장음표시 사용
411쪽
M nplemias leas is istani ejiuisoriam annotatirones non videre tanti ni, alli a mnine salutare, sed penitis intra laticere haud graυaDitire intit eniti nil illa viai Cysen e Pilitarcho tuae integritati reddita, ita vici ni non est ca etia/ns non an nullia πιι Pilitarct uim ex ipso rasiti lacernet stii de tot dicati locis, in ut btis alia Appitini clia Plutaresu verba tint, eodem interam sensti etianente θ pndein interdunt verba ita di Deria, id es, ita diversana elegantiatri habentia tit itan ad deligenitui elegantiora fidicissi optu. Caeterlim iaci e Guod attinet tiae nosti - Fian ex eoden Scriptore a me lyasni in Auiolationibus c cita sitiat, eoruni se norintilla fateor elysei Odi, ton rito cicis dimitatumiis an ea viis Asyiantis confialto nitiserit, at odirmitati sudere elici, an incturia iiDrarii, cui oninime criDendatrandiaverat, praeternitati fuerint f Vicit
Scriptor ille, ex tuus ceterris scriptis Omni DUS, trana quana non a Onani numana laue lioetas , tamen atriiquus uulanx candor, una una naa taluua te no Ditis simplicitas erinlitione fucata nec ullo modo ac sectata, denique mira roderati , subactii in ulu reriana judiciu in prudemia nauci vultis iras elucent, is dein nunc stidit non solun eo linptulentite fitent prolapsus, ut istas nariationes ex sui aequalis plutarchi scriptis unice decerptas pro illa aratrica sortia ediderit, vertina Vana de ina pense factus vetit ina pudens, at tu ita putice stoli liis, at nonae suu in iam agini illi ad inepto feta
vulo conlatae inritze non erit Duerit ita inscribere , ut ne perlegent traden diligenter, inspeXeritque citradnam aut itale
esset quod ex plutarcta suo nona ille descripsis Tet 3J Lihi istat teni sic pergit STEPHANUS ες hoc sendere, at a tinctura riseis Di es et Appianus, Tibi, ni ultu Pliatarchi erbisoni s ad lusoria tianae ex eoden continuiationen reverti Dolebat.
III. Tale jussicium de libello isto, de tota ratione , qu
V in usurpandis alior una scriptis versatus Appirinus esset, posta quam adeo confidenter tulit ipse ille Editur Appiani qui cum 2oc raptore longana an iliaritatem contraXerat, qui, quid
412쪽
in emn cadere, olli id non cadere posset, ei speetini hanere lidebedat . denic te qui non nisi vel halis vi atque evidentia Coactus in Scriptore in nunc, Cui haud pariana fave Dat dicturus quidquam videri denenat quod in enis dedecus verti ponset consequens erat, ut naOX o nanibus uno ore, veluti Confessus reus , Appiantis condemnaretur, cujus tam de spe rata causa esset, ut nec sumiaria ipse ejus patronus negare crinae esset ausu S, colorare tantuni mi Denignioren parte ni
interpretari in ii quodana rodo adorasset Ex illo igitair tempore nec opu amplius vis una est parcere vernis, minorontinuit, ut per risinu una atque contenatum irenora m l Bora m fucis, comi pilator exscriptorpte alior ni, vulgo Ap. Pianus vocitaretur uJus firta palam nominare digitisque monstrare liceret insanaiae nota, gravissinu Scriptorisnninini te inere inusta, praeeunte JOS SCATIGERO, Anina ad L.
