Romaikon historion ta sozomena. Romanarum historiarum quae supersunt. Novo studio conquisivit digessit ad fidem codicum MSStorum recensuit, supplevit, emaculavit, varietatem lectionum adiecit, latinam versionem emendavit, adnotationibus variorum suis

21쪽

AD LIB. IX. DE IEBUS MACEDON. I9το ανυς, atque id in contextu posuit is, qui ina pressioni nujuslium in omina tantiniana cies tui: J quia paulo post dicit, 'σῖρατια εχει καὶ π ασκευὴν έ τις ξ et ἐπιοουλεύοι. Onanino se iasus 'tet, utro naodo legas. V URSINUS. Ina plane repugnare sententi: aerat letoris v letti utraque Ursini enaenda-RO neque dubitali cle M i , quin ρεμ δε οντος scripserat Appianus, quo vero saepius utitur hac sententia , plisere, qtiletum flenere, tibi inere mella. Vide hist Gall. p. 8o 42. Sarran. 42, o Annib. 282, 3. Mithr. 774, 6. m.

L. I. ἐς ο βουλευτήριο απαχθέντες. εἰσαχθέντες Vt παραχθέντες lege tamina puto , ni Otiu ἐπαχ έντες, it Sanan. pag. 7 , S. του πρέσ2ις π υ κωνον πώγωγον. Sic Plitni . 6 9, 9 Cl. L. I αἰρει θι πολεμον. , Ita enaendavi nauscula in imanuscr. 1 αμωαι, ut videtiar, mendose. V UR SΙ-NUS. Idena mendusa in Ba v. est paulo ante pariter αἰδε σται pro ιδεῖσθε. Sed pro αἱρεῖσθε, utique αἴρεσθε naali in; sicut His p. oo 83. pro οὐρειτα δῆμον, cum Musgrav. αρεῖται πόλεμον legendum videri naonui. L. 83. μῖν Znte θηλωτε,

dedit Bav. L 84. Licet in contextu Ursini essi: tum sit μετα τοῖτο, Ilod is etiana retinendum duxi tanae in Notis sic repetit hunc locum URSINUS, inquan e lit una fuisset αντι τουτο, Ποῦ Onetque ,, Videtur legentilia αντὶ τούτου, vel, quod radi placet, μετα τουτο. ii vi u lio X LII. c. 42. Haec qualia GInr-que imit mr legatos naeos non soluin indiciata , sed etianet excusata sint saepe in Senatu e ro' Apud Liviunt XLII. 4 sq. haec perseus non ut apud Appilan una per legatos Roniae in Senatu dicit; sed in colloqtiio viri Q Marcio plailippo legato Ronaanorum, in Thest ilia ipse coran haec verna

facit. Postrena an o ita an ena legatoriana persei , oinae iii Senatu atritana revivus eruis cona pie Xus est Livitis XL.II. 36 quam orationen latius si ductan hic aptiui Appian una ha- Dentu S. Verbuna νανεωσασθαι nairor non sol una in tactiina in contextu reliqui Te Ursinum, sed ne in Notis qui dena

22쪽

NO ADNOTATIONES

apud Nostrilla repet tu, in. 98 RIq. και ταυτοι πρὶν μῖν --τεροι πρέσοξις μήνυον καὶ 'ου ἐμ μφεσθε, μέχρι τῆς Ευμενους δια-

mendo vii care verba τον εν μνασίου videntur forsan voca auis

tum aliquod intercissit, ad arti c. τον pertinens. In Lilvii eis.

23쪽

niutra naui et ILivius, qui hanc illoriaria laabetis Polybio, unde etiana sumpsit Appianus. Ilvu vella sunt ex libro XLII. c. 1 . Princeps Brundisii Eanrnitιs: Eanrnritis habent editiones nanes: hospitio plo pie in ces Eoni nos nines, id legatos, exteriai utri Guoplegentiti in insignes, praecipue reeios, accipieDat &α Pio nubis en in ingent mus praenuis petere institit ab eo rex, stoniatra mices nine legatipi sionrani h pitio ejus illi biffs 'tri, lim tu oratin ipsi scripssset, ut errentini danirari curaret. α Et nox: c. I.3 Neque ego potioreti plenpiani ad ni in se a facia

- se Livius libro XLII. c. 48. Denuntiat uni, extensioni seni us urius Oniae Italia intra XXX dierti excederfnt. Haec a Polybio transtulit vitis, unde Appian una Macedoni- cana etin Histomani sumpsisse cli X inius. VAE, MI S. Deis nunciatio ista apud Livi una ad legatos regis solos refertur: sed ad ora ines Macedonas, qui in Vibe essent pertiniusseidena mandatuni, olybius consenti Leot LXVIII.

