Rei Publicae libri decem

1쪽

BIBLIOTHECA

7쪽

PLATON IS

REI PUBLICAE I IBRI DECEM

EX RECOGNITIONE

9쪽

U. p.

l. Κατεβην χθες εἰς Πειραι μετὰ Γλαυκωνος του 327 Αριστωνος, προσευξόμενός τε si θεω και ἀμα την ἐορτην βουλόμενος θεάσασθαι τίνα τροπον ποιησουσιν, ατε νυν πρῶτον ἄγοντες. καλη μεν ουν μοι και η των ἐπιχωρίων πομπη ἔδοξεν εἶναι , ου μέντοι ηττον ἐφαίνετο πρέπειν ν οι Θρῆκες πεμπον προσευξάμενοι δε και θεωρήσαντες ἀπῆμεν προς το ἄστυ κατιδὼν ουν πόρρω Bθεν μῆς οἴκαδε ρμημενους Πολεμαρχος ο εφάλουεκελευσε δραμόντατον παῖδα περιμεῖνα ε κελεῆσαι καιμου οπισθεν ο παις λαβόμενος του ιματίου, Κελευε υμῆς, εφη, Πολέμαρχος περιμεῖναι και γ μετεστράφην τε καὶ ρόμην οπου αυτος εἰη Οὐτος, φη, πισθεν προς- έρχεται αλλὰ περιμένετε. λλὰ περιμενουμεν, η δ ος ὁ Γλαυκων. και ολθω στερον τε Πολέμαρχος ηκε και Aδείμαντος ὁ του Γλαύκωνος αδελφος καὶ Νικηρατος ὁ Νικίου και ἄλλοι τινές ως ἀπο της πομπης. Ῥυν Πολεμαρχος φη Ω Σώκρατες, δοκεῖτέ μοι προς ἄστυ ρμῆσθαι, ἀπιόντες Ου γὰρ κακῶς δοξάζεις , ν δ εγώ ορὰς ουν μῆς, ἔφη, οσοι ἐσμέν Πῶς γὰρ ου ' H τοίνυν

τούτων, φη, κρείττους γένεσθε μένε αυτου -- PLATO IV. I

10쪽

Ουν ην δ' ἐγώ, ἔτι λλείπεται το ν πείσωμεν μῆλ

μη ἀκουο ας; υδαμῶς ἔφη ὁ Γλαυκων. Z τοίνυν μ' ἀκουσομένων , ἴτω διανοεῖσθε καὶ ὁ δείμαντος,,ἡ Αρά γε, η δ' ὁ ς, οὐδ' id τε ὁ τι λαμπὰς ἔσται προς ἐσπε- ραν αφἹππων τjθεω A λπων ην δ εγῶ καινόν γε τοὐτο λαμπάδια εχοντες διαδώσουσιν ἀλληλοις ἀμιHώμενο τοῖς Ἀποις η πῶς λεγεις Ουτως, ἔφη ὁ Πολέμαρχος ' καὶ προς γε παννυχιδα ποιησουσιν, ν αξιον θεάσασθαι. εξαναστησόμεθα γαρ μετὰ το δεῖπνον κα την παννυχίδα λεασόμεθα και ξυνεσόμεθά τε πολλοῖς των Bνεων αυτόθι και διαλεξόμεθα. αλλὰ μένετε καὶ μη ἄλλως ποιεῖτε. και ὁ Γλαυκων, Ῥοικεν ἐφη, μενετέον ει ναι. , λλ' εἰ δοκεῖ, ν δ εγώ. υτω χρη ποιεῖν. II 'Hιμεν υν οἴκαδε εἰς του Πολεμάρχου, καὶ Λυσίαν τε αυτόθι κατελάβομεν και θύδημον, τους του

Πολεμάρχου ἀδελφούς, καὶ δη καὶ Θρασύμαχον τον χαλκηδόνιον καὶ χαρμαντίδην τον Παιανιέα και Κλειτοφῶντα τον Αριστωνυμου ν δ ἔνδον και πιατηρ του

Πολεμάρχου Κέφαλος καὶ μάλα πρεσβύτης sιοι δοξετ εἶναι ' διὰ χρόνου γὰρ και ἐωράκη αυτόν. καθῆστο δε

ἐστεφανωμένος πί τινος προσκεφαλαίου τε καὶ δίφρου τεθυκὼς γὰρ τύγχανεν εν αυλy. ἐκαθεζόμεθα ουν παρ' αυτόwἈκειντο γὰρ δι φροι τινες αὐτόθι κύκλω ευ-

θυς ουν με ἰδὼν o Κέφαλος σπάζετό τε καὶ εἶπεν DΣώκρατες, οὐδε θαμίζεις μῖν καταβαίνων εἰς τον Πειραιὰ ' χρῆν μέντοι εἰ μεν γὰρ ἐγὼ ἔτι ἐν δυνάμει ν τοτραδίως πορεύεσθαι προς το ἄστυ, οὐδεν αν σε ἔδει δε ορο ἰέναι, ἀλλ' ημεῖς, παρὰ σε ημεμ νυν δέ σε χρη πυ- κνότε0ον δείρο ἰέναι . ευ ισθ' ὁτι ἐμοιγε, ὁσον αἱ κατατὀ iura δοναὶ ἀπομαραίνονται , τοσοίτον αὐξονται αἱ περὶ τους λόγους ἐπιθυμίαι τε καὶ δοναί μη ουν ἄλλως