Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

641쪽

16 καὶ deest in edd. Aldi , Hopperi et Xylandit.

I 7 Vulso αὐρος Veri nominis depravationem, quam traxerunt inities iuri cum G tiatino inputatione facta, detexit Casa ill)ontis et substit endit ni vidit Ἀγαυρον. hinc enim fluvi una pliares non solui sic corniriernorant, sed et aliquia perte in Thessaliae hoc trafri ponulat, veluti Callimachus in Deluin v. o3. Orpheus in Argon. v. Ita. Vibius Se JH P. I. Schol. Calitinacli ad hyna nuna in Dian. v. Io . Sed vid. quae conlegerunt paniae in ad Callina ach. in Dian. c. l. burtim ac Vibiuin p. 73. viri docti ad Hesych. Ona. I. p. 346. Abieruna auratu nemo novit, etsi in tabula adposuit il'Anville, Strabonis quidem hoc loco inductus, qui t olim Dalecham-rtuna in Athenaeo , I p. 7a deceperat, ideo a Casaubono notatuna. In Graecis en in dira uerte Ἀναυρος legitur, et cum Iolco commemoratur. In re i itur conclamata a coiticibus desciscere non dubitavi. is Aldus, opperus mitrirn o συνεχης Xylander via,

avit δε συνεχής. 'sc omittit . In sequentibus verba ἐνταυθα - μα υμος Gena Pletho B. non adrnua.

prior Dant seditiones et , domina rus fluit Litus continuumtiones, ita, Et Pherae una Iolcus Oeatur Hic et- eum ' tyrannis et eleve iam Pnaicum solennem

642쪽

των pr oes nominis parte nulla obiicitur dulsitatio, et, quod in Stephano s. v. 'Aκεσοι legitia Πηγασαῖος, aut pertinet ad nήδαυ per corriaptionem , vel uti aliis EO lernacile scribitur, Πήγασα, aut ad Ioniam dialecturn informaria in est, aut, quod utili Gave in observati misceli novis et oin. 4. p. 239. in Παγασαῖος mutari debet, ut scribit ipse Stephanus s. v. 'Aφέτω. Sic Plinius 4, 3. s. a. dicit Pagoscm snus. At cur aliis Imris Παγασητικος scribit Scylax p. a . q. Huds Stephanus v. Ait ἐτα et Δημητριας Guacinus anaen habet Pagaseum suum. Similis variatio obversatur insia P. 438. G Casailbonii. Venet Pacis Molcov. π τω Φιλοκτητι . De utroque paullo superius aicium est. Si post 'ο Φίλοκτη πιν venet Paris Moscov. I vatic. 74. Pacis Mosci truncata quaedam lia labiiciunt:

sieum longius a Deme. triade ponit in loca Plii-loctetani dominum agiro- stentia in liue eo sinu ait c icyneth uni esse insulam et oppidum ciusdem nominis. h. 6. Deinceps iactes recerit n. tur ni moti ero, quae Philoctetae parebant. De his Mettione alia est a Thraci illa, quam Plastippus evellit et cie Peloponnetiae suo lumantulimus mentionem Aiale Magne'

643쪽

τας καλτούτων καὶ των αλλων, ποίησε τὰς πλησιον ἐαυτω

Iagnetas irae sunt comptu hatum et educatum Neopto res insula*, de quibus nobiles emunes Achillis F. Postea sunt Sciat laus, lipale tinti, tempoIis Titilippus virilaus

ιcus, Halonnesus, Scyrus iar a iust, cum Videret, Athe bilius cognomin*us praedi ni falses mare Obtinet e. Et

Achille astinuatrin, cibique ipsi . propinquae fierent

644쪽

Pletlio A. τοι ἐγγυς, aptius hic, aut tu tui ciet eodem scalsii. Articulunt ignorant Paris et Oscov. s Paris Moscov. Vatic Venet praeΠHttunt M. , Vatic. συνιτασιν vulgata et usitata forma. Neque nienaltera a reliquis innibii temere excepta videt Ir. 1 o Muscov. simplici , uti pastin alii, veluti lib. I. P. 98, Os. 1 Geni Plein B. ποιεῖ αἴ τε τῶν ἰνῶν. quam maxime celebres quae eratat, sedit, ut certasti in Nam de principatu conten appeterentur essentque Odens bello, senipera Xina tae Scyrialia Iaecipue aliquaeque adortus est, et ut quitatis Inein otia coinmeri- Magneliae ac Thiticiae alia d ir sed tamen alia quoslue Iumque circumiacentium sunt, quae eius farnani late

multas Tartes Macedoniae vitigant. De his est Scyri a Iecit, ita et sitas ille Ma rirna capellarum praestan-gnesiani insulas ad senapuit, tia, et metalla varii Scuta

645쪽

maritioris Reliqui cu in e litis habuisse videnril Δευκαλίας, quae vox incrito suspecta tui Casa ut Ono Tu sitarunt eam etiam alii. Reinesius in nrargine edit Casati bon. I. irae adis scripserat: GeCrg. Agricola de iratura ostili uiri subi etiam varia de in armori laus Deucalium, quod ad I eucalionen in Pi mi oti se refert de nat tira fossiliit in lib. I. p. 3IDI go Δοκιμαίας. De Docinii lib. a. p. 397. s. 77. Post retractata senti titia haec idem ei ne sus subiecit: Uerior, immo verissi uia lectio est Θετταλίας. Coinrnena orat cum aliis Eustat litus de in ore Isime a lib. I. p. 3 sq. d. au in . item auctor anonymus a puc Salinasius in ili nn exercit t. p. o 3. Esther , . ubi LXX πίννινον, eg Πινδινον, a Pindo Thessaliae. I si, si enus ei ne sus Tyr bittiis p. m. mininis inuratione reponi malit Λευκαδίας, si de Leucata marmoras praelia iitri testi in ostia subpetant Se L Mec omnia incerto

successii iunt rusinissis quaedam etiam praeter ex analogiae vicientur repugniar ut Deucalium, ab De Ucalione parva insula. vici. p. 36. i. vel vestigia libroruin deseriint, ut Δοκμειαίας ques, lapidern Synnadiuro adpellationi tantum T repare, docet ipse Strabo c. I. qui tamen hic diversos

corni te morat. Thessalum narmor si celebre unquana fuit. et Strabo hii ad iij to ero tamen parum est si inite, libi trios a voceta in nota adeo aberrasse. Di Λευκαοίας expeditior utique sit via,

quia Metis in maiuscula scriptura saepe confundi constat. Vid. Tralle in observati Crit. 4, 7. p. 336 At Cur Leucadia huc in initi, valeat, a sena Via si quis processerit, facile deducatii ad Leucolo, Pamphyliae pronaontorium apud Plianium , 6. s. p. item in vicinia insula ui ib. , s. s.cii. δενίκολλα polriit Cypri Iaala et Strat; o. p. sa Nempe

narrat Plinius 36, 34. s. 9. ub de gagati lapide exponit,

646쪽

eum retiana in Lot olla mari expedi, atque intra a stadia coinsgi, ex quo loco, adlisibitis Ueterum librorum rimi iciis. vera huius loci lectio egregie stabilitur. Utrum vero ad insulam Plinii, an Strabonis portum pertineat, parum refert, etsi, ut ad Strabonis narrationem propius ea revocentur, de . Cypra portu in alim intelli cro. Accedit tria et erea, quod i hanc eniendationem a Iuvet, viriuSque lapicis Scurii et Leu,

collii clii hac comparatione similitudo . Ut enitia Scyri unitam levem facit Plinius 36, 7. s. 7. Ut Uzelyer fluctuetair, ita et hic punitos dicitur, levis, fragam, nec LADrun ignodis brens Bechmania ad arboduia i de lapicibus p. r. At ποικιλία in neutro novit Plinius, nec irinitio agates ad μέταλλα ad colu nanas transferri potest lare, ritu in adhuc Ol pomune licebat, ultro lana sententa: an abieci, ita tanten ut pli nornini inhaererem. Nempe Itomae Olim in exornan- .dis aedificiis melebrabatur 4.Ic Leum marmor, Lucullo Sctum, de quo cf. Plinius 36, . . . et ex eo Isidorus Orig. 36, s. Λεύκολλον enim mostro Luculliis, te tuo ad

