Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

61쪽

O περὶ Παρθενιον ποταμον κλυτα Δωματ

μεχρι Αευκοσυζων, ους - μῶs K οππριορκας προς- quia facilis fuit haec mutatio, sed in prirnis hiod diserte

Stephanus . . Io in Onet, Strabonem in hoc libro οὐδετέρως et τρισυλλάβως ο ίειον edidisse. Cf. infra Casauhion. ad . . . I. certe in prina syllaba probant inulti H-que certi nurni, Ilos produxit Echthel in doctrina nurnor. P. I. Vol. 2. p. 38 in quibus legitur ιανων Vel etiam ει- ανων. Cf. etiam ad Melana I, 9, . et infra c. l. 3 Eustathius ad Homeri l. O, 329. p. a. 288. Ub filios versus refert, in Vare lecto oni υιος μειδος pro μυ- μων, Et κροτα pro κλυτά. Forte etiam initio te I. Καυκωνας δ', ut alibi solet. 4 In verbo παρήκειν non tenetere haesit Politus ad Eustathium in Homerum Oin. a. p. 787. empe Strab neutiquam dicere potest, Caucones ad Cappadocas usque permitti, cum interpositi situ Paphla Gones, nisi ipse secum velit pugnare, qui Mariandynorum terran et Parthenium l. Caliconibus terminos antea statuerit. Ex quo efficit, verbum illud ad Homerum referri debere, qui de Callisthenis sententia cum Henetos produxerit, non posset praeterire Caticonas, qui ante Heneto habitabant , tum vero παρήκειν in προηκειν mutat, sic ut rati in his verbis adferatur, cur Callisi lienes Cauconas Paphia oonibus addendos in recensu illo Homeri censuerit.' Praetei qua in quod res ipsa hanet

Cauconas duxit proiciae nam ab Heraclea et Ma-1nerosa obclis, riandynis portae usque ad Circa Parthenium des Leucosylos, quo etiam quibus obtigit amnem: nos Cappadoces' appella

62쪽

g. 6.

λατις 'emendationem tueriir, accedὶ etiam auctoritas veteris inter P m. S, citra Vertit progrediuntur, etsi et hic inale ad Cati-COnar remollerit, quod vale de Ornero. Reveri is tarnenin hoc libro 'lara auctorita in verbum vulgatu in relicui, Cum etia in παρηκει lic dem 61 ineri narratione o 1lit intelligi. Ipsutri sensit in rcgit obpositio το δὲ K. γένοe. Post Me- dic. 3. 4. τὸ Παρθένον genere neutro, qui ainen infra p. 5ψ3. III 4asculino consentiunt, quod ritetur in primis Xenoph. de ex p. Cyri , , . et , , . I Casa libonia Venet. I. αλιμεν e. Sed υλίμενο ab alia socci vocatur, ut adparet ex Arriani periplo Ponti p. a Huds qui dicit E 'Hρακλεία ορμος ναυσί. . 2 Vulgo in cliti prostat Κάλαπις, quod et uti Te viden citr

63쪽

LIBER DUODECIMUs.

dentur Medicet, et in suo codice invenit vetus interpres.

At Mosco v. Paris. Venet. I. Κάλλατις Casaubonn. Venet. 2. Κάλατις, quod probat Casaia bonus. Praetuli tamen hic κάλ- λατις ut lin. . p. m. 35. Ubi f. notata et ad Melam et, a 3 Post pro εἶτα Medi c. I. . dant , ετυραννηθη. 3 Casa ubonn. Messi c. I. 2. Paris. Venet uterque Δομνεκλείου MoscOV. Δομενεκλειο a Vetus interpres adJuncto

articulo rimaeem; edd. Aldi, Hopperi, Xylandri ora mενεκλέου post aliae omnes εμενεκλέου. Qilae sit vera nominis scriptura, cum aliunde non constet, malui co Lesbus pluribus, quana uni AH obsequi. 4 Viligo 'Pωμαῖοι Iρακλειωται, auctore Aldo editiones.

vetere interprete et uncis inclusit Casauhonus ainquam suspectam Equidem sic delevi. Nempe το μέρος τουτο non respicit praecedentia, sed sequentibus eoitur. Pro Ακτιακῶν prave Venet a dat αρκτικῶν.

Iaiae sunt Chereonesus ac iam Romano tum accepit Callatis inera primum ita parte in urbis et agri. fuit, deitule aliquamdiu una urbis earn partem ae-tyI annos passa, rursum se cepisset ab Antonio Adias in libertatem vindica torix omne clii. Galatavit: regem deinde habuit, in tetra laae filius, quam cum in Romaia ortina venis Heracleotae liabitabant, set potestatem: ae colo Daulo ' ante Actiacam Pugnam,

64쪽

της. Venet. 2. ιλλὶς Moseov. Πλις alii Iλλις Ut edd. ad Castula onuin, post quem Paris et Atriste loci receperit Ut φίλλης, unde sic MannertuMeferre. Sed φέλλις tueritur etiann Ptolein. 5 I. Plin. 6 ia Marciani periplus p. I. ιλλιον vocat. Sed de his cf. Sitichius ad Arriani peripluna Ponti p. I 22. Pro ν εισι Medi c. . liabet e ἐτιν Melius illud omnes simul fluvios complectit r. et Sic libri scripti et editi, una d. Paris et inde Arnsteio 1. depravassent nolite in Xάλπαρ. Quod in margine editionis Anastelod Ata tribuitii Κάμπας, ad alio errores re)ici debet. Κάλπας s. memoratur etiam a Ptolemaeo 5, I. Ortus a Pliniora, I. qui aliis etiam vocatur Κάλπης ex. diversa dialecto.

gnam, noctu Romanos ad ad Bithyniati est adjun- ortus interfecit, semitissu cla.

65쪽

πλείω μέρος ο τι - τῆς Βιθυνίοις ως τε γλ τῆς

Nικομησειας ἀποσχεῖν μικρον πλείους, ον τριακοσίους 3 Moscov. Medi c. . . Paris edd. Aldi et Hopperi

Σαγίαν vetus interpres Sur aua reliqui Σαγγίαν cuin Eustathio ad Dionys. v. C9. quod praeferendum esse, facile adparet, uti ad eandem locinam Sanean Paendan no in nisauctorem 1ecit teste Schol. Apollo iiii ad 2, 72ψ Herino genes, unde sua hausit Elyna Ol. . auctor s. v. Σάγγαρις. 2 lia sit ratio, si Sacari in citria nonnullis vocast et Strabo, de quo L Chil me adiis ad Malalam in Chrono Gr. lib. 2. not. 26. praeter Geographos. 4 Medi c. 3. 4. Mosco v. Paris. Πισινοῖντος alia cunae ld. Πεισινοῖντον vetus interpres Pi nunte. Sic infra p. 567. ubi editione scribunt Πεσσινούντα, codices eandem l Jiciunt varieta cena Ouodsi tamen alios auctores consula Inus, Vel Πεσσινους illi edunt, vel Πεσινοῖς, quod posterius a Leto moloπiam a πεσεῖν propius facit, de qua cf. Her dian. I, II, 3. et quae ibi notavit Irinis ch. Accedunt nurni et lapides. In iis dominatii Πεσσιν ut docent cichel in doctrina nun IOI. . . Vol. 3. p. 17'. et a sche in Lex. num. . . . . . IOI3 sqq. in his modo ruσσιν modo Πεσιν legitUr, ut apud Lucani T. I. p. 3II. Cum Gitur Strabo ab alii omnibus in re nota antrum recedere minini potuisse videatur, dedi Πεσσινούντος, Ut infra.

5 me dic. 3. Venet. a. μικρ- MIους; alii cum editionibus pas, an arius: uJus et te, et na)orem Phlygiae

iam Homerus acu men Epicteti id est adquisitae

tionem. Fontes habet hic partem perlabitiar, ac par- apud Sangiam pagum, L tern etiam it layniae ali- circiter stadiis a Pessinun- quam, ita ut a Nicomedia

66쪽

ακο- Tibus μικρον πλείους. Sic inter πολ et πολλω saepe libr in hac foretur fuci anthir. Ut hic, ita supra adfuit p. 39. μικρον ἐλάrτους, et alibi Occurati; a κρω πλείω legitur infra P. C3. i t tibi. Antea pro δέ τι Paris. δ' τι Idem post pro καθ' ιζ adponit καθο, ut Medi c. . 6 CEsauhni in Vcnet. 2. Μίδρων alii una vetere interi rere et editionibus Μοδρω9. Hander con cit άτρων, quod i pi luna potius a i Paphlagoniam pertinet, cum ultra 1icum ponat tabula Peuting. . . Nolier autem itii ad

Ticilian hinc proceuat, ain, Quod none Palinerius in exciae iit in auctores r. p. 333. Constantinus PorphVrog. de theni. 1, 6 in hoc tracta Κωμοπόλεως Moδρηνῆς inentionem faciat, Ilare vulgata lectio litique probanda est. Post pro ταυτης Venet. l. ταυτα, et pro Θυνια aris. Bisti, Iae. Sed vid. de hac insula ad Melan 2, 7, . 7 Mosco v. Medi c. . . Ηρα κλειάτιδι, non male exetyrno vocis Voluit tamen usus, it sinu Nρακλεωτης, sic et

absit paulo plus CCC sta possessa Is auctar et na-

diis, citio loco e Oecurei vigabilis factus, cum olim Galliis fluvitas, ortus apud naves non veheret, Bithy-

Nodi in liri yota quae niani ostiis ' sui. definit.

67쪽

ἄξιον, πλην τι Φιλέταιρος ἐντευθεν ην Ἀρχηγέτης

et Ἐρακλεω me liceretur. Cf. Xenoph. in exped Cyri 6, 2, II. Qitare retinui Post Paris vitiose ἁκονητον. I Venet. I. Mosco U. κιονίτιν Med. 3. isto ἔτι9 Medi c. q. Τηῖο λιν, edd. Aldi et Hopperi mo,sτη Xylandia et reliquae , io ἔδη, quod in Paris et Ven. . exstitasse videt ur. Vetus interpres recta idit Teloniticiun oppidurn Pro T, D Casati bonus vult Titio a Iuctoritate Stephani cf. supra ad . . not. . et aliorum, qUi in prima sterant per . Probat etia in hinc eandem enaendationem gnara de palaestra Neapolitana c. q. p. 56. et simpliciter sic ex Strabone adfert Guyetus ad L, iani Alexandr. cap. 3. Pro ἔχον

Medi c. . . dant χει, etsi in posteriori secunda maniis correxerat Tilio Φιλέτερος inale dant Messi c. q. Paris et Ucia. I. cuin edd. ante Casaubonum et Vetere interprete ex frequenti coinmutatione. f. de hoc noliri ne ad Luci: in Macrobios cap. 12. Cf. infra lib. I 3. p. 23 ubi Φιλέτωρος Vocatur ἁνηρ ιανος Vel ιανευς. Inde Ver pro X linum Vocabu- luna 'Aτταλικων consi rimariar, Iloc Paris. Me dic. 3. 4. hic postea correctus et Venet. I. Oro1 perunt in 'Aττικων, quod etia in Occupat editiones ante Casaubonum. Attalicor m recte reddidit vetus interpres Ante id in Paris male ex-

est urbs ea a Chalcedonio Tleiam Olbscurum lane templo stadia ad Cio II, est oppidulum, nil iique Sangariora P. habet memoratu dignum,

nisi

68쪽

nisi quod muleta erus inde Pephlagonum dine ibant

Deinceps est Parthenius Ex Heneris, anulas quae fluvius, per solida dela rerra enutrit agreses. beiis loca, indeque id nO Neque enim nunc in Panaeti consecurias, quali vir plata, ni a Menetos inve-gine uri diceres, fontes in niti aiunt alii dicunt pa-apsa trabens Papia lagonia. xum esse in litore. X schoe Sellii itur Paphlagoni et ais . ab ast 1i dissitum. Heneti , rati aestio autem Zenodotus X Heneta le- est, quosnani Henetos Oe git, aitque Iubem motari, ta dicat tris versit iis quae nunc Anaisus dicitur.

Alii

69쪽

dic. 3. 4. 1averso verti orrum Oriline dat υτο αυτω, et Venet. I. μετα τὸ τῆς Τροίας αλ.

4 Hanc particulam addicti ex codicibus Casaubon n. et meis

Alii gentena quandam Cap de In Venetiam pereene-padocibias conterna inam intes sunt qui Antenorem expeditione cum Cinanae etiam et filios e)tis socius I iis facta ferunt in Adriani e ius piosectionis fuisse excidisse. Id maxime in pellaibent, et ad intinium confesso est Irrimariam Adriae sinus recessum con- Papia lagonuminentem fuis sedisse: tuus rei se cinnus se Henetos, qua fuerit mentionem in Italiae de- Pylaemenes, quem et tu sol ptione. Probabile estri in ad bellum uel unt se ergo, hac de causa Henecuti qui evella Troia, tos desecisse, ut in Pa- amisso duce, in Thraciam phlagonia nulli reperian- abietitit, vagataque delii tur.

S. 9.

70쪽

' τουτοις δε η τοιαύτην πην επωνυμίαν γενεσθαι συνεβη '

meis omnibus, quit ius accinit vetus interpres, ipse etiam nexu adprobante. Omissa in ab Ald neglexerunt cetera. Post pro κατα το μυχον in Medi c. 3. 4. Prodiit ἐν τω μυχω. I Medi c. 3. 4. Mosco v. Paris. ἐξίησι, cum in Venetis et edd. legatur ξιεισι. De hac variatione obvia dictum est passian ei ad lib. . p. m. 29. not. . Verum et hic esse ἐς Iκει, evincit scholion in codicis Moscov. maro in adposi

tum: ἐξίησιν Ο ποταμος ελλειπτικως, το δωρ εἰς τὸν θάλασσαν.

Pro καλεόμενον Medi c. g. καλουμενον. Illiti et ex Herodoto 3, 6. qui et habet ἐξίει. Sed suo modo ali Omina verba vel servat, vel in niutat. et Casaubonia. Medi c. . omisso praeterea δὲ Moscov. Vcnet. I. 2. Paris τουτωv. Una edd. Messic. 3. habet τουτοις,

qua lectione discedendunt non putavi.* buens nam hi etiamnum Paphlagones ei sus or Leuco sum: id est albi Syri, tun finitantii Hal fluVio, di euntiar cum buri dican- qui a meridie latratur inter rit etiana X tra avium, Syros ae apta lagones, e X- qui coiri parati cum iis, Aulit lue in Eli X inum male, inta a Tauriam logunt, ad uis ut ait Heiodotus, XVI OI uiri sti corpo iis colorem ge-ii orneli Cappadocibus mi Iaiit, ideoque non eodem