장음표시 사용
381쪽
13oi. Coestitiani pronaontorium intelligi putavit illud , a quo sinu. Hulacius incipit, quod alias Caecinum Caritan una adpellat una legi natis. Cluveriis autem, nescio quo do- cunae lato consulens, i c. pag. 33os ait: , Apud Appianum Beli. iv. lib. V legitur vocabulum Κοκκινον pro Παχυνον VSed vereor, ne utrilinque promontortuna, Tocinium Italliae
paclayn una Siciliae iniis longe absit a Tauronaenio, quam ut alterii trun h. l. an Appiano dictu in intelligi posset. P. XI. Lin. 28. Si ab Appiani manu h. l. est πεχείρει, az gςε.
oportet paulo ante aliquid Xciderit, post νεπίων nempe,
cum his qui ad Cornificii calicii se receperiint, hostes naul
adversus ea dena procureisse. P. XII. Lin. 3s. τον Αἔαλαν λιμένα. Ortus ne naini Pag. 8s . praeter Appianum naena Oratus. Cluvem, e mera conjectura, dein portus videtur, uena κλαρον supelius nonii natum vi simu p. 6 o 66. L. 39. σθαι μένον. An idem quod συνμίαλμενον Hesychius. Παλμενον ' Τεφθαρμένον. L. 8. H vh, - οτοῖ πρόπλου. α is του παρκα λου, qui tres legiones habuit
382쪽
ροῖς aec A, A t Homeriis, qui pri inus hum fabulae auctor creditiir, non ad noc Sicilii litus, sed ad orientale eius latus extra freturn adpulisse narrat. Ἀc CLUVERUS Stad antiq. p. 3o Cons. Homer Odyss. XII. 26 sqq. Par. 63. CAP. XVII. LiΠ. o. pro sti spectis his vernis ἡσθεὶς ανσὶμων Qηρημένος, Candidus ae nabet, angus tilia intercepta audiens: Nelenius, ibi Ornpinu iam id ias fauces cognoUit. L. 38 ους μεν Γερμανους De Germanis, in e ercitu Caeseris nulla antea menti facta est. L. I. Παλαι- νων. D Mendosos istos IIκλαιάηνους, qui nulli umquam fueriint in Sicilia, corrigerulos esse in Agακαινίνους, pluna historiae simul chorographiae litum siserte indicat.' LUVER. Si ci l. antiq. P. δ87-
κατασΤαντες revocavit M UI GAE A V.
383쪽
C Ap. XXVIII. Lin. r. Τρατου γέρα, χωρία. Haec H. Pag. 877.
STEPHANI enaeiulatio naanis utique placet, qua in MUS GRA. VII, alti posuit se σῖοατου ' ἐτέρων χωρία. CandiduS, exeris est tu aeris V pecunias optu se non illi is videtur utigat ala lect ante oculos a suisse L. ψ ιι δἐ ἀμφι τον μλιαρχον rαν, canctant. Sed nec noc satis placet. Viden .denduna, an melius quid meliores dent libra. Miror , ni interciderit' ni vel a nonnulla. Nihil sunsidii Candidus Llait aderant de circa imbutio ea collati fantes. CAP. XXIX. Lin. 99. επι ων An ἐπὶ των νεων scit PQ 878 Aντωνι υ, de quibus atllo ante. p. CXXX. in L M AN Forsan ε το του PV. 87λL. 4. ρμ'ήν. Diationeni sic Fre ins nena CXXIX. o. Cons . Sueton Octav. c. 22. Sion. XL. IX. N. Sed Gelenius, thensrni in Circensibus , quena nonorem superiora Caesari tridui una refeI Sueton. Iul. C. 76. Cf. App. His p. p. 27, O. L. Dis ἐπινίκιος, titutΠyllialis. ἐπὶ κανι Voluit URSINUS, in Fiatnil Eon'. p. 272. edit. Patini. P. XXXII. Lin. m. q. λοντο δημαρχον ἐς αδε. Multo Pta 88ῖ dein una Osi, ne nape A. U. II tra Dunat una perpetuum Octaviano C elam trio ut una esse, naonuit Fauntatis ad Dion XLIX. is coli. Dion LIII. 32. Sed licet non Onaine, re anaen aura potestatemque tinnula Orilia jam nunc ei collata esse, exi plius Dionis vernis XL. IX. s. intelliguur. Itaques Orosius V l. 8. X tr. Dans, inquit, ex Sicilia Urben ingrectus iit in perpetuunt tribunitiae potesatis ecthi, innatia fecim
alias naonui, B; Iυλαν deteri quod paulo rectius fuisset. Cinia de nona ine, una de te, cons. iv. IV. 8I, 6-48. Non erat autena, cur in lao loco zessitate Mi S GAE A V. qui ad vero U A B: δεος laaec notavit: An δε connectendum c Una praece lentivus 3 VCAP. XXXIV. in . o. ἐχρημάτι CorreXit etiana az.48 NUS GRAU. monentem. STEPHANO , crius ad h. l. haec escA lnotatio: ,Videri possunt anauo interpretes in si quae Or
