Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

발행: 1796년

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ad voce in 'Aσσυρίαν in inargine hiae adscripta leguntur: γρ. Ἀσσυριον et Ασσυριων. In Iosc. Messi c. 3. . et Paris. lenitur Ασσύριον. Si quid repota elicium, praetuleri in Ἀσσὐ-eIων. Tunn Mosc. λίσσέις. et Praece ciebat Oi, ouod incis incluserat Casa ubonita, Most mutat in si, nae litis abes Ante Σαρακηνων Paris po-

252쪽

LIBEM SEXTUS DECIMUS.

Sextiis decimus continet Assyriam terrain, in qua est Babylon et Nisibis, urbes in axi inae, Adiabenen et Mesopotamiam, innem Syriain, hocnicen, Palaestinam, omnem Aralalain, et Indiae ea, quae contermina sunt Arabiae, Saracenorurn regionem, quam ceneti In Ocat et quae ea tune ad 'cent mari inor tuo et rubro.

253쪽

VARIANTES LECTIONES.

ILIBER DECIMUS SEXTUS.

C A P. I.

254쪽

242 STII A BONIS DEO GRAPH.

Vulgo 'Aπολλωνι τις Pro vulgato το Ζάγρου eo melius Mose. Medi c. 3. 4. αγριων ρος, ut lib. I. p. m 5 2 si Iae arietate. Alias lib. II. p. n. 55O. ὁ Ζάγρος. sidor Charac. p. 3. ed. Hucis. εἰς δ καλεῖται Ζάγρος , et sic min. 6, 3I. 1. 27.

Zagrus mons C. f. Polyb. 5 54, 8. 3 Scribendum αλωνῖτις, ut apud Plin. 6, 27. s. IJ et supra. lib. II. p. n. 585. Dionysius Afer V IOIq. Αὐταρ

ταί τε νέμονται. Sic fere apud Polybiurn libro sexto c. 34, 7.4ubi te en luna διακ μίσαντες γαρ εις τὴν Xαλωνῖτιν , πρῖς αὐταῖς ἀινεταυρωσαν ταῖς εἰς του Ζάγρον ἁναβολαῖς Cafau bonus. Nempe ut G ibi ex duriora, opinor, pronuntiatione legitur Καλλωνῖτις, quod et retinuit Schweighaeus erus, quem confer ad illuni locu ira, et notata a me ad lib. II. p. m. 585. g biem c. q. Zαζην , corr. Ζαχη . V. Mosco U. Διαβη νη, ut Paris. Γορδιαίους; uiale Titan Medi c. 3. τερὶ τὴν Κίσιβιν. 5 Casauhioniis ex vetet libro, quem codicem Ven. . ut alibi, puto, adfert, πο των νυν Ιουδαίων. aras in mara inesne anaei, Taraetacae, et ad donibus iis proximae, qui Zagrium in Ontena Clanone clica Nisibina sunt, iisquetis: mitra cani pi mino vi ad Zeugnia, quod est adcini Deinde Dolos Mena, Euphratem, et ad multam

Calachena GraZena Adia tuans Eupinatena regi Obena, et Mesopotamiae nena, quam Arabe tenent,

gentes, Gord γ aeis et Mug et qui proprie nunc Syii

255쪽

sine notatione loci adscriptum habet 'Iουδαίωv, eclic. a. καὶ ουδαίων καὶ Aβυων , quae pilrsa esse facile adparet, cum Strabo Iudaeotuna in tris coni iecit dines paruim IH et. I Messi c. q. ut alibi Καππαδο α , de quo lictuin ad lib. a. p. m. 6. Ad Vocessi αυρο in Mosco vicia sis margine adscripta exstant haec : τοῖτο νυν Μαυρον eo φασίν. In voce Ἀμανου accentum Mola reJicit in priorem syllabam:

appellatitur, usque ad Ci Xinum Etenim utrique lices et Placenices et Ibi Cappadoces tuna qui ad byas, et Aegypti una Pela Taurii in Itala qui ad Olagus, ac Issicum silium. In Jacent, ad la Oc usque f. a.

tempus Leucosuri, id albi Syri nonrinantur: scilicet, quod sint aliqui etiam Syri rigri lii autem

256쪽

a Medic. 3. q. Ven. I. Mosc. aris inserunt vocem ἐν quae ultro deest, et salvo sensu deesse possit. Dedi igitur tot codicibus Urbem Ao accelitu clistinxi a viri nomine Nsνος, cis pronaiscue ea pio serri solentri ut contra Κῖρος, rex, Κυρος, uinitae. f. ad lib. II p.rn 36 I. Ninus cnim rex pentuti inaria liabet brevena, ut adparet ex Athenaeo 2, 7. s. qt . victi g, 8. Σεμείραμις ex correctione bis legitii in Mos c. ter in Paris ut lib. I a. p. m. 27. 3 Messi c. 3. 4. O τοι δ', ut saepe. una inserta particula δε Medi c. 3. 4. Paris Mosco v. πολλα d καὶ vulgo tantum πολλα καί Pro ση Oscov. σα, civerso respectu, et pro δρειω Medi c. q. δρίαν. f. lib. 2. p. a. 44. Ante κλιμάκων in Medi c. . Mosc. Paris deest καί. Post γεφυρων pro γεφυρων scripsi una Mosco v. qui praeterca ad vocent συρίγγων haec in Imargine adlita laabet: ας ἡ ὀιῶτις γλωσσατυυς ρεμπουλους θρυλεῖ.

dit Iarn qui de Syromana uini Ninus in Attaria conini perio scribunt, cum Me clidit: ejus uxor Sc miraclos a Persis evelsos dicunt, Iris, quae et in regnum Syros tuem a Medis, ut successit, absonen At-los alios 3 ros intelligunt, ques hi Asiana Occupave- quam eos, qui Babylone in t Semiranaidis vero

ac Nini regia ni constitue Ope Ia praeterea, quae apud runt: quartim alte Iam Ni Bal Vlonena sunt, nauis Per univero

257쪽

ς Moscov. τους Tum Medi c. 3. 4. Most Paris. ορβάκου , t Vetere ante Castu bonuin editiones, iri reposuit Ἀρβάκου , sequentibus aliis. Inconsi anti forma Oincnfertur. In Ctcsiae Persicis p. 84O. 47. ad calcem Herodoti esse ling. vocatur Ἀρβάκου , et sic a Diodoro Sic. 2, 24 ct sqq. Athenaeo I 2, 7. s. 38. Nicola Damascen p. 16. d. redii, Suid h. v. his in I, 3. cxtr et in prologo lib. I. rosio 2, 2 qui si trahi notat, ab alias Arbatum dici. Cf. Hein sitis ad Vellei. I, 6. Ex qui biis A in initio vocis satis probatur Pro ἴςερο Mose dat έμερον. I Mosc. ινων, ut Paris . Tων aut Συρων Mosc. Ini sit. universar sere hanc con perium eliquerunt usque tineiriena, ut aggeres, qui ad Sardanapalum et Arba- Senii retina ictis voca triui et cena, AEuod postea in Mena oenia et munitionum a dos translatu in est.bricae, tubulor unaque in

iis, et aquae ductus et sea f. I.

lae et iasi ae in fluminibus Sed inus post evectos

et lacubus, et viae, et pon Syros exter aplo deleta est. tes Posteri vem suis in Ea naulto naa; or erat Babyloner

258쪽

ssic. 3. μορος, ut ex correctione Medic. 4. qui etiam antea habuit μοιος. Atque haec est vera lectio , quam Straboni reddidi, facili mutatione corrupta in μοιος, quod cum Pariam res pomleret praemissis, in emtionibus transiit in ομοιοι. Comprobat eam lectionem epito me, quae redest πλησιον Αρβήλων.

a Deest γαρ in Medic. 3. Mox pro 'Tτάσπου ed1tionum reposui ex omnibus codicibus Ἀτάσπεω, ut in fine praecedentis libri. Eadem foraria in libris scriptis recurrit intra Quod Aldiis dedit Γαυγάμηλα, aperi um est operarum vitium, lone, se in Atticiae campo cum cent. In Ariaria quo.

sita Aturia contermina est que pagus est nomine Gau- iis locis, quae circa Aibe ga1nela, apud quere DaIliasta sunt, et Lycum flumen supelarias amisit imperium: internae ilium liab et Ar quate hic locus insignis est, beta enina ad Babb loniana ut et nomen. Carneli enini Pertinent, , et juxta eam domus interpretantur: nam sunt Trans Ibycum velo sic Da iiii Hystaspis F. 0- Aturiae campi Ninum cir minavit, cuia lianc possessionem

259쪽

βηλου του Θμονεως, περὶ ' Ἀρβηλα την μαχην

vitium, etsi, ita cfferenduna esse, monent viri lingitae Persicae miti, ut hic ad irotavit Scher perelius. Nenape qui Strabo οἶκος καμήλου interpretat tir, iit Plutarchus in Alcη. c. I. Perlis Chana est donaus, laniel s. Gavielcainelus. f. Rela iaci de vetere l. eisarhina in itissertation. . . . ISI. sqq. Alii aliter, ut Hyde, Bochari. Gaugamela in auctori bus valet. 3 Casa ubonn. Ven. I. Medi c. q. συμπεπονηκυlae, idemque post κατα τὴν ὁδου. Vitigata efficacius rona declarat. Ἀρβήλου lilos ov. in penultirna per ceto redest, uti mox Αρβυλα prodit , qua in occi et lain variant priores editi Ones. Pro φασὶν in Paris est φησιν, quae formae saepius comi ni scentur. Pro κατεψήμησαν ex Mosc. et Paris. re Cepi xατεφημισαν, It Od et Voltierat Casa ubuntis. In Versione voci Ἀθμονέως, Atl novet Atio, prahritis haesit Malisiacus ad Hiarpocrationem p. m. o. post Holsienius ad Stephanui p. 2. quisionem canael in alimen beta velo laabitationem tum daret, in via qua per nemora hillem , ab Arbelo, deserta in Scylla iam itur ut m adunt, Atlinionensioneribu portandis, in qui condita cir ca Arbela ethius regi etia in alimentum proelium e victoriarm fui Derat, ina Xinae clusa ligatae se sanaana sparserunt, ana-

pagurii Macedones claune que scriptoribus rinidi de-em in tenuem viderent Ar runt.

260쪽

qui reddomi uni videriant Athmonensi, a populo Atticae. Actite atrien simul vidit . Gion Ovius ad calcem Sic phani, qui Iaaec repetiit, ed. Berice l. p. 7. dissicii iter intelli ra posse, qua via et causa Athinonensis ex agro Attico in inedia in Asiarn penetraverit, et sui non uinendmin reliqUeri t. Quare iamlna δῆμου iuum 'Aττικο lauc congruere Iidicat. Attamen eadem dubitatio sedet in Graeco nomine Viri. I Articulus, quem addunt emtiones, abest in Ven. I. Mosc. Me dic. 3. 4. Paris quos secutus una. Ante Xylandrum adeo τὴν Aeβηλα legebat r. ικατοριον peris effert Mose At aliunde notum est νικητήριον. ia Iosephus Sca ac , vir prorsus adimirabilis, et cura nena in nostrae aetatis comparandus, in Tibullum lib. 3. P. III. censet legenduna Ἀρακτηνη λέγεται , Ut intelli satur regio Areo, cujus inominit Moses Genes eos cap. o. g. O.Jcle introilo loquens us , inquit, reen caput fur Bal 57-ion, Arem, Acad et Cain in term Senaar. De cadem ille putat accipiendunt Tibulli hunc locuta lib. . Panegyr. ad Messalam v I et Aracit Aretaeis aut unda peri Upita campis. Casau bonus CL Heyne ac Titi ulluta c. l. Quana vero incerta sit et vaga haec ratio, satis docet Michaelis 11 Geogr. Hebr. P. I. p. 229 sqq. tibi monet, plerosque in Edessa consentire. Cum i icii codice omnes Vtiloat anitineantur, iam movere nolui.

g. A. parta apud Arbela victoria, Post Arnela et Nicato fitiinen est Caprus, Iairio, rium monteria, , quem si quanto Lycus, inter Vallo. Alexander nominavit, Regio ipsa ita cena licitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION