장음표시 사용
391쪽
ἡγουνται. Sina illina a Tabula Cossici Vaticano CXXXIV. illique in Viat. C. designare soleo, eodena loco inseria est. L. 27s q. ο πρωτος λόγος c. De novem priorinus Librris nulli ina est uni una quor na semen atque titulos ipse Atactor in prae cap. I 4. X posuit. X eisdem eadem serae Xhi detraniatur Excerpta de Vitiis sita utibus in cod. pei rescian O.
L. 39. Σικελικη. Ad Σικελικὴν γραφην provocavit Auctor in Q. s.
His p. z. 3. tr. Jun. p. o 7, 4Φ. 'o 9 86. Iuli και πι κ . Hisoria Infilaris pari iriodo Liber quintiis Diodori Sictili κσιωτικὴ inscriptus est cons. Diod. V. a. X litoauten Appiani Iadro, praeter Fragna enta nonnulla Siculae Historiae, superest Fragm. Historiae Cretenses, Vol. I. pag. 8 sqq. n. VI. Iragna Historiae Cyprica, p. Ioo. n. VII. Tuna Uten lamistoriae ipse etiam Appianus inena init in IllVr. p. 83 7 8.L. 44. Usi ' Ρωμαῖκων Μακεδονική De Illyrica Hisoria, quae in pnoti exemplari a fiuncta fuisse videtur Historiae Macedonicae, paulo inferius dicam, post Adnot. ad p. 6. l. 3 L. 44.1 I. . δὲ δέκατος, ωμ. Ἐλ-κὴ και Ιωνι i. Pro duo. bus separatis Llocis, scit deesino mundecimo, duas istas Historias una erat Anonymus noster, pag. 3, 6 sq. Nam illa ratio distinguendi, quam in sectatus sunt, haud uni fuit praeferenda nec prona osse ullo modo est, noc dicere voluisse Auctoren illius Indicis , alio libro Linycana , alio punicani Hist ora an fuisse comprehensam. At Codices illi, de quidus
paulo ante dixi, tu Libruna Sucia cuna XI 'R ' istina erant, inno cum notio contentire videntur, ut δανικὴν oωHko
pro lino Libro scit decini, is una era veniat. Idque is sunt ex
392쪽
89 ADNOTATIONES ipsi iis Appiani instituto ita factuni esse, colligi potest ex Mithri
'i' pag. 6ι; 4, 1 o. uni in te qua lani ad Fae istoriana pertinente ad Ελληνικὴν γραδυν lectores suos renaittit Auctor At alibi Civ. II. O , 9. aperte ad την σιανὴν σκ/ ραδην pro Vocati dena Auctor quae non alia esse Historia potest a que illii plaquana Iωνικὴν astius in no nynaus noster a lpellant. Itaque declinus ille Appiani Liber duabus constitisse paretibus vialetur, quartam altera, νικη, o Rotnianori ni in Graecia vel Acha- qii in illi vocaban O g lias X plicabat, Uze par eo Oinin citratur SIT. 38, 3, altera Ιωνικὴ vel A αν , rogesias ciun HAAλευου ut vernis utar, qui tuis ipse Appianus, alia in cleria Occasione , eosdem populos designavit, Civ. II.