24쪽

L. 46. λα Ῥαὶ ἔτι πρεσσείας. se Locus est corruptus nranctis. Nerborum tamen sensus patet.' Ut SI NAE S. X. Legat. XXVI. Apiul O tini, p. 369. , HOC Friis mentuna pertinet ad eundem Macedoniciuna lini una.' URSIN.

tur OX αυτ abundare. I in minine solicitanda. Livius libro XVI. c. 62.3 e sponderi placuit, Da paceni diari, sdefiniani rei si liber tun Senatui perinittat rex , .se, que universa Macedonia satilendi us &c. Vulendus Polytilus in fragmentis L .egat. LXIX. Da quo una psit Livius.'

friρων Ελήνων Uc. , Livius libro XLII. cap. o. Et inconsti apud Confiten prose quit sitie in AEtolos conferebant catstim ab iis fugae terroris que principiuΠ Ortianis sciatos pavorem AE toloninis ceteros socios Graeco lini Populoraim. ttinque principes EDOlOmlni risu ter a et tentes consi)ecti diceminitir V URSINUS. An τούτους, l. o. hos principes Molorusi, Romana missi Consul P Non videtur. XI. Fragnuntun hoc, SUID A constrvatum, confere dum videtur cum Iav. XL Il. 4. quam ob causam in hoc tempus huncque locunt illud retuli. Pin. 419. H. Livius XLIV. 4. IuutΠ EOnianusinperator Q. Marcius philippus,t ouor sexaginta annis, Uiraegravis corPO-re, innia millitaria ni unera vise in 'pigre bitet. Ad marginem veri aditionis nostrae hoc loco, A. U. 8s, non 83,

erat notami US: quem erroreia Corragat aequumLector velim.

XIII. L,ivius XLIV. 6. Lavanti Ni dicitur nuntiatiini,hoseo dede Di nuncio uunt paυidiu exsiluisset elotio, Dicit in se sine proelio es nitaris proripliat.

XIV. Aphid Valesiliret, pag. s6 sq. t repetitur totum hoc FLigna apud Sidanm, V. Ιερσευς-κκεδων a quo ex polybio desti in tu in esse perperana putaVit Casa udontis, mirater Fragna enta poly Diana retulit. partem ejus dena Fragna tepetiit

25쪽

οπερ riuidas.' XV. Apud Ur uni, pag. 36o EX eodeni Maced nico hoc quoque Fragna enimn descrriptum est. Id ejus autem intelligentiani videndus Livius lior XL. IV. c. I 4.3V URSIN. At .egationis illius, quani L. ivius i. c. Colamnena Orat, longe cliversa ratio fuit atque nujus quae o Fragmento Appianeo exponit tu bivius eam Xponit siegati Onena, quana Eonrarunt etaint Rhodii quae in fine hujus Fragian. p. 3 l , 9 sq.

πον ἐς Ρωμην. ILegacionis vero ad Marciun ni issae, de qua potissimum hoc Maginent disseritur, nullana aptu ivi una naentionen factam reperio. Sed ea na deni plura nus X postiit Polynius, Excerpt. Legati .XXX e quo polydiano Frag mento passina illustrari noc Fragna Appiani potes Mussiani autem hanc te Diionem ad Marciuna Consulem, quo tena porrad Heracleana vel Heracleum castra nanenat, polyhius ait; adeoque eo tempore, cujus res Liviil lib. XLIV. cap. 9. X- ponit, quo tem itus 1Tuptione in Macedoniana Q. Metircii petaseus fugam ceperat, ga Zam in mare dejici navalia que incendi usi erat.

