장음표시 사용
11쪽
- Ita legenduna, Latque ita est in Ba v. ut de P. Scipione Consule intelligarnus, de L. Aptisio, qui praeerat classi. Livius tib XXX l. V URSII. O. P. Scipione, sed P. stinpicio , it una Uunsule A. U. I. IV. scribere vel voluit vel debiti Uisnatis Vide I ri XXXI. 14. et .
L. Oti in iis intellislanaus, T. Flanianini fiat reci lii, ut inquit Livius : b. XXXII. cap. 6. cmilis ira rara&Πὶaqlle O ae in per ultra trian attora ab Scnati erat. Ul hujus Aiginenti intelligentiain , quod e eo lena Macedonico descriptuni est, libet Lonarae verba te scribere, tiae leguntur in lib. I. lib. IX. c. 16 Λευκας δὲ Φλαμινῖνο , Φλαμίνα ς, ο κο λφος αντου ,
12쪽
Ea in dena rem fuse exponit vitis XXXII. 9-23.
dose, ut videtur, craptum erat.' i S LMUS. Nescio an. αἰτουντες potius legendUIN, Ut ἐς συμμαχους, quod seqvit tu
ιο idem Ursinus reposuit, sic apud Appianum lectio haec ex ejusden emendatione esse videtur. Certe codex Bav. in his eisdem Appiani Fragnientis, mi Fragm. X Dione N'. XVII apud Ursinum, pag. 3 8 . T. I. edit. Reina. p. 66. num CL. VII. Mina gis X Diodo ira , . III. IV. p. Ut rusin. p. 314 sq. T. II p. 6Ι9. d. esse ling. non Φλαμινῖνος, iit Ursinus edidit, sed constanter Φλαμίνιος Xni Det . inq1iam anulen scripturam , tam apud Graecos Scriptores quana apud Latinos , tantum non Onania scripta Xena plana cuna vetera bus editioni ou consentiunt. Itaque, licet assignio ad A. U. LV. T. ΙΙ. p. 249. in Sigonici ad Uv. XXII. 33, 8. aliis dite visis doeti passana o servatuna invenia in , naendose Flanuntinia cognonaen 'incli0rum siccidi, in lapillibus Capitolinis Flanun in utri esse reponendum, quod etiani in
13쪽
AD LIB. IX. DE REBUS MACEDON. Interristitie deince euitionibus tae corvin latinoria nanue Scripto lina factuna vive lanae in Hist. SIT. Appiani, p. ἶ8, 3I. 36. c. non nautandana dilXi ulratam script tua in , ii quana di cuna ditis scripti nostri inta nanes conspirant; ratus scilicet naininae certuna esse , Scriptores Omnes veteres legi isti esse obsecutos, script tiranaque nanc, quana data' nanterii diti quos dixi viri, ubique non nisi e libra norina lapsu
originena traxisse. L. 6. κατα το Mηλιε κολπον. Sic Bav. ita anaen ut Pag SII.
nescias an ειλιεα naendose id 'ndena scrinere volueriti ra ratis. In u Utiliaco Liv. XXXII. 32. Olub. Excerpi ex lib. XVll. c. i. L. 8 .mmissio. Utique Ροδίων legendium: atque id in conteX tu reposu una inalina, quod mi lat. eis. ex pretii. Cons. Polyb. XVII. 2. Liv. XXXII. M. L. et πόδας τῆς Ἐλδες. Coni cita Graeciae iv. XXXII.
perspicuuna et in Buv. ἴρητο ne scit cona pendio in lo feripturie, quo lite raeci an ne X efferri solent an sero craptu in
sit qui vero scrini debiletat, dubit ire nemo potest se linvius libro 33. potius XXXII. 3 J Legati deinde retis in
incidit , uir triani tuin tu de his nominativi neqarent qincqtiaret. Sic infecta pace nil si iunctio libra ni a tri- tris ni paeis ac cili perari siliri in Suin sit auten Liuius ex pol viriori a quo tot an hanc Macedonicam de bello ni- lippico Persico Ultoria in accepit, L apparet, Appianus.'UR MI NAE S. VII. Aptu inserim p . 36o-ῖ64. eri in et hoc Pag. si a. Fragna ad eundena Macedonicula Appiani libi una ad cuius intelligentiana videndus Polybius in Fragna ento de Legat d
14쪽
tum siti i essit una est, ἡ τον Φιλ. Sed in Notis ira repet intur
bio; Legat. VII. De D stin Liviana illa translata in libio XXXIII.
15쪽
tutis dicuntur. P. III. Liti. 7. και συνεμαχησε Ρωμαίοις ο Φίλιππος c.
possitnt irrepsisse. Scnosiaste Tnti Cyd. ad vessi τέλεο- τοῖς αἰκείοις IV. o. τέλεσι, ait, ταῖς Απαναις. i P. II p. 9 P, 4. τί λεσι κοινεις, Initia lilico. De re, quae hic agitur, confSyr. cap. 23. pag. s 68 i. a. Θρασας. COITige θακας. L. 61 7. οἱ δε Θρακ, οἰο ῖ C. Cons. Syl. C. '. p. 6os'. P. IV. o. o. se ἐκλλεο θεντο δε ' πολοί. Videtur hie deesse ei Duna οὐ γωνος vel aliquid tale. Itaque locunt stellula aeriis notavi naus. Non o secutus est Typotia et iaofficina plantiniana signo, sed posuit, κὶελεσθέντος δὲ του κηρύγματος. Fortast ἐίελεσθεν in δε τουτων non nacile restites posse tu vel pira του γωνος, Ccti US isset του κηρύγματος. Onanino ali quul desis cleratur. V URSINU s. In aente adhuc versabatur Ursino De ille των Ισθμίων, & κήρυγμα, de ii cap. praeced. p. sis metu in est. Sed nunc agitat de eis quae acciderunt post ellum H ona an is adversus Antiochuin est una. vitiena o p. q. lin. 9 sqq. Q Od quonia in e eis etianti quae prίe cedunt satis adparet, fortasse nihil aliud la. l. excidit , nisi sol una vero una πολέμου, a quo ad sequela voca D. πολύ at eis dena literas incipiens ad errare facile potuit librarius. De Ar una eiu hujus Capitis cons. Olyb. Legat. XI. VI. Qiv.
16쪽
suspectum eli, pro eo προσεπεμψε, vel aliquid tale, reponendunt opinor. Vii S IN UAE. Ina pira Duna utique verbum προπια τε sed particula κ, quae seque natur, ex tacismi confusione absorpta est a sequente verbo Δημητραν Sic veri mox auisus din. Philippvi Ἀρων λον - - ' νύsin αν
L. 92. ε τον - νυόχου nam . Sic ementavi. H. Adnot. ad Hisp. i 6 8; URSINUS, utura edidi et D ἐς το προς Αντ χον πόλεμον ' in Notis monuit , Ad verbi una προ in Exemplata deerat videtur tamen necessarium. VPat. 1s L T. ἐπίκροτὶξ restitui X Bav. usa tacitis in hac re ver Duna, occultare, distrillLTe usὶisblΠI. L. 99. Ευμεν .. Scio, alias Εὐμενης, Ευμενους circ. proprium hoc nonaei solere
ei rei, sicin etiam minus in is Fragmentis edes dit: sed quum non solum cod. Bav. in ni eisdem Fragmentis, verunt ecia in reliqui nostri codices cum Editis in hist. Π. Mittit.
constanter, quoties nomen illud Ccura it accentum in ulti in ponatri , tenendam nanc Ortnana putavi, qua in Ursinu; invito e Xeniplari suo una altem peri7autasse videtur. VIll Argumentiam n SFragna enci, Strida conservati, ad exue ima planippi tempora per inere videtur. L. 3. ἐκ-ε-rH, di bis. Sic Suidae edita Iledi Ol. Cum accentu circuna fleXO.
17쪽
invenerit, non declaravit Ursinit S. e Bα liονας εσlαλ. dat Bav. duplici menda. Recte auten Bασὶαροας, live ex codice suo,
sive ex sua ementatione, Uriinus edidit. Et sic Βαδα Du, pro vulg. α ναι, cuin Vat. C. Cand gentis illius nomen edidi in lib. Mimrid. p. 7 4 , . q. marsus uincand in. nisi Illyr. p. 86o, 68. Cons ad JIitnr. p. 44, 1. L. Ias Js'. in δε τουτω καὶ Συμενὴς c. Vule Livium XLII. i s 19
1 1 4 seqq. L. I 6 sq. και τὸν ἀδελφον οικείως ἰ αυτους ἔχοντα ανέλω A, Vero una ἔχοντα Ouuptuna erat in exemplari. In Ba v. est χονταί sed initio vocis ali uim tui dat una. Haec autem una enis imito su napta Videtur e Polynio, in quo
transtulit Livius in in XVI. an de Lenae tot in ire ita apti e una loqui iti Eumenes: iis iniri a Philippi consiliis, ne in De metistit retulit, i rei antis sioniano bello. V UR-s1Νus Apud Polybi una intelTidii QOctis, qui nuc specta dat.
L. I. Βοιωτοῖς συμμαχήσας. Sic in conte X tu editionis
Ursini legitur nec male. Hi in Notis, tibi laaec vero a repetit URSI US, probauilius Uana συ μαχησει posuit, adjecta hac Adnotatione: A, Ita leaendlirili, cuna in e Xena plata συμμαχήσει sicut in Ba v. coiiupte Gripi una sit. Hanc ni storiani refert Livius in ea de in Eunaenis ratione BD toraltyr, inquit, loc. it. c. a. Joti tessi, C taliani fulippo, linquavi ad
in exemplari mendose script una esset καὶ ΘετΤιλους, sic καὶ i λους οι κῶας ιασε χουλόμενοι, c. Livius ibit lena de la ac ru
18쪽
V s aQ ibi de iii Abra polini, sta utra tqtre ianticiatri es iani, talio expillit. c. Non est autem fluvitandum, quin a poluuio sunt pserat Livius , unde Appianus etiana fere ad verta una accepit. Opinor auten Ac xi ν, pro AIόπολιν, legenduni esse apud Appianun ex Pausania, Gp ius an iam ex hoc Appiani loco ita restituendum in Achaicis: sive in VII cap. Io. J
Corrupte enim in vulgatis Odicinus emtur, και ἐπί τε Σκ-
inemendatam crapturam secutus Almas etlS, vertit regenrque Sapaeoratiri , Abro obe VlCHata, poplui omani festini se anticiun sit lato expulsὸ scis. Oninino Aho: ολιν, pro ' Ιου πόλεως, apud ausania in legendtura ita eniim esse in Edro in anu scripto , postea an ina adverti: non videtur naanu scriptu in codicem pausaniae dicere Ursinus; sed exe inplars utina nonina ΕXce toriana de Legationi uus, in quo deinceps, pag. nostra , 23, I. sa*, sicut Min cod. Bav. A-ζιουπολιν scriptuna erat, quod tu eciana ita editum an Ursino, unde nobis hoc quoque loco Azρουπολιν edere vis una est: d
mus: quod anaen niihi retinen cluna Videtur, vel ex his Apapiani vernis quae sequuntur, ρθέταυροῦ δ εν λυριοῖς, καὶ Δια-σὶην είεινε επαυλεύσας ad quae e Polyoio, ut dixi naus supra
19쪽
Eed ira ecanti ac oranti celaoratas G uir ple niUtias gratulatione doniis te inti tunerabilit In legation uiri, δ' vehit at/spicibit nobili nus poplitis deductas esse, c. Videndus in Flagna entis Polybius, a quo sumpsit Livius.' IDEM - .ao licen sponsalia ab Rnouis ad perseum deducta in esse, obiter naena orat uni legi inus in Excerptis ecpolubio, Legat. LX.L. ῖ2. οξέως εν λίγω. Verba εν λίγ' ex interpretatione ver si ἔξέως Tepere in conteXtuna potueriint. Certe satis fuerat, οξἱώ, . Si infra, p. 3 P, 7. ἴτω ξεως πάντων πιτυχων'. saepe alia S. P. II. Lin. 36. σώφρονα καὶ φιλόσοφον. Infra, P. 26, I sq. ornani licuntur ου φέροντες σω*ρονας καὶ καίους καὶ in λ ωαχ χ ι ς γείτονας V, 39ID. αιτιωμενη Si recte Ba V. PQ. si1 L. O-ψ . , ταῖς πόρ τα ετ ε σφίσι α usque Ευμένη διελάγχειν. iocus hila in imanu scripto non caret triendo. Nos auten ita edidit nus, ut e naen dari debere existina avi naus. In Bav. leguntur innia sicut edictitii sinatis, nisi quod, mi det ira απορρητα, αυφνῆ pro υμένη. J uc auten pertinent viana illa ex aluo XL.1 I. c. 4. Persei deinde regis legati pose paucos di filam dati is es. Ceterunt praesc-
oninis nisi V deprecatio legatoratiri esse fiebattur θ' exasperiavit an innos ferocia an inu Harpali, qui Princeps legationis erat. Is velle liden 'lia Dorare, dixit, regetn, iit pi rgantis in il lissile dixis aut feci ef habeattir,&c. Et legatio Ehodioraltra erat, D tWt Friticeps, C. Appiani vero una ε κνύωσαν, Clin. 4 s . quod ex olybio
niuitiatus eli, ex periri it Livius vertiti' URSINUS. L. 46 sq. ρουλοι ol' λ: Nisi plura quaedam ema lalo interciderunt, delenda nanino conjunctio δε mante βουλομένους inserendii in Onaen πόλεμον quod ob praecedens sinat vocab πλεον facile taeterim a festinant Ii rata potuit.
ter legerem Θ εωρίδα, ut navim intelligainus, qua Tlaeori vehenantur Rhoduna litatum soli, una enis nona ine.' URSINUS duum conjectura Ursini contra ejus voluntatem in
20쪽
ipsum contextiam esset recepta , revocavi γε- is, in qllam te et consentu Bia v. cuni Ursini exeat placi γεωαιαν dici pot7rsan vel legatione I sacram ad per en ni solenne acri citior nil' in, satis notui est. Vide pliat in phaedone cap. I. S Xenoph. Mena oran Socr. IV. I, 2. ubi quidem pariter
nus voluit d. in . o. uis, Vix Non satis liquet, ut una haec ita intelligendia sint, ut in vers. at posui, lassi solus ex Vmus Sinrenes nutiere solebat, an ex legationi-hus sacris a regibus a Solis festini nisses, unitis Elinronis pompa tri non recesermunt a. a. ἐς τὸν ορο ν τοῖ, λιου. Ehodum insulam Sslifacran hamiana, Rhodiosque prae ceteris Dii , Plimr, tamquam generris sui utictore in , ina- pensu cottiisse, locet D ejus cultus origine ira ex Antio uisa te explicat Diodorus Sic lib. V. cap. 6 autem Ἀλ- , qui Rhodi Olim quotanni magna celebrua te agebatur, memini Scholi alte pilatari ad Olympion Od. VII. excita lauduciis
XLII. c. I J Satis constabiat, tu Tienem, it sacriscaret Apollini, Del lios asten furtini. Progressi clina Mandro in latores nihil alitii ad peragenestitia inceptiana sua; loci
προrtunitate , intria circiNelIntes, Iaerenant. Ascendentio tu ad ten7yliam a Curia a pratisin uani Perveniretit ad frequentii a disciis loca, maceria erat c laeva sentitae paulun extans a fundamento, α Mox post macerianai abdideratnt, α quod Appianus dixit, πο τε τειχίον πρ- gάκτεοῦ π ἔούλευμ, ecpolyta scilicet, ut jam ud monuimus. ''UR SINUS. Par sedi I. , . Και χλας ἁ τινας αιτίας. Non opus erat solicitare haec verba. F. III. Lin. 69. . M 3 κην κατακ'ωτο se Livius ibi lem :