ieci fere erant hi populi, Asiana proprie dictana incolentes; generataria etiana Otu ille Iauer, de quo Diae tantus, insignifi'Εvdibita poterat, id est, EG EOlna noruniminet, 'aeci sta .stae , an eis qui Graciani es Aesiviana, quam 7tii Asani incol ant atque ea ratione pars utraque u justiori comun-ctina nona in illo, Ἐλλοπα- , O in prelaensa videtur loco paulo
Etiani hi duo Liori separantur Ora non Via i nostro, pag. 3, 6 sq. quem ad iam citHI in scriptis coclicinus omni biis, qui hodie exstant, naud secus ac in eritis separati lint. Sed eis dena identa, viam rixi, octieria is codicibus, quum sputium Detunt pro is Lama Parthica insoris falso venditent, nulla in a ac re auctoritas tribui debet. Et, quoniam in eo exena plata, quo lilia photius lisus est, duo is in i ta pro uno habiti sunt, credere posse naus, Appian uia i Redus Syriacis Ρa thicas, utpote nniti ianam curia his quodammodo conjunctas, veluti aliqualia Acis enclice in sicuti Mace lonicae Historiae Hilto nam Illyricum Civ.V. 897, i se ac jectas voluisseri nisi laui rationi obstare videret tir, usu in Uri cap. a. X tr. et ineunte, Ubi ad τὸν Π o reps lectore in ablegavit
Appianus, nines sinerte iii et Uber es ilico dirina atur Taceo,
393쪽
quod ad cona plendani justicla ori mensuram, Historiae Ronaa nOrtina Syri ac de res a Macedonicis restinus ad obitu Alexandri ad Rona an or uin usque tempora in Syria gestas adjecerit. Ceteruna tiXta ana rationen quana in colloca inclis L incis stra: se sectituriun professus est Appianus in praef. c. I 4. p. 8 8 sqq. ne tenuerat ultricilena Parthica illa Hisoria pro X inae post seria cana poni, sed post Mi incidaticana Historiana de lit resta, quonia in non nili confectis Mitiandaticis bellis res cuna parila ista adere coeperiant Rornani. nao, post ipsos etiana liui G de Bellis Civilinus ejecta ab Appiano fuissessati trica Histuma potest videri Cette, que tu ad inoduna e Civ. I. p. 77, 7 q. adparet intermittaridaticana Historiana in iras de Beli. Civ. nulluna ali uin L inriti fuisse interiectum, sic in eis lena L idcis Bellorii iri Civili una de parinica Historia, uni ad eana provocat Appianus, ita loquitur, ut ean non praecessisse, sed .secutura in esse, significare ut eat iv. II. 97, 9 o. ' τε sup
δηλωσε γραφή. Ceterunt Titulini quod adtinet Pari ritae Bistoriae, quuna formam graeci nonainis variarn inti nostia clivei sis in locis sequantur Παρ Θικη, Ιαρ Θυακὴ ΙΠαρ- Θυῖκου naaXinae tra: dena pron prirnana illa nam syικὴ, in qua in in lin Syr. pag. 613 99. libri nostri cuni hoc notii loco, cuin An Onyni nostro, denique cum vulgata sputat libra Parthici inscriptione consentiunt; sed reliquas etia in fornaas, quas alio dederitia codices nostri , Diri posse putavi. De)pluia illa, quam diXi, scriptione, quae pro Appiarii Partirica Bisoria venditari ad hunc diem vulgo solita est, deinceps in fine narunt in Appianum Adnotation una nonnihil
riti m Mithridathcora triti oria non videntur liversa esse illa
Certe Mithridatico illo Litor , qui integer etia in ad nos 1 ana aetatena pervenit, Pontica KOINGHOminrisoria continetur,
cui nistorice nec in alio quidem ex Appiani litans fuerat locus.
394쪽
λων μεν θ' τῆς ε λης' Πορίας κ. Diliunt Bellor in liber prinilis, GDili una liber sicilii diu , dic drinceps, iisque ad civilitin libra ni nonum, liniversae Hrsoriae librain XXI. Saepe suo sit nitrata , quonam tandem pacto notius, qui integro monaninus nutrietas completo ege in plata Historiarum Appiani usus esse videri potest, tarn perspicue atque in duo te, qua in laicino eo factum vide naus, o Den Libros Belloratur GUEiulta potuerit numerare, quuna tamen , non dico, uti que tanturniuperstit, aut quinque tantuin ab Anonyni nostr p. 13, Φ. unae rentur; nain cogitare posse in US, ceterosqtlatu Orcia a priden evanuisse, ad illo nomine ni isse ignoratOS, uena ad Inoclum iugJpcia cana ecia in Appiani Historiamiden nosteranonynaus ignoravit; sed quunt partia ex ipso Appiano civ. I. cap. 6. ωCiv. V. cap. I. satis adpareat, post eosdem quinqtie Civit Beli. ini os, qui Odie X stant , pro- Ni in secutos esse Egyptiaca navi storiana, cum minitium urcto vinculo una exitu ejus Libri , quena quin tuna etini lena UUC Ultam in vulgo numeramus, erat conninet i; panina Veroquuna ratio illa per uilinique Liniis cili strinuendi αυ E. Bellor. Hisoriani ad eodem nostri Appi in in praef. c. 4. v. I. Cap. 6 adeo liferi plane que definita sit, ii non facile an ea ratione duce Glere potuerant linrani in noveni lini os dissecare illa nam litoriain quae in quinque I in m esset an Auctore initio clist cinuta chio accedit, quod quena toriin SCcUΠ-mini vulgo nuna era natis, emn disera era ipso Atidio resecti lumnona Inatuna videnrus, Civ. II. I 4, 8. tum quod sanis hujus libri minitium I in ri tereri perspicue rursus ab Atictore designetur pag. 392 89 sq. p. 93, lenique quod , alia ut praetereatra, quem quaret ni una eranaus 9lliartillia rursus ipse Auctor adpellet, p. 31 9. Suspicio quidem potuerat ODO-riri, GrpTIA AM fortasse HISTORIAM clijus, haud lu-bi Tlicet nec contena nendae parta laar una Ro in anariana HistOriarum naentione nam uJ la in in suo recensu facit photius, fuisse ad illo in Lini ortina demellis Civili uus nutriero O in prelaeniana qu0d quides eo commodius fieri potuit, quo triana apostren a
395쪽
Caesaris Octaviani una Antonio sissensione, a bello illo ct in Antoni U Cleopatra quod revera quident, ii quod Rg- aliivd , Civile Bellula fuit, ut iiDn novimus ab Appiano ii cluni es A ptiacae Bisoriae. vid. Civ. I. cap. 6. Civ. V.
nae in Ora photius, non videt tu ipse perlegisse id ni in si ab eo factuna esset, distinctius naual cludi & planius de quatuor posteriorinus Libris dixisset, neque ipsum etiam adeo titulum Bisoriae Eglyptiacae, ultra ad quatuor no Unii pertinenat, tacuisset Quae auten de arguntento Liluor uiri de Bellis Civili uus mox udjiciuntur apud notium; vid. seel. III pag. nostr. 6. i. ca non aliunde, nisi ex naefatione Appiani cap. 4. desumta sunt, ac nonnisi ad iniaque nostros dios
vilium Belloriina peracinent. Neque contui Dare no Genet, quod P. . l. 72sq. ver Dis lai ω τινι, των Ε μφυλίαν λογων. ντι τελευταίω c. indicari videtur, postron Libro de Best. civ. expost anilias rationciri, tua Eglyptiis in Pot saten Eotnianoratinitierit ei Ela an id qui dein neque in uiritu a nostrinn, neque in Otilina ecpn Otiano computo valet; sed in primuna Uluurn Remina iug*ptiacarii na, qui ex Ρnotii ratione sextus L. id e Bellor una Civili uin de Duit ulnerari. At inair una, si Appiani vel da in taef. cap. q. pag. I9, 2.
nis photianis conferantiis , facile intellige natas, Dioti una, quunicipio labros Bello riun Civilium non inspexisset, ver da illa, quae e praefat. Appiani in Odo protuli, mini S recte e cepisse, , quod Appianus de posterra Bello C ili τελευ-
396쪽
post cimo Libro Bello et in taestitu των ἰμ2υλίων λόγων Γλλευταίω esse interpretatum. lina igitur H GYPTIACA MAEOmanoruni Historia n quod a Itinci, ex locis Appiani supra citatis intelligitur, in prirno Li- tuo nil tomana inde Libello Octaviani cuni Cleopatra Antonio usque ac TEVptuna Romano impera sudjecta in fuisse e ductana Ceterorurn ita una LibrUriana Ouid in quoque fuerit cona-prehensuria, haud ita facile dixeris. Videtvi autenascilniis Liber eas res, quae Rona an is tina Hoptiis inde a superiora nustena potantis ad hoc Cleopatrae Antonii bellum intercesserunt, X posuisse. Certe prior noster Anonynatas, cum S Testirnonium de Appiano paulo inferius nuna VI. protulina iis, docere taletur Vid pag. nostr Ia extr. sq. yres illas quas
dixi, pro X line post Belluna Octaviani cina Antonio fuisse ait Appiano expositas. Illo igitur Linro ea explicasse videtur Appianus, de quinus Mithr. 8I , 62. uni de ornpej redus in Oriente gestis age natur professus est se deinde in rctus AEgyntiatas dicturilna tum rursus ea, quae de superioris Caesaris cominoratione in Egypto , in eadem Hsoria AEgyptiaca liberius ex possit una iii pollicitus est; Civ. II. 99, et amo ex qua eaden laureatione decerptuna videtur Fragirientum illvit, quod ex Ud. II Rertina Egyptiacaritim protulit Graimmaticus San Gerimanensis in Spici legi nostro Fragna pag. 8 66 sq. Tertio Mnt arto Lor forian sicut in posteriora parte adci Syriaci fecit vetustiorena Egynti istoria in inde ad Alexan MM. aetate, aut altius etiana repetula. Cogitari etiana potest, nana certi init Iadeo, Scriptorem nostriina, licet ceteras res uncina perato ranus Rona an is per totuna ina peritana gestastino oro, secundum serriem Caesarum, Ona pie Xus videatur, cons. In Vr. p. 869. X tr. m. tanaen res in JΕgypt per eadem tena pora gestas uno aut alter echis posterioribus .iotas, aut etia tu utroque separati ira mentucleat ita S, utpote sua in ad palmana pertinentes, esse se ecutu ira Ceterunt Iitiatus universis nujus AEgyptiacae Hisoria, sicut a Grammatico nostro duplici forma citatur, Αἰγεύ Τια. vi Αἰγυ Τικκα , pag. 8, 8.e 66. sic apud ipsuna Appianu in ali Di pariter τα ΑἰγυπΤια
397쪽
269, 2 et alibi uisus ἡ Αἰγιάπα συγ - , i V. I. p. in M. η ἰγυαβιακὴ τυ ραφή, iv. I. p. IO, 4 6. L. fJ Ua εικοσθος λύορας λογος επιγραφεται κατον Τ--ετία. Vic sinus Secundus Liber inscriptus es Heconiadtia, id est, centutri annoraim Hsoria, velisoria Secularis. Eodena tittilo I inrtina nunc Oinnaena Orat An Onxnul noster P. I 3, 6s qui euna dena pariter atque pla ocius XXII μ munierat, sed si naul poster nun totius peris hunc fuisse declarat, utina apud noti una duo amauc post hunc I iiDelli ponantur, Dacica Aradicam storia. De illius I auri argu naento, quod e titulo quiden non satis perspicue adparet, a neuta horum auctoriana quid quana Mec una tale inus. Apucd ipsuna Appia . nuna, in libris qui dena tri stipersunt, uulus ille uspianinae imoratus legitur; sed Aro umentuna post renites tota qui
idein ipse, de quo tinc quaerimus, utique esse videtur ex parte certe, ilein Onstratu na in Pr fatione cap. his vernis legi nitas Postenuis Cliten L mer exercitias ctiam q&Ot
quiuinpie lant stiriani, illim plos reditus Ocipiant ex gidis provinciis, ut quid in prae dia ira alia nonnilia iamini t OUinciamini an Plitis puta , quan redit ex eis feni proυinciis in entini, V 6lus generis alia , denaraDit. Tu in veto ad ejus tein Libri argi inrent una pertinere videtur id quod in fine Historiae Illurrita leginatis Diae iante JaymnaglyptίlΠὶ, illi populi sit niviti gesaitin , ab gula quae ninurun ad I inaque provinciana pertinen i matrita Per-
mani insciti tenentibiis c pacatastini et tinc pii NilnrinNerisionianorauni edici, haec, tpote proprias res py riani Principlini, pos nuntinis Lelptilicae lisorian a triesunt expostia. Cui consentane una est, quod Zonaras, Appianum excitani in re quae a cilcina peratoren Vessi asanun pertinebat, ejus rei naentionen tib Appian in Hisoriae Eo nanae Libro XXII ', id est eodena de quo nunc agi nau S, factani esse irradit. Vid. Testi in I e terti in de Appiano, uin. V. p. o. M' ita statuendum videtur quaecunique sui I naperatori P g. 6.
398쪽
bus, exquo Augustiis sumna a reriana potitus est, per universum Rom. i inperiun notabiliora gesta sunt ea, si naui cum totius formia statusque vita uia atque reditu uin imperii descriptione, uno illo Iabro XXII4 eodemque ultina fuisse cona prelaenis. Atque si Titulo illi fides est, quena ui Iabro inscriptum
fuisse notius in non unius noster produnt, non inultunx ultra centes in una annuna, e quo sub uniuς imperium res Romana redierat, progressa erat Historia hoc dro exposita, in Vespasiano ruin res gestas desierat. yena Llibrum quum
ipse Appianus posteni uni sui petas adpellet intelligi dedet, p. 6. l. ss. AEACICAM Hisoriani, quam XXIII' Libri in Photius numerat, ARABRAM, que in XXIV ' Libra inponit, quorum linellorum uterque res a Trajano ipsius Appiant nae mortia gestas e X plicabat, vel absoluto tot opere separati in au Auctore fuisse editas, vel ut postrein tana quam Adpendiculas quasdam adjectas Arabicani Hi loria ninno- yna quoque Ostro Nemoratam pag. 3, 63. videmus qui, quuin ea in scriptione nam μ' labrian narum Historia iumn una eravit mante auros Bello mana Civilium collocavit, lancsecutus esse videtur, Ut, quae cunaque ad eXtera gente pertinerent Historiar, continua serie M Xciperent, neque interjecta Civili uiri Bellor uincla istortia lita merentur. Neque veri mirari naagnopere debenaus librarios in sede cuique Udro in exemplatanus suis tranuenda nonnuna nam ipsius Auctoris ratione, si1Ve casu, sive suo quemque consilio, discesssiste.
Res Judaicae se 1 δῶκα quas idem Anonymus cum aliis ex his Appiani Romanis Histonis in suun codicena retulisse cra-lait, uerrint ne ex Libra XXII. ea parte, quae Vespasiano rhinare gestas explicanat excerptae, an, sicut res Dacicae ora-hicae, sic res adversus Iudaeos a Trion cf. Civ. II. c. o. extri aut etiana ad Adii an cf. SV r. c. o. gestae, singulari libello fuerint comprela ensis, in inedio relinquo. Ceterum quum II LYRIUR: Appiani Hisoriae in toto hoc Photii recensu mentionem nullana facta ni reperianaus, videtur
399쪽
ille Libellus in eo Historiariin nariana Xena plari, quo photius iustis est, ea dena sede fuisse collocatus, tuina relen ipse Ah 'μ'ctor ei tridula iri voluit, vid. iv. V. p. 8974 18 sq. ct ad eum loc. Adnot. nenape in fir Libri s Iacedonici, cui Iadro brevis illa finitiinae regionis a litoria velut Ad penisicerat subject a.
Ita nimiriina, praesertina utina saepe in antiquis exenapi artibus Tituli desiderat entur Libror una, facile seri potuit, ut, quanain vis cona pletu in atque integriim Histori trilin Appiani exemplar, Uaod intrias Voluimini uus Comprehensum fuisse ait, nabuisse Pnotius videatur aut certe oculi usibri asse, armen Libellus iste Illyri H vir in literatissina una praeterierit, quoniam, ut
paulo ante naonui, totum opus non au eo perlectuna est
nec satis diligenter unique inspectu in . anaalena sede in deni Illuriciis Libelitis tenuisse in antiquo illo Xemplam e quo veluti fonte longe qui dena illo rena Oto cujus tam puritatas quain copia etiana atque etiam des teratur in vulis dena vati sunt Regii codices 'orum adfines in quinus nodire, sicut cin C. Stepnani editione, quuna desint qui dein cunamulti alii Labra , tu in ipse Macedonicus, nec vel Ilibriciis ipse totus supersit, tamen id quod de Illyrico superest , re..cti in inter punicuna Unriana & Syriacum, adeoque eodem loco quo Macedonicus fuerat, interjectuna etiam nunc conspicitur.
Aliis vero deinde oratiis aliter placuit. Itaque in August no codice , in Veneto Marciano in Vatic CXXXIV. post Li. bros te Bellis Civilibus ejectus est; ne sic qui leni iniqtia aut incorianaoda sede locatus, quoniam naajor istoriae hujus Illyricae pars in rebus versatur a Caesare clavi an per id te napus gestis, in quod te napus desinit quintus denaque postre nausLine Bellorum Civili uin. Eadem ratio Ontinuisse videtur in
eo Exena placi, quo Graiunaaticu San. Gernianensis usus est: vid. Adnotat nostr ad Spicneg. Fragna pag. 8 lin. 6s. Sed Anonynau noster, pag. ἶ, 62 sq. antilena Historiana Libra mi XV totius operi S numerat, eique proXimana sedem post Mi-inti dati cum Uni una trluuit. Me in ego auctorern , quum
pariter post Mithridaticanam istoriam Illyricam hanc posui, n e securiis sum, quod valute proden istam rationena sed
400쪽
quod eo tempore, quo Spis exscribebantur pti hac editione Dagmenta bibri Macedonici, de die in diem ad nuc exspectavi exspectan lanaque ana plius putaveiana illania Hisoriae hu-aus Illyricae distionem, quam ore vi expediturium ad naeque transimissuruiri Io Fh Dialicitiis Vir Clariis receperat in qua nimiruna diuione, si in tempore prodiisset quod nondum 1aet una doleo haud parui sud si dii ad lina an dum polienis dumque illum Appiani liuellum me inventurirna speraveram . quod suus dium nona cum venia eruditi Editoris quam ille veniana pro singulari sua numanitate jam ante mini concesse. rat in usum nutus nostrae Editionis convertissem.
Ἱgορ την καλουμ. α λοκήν. Confundit Titulum rana Linricuna totius operis titulo de qua confiisione dixi in Adnot. PQ. 1 o. ad Inscripti Onena Praefationis Appiani. L. II. ἔνρα et v Ρωμαῖκους λόγους εννεα. Et hoc parum adcurate dieiuna. δε- In una uletur Ρωμαλων legendum, Romi armur Hisoriarunt
non Ρωμαι - sed nic Riecit error lioratioriina. Illa Lexi co- graphi errata, cum quod hos Pωμαῖκους vel Ρωμαῖκων libros novena distinguere videtur an illa Ρωμαῖκῆ 1μορία, quam initio
nominaverat, tum vero quod non nil nove numerat Hiso.
riari in Romianariis Appiani Libros Scilicet non nisi novena priores Appiani Libiis viderat Suida s. taque, quun ultra LXX ex Appiano Friigna enta passuri in Lexico suo ex ni-buerat, eoruna tamen nullum est, quod non evnolum novena
aliquo sit decerptum. Sed ne horuni itiden novena Appiani Linrociam ulluni integriam idem Suidas vidit, aut talem qualisa Appiano editus erat verilia omnes in frusta concisos albillis honaininus, qui Constantini o hymgennet jussu gr cos Romanaruna Historiaruna Scriptores Onapilarunt, Iragmenta ex illis excerpta per cona plures Titulos Egesseriint. Ex istis enim Excerptis ducta esse Fragmenta Appiani, quae apud Suida in legi inus, una aliis rationi diis intelligitur, una partire e X ejus moles Fragna entis fit manifestum, quale est illud ad vocan. ταίρα, collat. Appian Hisp. p. o , s. uti ipsa illa particula ora, a qua EclOM suas incipere Gnsuevet anc