Calculo cona pro Data est, is una in aliorum scriptis, una in ' OSSI Comment de Bisoricis Graecu, Lib. II cap. 3 αδε Arte mistorica ta et a in FABRI cII BO Graeca, T. ΙΙΙ. p. 398. ac tantum non in Onanivus denique vel lintis eis vel libellis, ue quinus notitia aliqua vel veteriana Historicorin vel Graeco li et una Scriptorii na peti solet, ita confidenter consignata, nensin ana plius in quaestionem revocantia in illud crinae vide tiretur Et iloniam ipse lanamen r. Stepnanus qui tiram utique, ne quid gravius clicana, in talia ista re pellionam egit
si spicionem lani de plagio Appiani latius et An plain ad j
I lana ars cin pertinere resoriani significaverat factum est, ut crimen istud a plerisque deinde ita vage atque inconsulte in Appianu in conjiceretur, ut nullo ana plius modo ad. Pareret, ex unius ti Delli hujus occasione omnem illam indigna in suspicionem iniquissimamque criminationem innocentissimo Scriptori esse conflatam. Neque vero intra plagi crinae accusatio Appiani, quae eam fere incognita causa sequi sole dat condemnatio subititit sed onanis simul invidia illa atque conte iis, quae nae illo cadit in id li ominum genus, Cui temere nunc accensebatur nobili ilinati Scriptor, una uiato
413쪽
in uni ein conjecta est. In quo rinsus idem, quena paulo ante nominavi, OSEPH. SCALIGER ceteris praeivit e Xemplum,
naira e X citan tragoedias, quoties in reliquis Appiani liticia in locum aliqtie in incideret, di vel humani quid passus fotatasse videri poterat nic Scriptor , vel udi trianifesta lidrariorum socordia errorena ei dicit serat, vel denique imi secus atque alius quispiana Scriptor, qui plus aucturata te vale Dat punScaligeriim, rem aliquam Appianus exposuisse videbatur. Curi jus ira oris Scaligeriani exempla videre licet in Adnotat nostras ad Ci v. I. 4 I, o ad civ. H. 228, 3 ad Syr. 6 Io. o. ad
falsissimo crimine existimatio Appiani non iriodo in sutruanum cliscrimen ataucta est, sed etiana funditus eversa oppressaque Conana uni pleroriinaque jussicio ad nunc die na acuit toto seculo superiori vi rari nonnulli, unus alter, exstiteriant, qui, sive Flandri admonitionis minores, sive per se in ea nariden cogitationena quae uiriue, nisi qui praejudicata opinione praestricta ira aciem alatna Phileret, sponte sese osse ne den hat incidentes, an indigna iri infamiam a Scriptoris Oini ne nil ait tale meraci anaoliri conarentur. In his sapientissimum FRE IN S HEMIUM tris se repetio, qui in Notis ad Flor. IV. Io, . reviter quidem Min transcius ii, quum auctoren paristia icae illius, de tridus quaerimus, illo tam scriptorem Plutaresti vocasii, pii Appiani nonune circiim fertur, an sententiae suae rationen adjecit crura Appianis, Plutarchi eoaetanetis, ne stoluisset quidem, stiria tanta insignia poti isset impune facere. Tun FRANC BALDUINI in eamdem
parten inclinans judicium a D. Alb. Fasricio in Bidi. r. T. III pag. 398. adlatum his verbis video: Francis tu quoque Balistinus lib. I. de institit Historiae p. 87. cum ObfπυQu., hene multa e Plutaresu ros in Appiani Parthicis repeti, id factum conjicit, non mi o Appiano, a Plutare fue
rit aequalis, sed a iiDrariis supplendae in illius continentariis
lactinae. Sed adeo non ussiendi ni visi sunt doctissina FA-ΕRI cIO, ut satis esse putaret, si Dein metriuillam si picionem
414쪽
sic enim aequissimam nutus viri sententia ira, eamque latis pnaecise pronunciatam, adpellat ni re niti arguimento parat Π-
e blidani se lixit set tuna si Balduino in hunc modum
