장음표시 사용
401쪽
illi compilatores , deliter conservata est; partim ex aliis, tibi flaud dubie Appiani ver da a compilatore pati in in re 'vius contriicta partina interpolata sunt Cujus generis exemplum ha denius in illo Fragin quod ad vocuo νάρκος Νάοῦλιος exhi Deriar, coli. Excersi Petresc. inter fragmenta noli ra ex Appiani Ud. I. n. IX. p. o. L. o. q. O. δε - πιανός. Sic apud Evagraurri nomen
illud scriptum legitur eo loco, quena inter Testina de Appiano Nunt. II. protuli: Vid. p. 4, i. adenique cranendi ratio in scriptis nonnullis Appiani Codicinus I sed illis non optimae notae, neque in illis ipsis conflantei a inibita repentiar. Qui Lquid sit, videri potest haec scri uendi fornaa, πιανος, Graecorii in usui esse convenientior altera autem, ππιανος, quae vulgo invaluit, ad RonPan Ortim magi morem effeta. V. ZONAEAE L it et of7. Aππιανος, ἰν τω ει κοῶς δευτέριολιγω. Vide Adnot. ad Ρnotii Testi t. p. 6, D sq.
Inserthun et . In conicidus ad Augustani fumiliana pertinentihus, Venetum Marcian una ui cois Vaticanu in XXXIV, non inest sed in Au ullano, una cum allerius Anonyna Indice XXII Appiani in rotatim , a diversa ac recentiora naania in iis mine codicis pecusiata soli inscriptuna legittim In vetustio. ridus vero illis aena Dranis laticanis Gai A. quae Historiani Hisp. Anniae Sphin. X niuent, riue in Testimoni una pariter, ut in eis tiί supra nominu vi exena platauus, Olidi cenatum inis est. In edit. I. Q. impresstura exhinetur proxime post Appiani praefatione ni in e lit 3 ad calcen totius perris est reis
Test pho t. p. 6 sq. a. s. - ΠΩ τι κα. Suspicari quis posset, Π69ικα forsan scripsisse hominent nostriini; ut ad hoc
402쪽
Παργικα, aeque ac ad τα Δακικοι, reseratur id quod sequitur. ρις ο ραιανος λαμπρυνατο, iuelligantur lue res a Troiano in
Parima gesae. Ceterum si veritin est Ποντικα intelligi debebit Muluidatica Appiani Historia, quae perconana Ode POH-tici poterat adpellari cons. Adnot. ad Test photii p. 6 46. VII. Alterius AN ONIMI. Alteriin hoc alterius Anonyis avi Testii noni una, quo index continetur XXII Librorum .ssumtus Ornanae Appiani Hisoria compreliens fuisse perhibentur, nairor a Car. Stepnan non pariter atque superius illud edituna esse, quum uterque Code Regius utrumque horum Testimoniorum lixi lare post Epitonae de Reb. Gall. Oiferret. Ea negligentia factum est, ut alterum hoc eo duabus sequentibus edittionibus inseri posset primus brevem
istuna Librorum Asti iani recensum ex Codice Florentino, in quo pariter post Epit de Reu Gali insertus est edidit doctissanaus BANDINIUS, in Catiat Codreum Graecorum Biblio-tHeca Laurentianae, Tona. d. col. 6 9 sq. ut in aliis ejusdem ainitiae exena placibus, in Ven paulino sat CXL I. eodena loco inesse. Sed in cod. Urbinate, Vaticano ClII. quein Viat. E. designavi pranaae chartae Codicis inscriptustulam hic Recensus legitur uitile eum nostra causa descripsit doctiss. SPALLET TUS , culus in Appianum nostru ira naetata jam saepius praedicavi, qui , charactere uiden satis antiquo scri-priana, ait, nauci tanae cossicis Ualligraphi, qui circa XIVWφη scripsit Seculuna.' In Aug. Odice recentiora naan una cuin
altero illo superioris Anonymi Testimonio pariter in Enaine codicis scriptum esse , paulo ante dixi. Fuisse autem in P. Candidi etiani exemplari, probabile fit e eo, quod in raeis fatione ad Nicolauni V ponti mentionein faciat ille Interprea XXII LiDrorunt Ios Appiantis exarasse dicitur de ii onunae ira illi vix aliuncte, quana ex eodem hoc Anonymi nostri recensu, potitit constare. Ceterum quae de hoc Recensa monendu habui, ea superius in Adnotationioru ad Plioin
I sinionititia de Appian retuli.
403쪽
Deinsne in Suppl. Liv. XII. 24. Sic fuerit ex nisi Samnit. cujus cons. Dagna VIII p. 9. L. 2i επα*ρολσί- poterit flicitateti significare: Da notione Sylla παῖρόλτος cogno- miihatus est. Civ I s q. . o. πιο ατι ἱα:iro. Vid. I e. te. ToLmUM nneni in Suid P II ad nanc voc. Exstat praeterea apud euntilena SUID A , ad oc. I αλ, Fciigmentuna aliqui ci de Traiano agens, classe quinquaginta navi una nescio quem fluvium trajiciente quod Fragna quanais vis diserte rid Arriantini auctore in referat Lexicographus, tamen ex Apyiano potius quarta Armano ductum LUD EUSTER Us judicavit, suffagante TO Um in Eniens in uici P. II. ad oc Ξυσθόν. in quo mila quiden praeter rationem conjecturae indulli se docti illi Viri utentur. Etenina nec styliasnaagnopere istius Fragna enti Appianiln auctorena pro sit, ne sargutarentum alienun est a Arriani institiit quippe quem Scriptorena, in parinica quana edulit Histoma , Traivani res adversu Parthorasas , petie cutuna esse notius docet in Biblio in Cod. LVIII. nec video quid obstet quo minus fluvium, in Fragna illo renroratum, Euphraten intelliganaus.
GRAMMATICUS iste melltu, e quo excerpta liae ad Appiantini pertinentia Fragniorta denevolentiae debeo Viri eruditionis uinanitatisque laude cunaulatiistini DAVID Is Ruit NKΕΝ II, insertus est Codici illi naenalara naceo ob in Coistiniano, hodie San. Germanens, decina post C. N. seculo exarato, qui varia Graeca Lexica, ciniis Apollonii Sopli illae
404쪽
cornplectitur, de quo codice late egit Bernia de Mont lati eo in iob rin coistin pag. 4ς Ex eo de in Ibi Deli litem I lonifauconius trinaus spectinina quae cla in eduli l. c. p. 96. inter quae nuta e Appiano depromtuna, 'lod a nobis' l. I. pag. 27. inter Fragmenta ex lib. I. Appiani relat una, hic
pianum legit Gia in nauticus noster, naendos utique Appiani codice usus esse videtur. Quam quana enita apud Holneriam territo casui junci una illiu vero una legat tir aphici Appian una tamen nusquani illum constructione na, non a agis quam apud alios prosaicos scriptores, reperiri memini. Nam qu OG in Parthica Historia, quae Appi; in tribui vulgo solet, pag. nostr. 23, D sq. αρχει Γαλατο ις vulgo editum erat, prina una id ad Appianum nullo in Odo pertinebat, una vero id ipsum ex mendosa erat lectione , pro qua perspicue Augustanus noster Ode αρχειν Γαλατίας dedit. L. S. 7. πτΠανος εν ῆἈννισαῖκγ1. At e Plinica Historia non ex Annibalica , manifeste X cerpta sunt nae e Xe inpla. vide uno 36o, 66. I 8. menci se auten utriImque e Xena plum descriptuna esse apud Grainna alicuna nostriina, cuna ex locis citatis, tun e ipsis etiani vernis, tialia in cod.
Coistiniano leguntur, per se patebat. Sic enina in scriptuni
τοῖσδε. Sic Civ. d. 22o, 62. περὶ τῆς αρχης πβείαζεν αυτοῖς. Pag. 37. - 22. ἔριλ ην. In alio Fragila. p. Suidam, pag. 4. l. s. legitur τρίδες σαν. L. 26. ἐν QMιθ ριδατους. Vid. Mithrid.
67I, 86 sq. L. 32. Αννι ἔκλη. Vid. Annio p. 262, 78. Sed mox idi GL 263 8 sq. alia etiam ussitatior constructi occurrit
cuna dativo casu : λύσεσθαι χρήμασιν.
L. 34yq. M γικη. Videm iit partia pag. nostr 9o, I sq. - od autem adeo Graminaticus edia in noster, quena vel ipso declino Seculo vel prius etiam vixisse constat, cona pilationem illam ex lutarcni vitis Crassi, Antonii confectam suo Appiani nomine citaverit, a luani hiae esset Parthica
405쪽
λυρίοι Sisennae vel Sisintnae naentionen in lilyrica Appiani Hist. ntillani repeia ; sed Civit. lib. V pag. 72I, 34N. ad quem
luent scribete. Lud quid sit, hoc dici naanifestuni videtur, personatri jus, iijtis ali spicia se a uitii citive operiana uiarn prae stat is otii cistas licit, in genitivo casu poni. L. 8. ππ. ol'. ΑἰγυQὶίων. Piliatus fudi e Appiani Limros Eouin AEgyptiacaratim , ex una a Graia Driatici nostri cesta. tione disci inus paulo post, in .ri 6 citatur sectiniis Liber
Historiae Egyptiacae. De AEgyptiaca illa Appiani Hisoria
vide quae naontra naus ad Testina Via photii, p. 6, a sqq.
tes de retisasis. anaden phrasin habilimus Maced pag. 3o, 8 sq. Sed ita naonui videri τοῦ γεγονότι legendum ex
Fragna apua Suidam, quod e eo dein loco excerptura est. L. 6o. ιακοις ' τεκμηρασθω του παθους. Vide Syr. 626, 32.
406쪽
- Antonius Uaelitui Octaviano ad net luna adversus SeXL Oinpellina CXX naves tracliderat , pro qui his Caesar XX Dilia induunt Italici generis Antonio se alitu in receperat Civ. V. 8 6, 9 sil l . Sed pira inlisos milites Caesar non Misit vid. p. 884, conlaeto ello poni pejano non niti LXX ίi
σαρι, ibid. p 89o, 9 sq. rei nisit ad Antoni uin. Quae res
deita de fuit inter varia querelariin capitii quas contra Caesa rea Rectavia Andonius. Cons. Plutria cn Anton P g. 9 Ι. D. Ad zina querelana respondeo a Caeser eo loco, e quo mentuna hoc lecerptum est. Is auten L i De non ullus et se
potest, quana ille qui prinam Liber sierat ii AEgyptiacaminet erat in raptus, qui in Librocinia ferae ex Appiani ratione X-cipiebat uicinium L in in de Bellis Civilibus, tellum C
saris in Antonio Cleop.3tra e Xplicauat. una vero Litu utriquuin tot iu operi S re sinunt una eratum apud Granana aliis cum nostium videanaus intelligere inde ni fallit illa uine. ratis nota licet, Appiani dii luos in eo exemplari , quo usus ille homo est ita filii se dispositos atque ita numeratOS, ille minadmodum in Cod. Aug. in Vat. CXXXIV. vide Tadulana, quam ex Cod. Aug. exninui in Adnot. ad Testina photii pag. 4 et s. scilicet ut Liber quintus Best. Oυil esset universi operis alio XVIII, quena sequeretur Hisoria LlWica num XIX. Cons. finem Acinotat nostr ad Te isti in photii.)mo enat, ut primm Litur intrari s tiaraim numere XX insagniretur.
407쪽
PERVENIMUS tandem ad Dinosum istum Libellum, qui, tana et si veriana si ine linus nihil ad Appiantina pertinet, tamen noc ipso quod nonaen Appiani vulgo in se raptum a dee ad nunc uel Orena temere relatus est, incressi nil fraudi innocentulina nobili naoque Scriptori Riit ua in quidemscrapta onen perpetui Adnotationi laus, quemadmoduin Appiani tabris feci, illustrare supersedeo. Susticiat, um e Cois dicum Regior una raugustani nostra collacione una editionibus plutarchi nonni nil fortasse subsidii futuro lutam ni Ediis toti suppeditaverim ad emendandas hinc inde illas inara in Utitaresu paries, e quibus cona pilata consarcinataque ista A piani notire naentiens aurica Hisoria est Sed illud video irae hoc loco facere non posse , qui de totiturat ius Libelli latione, tarn de invidia infasuaque planifalsa ista opinio, quae Delltim nune ad Appianum auctoren referenat, noniani exsinrationique praesar Du Oriptoris adspersi,
dicam denique demonstrena, Illianimesisspicionen quiden rillitis sagitia, cujus convictum Appian una plerique vulgo putant, in Scriptorem trunc in tilla eri specie cadere pocte. Ac de his qui dena renus, paulo copiosius olim egi, qu uir Iveluti proludendi huic Appiani dicioni causa Exercitia timnes ederena in Appiianzim nunc , quu in pati in ipse in Onspectum L ecto ima productus Appianus, magna etiana pars ealiarum raculariarn, quibus uta socor a liorata Ortina coiriaminaverat, lineratus, pii se loqui stia inque causana per se defendere possit, Tarin uiuum ex notatis ad linelli istius inarginem locis lutarcni unde quaeque pars conapilacionisci sta est, jana ratio ipsa totius flagitii apertius in oculos imcurrat, brevioribus vernis tota laaec res confici posse videtur.
I. EXSTA nempe in Regiis Collicibus, in Augustano, in emnibus denique qui plenioren aliqua in collectione n lituo.
408쪽
rum ex Appiani Romanis Histoclii superstitum continent, medius inter alios Appiani Lit os nic, qui παιανοῖ ΓΙαβικὰ inscriptus est id est, Appiani Historia minica. Iuna dein
libriana, vetus me res p. Candialii , qui primus graece Appianum edicit Car. Stepta anus, rursusque alter interpre S longe priore doctior sagaciorque Sigisna Gelenius, rubique ulla dubitationis significatione ad Appianum auctorem re tu tertini. dam mininae qui dein ut nair una videri dehitrit, quod in reliquis Appiani scriptis ad ROnaan ortina Historiam pertiis nentibus Pithica etiana Hissita reperiretur; quonian Plus semel arrenica in Histori una plina iserat Appianus, ad eam legaverat suos lectores Vule loca paulo ante a nobis in
Adnot. ad Testina . noti pag. 6, 4; R. citata. Sed libellus iste, qui eum quem dixi titulum prae se ferebat, ita prorsus a stylo Appiani, excepto brevi introitu a reli dia ratione, qua constanter in aliis libris usus hic Scriptor est, ab
esset ille libellus, suspicio fraussis oborata doctis ac paulo at tensioribus Appiani lectoribus. Nec in lai titulina est, quia
praeclare rem etspexerit docti istinus Gelenius, maperi urus fuisset ratule in , si per fata ei licuisset Latinan suam e 1onem ipsinia ederes praefationis aliquid vel ad notationis ad cere. Sed paucis post annis quana in lucem rana una graece prodierat Appianus, GUIL. XYI. ANDER in Annotationi nus ad Dione in Calffestina, qui latine ab illo convelsus Anno DLVII. prodiit, in mentionem incidens an laicae illius Historiae quae
ad Appianum auctore lan referebatur, naonuit Annotat. 29.
totaim Pliatarchi narrationen de Ga lusio illuc intra tuque, adiret tutnfrnae, pyiani Pariluco libro esse in ratam, non minorent eant ptery paginis: 'scit editionis Car. Stephani, in qua totus liber nonnis XXI paginas cona plebat. Deinde it pergit XYLANDER twod curri denuriarer, nimiac emini a re utriui siue lactione, in an veni cogitationemr, priniant ac triajorori parten cis Libra pii fuit de retitis aratricis ab Appian conditiis, intercidisse, ac ia Plo
409쪽
suis. Nam profecto etiani haec, ptae pos finem υρο homirn
prioribus cohaerent dees nini innis Pariluca lusoria a morte Crain fissile ad Vent uiri coni a Labienilim helliam spiani hiatici te diligenter Appianiis perfec tum fuerat, sed cura antecerint Otu perrit. Qtiminio reliqua etiani parasitu Parilites fere tota ex Antonio Plutarcssi es,Gripta.
Id et nonnuti alient in ab hoc loco, ta et obiter I NINGnrorare olui, ut, siqui haec nostia legentes forta s eandem reni anunadvertissent, quid nos entirenilis , intelligerent rudioresque dimitatione alipiantiun solerenti r. podsi vacasset Xylandro totuna istuna libelliana particulatina suo examen revocare, cum plutarcho conlatae , perspectitriis fuerat, reliquam etiana illana linelli pars ena, quae sequitur Crassi historia in non ore totani, sed totam plantain, ex Antonio Plutarcni esse descriptam adeoque in toto in ello si an ejusmodi varietate lectionuni discesseris, quale in si duo scrripta exena plaria unius e sidena eluta offerunt, non solentus naagnopere mirari iani pili sus inesse uiuod non plutare hi sit, nisi introitum, qui ex Appiani Syriaca Histi transscriptus est a pauca admodum verna, sententiae Appiani ali Di declaritiae oppido repugnantia , quinus ab illis Appiani vel tris, unde coeperat coin pilationis nujus auctor, ad plutamia isto Dana Crassi paratur transitus denique , multis naodis ineptistinae consarcinatum esse istum linei luna, e pecturus fuerat. Sed id, quod vidit Xylander, satis erat ei ad iussi candi ina, nulliis gne agi cuna Appiano, si quis putaret, una dein Scriptorem cujus ratione na istorias Ronaanas perscribendi ex reliquis ejus Linris aestimare licet, hunc talena lioellunt umquam suo nomine prosilia Parthica Hsoria edere potuisse. II. Sed nescio quo fato accidit ut longe aliter de illa
compilatione HENR STEPHANU judicaret cujus neclara ceteroquin de Appiano aerita nescio an nullam partem ejus injuriae compensurant, quo per judicium suum, quod de parthica ac Historia litterposuit, nouilis stinuim Scriptoren adfeeit Is igitur, non ignorans quid de isto delio Xylander
410쪽
senserit, nam Adnotationibus illis in Dionena, quibus delia re Xylander sis putaverat , sedulo usum essem Stepnanum, quum Dionem ipse proxime ante Appian una ederet, satis conitat. postqvana dati opera atque adcurate Parthia cana hanc in oriatu, quae Appiani Oinen praefereuat, una plutarchi Vitis citas si Antonii contulisset non solum init causae se invenisse prae se tulit cur tinitaret, ab eo lem Appiano, cujus alia scripta in laninus naberenatis, nunc tale trilinellum pro ipssius patinicam tona emtuna esse ; vertina etia ni prae ceteris Appiani fabris tunc ipsuna per 'ettiis Annotationitis illustrandunt sibi una sit, Ruinus Acilii Rationi nus hoc potissim una in anitrio se a tΠθe lintetur, p. 46. Annota tion uiri in Appi inuna, editioni R. Stepnan subjectariana ut Oenderet, platu foret illa piae Appimi Pecidiaris se exi- sina alti alienomini fastoraim Oirpatio. Neque ni conintentus, mox ita pergit i dena STEPHANIUS: Fortas autenr, ῖ, ut sorica liliaresti scripta ad nos perueneratnt, ita V pior Indiam litoralna soriae ad nos etυensent, Ἀρ- plantini non in Plutarestica tanti inr, emitri X alia φ adauricripta, in aliis stis Hisoriis, id Di Perarii e videreurtis. At id quidem nequaquam cavillancti causa, aut Ut vituperaret Appianiana, ita scripsit STEPHAΝUs 'in potius, hoco' πὶ agis, inqties t. de A miano itis picaDi initur,' scit in alioruna scripta dein sini uiri perinis isse, quod inplutarcnum fecisse putatur, e ni ceteras ire Historias in pretio
haDere dcte unt tanquatri Uarios Historicos si non line unitu legentes: praei ratur pliatm OH εκ των τυχόντων, sed tantianislod εκ των περιωνύμων elim excerpsisse veri nil,st.
Ad ea certe tuod attinet, uae e Plutarcho funTisit, esset cur a nobis r agni ferent, Atii Scriptor non exsaret, sed haec deni uni ex e stipere de atidirentius, piae AppiantIs in hanc stiani iacit etian in alias auanNianrisoriam transisti disset Venitn piatrivis exset luc Scriptor, nec enim piis pet reliqua etiana, quae de isto libello de suis in illuna Adnotationinti H STEPHANUS praedicat, huc transsc libere esse Duod Appians o hac exceUt deOeamin, ideolt γι