puellas, ad Veneris aram sedentes, Labrax leno abstrahere nequit, ait Volcanum adducam is Veneris est adversarius. Idem in Mostellaria, ubi Theuropedes ad serviam Tranium aram occupantena ctiam jubcb ignem et Irme ito, carnifex, circumdari. BARN. 258. τάδε τοh Par A. 2Sy heινῶν τραυμάτων Quorum vulnerum nulluna foret mortiferum, ne SUPPle divae necata esset, Sed quae niversa est cerent ut morte occumberet. Solebant sic improbi legis beneficiunt, quae vetabat, qui ad aram templumve confugissent, interfici, miseris tollerea uti Medeae liberos Corinthii κατετραυμάτισαν apud Apollodor. I, s. LENTING. ari

390쪽

B53 ANNOTATIONES

purga inentu, februa Dantoriana veri Uncandor una Cau Sareu Pracaput pone ubjicere, ne lite honinino respicere; ne ex Corum