384쪽
ticinis hujus initi uin proxinae necedunt, allain lectionem
sequuti quana nanc, ελΘουσι δε τοῖς προσοῦσιν ἐχρηματιζον αγa λοι ουτως. Pro ais enita apud P. Candiduni illa legi naus
tio. Ego tamen lemonena nostriina esse germanan exilii talo, naendo carere, si nota ili ἐχρηματιζον in χρημα ri v a Utet, utrin nona inativuS ντωνιος subatusta debeat. Ottuntiat te inquit legati ci ensint, Antor litis cum Hs egit, ita legatione n itiana exponentibus. L s. , post let ubi vulgo inertina incis una ponebaturJ ponenda est tignae λ ta etiarnsi nec apud Geleni una Iinterpretena ut hac de re lenae Limonearis posita sit. Atque idena' in aliis plerasque locis laortina praesertia posterior una lini oriana te bellis civilinus, peccatum est, sequendo ecdicione in palissi nana. In iis ni in imagis quana in priori Diis, quana in caeteris etiana opusculis, editionen illana nae se- mauta est. m. Sis Ei H A NAE S.
Lia 98s A, Hi vero is, ουτ χ ο Πομπ respondent ista, ουτ , συ ἡ σο Ide, haec , ου γαρ ἀν Καίσαρ τας ναυς καταυτου παρέσχες, parentne si includenda notis fuerunt, ne cui negoti unamicesserent. Idenaque apud intei pretem feci de Duit in his, Non enin clos in praelut se contra Gin l. m. STEPH. Pag SSS. L. q. ἐν πιρρο , Haec ero non junguntur una participio δεξύ κενον, sed tria altero illo γενόμενα, ideoque ponenda nyposlignae post ταυτα. IMON UT ET HAE N U S.C Ap. CXXXV. Lin. II. συ νυν Sic an C. STEPH. JO-nuit in Viar. LeET D Vide una ου Dundet.' L. 8. ἀλλ' ο . νήσκει p c. aliquia sibi perna ittit sic Gelenius, ultran an lectione na: uuna vertit, ita in Onet plant clini uerit non uistis exercitio. Sed naulto plus circa hunc locu nisi di alter interpres perna itiit, neque eni in aliana sequutuniuste lectione ni puto inde in hoc etiana, ut quae hic Genon ni isso Xercitii dicuntur, una sequenti peta Odo conn diat quum tianaen sententia in Onanino a lais separatana contineat. m. ET HAE NAE S.
385쪽
Et plures nao se ei ex Sicilia profligienti junxissse Dio seri-hit XIIX. 17. CL Nosti una p. q. l. Q q. et i in
haec ficis naen data sint aut integra. Candidit : perians,iad e)t s resistitionen 2E Obarmim Π Π ex parte conferre
386쪽
Par. 896. Appianus, lissicile dictu erat, donec aesores doceant liora. μὴ τὴν αἰτίαν δῶ Πομπηῖος, sive calusatri , sive ci pani aut citipationciri incisa non erim, querelas, XI Onas voca nullina αγίαν, in conana Ode utique dictuna victetiir; in illis vernis, ni defectu etiam lan Orat oratio maud dubie naenduin aliquod latet. Tria Vero διὰ Πομπέῖος καὶ prinsus taeteriit Candidus ne Antonios Caesara aliquando di Ordi causani Cleopatrato eis sentiens a stierre post et Mihi cuncta denuo
consideranti, probabile omnino videriis , ver duna διδω quod nec in vers. lat. X pressi importune intria sum esse , celeia autem omnia, prout vulgo edita erant integra atque sana esse , nisi quod innne pria Vulg. ἀνατρέψοιιεν, ναθ ρέψαιεν sit scribenditana, uenaadianodum infra contextu rei an sudin dicavi. ανατρέφειν την αἰτίαν Aur. καὶ Και r. ἐς κώλους est,
mutilas Antonias Caesisv tertias vel acta attones excitatrecipi alere. Eodem verbo Appianum istina vid inaus suptii Pag. 7M, Q. Civ. I. 49 , 3. t ue tali inodo legenda in
γνωμμα. Res Illyricas non satis ni cognitas esse, prontentem Appia in uni vidimus quoque in ipsa nisi Illyr. cap. 6. X tr. passi in asta. Quae vero ad ipso Octaviano Caesare in IlI rico gesta sunt, oriun X positionem e ipsius Caelaris Cona- amentariis eum nausisse intelligitis ex IllVri cap. 4 ex tr.
c. q. ineunte. I. I 6sq. ου τε χωρα ἔχοντα τέξω9 λεχθῆναι.