lib. 8 p. 8 I. unde Λευκολλeιος Ceterit in verba aec καὶ.Ψῆς Δευκαλιας - οὐ πολλο αξ ἰα omisit Gena. Pletho auer- que, nec ultra Καρυτίας progressus est Eustathius ait Dionys. v pas ubi tacite nostru na locu in repetiit. I 3 Messi c. ἹεροπολιτικΜe, ct cauarinus Ilisopolitior. Vulgata ta inen scriptaetra ex Strabone lib. 3. p. 629. et alis pro .hatur. o αἰ praernissum ne mi excrunt Vatic Paris Mose.1 Elapsa est haec vox in ed. Ataina, atque tinc etiaria desiderat hi in opper et Xylandro Addunt annui libri scripti expressitque uarinus, unde recepit Casailbontis. Is Paris. Moscov. λιθrsας, uti volunt etiam trilices in Diodoro Siculo I, 6. ex quibus ita posuit IVesse lingius re tinui in vallo in armore columnas ta stantcs videre possis Comae,

647쪽

LIBER NON US. 627

tInuitque Eschilae itius. Eamlena sorina in tenet tiam Mosc. lib. s. p. II. In vulgata aiyen scriptura λιθία cons elatiunt codices lib. 3. p. 88 lib. a. p. 38. f. Διθείας scribit Suidis h. v. Inter utramque scripturam fluctu alatur tia in libri in Iosepho an tactu Iud. 8, a, . in hac fritur ambi uitate vulgatana. forma in reliqui. Sic ππειος Ἱππιος et si init a. f. Sylburg ad Pausaia 6, I 6. p. m. 49 I. Eic ς υλεία et ζυλία. I Gcin. Pleth B. αιωθε Θετταλία9. iiii aliqua subliciunt collices venet. καὶ - οι δ' ειχo ceteris praeteritas. Vatic. 7 . Paris. hic quiden erati si ris Moscov. καὶ ταρ

τα παρατείνοντα Paris. Plaeterea τῆ ψ . . . . . . . αρξαμενοe r τῆς Δολοπίας κά τε Πίνδου ........ κάτω Θετταλίδες διέξεισιου. οἱ ' εἶχον - Guarinus evulgatu In textuna exhi

bet. Spectant aute in illa iecensum lotum locorum ab Homero factu in Thessaliaeque perlustrata OIIeIn. 2 Ald. ρίκκυ, uti Moscov. lib. I . p. 6 7. Post anaenidena recte protulit. Duplex cluentit citiam nunti. 3 Gem Plethoest. κλιμακόεσαν , ut in Horiter Il. 2, 29. ed. Vilioli habet κλιμακοες ιν , item Cod Moscov. in Pau-

, sania victas exornatur fecitque eae resuis, aedit ad Tuperio . albo lapide facta non niagni rena Thessaliam,' a Dolo- pretiti pia it Pindo principium f. II. Utens: Caeterum Iomeriis io 21ιL Tricocnitve habitere, Haec

648쪽

phanu in s. v. 'i θωμου. Cf. paullo post Reinesius adscrripserat et coin intitaria λ et . Haec Rei ne sitis Hesychius habet κρωμα et explicat σωρος λίθων, et κρωμακοεν, κρημναδες. Habet tamen etiam κλωμακοεν, quod illi est etiam κρημνωδες vel δυσβατου, ita tamen, ut ad constituendam Homeri tristionem nihil conferat. At hoc inde diis ciar, cognatae significationis est e la Rec vocabula, quae scribendi tantum formantis crepent. N cc anaen κλιμακόεσσα plane relici debet, quippe quod non

solum Hesychius in sequ. O plicationis lusa adponit, sed et scholia Homeri repetunt. Vid do hi viri ad Hesychium T. a. P. 283. Neque mutanda est ideo vulgata Honaei scriptura, qua in et tuentur hic reliqui codices omnes. 4 Gena Pletho B. αὐ τα δή.s Pero in initio edunt Vatic. III. 74. Osco . Venet. Medic cuin tiarino. Alci et Hopper hic et in seciti. Probat hanc rationen, Casiit: bonus post ubi des Euboica refert Sciabo. Ita initia serpetuo. inquit, scor i video

v ἡ Εὐβοὶ κῆν quae UOX est Ἱανικωτέρα. Ita JUide in aes sicinant Stephanus . . Iςίαια ct Eustathius ad Iorner. l. a, s 7. P. a. Ia I . nec aliter Thest ilicana et Euboicam steri Herodotus in pluribu locis At Hestiae an Euboea habent alii pluit ini, in quibus Scylax p. a. Huds Plutarch. in Theis: In istoclem. Pausan. 7, s. f. c. 7. f. et c. 26, a Thucyd. I, Ia . cciiii Scholiaste Ex Homero tiam non τίαιαν refert. Stepilati l s. v. ἘςIαια tris ιαια, sed τιαιαν, etsi in posteriori loco acco inmoda tuni sit πιαιαν, uti scrit it etianari. V. αλκίς. Idem, nescio qua ille s. v. staια Thessalicam perci, Euboi

Haes' sunt Hemaeotidis, lata; sed Perilhaebi cum eam quae olim fuit Doris appel- occupassent, cles et Eul Oeae. Histiaeam

649쪽

cain per ι em scribi adii rimat. Dionys Halicaria. I, 8. n. etiam τιωτιν, uti fertur, in Thessalia agnoscit. Neque valere hic Ionia ratio videtur, cuin proxii ne oneri locus non respiciat tir. Attamen cum l . O. P. 4 s. et se qu. constanti libroruin coni iasti de Euboica legatur sίαια, contra Thessaliae pars supia p. Eτιαιάτις a Strat One et plerisque aliis adpelletur, hactenus quidem paruimssitis, ut Euboicam peris eis crena, ne ii in is a se Strabo itissentiret, etsi ne sic quidem sibi conflat in libris Turtias forte dedit, quod modo Ho inerua sequi tali , modo aliorum rationem refert. Si quispi ira legere cupiat de Hraque scriptura, adeat Politui in Eustathi uin in Hom: r. Tona. a. p. 8 . et alckenar ad Herodot. 8, 3. Ceterii in Gori. Pletlio . scribit τι σωτιδος ut infra p. I. ἐχαλεῖτο Spiritu π deinde lenem in asperum, aliorum exenapio motus, Nutavi, cui et IsIαι scriba tur, etsi Iones alias lenena ament. Et sic iaci in altis locis. Calau bonus tiana ii inconstanter sit. 6 Voces α μείνων in edd. Alli et Hopperi non inve

ni utitur.

7 Hic denuo aliqua excississe videntur, quae, etsi sunt mutilata, resarciunt Vatic Paris Moscον ita Καλου Paris. κα την sine lacuna interposita. Mosc. eadem cum lacunae nisy Δολοπία ἡ χια ετταλίαν ἐπ' εὐθειας ουσα ulti ra vox risees in Vatic. Μακεδονία,

s Deest haec vox in Veneto. Sed agnoscunt Viqui cum Eusta-Histia eam evellerant, homi graverant, ab his nomen renesque in continentem per gi Oniandiderunt. Tite ea, ubiti a Xerant, ob multi tatilinem Aesculapii templum estis Ilisitaeoriam, qui eo commi bilasianum m antiquissimum,

650쪽

Eustatia ad Homer Il. 2, 29. p. m. aso qua in sequ. In limsis articulis scribit ἴμορου Δολοψι καὶ τοῖς πιρὶ Πίνδον. Sed et in his arbitratu suo a re re solet. 9 Uulgo μορον Patmerius in Gr. antiqua , . . II .

quod respiciariὶ Τρίκέ, , emeruiat Doeoe, cui tarnen refraga. tur Politus ad ulta illiu in in Homer T. a. p. ta qui cum Eustathio vulsatum retesnee. Ita qui lena et codice volunt. Tum vero Es suspensit in trepidat, nec, cui adii aerear, a laet. Praetuli igitur μορος, in prirmis cuivi sic crit a Gem. Plein B Verba που - ἐπιψανίςατον, ut solet, intexunt ad loci praestantia in nemo rancid. io Eustalla ad Horiter. I, 2, 729. p. m. So. ech. l. re petit i φαιρεῖν Aiue Aldus, opperUS Cale o φησι, et sico inmutatio ire haud rara f. ad lib. 8 p. 38 . II Vatic Moseo v. Ven od Θαμα Guarinus: Quae nunc Cein Pletlao ' θωμου λεγομένη χωρίον sis ἐρυμνόν. In aliis eriana δ' iθωμι, sed iis vidctur, uti hinc renit ullathitis c. l. Locum n miluin cum et Holsienius ad Sic Plianum P. I et ex Stephano a. v. subpleiadum, quem descripsit etiam Eusti illius c. l. Uterque autem habent Θου- μαιον, quod, si Strabonis explicationem perperulas, locum non habet, quippe quae de tora uadet χωμη, uti et vere ad --

라틴어 텍스트