Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

발행: 1796년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

LIBER DECIMUS.

. ἄρκτον τουτο γὰρ βουλεται λέγειν το προ ζόφον

. . in S

tu humilem hic accipiunt depressam, sed continentiet supremam non intelligunt cellissimani, sed ulta inam versus caliginem, thoe est ulta a n Iaes alias versam ad septentriones id enim Oce caliginis annuit, reliquasve us meridiem sitas sic indican S: ran Solemque uu-

92쪽

Ρaa . proiecit, cum verbis seqitentibus ad νότον usque, si, ut a κεκλιμένων deinceps sequariir.5 Moi cov. Medic. I. corr. 2. τό τε γάρ. V. paullo an ex Venet O.

6 Vitia sunt edd. Aia et Hopperi ποτέρω , et in ver sum ornerre δόξ' σι quod et ac epit Xylancer. 7 Medic γαρ τι ἴδμεν Medi c. 2 3. edd. Aldi, Hopperi γάρ τοι 'δμεν. S Moicov. 9ζειται Medi c. 1. 2. 3. Paris. νεῖται, ut edd. Aldi, opperi et in ornoro aliquae Odyss. O I92 Chiin Scholiaste, quasi ab ἀνίημι, Ut δεῖται πηγη apud Aelian in Hist. Anim . . . Quod αυεῖται etiam in IIetychio leui tu , ubi Homeri locuti spectat, convincit id non solii irlite scilicet coge a continent versus Aristium reliqtiis iacentibus, thaca in propin quo vesitis SeptentrioneS. Si autem ab Homero me ridionalem plagam notati,

etiam a veistis docent: Sio illae ad dextram contendant, Solu ad Seu laevam ad tractus dens caligine tectos; clarius etiam lai: O dicit, ne De erini fis tu

qua arte tenebrae

ram,

ne rediens sagiri y crus

93쪽

και- 1 terarum series, uti a in monueriint interpretes, edis αννεῖται ex ipso codice accurati his itemina inspecto not:ivit Scho IV. . . . tarro Ciliciatii incirtian. lectius situr Ja in lini ἀννειται legem hinc Lustathius et Apolloni Lis in Le-Xico . n. 37. Ner Inpe Elt quali ναυίεTau i. e. αγατἔλλει, να-ςgρεται Mos ov. 1 re voluit clare Αεται, quod tarnen ea- dein premitti diis cultate. 9 Casati bonia. Mosco V. Paris. Vatic. Urbin Medi c. g. αντιτιθέμενον , Medi c. I. corr. ὁ ποθ μενου; relictui cu in edὸ ἀντιθίμενον, Uod lacessendum non putavi Syllaba τι inno concursu facile absorberi potitit, potitit et ge in inari. IO Vatican Urbin Medi c. 3. συναψῆe reliqui συναφῆ, et sic Guarinus contini attonis en pora. Eschuche. S: in anon vereor, ne de laus I loci emendation inihi non assentiantur viri docti Q 2σendtlim autem a Jo κατα πάντα συννεφῆ και- est . Ait non tantu in notari Cthnatario confusionein, GUa 1ziOpe ob nubes contingit , sed etiam 11υ Πυ ρανίαν ἐξαλλαξιν. Pora συννεφῆ καιρο sic dixit, ut Diodorat Sichilus 5, 23.Jet Plutarch his cI. Synapo 1. 2, 7. συνιεψεῖς μέρας Polybius 9, 3, 2 et I 6, 3. J συννεψεις νυκτα et αερ π σμωνεψῆ. Inde factili est συννεφει ν, tio est apblii του I XX. Genes. 9, 1 . Cassau bonus conlectitra elegans et actita ex ipsa alexus vi pio hiabilis et facili innim utatione corninendabilis. Coclices enim aepe συνεφής dant, unde ad συναψης pronus

fiat et transitus Cf. rnus si ad Heroman. I, 6, 3. Ualch e

Licet sane accipere quatuoi trionali. Vult en in hac ora mundi plagas, i per atrio tione ira gnatam coelestium Tam intellii a tur ieiicit Ona mutation E in significat e nuntis: ridi lues liatari quandar nudam plagaririn Occultati O- speciem: sed 1 aestat intel ne ira Op rite quippe quOligi alii Plagetur tua , O via nulJdo ten pore, live las transit, oppolitam septena ctu, sive liter Eu, id eun

sequi i

94쪽

λουθ εῖν τα δ' οὐράνια ξαλλάττει επὶ πλέον Ρ τω προς μεσημβζιαν μαλλον η ηττον παραχωρεῖν μῆς, η εἰς τοὐναντίον Τῖτο o ου σύσειου,

καὶ νατο λης ' εγκαλυψεις ποιεῖ, καὶ γὰρ αἰ Θρίας ουσης συμβαίνει ἀλλα μεσημβριας κα

του δε κινουμένου, καὶ ποτὲ μεν κατα ' κορυφη ἡμῖν γινομένου, ποτε δ' ὐπο γης οντος, καὶ οἱ ρκτικοὶ συμμετα Θάλλουσι ποτν δε συνεκλείπουσ

nar ad Euripid Phoeniss. v.' I3I 8 ubi plura hic Icili de

hac voce et antea interpretes Pollucis ad I, II 3. In xtam aperta, confrinatus praeterea exemplo Pen Zelii, invidere Stralboni hanc lectio Iὶein, a codicibus subreptana, nolui. 11 Τῆ ex Msstis suis, quibus adstipulantur mei, recte apteque ad nexun aditidit Casa ut onus, cuin antea abesset. I 2 Eclitiones omnes ἐγκαταλήφεις, inepta voX, quae disputationis nervum incidit. Tenuit tamen, quod mirilin, etia in Mosco vientis liber Medi c. 2. ἐγκαταλείφεις, usitata confusione, neque tamen ad continendum nexum esse ac ius Magis, im in unice huc alet, quod subministrant Casa ubi, Medi c. I. 3. Venet Paris Vatic. Urbin versione occi ita.

tionem reddidit uariatus et Iobavit Calautionus, ἐγκαλυ- ψεις atque id nunc reposui. 13 Medi c. 3. κορυφῆς Tum Casaubbia xo A; meio innes vulgatae inelius adhaerent. Vid de hac variatione ad Lib. 8 p. 3 3. p. m. 6.seqvi coelestia autem ima proximus qui polus cumgis mutantur quo ad nae moveatur, et aliquando suridiem magis minusve acre e Pra verticem nostriam Misdimus eoque non ortu et aliquando infra terram, muoceastis Solis iecultantur, tantiari stimul itiam inretis eum sat eriana suci coelo cireuli, et nonnunquam deae sed meridiei et septemtrionis ficiunt in huius in odi nigri, Nam poliis septemtrioni est ionibu' ut, ubi sit plaga septem-

95쪽

γὐδεμίαν, πλην μιας , εἴτε Σαμης, εἴτε Σάμου η

TI Oto hi tui s in co19ecturis in Strabonem p. 1. 35. sorte xcidit που post 'δὲ certe huc arcessi clei et, ut senstis ommodus exsistat in laxiori alias nexu. Post pro ου δὲ του - αντίον, quod exstat in omnibuS, malim Η δή, ex cornini - tione nota, quippe in apodosi, lina in pro ore 1 sone narrationis de rebus divertis accumulare alia ali Mn particula in Strabo soleat. Praeferendum tamen videtur, hioda Xylander de iis τοῦ πολιτων pelu AIM. et Hopper. ους τε τωυ πολιτῶν. Tu in CC erit o imuit εἴτε Σάμhe, quod tanaen desiderat praece ciens Ira, et superior disputatio p. 53. adsentientibus aliis Sstis, probat. f. etia in Paliner. in Gr. ant. - q. Ostrae ἱκνυυται, Ilo etsi exeinptis tr nutri etia in possit, pi opter coniciatu in alio mina, in re quentiori forma, recipi non lebet. f. tamen de illa structaira Iloena.d hymnos Ho Ianelico S p. 298. 398. et in I linis istiter.

96쪽

μενοι

et Viae , uni restit enda vox iis sit, a lesendum πολεις τινες Ποι λη, ρ. Sane Ustat laixis ad Homer. l. 2 63 p. m. 23 . X tr. ex hoc loco scribit, ante Sarno deleta reliquas tres superesse. Cafati bonus. Bene vidit Casati

bonus, mutiluni esse ui 1 locu in et unum urbis notia ei

desiderari quam suspicione in non ipsa solum narratio triovet, sed et ullathitis confirmat, qui cti serie scribit, praeter annum exit inciam tres nomine produci, etsi, quoi clolen turn est, id tantiim in universum, ut Plinius , 9 . I 2 Ex sequentibus anten contio irair, effluxisse Παλεῖς, ii itico σnatus sonus Librarios in hoc nexu decepit unde oletiana inaltim ipso Strabone praeeunte, qua in o Παλ, Casauhoni. Adeo hoc est protiabile, ut velim vel unus dile pondut stritin idat. f. etiani Politus ad Eustath in FIOD ierum . . p. 65ψ. Et sic , qui de Cephallenia dili seirtiunarrant, qua olor dias urbes , etsi variata 1 Iina, recensent in cli libus hiucyd. I, O . Ibi Ut Iis 38, 8, . aliique, lito roduxeratnt Holsten ad te pia an . p. 72. viii docti ac hucydidern et Livium cc. l. Palinerius in Gr. ant. 4, 2ψet Vindingius in Hellene p. 77. in rono vii thes Vol II. De ipsis urbibus earumque incolis docte itisseriti Sylburg ad Elymol M. P. O. 3 Medi c. 2. Κρανιον, uti ante Beri .elia naen lationene titiones exhibebant in Stephano h. V. At Κράνιοι praete reliquos bis stos probant etiam Thucydides c. l. Hesychiula. V. idemque nonaen de incolis eciam 1 urpant Liviu C. l. tyinoi M. f. V. Κεδαλληνία, etsi hoc per ει, sit actΣes ad Icoplar. v. 79 L. qui Stephano sunt Κρανιεις. CfSpanhem de usa, num mis. . p. 666.4 Moscov. Ἀντωνῖνοι, illa ecia Π Messi c. I, 3, e corrMedi c. a. qui idem deinceps repetit. Male, uti ex adiunctis de consulati cum Cicerone Gesto clare adparet. Intel Ilaitur autem Antonius co Inomine Creticus. f. Plutarchin vita Antonia a P. I.

. cuius lio die tantaini vestigia sunt alia e)ias exigua oppi- exstant ad laedicini versus da, Pronesus et Cranii. O Ithacam traiectum cives stra aetate Antonius Samaei riserantur Super M. Antonii patruus, aliari

97쪽

3 Medi c. I. ύπατίαν. At illini probat usus linσuae lae nratio. In Paris ipsa haec vox omnino desiderariir. Pro συνῆρξε, quod aptissimum est , Medi c. . cora'. ut edd. ante Casau bonii in dant ρξε ille excitiis libris, quibus adsentiuntur mei, alteritur reposuit. 6 Veteres quidam libri Calatii oniani, ex meis Venetus

συνοικῆσα Pard. edd. Aldi, opp. Xyl. συνοικήσας. Receptu in nexus 1eolr, et reliqui codices inelii Diae sustinent. Structura nota. Pro κατέλυσε, quod reperitur in Innibus, Metti c. . corr. κατἔλιπε quod etsi non dat uino, prius tamen ob codices alios retiner debet, cum et linguae histis in hoc onere mortis, quod forte innitit, ferat. Sic Xenophon in polog. Socr. f. 7. - Hinc in compa1atione cum carcere Plato in P naedone . Igo Bi poni. λυεο εκ ταυ της et ἀποδιδρασκει confingit , et Plutarchita in Lycurgo c. 29. distinctius καταλυσαι τι βίου εκουσίως, pro Illo in 7 Sapient. OnU. p. 33δ. d. Laps. προέσθαμ τον βίον ἱκουσίως Sic de Aristotele supra in Strabone adfui p. J8. JUCn VC-neno hausto vitan in te episse ex Eumel sc 11bit Dio ge n. Laert. 3 I. s. 7.xisteni exstruxit, cuni agitans aes Vitam cum post gesstum Cicerone colle morte commutavit. iga consulat una Xsul in Ce-pla alieni degeret, totam β. I s. que sub se insulam, tanquam Non iniit ociit qui innis uana possessionem, halbet si affirmare clandena eam insu-inon hi solvit laineneant, sed, tam esse et Dulictium: alii

98쪽

παραληφθέντος κατασχόντα δε την νησον, παζα δουνα τω Κεφάλω καὶ ταυτην μεν ἐπωνυμον κείνου γενέσθα , τας σὲ πόλεις των παισων αὐτῆ.

I Medic. 2. Κεφαλληνές. Sed recepta forma ab aliis probatur, et, si vera re trulit GoltTius, 3 uinis etiani confirmatur, de quibus vid. Rasche I .ex. numar. T. I. . . I . 73. Neque enim, quod Schiveis hae ustriis in indice o-ybii eo araphico alteram etiam forinam adposuit, satis earn constare ex ipso Polybio 3, 3, 6 puto, ubi Κεφαλλήνων ab alia forma eaque recliuentata Κεφαλλῆνες, recta Via descemlere potest. Tuna φανα dedi pro φαν , adprobanta biri id viris doctis, uti et priniurn hic habuit Aldus, qui tamen post ad corrigenda relectunt ii φῶν mutavit, Iliae ad alios transtat. Cf. Berkei ad Stephanum p. 3. et In notissi ima lius ino inini scies spintra, quod mirum, dubius haesit Mosco v. librarius , qui habeto et supra , ut infra p. 39. Orte o ex correcta one secuta Pro Ἀμφι- ρύωνα Medi c. 3. Ἀμφιτρίωνα. Tuin Κέφαλῆνες cum cognatas per implex chic et alibi Aldus Hopper de quo dixi ad Lib. 8 P. 335. F. n. O. et ad MelaIT 2, 7, IO. 3 Absque articulo exiit in Medi c. . qui et in versiiHOIrier Ico φιλερετ . . . . cum lacunae hiatu habet , et Apostra omittit. uin Ταφιους pro αφις praescribit Mosco vout infra T. 459 cum aliis, minus tamen recte, quod adparet ex Stephano s. v. Tαφος, quo Ocatur αφιοῦσσα,

vulgo

phallentos, eosdemque e ea nomen acceperit Lictes Ieboas: et Amphitryonem autem a ullis ejus esse mdixerunt eo fecisse Expedi nominatas. At si haec nontionem, adscit, Cephalo sunt Homerica anii Deione F Athenis exsulan phallenes poeta sub lysse te occupatamque ' insulam et aaerim punit, Taphum Cephalo, tradidisse, in quo sub Menta.

99쪽

lenta.

vulgo αφωσσα unde quide in Ie uina Via αφιουσσαῖo du- Ciciar, illa Σκοτουσσαῖος, Πιθι in σσαῖος et silmilia occurrunt. Tας ιους reliqui omnes curia epitome p. I 31. Huds in qua tamen αψιουσα repostlim hinc id pro αφιους, quod in ed. Italis expressur cernitur. Salinastia εἰ etion ait Sol in II in C. 37. 1. O. p. m. O3. ecbtrabone refert simpliciter Tαφιουσσα, recteque notat Stephanuin, qui contra Strabonis notatio Divin Cephalleniae Urbe a facit. Holsten ad Stephan. P. 3 6. Utramque termi inacionem admittit, uti Κοχλιους et κοχλιουσσα UUlπ Κοχλιουσα dicatur, etsi de priori auctora ta-tery aesidero. Infra p. 39. n. Os ier in simili nexu αφιουσα vulso seribit, ut, si velin ius constantiarn J IIS servare, uir Umab illo profectui sit, dub: Uni vitae atur. Cum tamen infra plerique ossices αφις referant, malui et hic recinere et

ibi recipere Cf. ibi notata. ψ Deest αἱ in Me c. . et post πειοὶ commode hoc quidem τε Edd. Paris et Anai elociani sensu in disjece runt, nam sustulemini, dum distincta ne maxima 11terposita Ἐπειοὶ ab νοικου, τε seJunxerunt. Ipsam narratione in in ut at connexi probant Patis an . 5, 3, 4. Apollodor. 2, 5, 3. Eustathius a monaer. Il. 2, 28. p. m. 23O. f. e. Por playrio, Stephanus s. v. Δουλὶχιου ex pal)hromto et infra p. 459. ipse traim. Se i t. si cyne ad Apollodor. p. m. 363. et quae lisseruit Politus ad Eustainium in Homerum T. 2. P. 6 8.

ar Forentis, pellatis Nam uti Lia luna et Reinlio claros a Dirios qui rei quac Echinadas 'legi 'ritempero Iure subiicit Hon erus, et incolas Hodie Taphus Taphius p earum p eos e Elide PrOpellatur Hellanicus quo sectos iratim etiam Otumque Homericus non est, u Cullenium. Phyle uita rara,

100쪽

3 Medi c. I. Venet edd. AHi, Hopperi Φυλλιέ- Mosco vMe4ic. . . Paris. Φυλιέως. Xylander posuit ei υλέως, quod propagavit Casati haontis, et tulisse videntur Vatic et Urbin Guarinus in versione rediticii tituller Tisio hi cude Legen

Noster sollito ne tro haec edidisse, et hinc prini itivum pro patronymico, in 1olentius quideria, ni velis ne si entius, posuisse videareir, de quo stupra aliqua adtuli ad p. Φ5. Quare contra ἔ eo te cienduli putavi, quod cum Holnero exhibent Venet Mosc. Messi c. . et Paris. Neque tamen proprie Phyleuin intelligi posse, sed Megetem, Phylei filiuin et hinc hyliden , declarat ipse IIo inertis Il. 2, 28. Et sic Apollodor. 3, IO, . f. ad P. -3. 3I, 6 Remoto articulo legitii no inen in Mosc. Paris. Medi c. I. . . Vatic. Urbin Addidit latis ex Veneto coctice, ni fallor, servaruntque ceteri. Cuna arbitraria et in constans in hoc iit Strabonis ratio, sive praecedat φησὶ, sive sequatur, audiendos putavi codices, et hinc sustuli.

cebat isses. quod Andri seripsiit: cum Du lichium

SEARCH

MENU NAVIGATION