장음표시 사용
211쪽
RHETORI RUM LIB. II. 5. 45ρουσι καιρον Καὶ οἱ δικηκοτες, αν δυναμιν εχωσι, φοβεροι, δεδιο τε το ἀντιπαθεῖν ὐπεκειτο γαρ το τοιοῖτο φοβερον Καὶ οἱ των αυτων
Kαι ι τοῖς κρείττοσιν αυτων φοβεροι, και αὐτοῖς i φοβεροι μὰλλον γαρῶν δυναιντο βλαπτειν αυτους, ει και τους κρείττους καὶ οὐ φοβοὐνται οἱ κρείττους αὐτῶν, δια αὐτο Καὶ οἱ τους κρείττους αυτῶν ἀνηὶρηκοτες. Καὶ οἱ τοις ηττοσιν αὐτῶν
J Kα των δικημενων καὶ χθρῶν αντιπάλων οὐχ οἱ ζυθυμοι και παρρησιαστικοὶ, ἀλλ' οἱ πραοι καὶ δερωνες και ανοὐργοι ἄδηλοι γαρ ε εγγύς ώστο, δεποτε φανεροὶ τι πορρω.
12 Ιαντα δε α φοβερα φοβερώτερα, σα, νάμαρτα νωσιν, ἐπανορθωσασθαι μη νδέχεται, ἀλλ'
B. Και ει ηδικηκότες. J Tacitus Agric inStrumentum Sequentis erat, totius
42 roprium humani ingenti est orientis populos sui temt. illa his odisse quem laeseris.' arminent ille rintlaians eruleavourl0. Καὶ ο φοβούνταί This is very to excite altam in the Lacedaemoniansiimila torili soreoeoin partis ste sen Assembly, vitii respectri ita measurestence distinction, however appears andieneraboliaracter of the Athenians. to exist inafrnuchos, in the oririer I hucyd. I. 70. case the olfecis os terror to thei supe- I. Uξυρυμοι Euripides, Medea 320.rior a re necessarii and per se olbjecis Γυν γαο ξυρυμος. γ αύτως ἀν e.
os terror to theuiselves s in the lalter 'Pαον φυλάσσειν ἡ σιωπηλος σοφός. instanc the becoine so througii ille l. 'Aδηλοι γαρ ει ἐγγυς - τ λ.Jaud entandopinion Ostiaeir superiorS. For sueti cliaracter a these do notl0.ra γαρ δη φοβεροι. η υ ηgἱντες ,etra Whether lieb are mea to corn- Iustin. I. I, 8 Domitis proximis init injury so that it is, at the fame cum accessione virtuna fortior ad alios time, neve Clear vitellae ille are sar ' transiret, et proxina quaeque victoria roin ioing o.
212쪽
υς δ' ἄπλῶς εἰπεῖν, φοβερα ἐστιν ἶσα φ τερων
γιγνομεν η μελλοντα λεειν ἐστι. α μεν ουν
φοβερα καὶ α φοβοῖνται, σχεδον, ς είπεῖν, ταμεγιστα ταυτα εστιν Δ δε διακείμενοι αυτοι φοβουνται, νυν λεγωμεν.
Et δη εστιν ὁ φοβος μετα προσδοκίας του l3πείσεσθαί τι φθαρτικον παθος, φανερον τι ουδεὶς
φοβεῖται των οἰομενων μηδεν α παθεῖν, οὐδεταῖτα α μη οἴωνται παθεῖν, οὐδε τουτους φ ων μ' οἰονται, ουδε τοτε τε η O Oνται. ναγκη τοίνυν φοβεῖσθαι τους οἰομενους τί παθεῖν αν, καὶ τους π τουτων, κα ταὐτα, καὶ τοτε οὐκ II οἰοντα δε παθεῖν, οὐτε οι εν εὐτυχίαις μεγαλαις οντες, και δοκοῖντες διο βρισταὶ, καὶ λιγωροι, και θρασεῖς ποιεῖ δε τοιουτους πλοῖτος, ἰσχρος, πολυφιλία, δυναμις Ἀμε οι δη πεπονθεναι παντα
213쪽
RHETORICORUM ILIB. II. 5. 117 νομίζοντες τα δεινα, καὶ ἀπεψυγμε ι προς τομελλον, σπερ οἱ ἀποτυμπανιζομενοι δ' ἀλλαδεῖ τινα ελπιδα πώναι σωτηρίας, περι υ ἀγωνιῶσι σημεῖον δε ὁ γαρ φοβος βουλευτικους
ποιεῖ καίτοι ουδεις βουλευεται περὶ των ἀνελ- 35πίστων. στε δεῖ τοιουτους παρασκευας ιν, τανη βελτιον το φοβεῖσθαι αυτους, τι τοιουτοί σιν οἱοι παθεῖν καὶ γαρ ἄλλοι μείζους παθον καιτους Oμοίους δείκνυνα πασχοντας η πεπονθOτας, καὶ ὐπο τουτων φ ν ου ωοντο, κώ αὐτα καὶ τοτε
G 'Επε δε περὶ φοβου φανερον τί στι, καὶ περιτων φοβερῶν, καὶ ς καστοι χοντες δεδίασι, φανερο εκ τουτων και το θαρρεῖν τί στι, καὶ περιποῖα θαρραλεοι, καὶ πῶς διακειμενοι α ραλεο εισι τό τε γαρ θάρσος ἐναντίον τω φοβω, καὶ το θαρραλεον τω φοβερω στε μετα φαντασίας ελπὶς των σωτηρίων ς εγγυς οντων, τῶν δε φοβερῶν χη οντων η πορρω ντων. 17 Εστι δε θαρραλεα τα τε δεινα πορρω νTα, και
214쪽
ματων, καὶ σχυς σωματων, και φιλων, και χωρας,
215쪽
καὶ των προς πολεμον παρασκευῶν, πασῶν
των μεγίστων. α εα μη δικη κοτε ώσιν μηδενα, η φη πολλους, η φη τοιουτους περὶ Ἀν2 φοβοῖνται. Καὶ λως αν τα προς θεους αυτοῖς καλῶς χη, τά τε αλλα και τα ἀπο σημείων και
Dταν επιχ ειροὐντες η μηδεν α παθεῖν μηδε πείσεσθαt, η κατορθωσειν, οἰωνται. Καὶ περὶ μεντων φοβερῶν και θαρραλεων εἰρηται.
ἔχοντες ανσι φίλοι, Q. f. Demosthenes in Olynth. Πολὶ γα πλείους
' Hoc erat in ossi, nosti, quod saepe petivi. Accipio, agnoscoque DeOS; me, me duce, serrum morripite, O Rutuli. VI hus to aster the si sive to Anchises, En II. Ecce levis suinnio de vertice visus Iuli Fundere lumen apex V- Intonuit laevum et de caelo lapsa
216쪽
ΠΟΙ δε αἰσχυνονται, και ἀναισχυντουσι, καὶ προς τίνας, και πῶς ἔχοντες, ε τῶνδε δηλον. 'Eστω δ' αἰσχυνη λυπη τις καὶ ταραχη περι α 2εις ἀδοξίαν φαινομενα φερειν των κακων, Π παρ οντων η γεγονοτων ' μελλοντων. Η δ ἀναισχυντία λιγωρία τις καὶ ἀπαθεια περι τα αυτα
βαλεῖν ασπίδα η φυγεῖν ἀπο δειλίας γαρ και το
217쪽
RHETORICORUM LIB. II 6. 151ἀπω νεκροὶ φερειν ἀπο αἰσχροκερδείας γαρο καὶ ἀνελευθερίας. α το μη βοηθεῖν δυνάμενονεις χρηματα η ττον βοηθειν καὶ το βοηθεῖσθαι
πρεσβυτεροι, ὴ τρυφῶντες - εν ξουσία ἀλλον
ὁντες ὐ λως οἱ ἀδυνατωτεροι παντα γαρ μαλα- 10 κια σημεA. α το φ τερου εὐ πασχειν, καὶ το πολλακις καὶ α ε εποίησεν ὀνειδίρειν μικρο- 11ψυχίας γαρ παντα και ταπεινοτητος σημεῖα. Kαὶ το περ αυτο λεγειν και παγγελλεσθαι, καὶ το
τα ἀλλότρια αυτο φασκειν ἀλαζονείας γάρ
b. et , ,κοου φέρειν I Ci ei. in . Το δὲ ἐπαίνειν παρόντας κολακείας JVerreni, De Prael. m. III. Ita Terenue Adelp. II. 4 5. piunt eunt ad supplicium si patri nil gerimane loli vereor corain soluod iste inventus est, qui e COIn in os te laticlare ana plius, ' plexu parentum abreptos filios a l P e re assentandi naagis, litari quo lo necet ducet et, et parentes preti in lial eani rinthina, facete ex- ' pro sepulti ira lil erunt posceret. isti ines.
218쪽
σχυνη, καὶ ταυτης αυτῆς χαριν ἀλλα μη των ἀπο
βαινοντων, ουδεὶς δε τῆς δορ, φροντίρει ἀλλ'
219쪽
μοῖς ινα αἰδῶ. Δία τοὐτο τους ἀεὶ παρεσομένους μαλλον αἰσχυνοντα , καὶ τους προσεχοντας αUTOῖς,1 δια το ν φθαλμοῖς ἀμφοτερα Καὶ τους μη περὶ
ταὐτα ενοχους δηλον γαρ τι τἀναντία δοκειτουτοις. αι τους μη συγγνωμονικους τοι φαι- νομενοι ἁμαρτανειν α γαρ τις αὐτος ποιεῖ, αὐταλεγεται τοῖς πελας in νεμεσαν στε - ποιεῖ,2 δηλον τι νεμεσα. Kαὶ τους ξαγγελτικους πολ
λοῖς ουδεν γαρ διαφέρει μη δοκεῖν, η μη μγ γέλλειν 'Εξαγγελτικοὶ δε οἴ τε δικημενοι δια
το παρατηρεῖν καὶ οι κακολογοι εἰπερ γαρ καὶ τους μη μαρτανοντας, τι ἀλλον τους μυτα- νοντας. Καὶ οἱ ' διατριβη επι ταῖς των πελας ἁμαρτίαις Oιον χλευασταῖς H κωμ*δοποιοῖς
Ii quis erat dignus deserit, viod malus, aut fur, Nilod moec laus foret, aut SicariuS, abiit alioqui P ainosiis, multa cur lilbertate notatbant. learn ruleed rom Aristolle 'sPoetius, . T. ilia ille priinitive I αμβοι. vli teli consiste i moret os personalinvective, vere lae origana Mundationos Coine ly.
220쪽
κακολογοι γάρ πως οὐτοι, και ζαγγελτικοί. Kα εν οἱ μηδεν ἀποτετυχηκασιν ωσπερ γαρ θαυμαζ μενοι διακεινται. Δι και τους πρῶτον δεηθέντας τι αἰσχυνονται, δε ουδέν πω δο κοτες
ειναι τα γὰρ βελτιστα τεθεανται διο εο εχει του Εὐριπίδου ἀποκρισις προς τους Συρακουσίους καὶ των παλαι γνωρίμων οι μηδεν συνειδοτες. Αἰσχυνονται ου μονον αυτ τα ρηθεντα αἰσχυν-2s τηλα, ἀλλα καὶ τα σημεῖα οἱον υ μονον φροδισιαύοντες, ἀλλα καὶ τα σημεῖα αὐτοῖ και υμο νον ποιοῖντες τα αἰσχῬα, ἄλλα και λεγοντες. Oμοίως δε ου του ειρημενους μονον αισχυνονται,22αλλα καὶ τους δηλωσοντας αυτοῖς οἱον θεραποντας καὶ φίλους τουτων. λως δ' υκ αἰσχυ-2 3νονται ούμ ων πολυ καταφρονοῖσι της δοξης του
ἀληθεύειν Οὐδῶς γὰρ παιδία καὶ θηρία αἰσχυ-
νεται οὐτε τὰ αυτ τους γνωρίμους καὶ τους αγνῶτας αλλα τους μεν γνωρίμους α προς ἀληθθειαν δοκοὐντα, τους δε ἄπωθεν α προ τον νομον.