respotulisset: qui imper exensia innilmera oppilio patet, his, cylli religioni si neuti plain ticunt alios exscribere , non nun tu irequens ebe , trio frequentius, sci tores fraalatiis consiliare, cquani elusiores. Nostro seculo, in desertana innocentii linus criptoris causana susciperet, ne naine inreperii inita licuit, praeter nuna generiin ipsius Fabricii in instaurando illustrali loque Dione socium, HERM SAMUELEM REI HARUM. Is usu una in Praefatiione ad noυanet Dionis Editionem in eo esset vertatus, ut simillinium plagi crimen, Dioni a nonne naine ina pactum, ab illo Scriptore amoveret, ct ipse criminis suntlitudine adimonitus, sententiana eam rein citasset, quam in Appiani nostri causa a Xylandro metana si Pra vicimus, perspecte monuit, nihil a qui iis ni nil verius dici potui e Vere trinino, inqtiit, haec XVlandem nec dubito, illiini Huni, qui haec Plutarchi inutilo Appiani
Parinico infest, rectius Ulixisset, pii haec Plutaresii pro Appiani Paratrica Bisoria edidit, Jffuse librariurn, qui, uevendere ni agis integraltri Appianum posset carim, ex ita tollimum utarit. V. pae vero ut e cauis nisuent, ut praecise negeni, libellumilititia, qtii tantam Appian invidia in conciliavit, pii lar uiad hunc Scriptorein pertinere, aut una quana an eo inter scripta sua relatum pro ipsius par inica Historia culit una esse, partim eaedem sunt fere quinus Reimarus usus est ad Dionem simili tanaine lineranduna, parti in propriae nostrae quaestioni, ex ipsa ratione hujus coni pilationis, de qua agitur, ductae.
De utroque genere reviter dicana, inulta consulto praeteris mittens, quae conana Oile qui dena in sententium nostram dici
possent, sed quae per se facile a quovis aequo Appiani lecto cirintellectuna iri puto. Igitur ptainum dico, ex hoc ipso, quod e Plutaresio toties ille melius compilatus si inaniis sunt seri, non est ab Appiano pro fia o ditiani. Etenim si Parthicam Historiain scripturus Appianiis Plutarchi trutinia voltiisse compilare,
415쪽
conapilare, una id quidem aut styli Orationis gratia, austis sitis a una enii erit inulti causa fecisset. At styli se orati riis iratia laoc non facturus erat is, qui de e naulanda Plutar. cla clictione adeo non cogitavit, ut in nulla allia Hiltonarii nistrarii na alte, in qui Ous inulta argumenta Ccuriunt copioso ad eodena pluta reno triactata, ne unan uiuiden ρῆσιν uia
ta chin fribere 3 Ruald Anina adv. XXI. in lutarch. tanaen, a Parthica ista Historia si dis edarnus, nec an ullo uni quam, quod scia in , vel unicus Appiani locus maliactus est, ego studiose quaerens, plura in aqtie luta icni Appianici ο-
Ca, quinus eae dena re e Xponuntur, inter se conferens, nuli una apud Scripto rena nolimina locuna in Veni, quena Plutaresios ibi turn es pateat, ne duin syllabatis e eo descriptum. Neque vero a agi firnro fundanaen to nititur, quod a nonis nullis dici solet, ex Polydio, aliis Scriptoribus, tacitis auiactorula nonaini Dus, passi in millia ad vernum desci ipta Histo mi suis Appian una intexuisse, cu Dio colligi posset, id a si die una in plutarchuna potuisse permittere. Nam milla ternere
concepta iunio est, ne ullo unaquam docti talento Olmpitis
Data. Q Uin potius, quisquis sepositu opinione pra)judicata Appianinia perlegerest, is nullo negotio intelliget, suun esse Scriptori nut stylum suu in orationis color en atque na Dit una, in onanibus Histonariin ipsius pari inus ita aequauilena, ita pero irinia quoad reruna varietas lilii sui sinaliena , ut acipareat, styluna quidem lictione naque quod adtinet , nihil usquana alieni, nisi si quas turda lidiarii nauueriint, nilail, in quo nativus ille atque Appiano proprius dicendi color desuleretur, esse adini Xtilna. Neque liena quam, qui pol 'bii, tu pluta cla styluna lini Appiani diectione voluerit conferre, praeterire