L. 8 39q. ο υνγ Οοὶ ιενο των γεγονότων Περσεῖ Hinc deceruptum videtur re vitis Fragmentum, ii Od nautatis quid enipaululunt vestis, Appiano tribuitur apud Suidani, V. Συνκλί-

id est tilli vero legatos nil mini, de re fliciter hesia congratulantes Ac videndum, an ex illo Suidae fraginento

26쪽

p, Q, 0rrigenta sua verna illa, de quibus quae minus, Excerpti nu-3us de Legationibus Xa in ex eis certe, quae in hac Eclogo se imuntur, uianifestuna fieri videt tir, Ria odiorii in legatos gratulatrini venisse Marcis resfeliciter Demn Perietinigcsas rat vero is letorum vernor una , συνοηθόμενοι των γεγονότων τ Περσεῖ, ratione in grat laniata cari si spectes, non alia nisi haec esse potest, gratulati es ea quae cicciderant , quae ita aliena ab lio loco sententia est, ut eam in lat vers. X prinae re non sina ausu S. L. 8 ysi. κρκιο τους προσο εοίο Ροθίους πεῖσαι c. Olybius Legat. LXXX. Λααν αυτον principem legationis Rhomor uiri κατ οπα ει' τας χεῖρας Ἐδεν mi , Θ κυι α' ιν 72η πως

27쪽

His p. 2694 68. Hoc loco rideri potest eXponenduna ad bellunt coacilis ac siilitia luna, an Ρωμαίους fortasse , IN Pωμούοις legi debeat, taena striae tu a eademque sententia, qua apud Thucyd. l). V. cap. 98 legi naus, et λεμωσεσθε αυτους, hora vobis reddetis illos. L. 8. E δὲ Γέτας ἔπεμπε Uc Gallos Livius vocat, XLlV. 6. Ni te Notata ad p. 32, Q. 99s J J. κρη Ευ

λησο. λενων τουτω τους Ρωμαίους , vel une , ως ο λησόμενόν γε τοῖς

Ρωμαίους. HENR VALESIUS. Non onsciua sententia : sed mire ita accidit, ut vii locus, quo eadem sementia e XpOne datur, 'riter inliti tu ad nos pervenerit: taV. 24. Ad Etitiaeneni per Vecietri captiυ Omini re Mendomini nil lis lGgati s erat : UcGlΠἰ Ccultiora quae fani agebatittit, Plae in

certiant.

28쪽

Gallor uiri, ut testis est austinias in hoc icis Io. bb.

ἱππικ et quae Di evitatis itidio praeternaitto. Gerara aniquoque hoc generei tigni e Xeicitati filere, ut ait Caesar lib. I. de Beli. Gali in fines Epti ituri nulli erant sexu toti inunicro pedites elota inci, pios ex nini copia snguli j et flos suae Dititis ciat a delegerant. Ct in his in praeliis e ictoantur, paria in refert, O qui dena loco, alii canaan erinani cana gentena Icainus: quippe Gallos Geraratinis perni ixtos fuisse constat. Certe T. Livius, uena rege Mia Di ii ii in lita XL. IV. Vocat, eundena reguluna fasiaraiartini dicit P. XL extre in o. cap. 8. J Et Diodoriis Siculus eostmodo Γαλάτας, modo Κελτοῖς non inat. Γαλατας qui dena in Exc. eues c. apud Vales pag. 3I3. Opp. T. II. p. 8o em: t.

messeling. 1 lenique in prologo si ri XXXI l. Tiogilona- peji satis indicatur, Basi arnas a Gallis Orios esse.' ΗΕN R.

VALES IUS. lutarchus etiam, quo na Odo Biasiartiar Vocaverat, eo sciem a X p. 26 I, Γαλατας adpellat: dueite

29쪽

nere, quo in aedia periodo a Oratione utiqua an Mur ad rectam, dixi addun. o et Go sq. , 'ab Quuini logis de Virilitibis ac Vitris, XIX. priori uus Appiani idcis excerptis, in Exemplam Petrescian nare verba essent in fine subscrripta 'ελος της 'I ορίας Αππιανου της ἐπιγραφομένη Βασιλ-ῆς ad vero ista haec monuit VALEs1 Us: ,, Error est Onapila VS, qui, cum Liurum tam una Appiani Βασιλικὴν inscrini cerneret, lac tot una Opus inscriptuni esse existit navit. Sed Appianus ipse in prooemio Historiae satis docet, opus suu in Ρωμπικὸν Igομα inseriptum elle, ac limum qui dena inruna, quod res sub Regio us gestas continet, in

sic deinceps. Utinam vero saliena postiemus nujus criptoris liner X taret , in quo Ollane ressitus sun tusque a

legiones .classes Ina perii Ronaan prodiderat, ut ipsemet

testatur.

, BELLUM hoc β Gataim, adversus Antiocnum a Romanis Par. ὀ6. gestuna, praeter Nostriam scrinunt Livius lib. XXXIV. seqq. Justinus lib. XXXI. Valerius bla X. passina, Florus in II. c. 8. Gellius lio. V. Cap. s. tuta nus Scipione & Catone 9Iajore, Malii, quos ad floruia enumerat CAMERS. V A L. Tia P s. Non deo uerat in isto Scrriptorum catalogo praeterin pol VDiu S. D. I. in a sq. IJ; χ πο Σελεύαν. D Falsus est Ap plani calculus, si ita scripsit fari enina quin tu tantum, non sextus. Numere nauS. Selemitatu Ale Xandri in Oriente succeiasor, cujus filiu Atilioclitus Otra , cujus nilius Antiora tu Detudictus, cujus fidius Selemtas C iniciis, cujus nilius Antiochiuam tu, de Quo ni sermo. Ergo legendum πέμαῖος, si de filiationi gradilaus cenerarioni intelliuenti uiam vel, ut ratio

30쪽

constet in Appiani calculo , intellicendunt est de ordine' 'i ' silccessionis, ct ita de ne se naneret lectio Vtilgata Nana

Seleti citi realinus, nata Anti Octai Magni, ante una regi Ta-vit. V LA J A L MAE R I U S. Sane non erat, cur hunc locuntselicitaret palmeri u S. L. . in . Sic recte, cuin H. Stepta an o dedit Aug. GEMISΤUS PLETHO, in Emi piis nis)tis εκ τω ΑππΠανου

cerptor una triari Xena placia, duo Vini honos ex Bibliotnec Caesai ea, unum eidemst ex lolio in Univers Lugdun. Batavor una, in his una nostrae Editionis duo Viri doctiss. num an isti inique Loc ELLA UT TE NAACHIUS, una edita Appiani nistoria Setiaca contuleriant. Ead lin. fh Γαιδευώ-. Sic utique fuit restituenti una: sic Plein dedit, apud que intainen accentUS perpera in in ultima ponit in . Π 9 n. l.

est in Alig. sed ut a se C. naanu, eras prina scriptiira cuius clatii vestigia Di dena supersunt. Cum Eclitis stat Vratisi. ut puto Ven. Atque id senaper, nisi diserte secta monueri , ita intelligendum, codicena Vratisi cunassi litis saliena una edit. i. & cuna codd. Regiis stare , me codice Ven nulla navaraetatem in schedis nostiis esse adnotata in Recte Editi crininaspiis, Ικρθυεν 1ν, Civ. v. ps, a Cons. iv. II. 97 88. Reis kitis a. l. si fides apograpno ΓΙκρῖοίνην ccinere jussit: vel an te et adnotavit M UI GAE A V.

προ αυ P. Omino diuisaiae, in praeteritori quod repositu nimali in sed saepe Pletla dicendi formas Appianeas una aliis, quae ipsi usitatiores erant, coim nautavit ut Glimcile intei cluna sit constituere , quid e protuit satis Appiani e Xena plari, quod ante oculos nautut suinserit, quidve consulto ipse

ina nautarit. L. 6. πολ κ αὶ μεγαλα ρασας. Verna και μεγαλα expletirone , qui ea dedit, in contextitia recipienda nobis visia sunt. Eaden ve*a petri Candidi quoque e Xena plar agnovisse videtur; qui in eisione sua quilin raro , in locis certe quo ruin perspicua pii sententia fuit, veru una aliquod sua auctoritate