장음표시 사용
91쪽
fecisse putandus est Appiantis. ViX autena risus v vin vosina ilius est, quana ei, que in P coe praepostere in ionte in linii rejecto pilogo est Punici in m conclusi p. s. noni nunc p. too, Φ. aut Epilogus Hiltoriae Romanorum Symacae, p. Ii 9. B. nobis p. 6 Io, 3. are in antinuo aliquo Exemplari, e quo hocme in si fluxere Codices, foliuia illud quod Llinaria erat lati jus Dii, tu X attinam liquando fui e turn loco suo plane et Otula a tuiti tenae re in frontena ejus Linta, cum sΕpilogunt illiu contine dat, rejectuna putanduin ea. Neque vero ad hunc sci te die na, diu atque nauit una curateque re consulerata , causis quid quana inveni, cur ad illa discederent sententia: Xcepto quod non a ipso Xitu univeis latinis inta nuc trans ectana illa in laciniana atque non ulti in una foliuin Mithraulaticana latitoriani con pleXuna sed
pentriti nurna, in anci quo Xena plata loco na Otuna mi fronte.
tium locat uni illisse, a ni persuasera in Est enim manifeste lacinia nae capilogus, Ni ctia utitur historia selli tensi Mittiti datici, a pon)pejo ad sinen perducti, ceterarunJque reritina eodem po in pejo occasione ejus lena belli in vanis Oilentis para idus gestar n. Et in ana sede in restituenduna utique nunc Epilos nam, neque diu tui ferendas tumis, uuae nujus linti inti illini adnu onsederPnt, putavi. Sequit in ut in Notis infra contextuna ad . . non ut duo Dus e X tremis Linclnus is capiti utis, XX. CXXI. p. 826-829. revis A pen- de iis redus quae post confectiun a poni peio delituia
post obit una Mithridatis in ponto finiti in is regioni utis iis te ad Augustiani Caesiare in gesta sunt. Vidinatas supra, in Hist. Hispan cap. LXX sqq. p. 86 sqq. si innis confusionis , qualisci . l. ontinuit e transpositione duoruna folior una ortae gemin una Uuic Xe inpluinta ad quena loci: na Vide, si ludet, quae si seruanaus, pag. 29 . naruna Adnotation una: .con quae monuimus ac puta. p. 72. cap. I J I. p. 26. A Ut notat. Ce. tertina ab eis ' - Velit S ior uli , a quibus incipit Epilogus
ille qui Exordii loco ei periura ad hunc diena positus vetat, incipit pariter Epilogus Xpositionis Delli a Lucullo advelsus Munmolatena gesti, ii p. XCL p. 778. epilogus sus illius,
92쪽
J 9 ADNOTATIONES de qua naodom: xi, adpendicis Historiae Mi incidaticae, p. 28,
altera script tara εν τα ς, Maain Xnibent Aug. Vat. Vide puta. 3os, T. Odex auten hic Vaticantu, cujus Lectioni-hus in recensen clo no libro Mithridatico uti licuit, non est vetustior ille me mura nucetas, X quo Historiam Hispan. Anniis. Punicana pausina X polivi naus, sed alius nartaceus, satis odie antiquiis & probus, una CXXXIV in Bidi Vat. Otatus, quena nos inita: Adnotation una ad praelat. Adnot. ad Plin. 3oῆ, 7. Viat. C. desiana vina US: nunc autena, quoniam nullo alio in hu)us libri recensione usi sumus, nude Vat. designare licebit.
L. . . . πιτυχοντας - - ,πασαντας - - πιεσθέντας. Facile
adparet, a non tina iuris οἱ Hν es δε, deceptos in rarios vel analectionem deseransle. In accusativo casu ponenda atque adeo ad Auctore possit olina in se, cum totius periodi decursus nexusque Ocet, tuta si in Q ευγοντας, in Onaninius scriptis
opus est addere. In lanitivus nic , una aliis qui sequuntur,
Non video, in Olicitetur vulgata lectio. Ἀλόγως, absque conflis, temere, Isit. L. I*. Βιθυν. Ad a. l. quae sequuntur de Bithuniae regibus consulendus, SEVINUS in Recherches fir es Eois de Bithynie, Metir de Acad. Inscript P. XVIII. p. 489yqq.
. Ei θ υν Martis Ietae sorori Sinnei fili una, a B ιθ υνω, Jovis ala races, sistingiti Stephanus yZant. v. ι Θυαι Βιθυνία apud quem tamen una dena Stepta an Una eodem art. Βδευοία , ipse hic luoque larace ex Jove filiis S rursus ι Θυς vocatur sed id itide in in rariorum errore apud Bugantinuin factum esse, ostendit Iaic. Η Oistentu e collato art. Δόλογκοι ex Arciano apud Lusta in ad Dionys Peraeg. At quunt altor
93쪽
procli Ulia Dio eo uptiis sit in vel Dis .falsus in una eri . Pranatana enim legendiana est προ Ρωμαίων, non vir, ut excus una est. Deinde Citi id est τα Ρωακίων συνβαφοντά lego ταγωμαῖοις συ απῖοντα, id est, laetontianos alti nDiani scilicet quae connexionen aliuta an habent tun R Onaan Oiuna negotiis. Numeriis ecia in 'signiter coiruptus est, lici sileb.
Nan si vertis is linieria esset, D in naulto ante Trojani belli tenas ora fuisse Billa Vni e reges dicendu ira esset, iiud est ab surdirin. an Hona erit nec ira nos nec Bithynos in toto opere notam navit, licet de aliis populis T ojanurtina vicinis
ni ulta di 'ent: M od aute ita tollendae sint V Voces καὶ - Τὰ - ρακοντα suadet erit nunJerit Bisayni e regunt, qui noveni
fuerunt, secun clurn auctore qui de iis scripserunt. Unde- citri quiden forent, si Doeda si nam limia rius oti ira nu meie irius sed ii illo nunqualia dicti sunt et res sed re sin
ωιλευσεν, est ας, qui en Pore Alemn dii Macedonia vi velaat, ct Calanthina ejus p fectuini a Bithynia repulit. Huitis filius Ziportes et cui Nicona edes ranaus nomin successit a filii vero rusias ta inus, qui MClaudias dicitis est, . post trinprullas Zelae filius , s. l. ljus filius Piusias Venator retus , . cujus si lius Winterfector Nicona edes Epiphanes dictus , . cujus Niconae de alter plail Oputor, I post quem Nicum e-
94쪽
cies ulti irius, qui horreis est sui regni popli luna Rona antana in .stituit, s. Hi sunt novena Bit nyniae repes, quos rei octo reducit Georgius Syncellus pag. 2 6. ais vernis: οἱ Βιλνων α λεις
BithynoraΠN VIII. fcllndu ui Dion iniani a Vil coepertini, Hianno CCXIII. luirere. Scilicet non una eradat Syncellit spm intrin, qui a dice Datiar, in regum serie, quoniana non a patre per successione in acceperiit regis nomen, sed pri ino επαρχος dictus, succe lemi tena pore regena ipse se nona inavit. Sic fitinat Syncellus nostra in de tollenclis vocinus καὶ τετΤαοα- Κοντα conjeeturaria. Sed es auctoriin silenti una, ut Dena O- inlienis, ut ficinare undetiit, malit Rhetores, ulta cuna de T luaciae reginus plura nais locis naena inerant , nunqtiana de Bithyniperegibus ei da feceriint, licet saepili une de Burantio, de Cner-ronneso , de Sacro, vel L ω in ore Ponti in Bil nynia sito, inean inerant. Itaque non dubito audacter pronuntiale, το καισε 'κρακοντα de Dere deleta, talo superfluum.' AC. AGIERIUS. De antiquorun Bithyniae regum una ero successioneque, prίeter Se Vin una, uena patito ante lauctavi, consulen dus Vallialant in Hii tona leguna Bitnuniae, qui ad eos dein piravo cu-vit Bau in ganen, Ol. 482. ad T. VIII. Histor. Univ. ex Angi. sermone in Gerna translatae, p. a 2. Di Palnaeta illa Amaotatio , quas Tollius tacito auctoris nonii ne editioni suae Appiani in sena etail , non denuit ad ipsum Tollium auctoren re
L. I . προπωμαίων Aug. Ven. Et sic, praeter alnaem una, RE 1 si Ius etiana mi S GAE A V. Cons Syri I 3, s. L. I 8 Vero ουτω μοι latendosa' pira nunciavit Mus G A V. nullana tamen tentans messicin ana. Maxina fortasse veri specie, ου τι μοι, reponeretur: De tam iis, qui ante Eoinanorarin tenipora id est, priusquam Roniani sese rebuς Bithyniae aut fini finiariana region una inanus cerent Bithtiniant initiemini, nil ni ΠVere OIΠΠἰCΠloriare iacinae adtinet, res Eo nanias resta uictitent. Nan Prusias certe , de quo naox ancipit disserere , non in eorun numero regula Bithyniί referri potuit, qui ante Ronianoruin tenapoia viXerunt uni
95쪽
96쪽
διαΘ ιλαις οιπέ τε Corrupti in h. l. teli tu in Appiani videli, VA ILLANTIUS tonuit in Reguna Bithynire istoria, p. 4. Ac videtur certe plerisque idolue descis, olli Bithynis regnun testanaent legavit Bomanis, non : versus esse an illo pria si te nepote quem Eupat ilem fuist e Cognominatum App1a nus scribita neque temporum rati facile aliter patitur atque id ipsunt innuere videtur Appianus, p.: g. 7 S, 6 sq. Oll. p. 3ο, 90 . Tenapiis autena, illo decessit postre naus hic Nico in edes etiani notavit Scripto noster, I. I. cap. 111.
p. 1 8. scilicet OlynU CLXXVI, quae incepit A. U. C. 6 8.
cuna quo conveniunt Conside do Eutropio I. s. declarati, oui A. U. 68o naagistrat una gesseritiat. Sta spicari quis possit, scripsisse fore asse Appianum υἱωνος του Προυσίου γε, o δευτερος καμ ηο. Nam pariana in Conana O si a Dei, quod iconae des Dic, si curatius rena spectes, non secundus hujus nona inis rex Bitlayniae, sed te itius fuerit, quandoquid ea & patri prusiae fuerat Nicona edi Oinen. Fuit celete hic, de quo quaeriimus, secundus ex eis qui regnurtim e quo Onaanis Bithynia innotuit. Cus. VIII. Lin o. εω ἰοία α χῆν. A luci enalia in veru una
οἶκου censent REI SE Poterit autem, ut naini videtur
97쪽
δίκκας Aug. Gratis l. sic deinceps L. 8. πης Μακεδόνων. Sic scripti unaadicis. Cona rode auten REIS IUS των Nακεδόνων ' censint rescriben Iulu. Si teneas τῆς intelligen-d una erit nonaen γῆς, quo LeXpressum legi naus p. q. lin. 63 sq. τῆς ἱστοἈλεξαiλω γενομένης γης. Sed pi tulerim equideria Reificii naen latione in . L. o. στεμα οιου κενος Sic scriptiuibrio tranes. Et sic RE1s R. quoque MUS GRAV. recte restit Ueiunt. Sed alia inenda. tione, quana tritic cloco adlatana REI SI IUS voltiit, nihil opus est. Is vero Vin praec X hac ,, εἰ τα φιHκμενον την αοχὴν α ου περι-οιουμενος' reponere Usserat. L. 62. γυτὸν οἱ Νακε Pag. 6sa. δόνες ἶλοντο εἶναι πολεμιον. Sic dedi ex Aug. Ven Vat. Alita veribo h*ίζε θαι in finiti phrasi usus eriret SyT. I ,3 sq. r. Ευμενῆ u ηφισα νων ιν ηι πολέμιον των Μακεδόνων. CAP. IX. Li i. 68. γένους α λ. Si rectem. Steph. inendavit, cui naetiores umentiuntur libit. L. I. επὶ τοῦδε Aug.
ἰθυων ο ιΘρβατης κατέσχεν. Die parte quadam Cappa- dociae concedi potest, quod dicit . . Appianus de tota vero nequaqtiata l. Fuerunt enit meo dein tena pore Cappadociae
reges; sed una id supta notavit anu ad Diodori paginan 91. 'lu c. EMERIUS. Vide Diod. Sic. XX. 111. alial j his dena auctoris loca, ad me ibi provocavit gesse ling. Adde aillant, in Achae naenidarum imperio, L. Regula Ponti l istoria.
98쪽
Aug. Ven. rati l pariter Candictus, iisque ad I xttur ani seno Mithridatein. In κ Τον n. l. consentiunt nanes. Et exturn Ponti regem a Mithridate illo GH, numerant hunc Mi inridatent, qui clana o inanis uellulam gelsit, laniant Palinerius aliique qui antiqviu regunt ponti Historiam ex
nurnen Nικομί-ς confertae p. a , - . u siti JUS GRA v. Forsan mi auctoribus Hist. Univ. Angi T. VII1. f. 31 o. 38s putavit, Socratem istuna luestu in seli incidatis fuisse fratrem ultro di illi nititur fundanaento. una dein Mein non, apud noti una p. 379. Nicona eden cognonniae a testu in ad pellat. Adue Nostriin pag. 6, 7, 2 sqq. L. q. R. σιὸσεπωνυμον. Si recte reposui H. Stephantis, cui nescio ali adsentiantur Vat. Gen. C te V atis l. in aendosa ecl. ἐκωνυμι non deserili Regio S. Ilon uel at auten C. Sua sinu. in Iar Leet in fine edit. I. , Vide uin ἐπίνυμον ην. V Mire Cancisimus, qui Christio dic attit sic rursus infra, p. 24, 6. OOGtra Via Christias appellat D . Par. 6; . i. 96. πρ*i i vide dg 7 4, cons. Adnot. adpun. 362, f. 7. ληας Νιτθράως una Reg. B. dat Vratisi pro Mitraria vel Mishras, nescio quo tue Mittiridaten posuit V AILI, AN T, in lam Reg. Ponti, p. 71 Huno a. tena, quod cunaque tande in ei nonaen fue iit atque
99쪽
visibin est MUSORΑv10. Causani suspicionis doctus
non adjecit nec ego eam conjecturi adsequor.
cod. Aug. desideriantur uiuatuor ista erua. L. 24. ' πόλιν.
- ti una P ς ἐν π πολ.ιν eduli stet C AE UT E 'H UAE naoniuit in fine e sit suae in Var lect D alter codicuna μὲν nonnadebat.' quo O nescio, quan in parten denean interpretari: certe in neu time Regiis Codat illana partic equi deni inveni; nisi fortasse in alteio a sec. naanti naargini acili rapta sit, lanae non fuerit an tria adversa. Nec cod. ratisi particulana μὲν agnoscit. UtriinDJue auten partio delevi, quunt uti alu-que ignorent codices Aug. Ven Vat. Paulo inferius,
C s. XII. in . et Delevi partic cum Aug. Vat. Pa ες c. ii si iii restituenda Videbitur, facile equi lena patiar. L. 8 sq. παρα του μετέρου si κ. γου M ATDllio, qui ex Consulatu . . as. sqq. reliquias Delli Asiatici adversus Aristonicuna confecit, reperi nitar una deinde retis factus, sed corruptis jussi citius crina in at sollitta S, Civ. I. cap. I. p. 32.
100쪽
conL Mithr. cap. s . p. 724. Eum dena patrem visse nujus M' Aquillit, ita legatus ad tinnulate ni missus est, viri docti existina ant uni. Glandor p. a inrast Roman. p. III. ma-Pog. 6s7. ut ad Cic. Divin. in Caeci αδ p. I. L. 49. - ΗΠ μ ν Atig Udit. 4MUS GRAU. Ibi ri mallena καὶ κωλ. V REIS I At ne ne atrat vulgiata con p. 6 9, 2.c AP in III. Iin. J4 o i,χαζ ντα , οὐκ ἡσυχαζοντα. 'REIS EIUS. At negans ait pira iis aliena an Oc loco est. Ouicυ erat, inquit, ritisquam uni concitas hi Mithridates. L. S. και δ, ιθ ριοκτης , Verba haec latine reddens Gelenius, praefigit, inquit legationis tiri atque naec de suo ad sit. Neque fuit necesse no a n Appiano adjizi, qti uinciam Niconae lis legatis tota nam an orationem trinullset. uo potius in loco, pro legatis, licere Phationis principent debuit si quide in nauta nuta in interpretatione erant illa Appiani Verna , ac non potius retinenda, relinquendo illini lectoris judicio. Qui enim j licio non caret lector, audonanes simul legatos esse loquutos credulerit, sed una cuia caeteri S, tun quana apti sive propter eloquentiam, sive aliana ob causana, Gelat una Oc ni unus fuerit. Neque enim sena per has partes ei irrandiatis fur e puto qui alioqui legationis esse princeps naaXirne o majoren autoritatem drini posset praecipue autem libita in ea re fuit aetatis ratio inter luna eloquentiae, aut alte in facunm: de ut e no Epparet loco piis . 46. 413, 4. πιι ὸ Κηνσωρῖ ος ἡ γαρ εἰπεῖν κα-
ωτερος του ναρχου ανασΤας κά τότε, καὶ σκυθ ρω πασας ἐπὶ πολυ,
ελεξεν ωλ' H. ET II S. Pro καὶ ιε, REIS IUS Hτόδε scripturi voluit absque urgente causa , ut Italia videtur. L. S siq. , ἐς Νικομέοη ξέπραξεν. X Getensi interpretatione suspicetur forsitan aliquis, eum aliter legis Te vertit enirn intinc Mithr L fato concitaυit adve seu Gin VitIn natius populi pie Noni. At P. Candidus non aliter vertit
quana si legisset Μαξεν, aut hoc ἐξέπρ ρῆν non alitu quana, illud sonare exitii nitisset. V H. STEPH AMUS. ἐς δεκο-4αην πραξεν recepi ex Aug Vat.