potest, sicut multuna in tui est inter lutarcni stylum pulse
416쪽
hianuin, sic multo etiam ni agis ab utroque disset re Appiane orationis colore ira Utrius stylus te istor sit suaviorque, plutarchi, an Appiani. id quidem suo cujusque iudicio atque sensui aestimandum relinquo. Illud confidenter adnismo, nullo pacto credi uile esse, Appian uiri, quum per totum Historiarum Romanarum cursum suo stylo usus esset, di ad ara hi cana Historiana pervenit, unito ua sui fuisse pertaesum, ita plutamcnuna lauit unice esse adna iratum, ut simul omni spe sui abjecta, illi uni se a ancipare, simul, pudore omni repudi io, ornatu furtim udrepto superuire voluerit. At argum tanti rerutri iae causa, me in Parinico isto tuo exponun- tui, plutarchi scrinia compilaverat Appianus Hoc si quis dicat, ' hane quae respondi re n si id nunc ageretiir. Et longiore quidem paulo opus esset disputatione sed Litis m-babile, ut spero, essem facturiis, in reliquis uiam partibus Historiarum suarum eos auctores sequi solit una Appianum, qui vel aequale ei tempori Dus, qui ou re quaeque gesta esset, vel proximi exstiterint. Illud vero certa etia in cinvicta ratione ostendi posse confido, quidquid passini a viris docti de more Appian Plutarchum in rerum expostione lictore scytiendi dictuna est, non nisi vanas temere que concepta suspiciones esse , ex una illa praejudicata dessarilaico hoc Iadro opinione ortas, nec ullo alio fundamento , veru in si quaeras, nitentes Sed omni illa disputatione de Auctorious, quos in perscrinendis redus Romanis secutus Appianus sit, ad id de quo nunc agitur supersederi posse intelligo quando qui lena dei Dello queri naus, cujus non Gttnrentiani solun e Pluintarcho ductum sit, sed qui erbuni de cibo ei Scriptori sun-reptus est, cuius stylum nuna quana prosecto Appianus cuna suo
VI. Alterum documen tu in ex quo manifest uni mihi fieri dixi, falso inpactum Appiano esse plagii illius crimen , neque una quana a cliptore hoc, quena ex aliis cres piis novimus,li Dellu in istuna, de quo quaeritariis, pro Parthica ipsius Historia edi putuisse, in ipsa ratione inest rius cona pilationis ; ludem per se inepta uti erilis est, mei rationi, vitan sive
417쪽
in aliis Histortianina Rona an libris constanter tenuit Appianus, sive in Parthica Historia se initur m professus est, quam iam xii ne adversetur uod ut planius adpareat, superaest, ut de visa fornia ipι ratiorue, pia libelltu se conmilatus conis sarcinati hyiae st, non nitan moneant. Itaque I. Exorcsitem quod tinet librili: uti in in ceteras Lidnaeonstanter no faetvin i Appiano videanuis, quod ipse ratio
rus, origine, sem: ou atque finibus aliquid piae fare ir; paris inicus ni lide unus estis omnibuS, in quo ne velligi una qui dena illi una earina rerum adpareat. Nirnicia in init de Palinici regni trigines finibus pilitarcnus suppeditabat. At vel usque lutarcia naain: stri ham ignarum earunm re ini Appian una fuisse , fatis adparet ex his in de antiquis Paris ilio in redus in transcursu saltem aliud agens retulit in Hist Syr. c. s. Xtr. c. 48. p. 6o8. Elt OIT conitans mos Scriptotis nostri, ut quoties in aliqua parte suarum Historiarii ira Onamena orandum aliquid duceret, quod alibi anie professo exposuisset aut expositurus esset, unaquam non ad una locum Dic get suos lectores. Sed compilator noster, qu una exordii loco laciniana quanada in ex Appiani Syr. c. I.
in parthicam ac Historia repetiisset, callide hoc fecisse videturiit indiciuna nulliun adjiceret, ex quo suspicati posset lector, laciniana eam esse ex alio Appiani lium ad verbinia descriptam. Ne nape Appiani qui dena stylo, qui initio inelli conspicuus esset, capere lectores voluit te videtur nona iste, ut ad Appiantina auctorem refere totari nanc scriptionein ne dubitarente
verenduna auten erat, ne in illam inciderent vinitatione nisi naul atque ipsuna locum Syriaci liori, unde illa lacinia deiscerpta est, inspexissent; quoniana ut mox viden inaus compilator noster, o Appiani orationem abriapit, continuo con trarium ejus rei, quae apud eum leni Scriptorem traxime se. qtie Dat tir, erat dicturit s. Sed ne non ira Odo astutiana sua ira, ver una etiana rusticana plane inperitiam, ain inde a linii ne suae conapilationis ploderet nona noster initi una totius Li
418쪽
erat conneXus, ab his vernis fecit minis ille artifex, cra ΔΕ τους ἐκ Πομακίου . . . Pos eos AUTEM qui a Potn.
2. In Syriaca historia, eodem loco unde parthicae hujus compilationis exortatuna Appiano subripuit plagiarius, declaraverat. Appianus, s de eis rebris, pia, Dum Saxa Suriani terrentii, a Parthis adsimu otnianos gestae sent,
tactiariaVI. Syr. c. I. X tr. p. I 3. Ac noverat thaud uni e Scriptor noster idoneos auctiores, quo in reuus illis eX ponendis sequeretur de quiuus reuus nobis hostire Dionen Casluim
consulere licet. Sed plutarchi cona pilator, qu una nec Bibuli nec Saxae mentione in apud Pluta tali una suun repetasset, desperans se de illis redus quid quain dicere posse , nauit ante cavit, ne earuna eritin istoriam suo loco vel exspectarent vel reqvirerent lectore S. Ita lue , ad rupta in fiet mordii tito ratione Appiani, pro veroi illis, quae pira Xinae seque dantur, qui Dus consiliuni suun de iis redus copiose in paret, nisi. disseren cli professus Appianus erat, nae verna supponere non erutauit, naenti consilio Scriptoris nostri X a mers repti. gnami nilui qui triani, in iust, plodalitatilis uisententiati vel retrioria dignun cst, mihi tinc ges eraesit vid. partia. p. 22, t. 19. Adde quae paulo inferius mone Dinius,
3. Mox ubi in illo exorcsso transtitur parat cona pilator ad G res in Parthia gestis e plutarcia enarranulas, foedemustis se pro didit hona ille, ostenditque quam niti in loco
vertaretur, inua in esset onanilotis reuus, ina pudenti una si ex cipias, denudatus, quoties non liceret sylla dati ira vel Da auctoris ejus descridere, cujus clinia compilanda si di sutralisset. Nain qu uni ea quae apud plutarchuna praece dedant in Vita crtissi p. si . in brevius contrahere vellet, miscuit in turnavit omnia. Presimum enina, Caesaris petitione in consulatus con-nindens cuni petitione Crassi Potnpeii, quana satis quidem adcunite cui ipse Plutarctatis l. c. tum Appianus noster iv.
419쪽
II. c. 8 sq. c. I . a Caesaris petitione distinxerat, Caesarent Ι'on pol iras conlpetitore riscit. Vid. iii Parth. p. 23.
I. 26 - 28. Deinde quonia in Plutarchus, de Caesaris petitione confulatiam de prioriari una viroriani conspiraitione vero a D- tuens, Ciceronen inter eos nona in averat, qui paucoririn don inationi essent adverti; nunc dena compilator noster, io rapiens omnia, tacei oncin, ait, a re ritini 1 e Ponpejo sis pie consillatiani petenim tu, quena tanae constat eodenitent pore amicitiam pona peji aliique coluisse, sinati vem, ut neutriina parten offenderet, a tria, ab onini piarte remptibi sessit raxibe, ut scrinit ipse ad Q. Fratiena n. II.
epist. 6. 4. Nirnaquain Appianus , in ulla Historiar uiri uariana parte, in personae alicujus naentione in cujus prata ariae praeseri ita partes in ea re essent de in ageretur, incidit, quin, quant trinsatis est, doceat lectorem , qui nona sit ut nunc iniis ocitescena iri plodeat, qua matione , quinus causis factuna sit, ut in hina locu in ad eas res gerendas, de qui ou agitur, accest erit. In pati hica hac cona pilatione, si naulatque plutarcnus silet, nihil la aiunaueriina haret. Finita Crassi historia, subito ac veluti de coelo delapsi GL abrentis pares i. p. I, 26.
Mino Antonitis ead pag. lin. 32. in lucuntur . Quis au talitin Labienus ille fuerit 3 quove casu virino in anus eo devenerit, ut Parilaoruna duc ina periator contra Ronranos eligeretur ' quod natriina sane videli de dem lectoranus, id ne uno qui dena verbo declaratur. Neque nragis expolit una vide-lnus, qui tactuna sit, ut Antonius potius, qua in quilinet alitis Romano riun uel luna istud contra part nos susceperit udi saliena Onanaonefaciendus fuerat lector de persona Antonii, &de illa partitione ina perii inter ii una viros, quam Scriptor noste i ta v. V. c. q. 'eXposuit. Profecto, qui vel una nais labiis Appiani Historias degustarit, euin non poterit imprilis sensus non condocere, quana sit haec cona pila torris istius ratio historia in aliqua in ingrediendi a lucii lenta eademque constantussina Appiani ratione aliena.
420쪽
iint, ea tan exigui ionrenti se tit ne leniori quidem digna sint , tamen earuna dena erit a naentionen colla modis loco, brevit finiam quidem, quia plura plimam laus non lanat sed tamen talen fecit, ex qua adparet non Cine nainin H 4OInenti eas res iisse narrat enim, p. i. Parthos Liamcnodiace, totain t re ianteriorenni Abiam . inde I Et pluates
tenιtiam redegisse. Sed niniarii na, quo niti in Saxant e loco Non nona in averat Plutarchus, ne scaena nona noster, e X peditionem illana, quana ipse conariae in orat, a lacinis in ditionesi Romanoruin Lanieno duce suscepta .ra eana dena esse, qua Si Xa, qui Syriae Antonii nonaine praeerat, analis exercitu Syria pulsus periit, tota illa provinci , X cepta Tym ut De in ArtnΟ-rtim cessit potestatem. MOX vero cliadori etiam, o I I Diq-cie a Ventidio passiunt Param, et abieni interitianet. Ouustrio usu vernis tot nempe, cluod ei lutarcnus adnuna era Verat Cornmemorii compilator: p. c. l. 2 sq. Se d nullum
esse diuibi uni potest, quin longe copiosius has res Appianus in sua Parahica Visoria iterat persecuturiis, ad imita lectoressitos, qui eas lem res unerius expositas legere cuperent, non solum eo loco, quena supra . . Cona Inemoravi, Syr. . . .
extr. sed riarsiis Civ. V. 7984 4 sq. adlegavit. Neque vero innientem venire Scriptori tu potuisset, ut oen Orena rerun Iaariam expositionem polliceretur in tota part nica Historia nullum alium auctorem, quem secuturiis erat, praeter Plutarcnum, qui levi pede easdem res transierat, anuisset. 6. Mid tander de initio illo laam, inde totaria alteram hanc parten libelli quae ex Antonii ita trantiata es, ordiatur homi nose is quis certe verna illa, p.7os l. l. 2 - 29. Αἰωρουμίνης γε - - - ἐς Aλεξανδροιαν, vel per se spectaverit vel cunae plutarcni loco, quem in margine citavi, contulerat nae igintelliget, nihil imperitatis, nihil ineptius cogitari posse, quam totam illam rationem, qua & a Crassianae calamitatis historia ad eas res quae deinceps consecutae tint transitur, Multa omnino verba illa, quae dixi, ex Plutamno huc rapta atque detoria