Res Illyricae utpote uiri clive is populis, iii coni muni Ill ri ortina nona in cona prehendebantur, dive istinaisque tena poribus gestae non poterant in alio quod an haruna Histora zii unalium conanao de tractari eiqtie interseri sic illi, velut catusa,
Bellii iri pirati cuna Histortis belli Mithridatio interseri potuit, vid. Mi inrid. cap. I. X re seqq. aut sicuti Sertorianum Belltun, licet ad res Hispanienses videri potuerit pertinere, in Libruna I de Bellis Civili us reis ctuna est. vid. His p. c. Io I. ct iv. I. c. o sqq.
387쪽
Dubitanduna nullo modo videt tu quin recte a Cod. Aug. al sint vero ἔδοξε δε, titu post ελήφθησαν Vulgo inserta erant. Nan Uel D tun προαναγρα ψαι, quod . 18 sequit tu , fati nianifeste pendet ad illis, in initio uitl σαως legunt tir, καί μοι ἔδοξε τα λυρικκ non modo non opus erat repetet e la OG
verbuni Io: ξε, sed ipsi laaec repetitio ina peditana nan in turbatanti'le redde nati rationein. Quare Min cod. Lee A. sic iii Notis infra Contextuna scrini denuit, non sieg. b. punctis ilifra positis declaratur, rescienda esse ista veru ἔδοξε δε quae nec Candidiis in suo legerat exe inplata Ceteriani nec sic latis ad liqvid hin perducta hic nania videntur. Post τέγ.ος recto orationen incideriant scripti libra. Neque o D scutarin hoc qui- dena est quid sit, συνάγειν τα Iλυρικκας τέλος, scit res Illuricastino tenore ad netri fΤlte emqtii alpte eodeni mello corriplecti. Sic pun. 3o , 6 sq. τα ι ' ν ι - γενομεν α αρχῆς, δε ἡ γραῖ η συναγει. Hisp. 76 8 sq. καί μοι δοκει
χρόνου πεμ II ρία αλλο γίγνετο. Adde Hisp. 8o, 8. Civ. I. 49, I sq. Sed suae praecedunt , του χρόνου καθ' ον ληφθησαν συνα- γοντος, hie qui dena Versa non pariter in plano sunt. Et M .
gentes III icae, sed Iλυρικκ πιράν ματ α, res Illi icae, res Eo n. anta in Lilpia gesae. Itaque, sicut λαι ἔκνειν ἶργον significat piis iis fele, si τα λυρικα ε φθησαν, licet gemnus plane huic locus apud Appian una non succurrae , nil aliud nunc denotare posse videtur, nisi , res Illyticae a Lointinis fit eptae sunt, sis nurni inceperatnt res gerere in Illyria fit velo, ut ad reliqua pergalla, illud inpranais ina portu Rhina in tur, quoc non cle se Appianus licit,1ὰ res Illyricas in intina
libelltini congesse, sed, ου χρόνου - συγρίγοντος αυri quod quidem nisi uetonymica quada in ratione, hic duriuscula a.
388쪽
nunc in illis dis lateat, leuendi inaque suspicor, πο οἴ
eamque lectionen ad coinnaodavi latanu in in te re tutione na, Miae taeta suo leo a est. L. 8. προκν ρκψαι . In an sc rapturana cti in isti: ς Regiis consentit en Aug. uicinia naanta l. piritus iubere. Qua in scriptura ira cuia alteria, προσαναγρχίαι Om-1alutari nolina. Nam in ipso no vero 'ροαναγρα Ouinino tutius fere lati jus μίσεως, quae t illis verbis και μοι δοκει sciue ad fine n linta excuriit versuti cardo naini vi letur. Scilicet, quuna exeunte no libro in mentionen Illyricae ex editionis
a Caesare hoc te napore si isceptae incidi flet Appianus e Xlpectare poterat lector, expellitionis illitis lautomata nunc lituo pretXinae sequente expositu na ira ea imon et his verbis Appianus se illas res amit*emus exposuis e in illo scit lini lio, in quo res Onanes a Rona an is in illum a gestas a principio ad
Illyricani, ait, licet singulari libello coinprehens,ira , tu irae nquoniam justam aensuraria reliquo in lini orun i, per UOS Hi se orias stias distrantiit non ina pleret, nisi a Macedonicae Bisoriae se esὸsubjediana e tale in fere, ut a, Ztione, qua Punicae Historiis finiti ita ani uirum cana, Siculae Historiae res ad reliqua naajores insulas, ad Sardiniana, ad Cypruna M. Pertinentes adjecit. In hac ei nostrae sitione qua ratione
factuna sit ut Illyricus ille Linellus post plithridaticum Linrtina fuerat rejectus, paulo inferius in fine Adnotationum ad Testimonium photii Xponenali S.
389쪽
L. Aππιανο Ρωμαῖκηδες Τορία Eo dein titulo Eo rno u Appiani Hissitas insignitas ut e naus apud Sui lana v. .. . , in a Pild LOIaarana loco 1llo quem inaesti inoniis de Appiano infla pag. o. retuli naus, denique apud alteruna illurn nonynurin, cu s Testina pira tulina his p. 12. Sed ista qui lena si tui oras aevi Orna illa est ac videtur uti lue ex Auctoris naen te oriun pus linam O na Odo fuisse inscriptuna, Am πιαι οὐ λΠανορέως Ρωμαῖκα. Certe Uuna singulo in quo- cintilan Unroriana tui vin Appian US in nunc ira Ooluna adferat, vid praef. Appiani cap. 4. Ρωμαικων Βασιλικὴ, scit. γρα υvel Γιολο c, ωμαῖκων D Ah, c. satis intelligitis ipsi i in Auelo rena Titili tria i universi operi nunc statuisse , τὰ in αῖκα . Nain quod in scriptis nonnullis Xein platauus veluti
in come Aueti stan in Vat. in XXIV. in se patrato In illico .idror uni Appiani, qui illi e Xena platanus insunt, pro sina plici
li drani lutum, non Appiani, redolet. Nec nina aliis umque Scriptor alcinon rana H Orias graeco vocabulo Pω aῖκας te βοείας, sed τὰ ωμαίων, dicere ibi et vita. Praef. p. 6, 49. Q uod amen in alii porro codicinus totuna Appiani lanc opus historicusn Παρία Βαπιλικὴ inscriptuna perninet in , in aliis tenet 1gοοία Ιταλικὴ, id illo errore faciuna sit docti in Ail notat ait
390쪽
nem Valesii, in fine Adnot. ad Lib. IX. de Ren Macedon an Olus prolatana. L. Tq. λόγοις δ εἴκοσι τέσσαῖσιν , Lithyias XXIV. comprehensa
nuna erat incertiis sed vetustus Auctor Adnotationis illito dent inero alpieterie illes ij u lilii oratur pyiani, quana inter Tesinionia de Appiano p. I sq. nutri. VII. retuli inu S: nec in sene atque tituli Uni riina Ano ny in illi satis cum phocio Convenit. Ita fit, tu, Uuna praeseri ina naagna pars horein Libror una perierit, neque vel ex pi aes at ione Auctora vel aliunde satis de singulis constet, nscuritatas nonnihil in a quaestione muniero ac Serie Titialis)ue, Argi nientis sngtli utra Librorun , per quos distributat suus Historias ediderit Appianus, supersit. NOS, Occasione nutus recensus quenadnotius iacit, collatis eis quae vel Anonynius ille nollerhabet, vel quae pari in ex nefatione Appiani pari in aliunde discisnus, id quid de ista luaestione sive certa quadam rati O- ne sive pira natali conjectura dici posse videbitur, proferena US. Nec vem alienuna erat, si noc statim Oc naonuem, ab H Ius - Die ratione Curet noti turn Anonymi nostri, recedere pleraque ex illis Appiani exemplaribus, quae nodi sui ei sunt; quippe in quibus prinulit me Belloriani vultuum quena totus operis XIID ' phocius una erat, VH μ' vero Anonymus noster diseri e KOΠὶ atramini mistoriaria in IV με una eratur; quandoquide in anc taen Xana ala et inscriptione in , π
meranili paulo etiana altius repetitur in AUGUSTANO CODIcE, in quo post Historiani unicam, a qua initi una voluiminis hiacit librarius peculiari folio exhiberia Tabula, ex vetustiore Utique e Xena plata transscripta, pla ellumi et anili cetera Libri, i in eodena Volunune Jeqtititilla Illud folium nanc habet Inscriptione ira: