장음표시 사용
11쪽
rum fuisse amne quare etiam tituli stipa a adducti et apiritDiogenem, et apud nonynatim Graeciana deinceps positi
sunt licet uterque libronim a gumenti In Veram CIU Seriem haud dulbie i noraverit. Jana vero I. chim nos la abeamus Aristololis lilbros de arte dicendi res, pi aetereaque Ietere Sho noVerint, et re Semper UmeraVerint , Patet, O StroStilbros eosdem esse, quos Diogenes Veribi Tέχνης ητορικης, α , β , et Anonymus vectis εχνη ρητορικης, γ, Una Uni Aralbe innueriint Aphid Diogenem igitur ex non vim pro α , β , reponendum Si γ . I. A. nostris libris de Rhotorica
diversi Riseriint tibi' de Rhetoricam Theodecten. Ait enina Aristoteles in libro tertio Rhetori eoru in III, 9h: ἱ δ'
ἀρχαι τῶν περιόύων σχεῖον εν τοῖς Θεοδεκτείοις ξηρίθεα ται, ito loco Theodecte ab lais ipsis rhetoricis libris diserte listin-gUunthu'. Diversa non minius suerunt Theodectea a libro de Rhetorica ad Aleia=ὶdrum, Ut aetatena tulit. Scripsit enim auctor hujus, sive is Aristoteles, sive alius mei sit in epistola nuncupatoria ad Alexandriana, quae hodie in fronte lil in legitiir : Ιεριτευξκ δε δυσι τούτοις βιβλίοις, τ μέν εστιν
Κόρακος. α δε λοιπα τούτοις ἰδία πάντα γεγραπται περί τε ταν πολιτικῶν καὶ των δικανικῶν παραγγελμάτων οθεν se ἐκάτεροναυτῶν εὐπορησεις εκ τῶνδε τῶν πομνηματων σοι γεγραμμεγων. Nec hi tantuni docent a se vel hia, tib Theodecteis non
libria ui do Rhotorica ad Alexanclriina intelligi, sed plura inde elici possunt notatu is nissima. Diserte in illo loco traditur, a. expositas fuisse in Theodecteis varias dicendi
arte superior na Rhetoruui; b. tibi uni de rhetorica ad Aleaeandrunt nunc superstite im, ESSE Theodecteomini epito- λὶeyi, ipsa vero Theodecte periis Se c. constitisse lina opiis de Actorica ad Alexandriuia duo&ι libris, quoruna Untis ha=ic ipsa)n epilornen Contineret, qUae ad nos pervenit,
alter osset liber Coracis heloris jam deperditus Cor-
12쪽
rigendi ita itio sunt et Diogenes .adrtius et AnonymUS.
ἐν γ III. Liae phub Dio ensem MXcitatur εχνῶν συναγωγη, α β est opit de rhetorica ad Alem iura m qualeoli1n erat, vi g. duolaus libris con positu ui, adjecto Coracis lilbro Theodecteoruna epitona se Separavit enim Diogenes hanc εχνῶν συναγωγ laeodectei igitur, cum Praeter Theodectea, et opus de arte Aetorica ad Alexam runt alia Artilina collectio non exstaret, sui illa εχνῶν συναγωγῆnon nisi opus de rhetorica ad Alexandrum intelligere potuit ILaudatur Hiis leni Artituri Collectionis ab Anonymo et Aratie, ut etialia a Cice ne unus tantum lilberri habu-orunt a fortasse, alieni Cicero, exena Plum ante CUJOS, Rouo Coracis litter ana invulsi is esset; nam innuisse Ciceronena quoque lihiruna nosti una cie a laetorica Alexandira inscriptum, vel Xitule elucet, tuo Theodecteortina pli res fuerint libra, ille autem υλὶuxn antlina hirtina se legisse assi nauserit. IV. Duo alia Aristotelis scripta argutiaenti setorici Diogene recensita, εχνη, i, quena lihil una Anonynata quoque agnoScit, et 'Aλλη τεχνη and non Singularia opera I aetorica Sed potius libri ad Thoo doctea pertinente fuisse Videntur, sitio sigillatim, qu lai gramenti et tractationi ratio permitteret, in antiquitato circinii ferri solitos Diale Dio rene a laeodecteis separavit, et pro Singulari hius Scripti Haetoricis tabuit P ditur lio tuni ipsis inscriptionibUS εχνη. λη τεχνη- tum silentio Ai albis, una clenique eo. quod nec Cicero, nec
Quinctilianus, laontinos in libris Stagiritae e toricis ma-Xinae verssiti, praeter libros tres de Haetorica, et Collectionen artitura, illiu alii is de arie i laetorica libri Amst telici ineminerint. V. Sic quoque et intillo et 4hronero lilbrorum singulari operis aetorici, quod, ut Aristotelis, laudavit Anonynaia Graecus, Ιεδ ρητορικης της μετὰ φυσικὰ,
in veteribi is recensibus iterariis uinino dissidenduim est, cuna Vetere auctores, PS adeo Aristoteles liaud raro in
13쪽
Scripti suis per partes dispescendis suerint pariani justi et accli rati. Fieri auteni pollut iit in Odice quodam libros physici ai gunienti exciperent litari de laetorica; quarei imperitus librari his iis sorie inscripsi ; Περὶ P ορικης της μετὰ φυσικὰ ut eos a ceteris libris aetoricis alio loco in Codd. collocari solitis discerneret; et liac tituli diversitato
decepti recensu uin auctores seriore lios libros in Ulare citiosi lain opus rhetoriciana Constittiere Sibi PersuaSerunt, Cui eri ri postea novus in thiroi una numero accessit. I.
Librun de Rhetore, sive de Politico ad Ileaeandri an, itidemat Anonynio Daemorat Lina, eundem una nostro libro de Haetorica ad Alexandrum esse existimo. Certium iocvidet itur omnibus, qui ut luna libri illius apud nony- IN UIN Una loco Coni paraverint ex epistola ad Alexandriini SUPra X scripto Aphid nonynatina vero pro Περι λε-
ξάνδρου legenduna esse Πρὸς Ἀλέξανδρον non est, quod naultis ostendana. VII. Gi villis, a Diogene et Anonynio Xcitutus, uti lite singillaris litior aro una senti rhetorici suit, iii tanaen intersit. Auctor est Quinctilianus l. l.), Aristot DV quoerendi rutia V cedam sublimatis εχ in arguntenta in Gryllo excogitasse. In titulo libri apud Anonyna una Proverbis: Ιε, Πολιτικης, ἡ Γρύλλος, reponendiana St: LIεδ 'Pητορικυ, ἡ Γρύλλος, α , ut recte Diogenes halbet. Nisi sorte dixeris, dium ἐγκωμ ιαστικν, ab Anonymo UltiΠ ΟlOC nominatana, esse caput quod iam librorum traiana de arte rhetorica, per librariun cluendan ah his diScerptuin, idem de ea valetiit udicium, quod de Gryllio. Ex iis adhuc a me disputatis patescere arlbitror, recenSun liti rorum Aristotelis arguimentici laetorici ita proprie esse insti
14쪽
VI. De arte en conatastica Tέχνη γκωμυιαστικη. Anon. In libris do arte dicen cli trahi iis Aristoteles propria SUIS usquisiti otioso laetoricas doctius et stitit iliti proposilit, trini contra in litii do i lietorica ad Alexan trinia enai rata sint Varia Piraecepta ad ni tena 'liet ora cani facientia, qtialia a
Rhetoribus Aristotele antiquiori , his, inpi inais a Tisia et Corace, tradita 1 hici ant. Quae igitur in illis propinavit
Si noli ita, et innas lime assertis in libro de laetorica ad Ale Xancti una notantinclitana reptionent, collio tanaen in domininae poterat, latine esse supposititi una quoniana in laocpladosoplatis quod anaimodo Historici tantuna partes histinuit, in illis eam e propria Persona octitiis est. Quon una autem si in lanient suffulta Sit eorun conlectui a clui non Aristotelena, sed AnaXinaenein I anapsacen una libri de Haetorica ad AleXando ini Lictoren fuisse X istina ant, imita inon liquet. Ecitu leni defendere Imalin contrairia111 Sententiam, librum vero Ai istoteli deberi. Etenina nothina est,
Aristoteleni in aula lallippi Macedonis reo is de Gentem, plures litim ad disciplinas encyclias spectantes in his una Alexandra Juvenis conscripsisseri et sorsitan in laoriina hi ni ero liber de laetorica fuit. Exstitisse olimGana tibi una Aristoteliciana arguimentio aetorici Alexandro inscriptuna,
documento si in chini titulus Cius a P Lld Donyna UID Livitis, tum citio Cicem, Sic Ut hora Stendi, Undena, quem OS tenenatis, legisse videatur. Fac autem epistolam ad Alexandriani lilbro praefixana ah, alia manu additana Sse Pio lui crediderim, esse ilia torminus ibi una e Tlaeodectois Aristotelicis excerptuna, adeoque, si ar Ument una reSpicias,
Aristotelicii , illa ipsa opistola tostatur. Sequitur in stiper
vel gratias agendas esse illi Propter Dahiden Suam quo-
15쪽
Diaim ejus ope de rhetoricis cita tritae Scriptis inanino
rectius nuncuum caro licet. Accedainus nunc ad ar una enthina libror 1 trium de arte
dicendi ana plius declarandum. I lib. I, cap. I. Praemisit
iis Aristoteles nonnulla, quae univer Sam ariem rhetoricam, ejusque laistoriana, Proprietatena, utilitaten et neu attinent. Rhetorica quasi ex altera parte respondet Dialecticae; nam tracitae in rei ius conam Unibus er Satiri', nanium cliue hominum interest, hortarei opiniones tentare aut refellere, Sua vero tueri et defendere. Cuna vel consuetum ne vel casu bene dicentes id, quod volunt con Sequantiar, latriusque rei rationes esse necesse sit, patet, tam Dialecticam, tiana Rhetora cana arte Coimprelaendi posse. Prisci Rhetore arteriarii setoricar vitiose tradiderunt, ad ea, am X tra rem iant,
tantuni respicientes, velut ad artem crinii nandi, excitantii Coinnat Serationem, rana, omninoque animi assectiones, nuntati tena praeeipientes de probationibuS, Tam solo ad arteni referendae sunt. Quare nihil efiicere possunt oratores ad illorum praecepta efformati in iis civitatibus, ubi legibiis pleraque desinita sunt, et jrudicis aritatrio Partini relicitum est. Hoc vero in Danihilis civitati hius egit his bene teniperatis locuna laalbere deberet. Illi et ore enim, docente ea,
teat prooemiuui, aut quoi nodo nai ratio sit facienda, nihil aliud agunt, quam ut, cluonaodo jude hoc vel illo modo assiciendus sit, praecipiant, quena anaen afficere, et orationea vero deflectere Iaaud fas est. Fit etiam litinc, ut iidem, mella odo orationum concionali una neglecta, de udiciali laus tantuna loci hiantur, quia in illis nainus utile est extra renao vagam, citiam in lais. Quod si igitur Rhetorica circa pro ibationes versatur, Pr otiatio alite in nitithri Syllogi Snio quodam, I o i cur peritus ad Rhetoricam discendam aptior erat. Sthidium Rhetoricae Liadruplicena rei et una assert, 1 ut Vera et JUSta, ad persuadendunt in vulgus difficiliora, sacilius Probe naus, salsa vero et iniqua refellamus 2. hi scienti an ieX sui sitani nec vulgi captu acconinio latana citi citiusve alii in i pertire possi in his, si argLunenti et rationi hius connii unibus, 3 ut aliorum artificiis iniustis non vincannir; M. ut
18쪽
Oratione Semper olbis hiene et recte opitulemit r. Differt Rhetor a Dialectico, qtio hunc scire oporteat, Pri 8it SVLDgisnlus verm8, et quis falsi s iliun vero Ῥιid persuaden vivini habeat, et quid a1n habere videatur. Potest syllogis-ri US esse Verus, Sed ad persuadentium minus idoneus; idcirco persectum oratoren Dialcctica sint ut tralaetorica
Cap. II. His pruni ita nitis, Aristoteles ipsam artis rhetoricae tractationem aggreditur Ars laetorica est ficultas in quaqrue e perspiciendi id, quod ad persuadelidum id Neum est. Rationum ahiten faciendae dei alia sunt artia fotales, aliae non ariis tales. Ad haraιm genu Pertinent,
quaeciamive non artifici nostro Comparatae Prita erant, vellit, testes; ad illas Vero, Uaeccinctile dem Una XCogitandae sunt. Profici,cuntii rationes artificiale tun a mortibus dicentis, turn ab assectione ait litori S tuna denique ab ipsa oratione, Ut aut demonstret, aut demon Strare Videatur. Honestis viris facilius creditim , inprimis si oriam mores boni in ipso orationis genere se XSerunt Pen det illoque saepius fides a Diotu anina auditoi is et oratione ipsa eadem osscitur, si per apta ad Persuadendiu aliquic verum esSeprobatur. Haec tria fidei instrumenta non nisi is consequi
potest, si ui Syllogisna Scit perite uti, et qui simul perspicit
non solum ad Imore et Virtute facientia, sed etiana, quae sint aniniorum perna otiONOS, Ilithitis rebris, et quotmodo excitentur. hiocirca Rhetorica est quasi propago citiae damo Dialectices et Politices Argumenta rationis denton Strativa aut sunt enth)ymeniata Syllogismi or atoin), aut en Fla inductiones oratoriae), Citior una illa Diagis adlauo valenta animorunt motUn esticienduim. Non est laetoricae, considerare, quid mῬέU, Sed, s illi omnino iis, qui nec reniola videre, nec e lon e distantii ius ratiocinari possunt, proibabile sit. Propi una est Rhotoricae naianus, dicere de Husmodi ret, iis, de quil)hi deliberantias deliberamus autenide sis, is utroque modo e laalbere poSSrint. Jana vero, si ad perstiaden luna orator ahilathieat Xenapi aut entllymemata, sugere una oportet, quae Per Se Pi obabilia non sint; ne pio anaen eligere talia, de stilibus letique eodena imodo
19쪽
opinantur; sed ea, quae Otian aliter se halbere possunt. Dii tintur auten enthynieniata ex veriSin libi S, et e si
λὶδS. VeriSilirile est, quod plerumqtie sit, et ad id, q'od
Prohaar debet, ita assectum est,inhiemadmodum Universale ad partichilare Sig=ὶoi un alia se iatient ad ren Pro itin- clana, ut Universale ad particillare. Haec parti 1 1ece8Saria Sunt τεκμηρια), qtiando syllo, isnaus e sis confici potorat; Partini non 'teceSSaria, quan to syllogismus e sis confici nequit. Alia signa assecta fiunt ad reni prol)andana, ut
Singillare ad universale, et iam quidein Dinia non UOCOS- Saria Sunt Menipla ad retia protiandana se iaciment, Ut pars ad partena, simile ad intile, uni anab ejUS lena citH-den Generis sint, ulteriain vel o ultero notiti Sit.
Cap. III. In onani oratione considerari debent, a di ConS, . i CS de clua dicit in , c. S, ad ilia ena Veri, sunt, et, tan litaui ad finem, diriguntur. Audiens vel hi Setillatornaodo est, vel disceptator, adeoque judicat vel de vi et a cultate dicentis, vel de Q. Tria sunt genet' oratiONUIm, de merativunt, judiciale, et id, citi od ad Stentatio=le H On1Parathan est. Deliberatio ni odo est suasio, nodo dissuasio; judiciunt imodo accusatio, imodo defensio ostentatio modo tendit ad infidena, Diodo ad vituperationem. Deliberans spectat tenapus stulti renim Vocans in judiciuna tenapus praeterit una dicens ostentationis au Sa Plei'UImque leui Phis
Vocat, et sutura tanquana praesagii . Generi oration uni de litterativo propositus est finis, utile aut dananosiana; judiciali, Justutia aut ii usi una ostentativo, ionestiani aut turpe, sicut et alia. His de rei tu dicturo Pi opositiones copertinentes in P in tu esse de ient. Cap. IV. Deliberatur tantuni de S, citiae sera et non
fieri possunt, an tanten attri an laabent, it in potestateni nostrana sorte rediganthia'. tria sero corin ille I'ίocilatia eoruna, quae in consisti agitari solent. Aouui en in ple
runaque de vectigalibi , de bello, de trienda regione, de
annona, de twJris. Cognoscere ita lite Portet oratorent deliberanteni civitati reditus, et Sunatus faciendos civiunt res gesta totius civitati Vire et copias, tant sua SUPPU-