The Rhetoric of Aristotle : with notes, and illustrated by parallel passages from Aristotle's other works, Cicero De oratore, & c. Quintilian, and various other authors

발행: 1836년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

RHEI RICORUM LII. ΙΙ. 6.155 24 υτο δε δε διακείμενοι αἰσχυνθειεν αν πρῶτον

ουτοι η θαυμαζομενοι, η θαυμάζοντες, η ὐφ' ων

βουλονται θαυμαζεσθαι, - δεονταί τινα χρείανων η τεύξονται δοξοι οντες. Καὶ οὐτοι

ὁρῶντες ζωσπερ Κυδίας περὶ της Σάμου κληρουχίας δημηγορησεν ξίου γαρ πολαβεῖν τους

Αθηναιους περιεστανα κυκλω τους Ελληνας, ώς ορῶντας και η μονον ἀκουσομενους α αν ψηφίσωνται ' αν πλησίον σιν οἱ τοι οὐτοι η μέλλωσιν αἰσθησεσθαι δt καὶ ρῆσθαι ἀτυχοῖντες

ὐπο ων ζηλούντων ποτε ο βούλονται θαυμασταὶ 2δε γαρ mi ζηλωταί. a P gταν ἔχωσιν in καταισχύ-

24. δεσπερ Κυδίας περὶ σῆς Σάμου Tliucydides, . . mention in Ie duction Os Sanaos into the o ver Ostherathonians', Pericles. Inae division and allotiment solae territo ,

os his sellow-citigon in selation to it. It appears that Cydias opposed thenaeasure introdii in that Rhetoricalfi re, xviii elicis ter ei ha Cicero, de Oratore III 53. Personarum ficta inductio. 24. Κληοουχίας I ho Allientans

Cicero pro Muraena, l. II, it ' igitur in exilium miser; tuo ad trientisne partes in quit iis annos 'multos leDtus fuit, et exercitus duxit, et res anxiimas gessit At halbet

magnum dolorem, unde una tonoreo decesserit, eodeni cuin ignoinini; io reverti.

222쪽

156 ARISTOTELIS

ορασθαι, καὶ ε φανερω ἀναστρεφεσθαι τοῖς συνειδοσιν, αἰσχυντηλοὶ μαλλον ει σιν. θεν καιἈντιφῶν ὁ ποιητης μέλλων ἀποτυμπανίρεσθαι

ἡπο Διονυσίου εἰπεν, ἰδων του συναποθνησκειν μελλοντας εγκαλυπτομενους ως ηεσαν δια τῶν

ταὐτα περ δε αναισχυντιας, δηλον ς ε τῶν ἐναντίων εὐρησομεν.

χνός τις ξ

χτα συνεισῆ μητρος η πατρος κακά.

Sophocles indip. Tyr. 1493.

-Tις παραρρί νει, τέκνα, Τοιαύτ ονειθη λαμβάνων α το ς ἐμοῖς

reignis Dionysius. IV litis si tun ata east the Tyrant asked me opinio of the pari presentis to the comparative excellene os disserent cindsos brass an Antiphon is relate toliave a xvered statae considere Linathiras the best. 4roin litet the Aste- nians sorine stet statues o Har- modius an Aristooeeiton V The insuli implied by suci an ans ver en-rage Dionustus to O great a de-gree, iliat he immediately ordere ille Poet to tortur an deain. Plutarchde dulat. Κακως ε καὶ Ἀντιφῶν

παρα Διονυσίω ζη όσεως tam καὶ λόγου. ΓΙοῖος χαλκὸς ἄριστος Ἐκεῖνος εἶπεν κατεσκεύασαν Ἀρηναῖοι τας μι- διου καὶ Ἀριστογείτονας εἰκόνας.

223쪽

πῶν, ἐν καιροῖς τοιουτοις η μονος, ' πρῶτος, 3 μαλιστa Δεησεις δε εἰσιν αἱ ρεξεις, καὶ τουτων μαλιστα αἱ μετα λυπης του μη γιγνομενου τοιαῖται δε αἱ ἐπιθυμίαι, οἱον ερως Κ αι αἱ ν

και γαρ ὁ κ νδυνευων πιθυμεῖ, και ὁ λυπουμενος.

2. Ἐν καιροῖς τοιούτοις . Liv I . 47. V Alanlio ob servatum tarpi - tolium, universimilites selibras panis is quartanos vini ad aede Chis, quae 3 in arce erant, contulerunt. Rem 'dictu parvam, ceteriini inopia secerat ' earn arguinentui ingen caritatis. The Corintlitans Titu cyd. I. l. in tale to enhanceoli favour vinclithe lieti l conferre i noli Allientans, iis ille fame argument, Καὶ ἐν καιροῖς

τοιουτοις γενετ οις μαλιστα ανρρα ποιιπ' ἔχρρους τούς σφετερους οντες των ἁπάντων ἄπεριοπτοί εἰσι παρα το καν.

224쪽

158 ARISTO ITA IS

At οἱ εν πενία παρισταμενοι και φυγαῖς, καν μικρα πηρετησωσι, δια το μεγεθος της δεησεως καὶ τον καιρον κεχαρισμενοι οἱον ο εν Λυκειωτον φορμον δους. ναγκη οὐ μαλιστα μεν εις ταυτα εχειν την πουργίαν ε δε η, ις σα

μείζω. . στ επει φανερον καὶ οἱ καὶ φ

Φανερον δε και θεν ἀφαιρεῖσθαι ενδεχεται την 5χαριν, και ποιεῖν χαριστους η γαρ τι αυτῶν ενεκα πηρετοῖσιν η υπηρετησαν τοὐτο δε υκ ην χαρις η τι ἀπο τυχης συνεπεσεν, η ναγκα σθησαν η τι πεδωκα αλ ου εδωκαν, εἰ τε εἰδοτες εἴ τε η ἀμφοτερως γαρ τι ἀντι τίνος ωστε οὐδε ούτως ν εἰη χαρις. α περ απασας ἰτας κατηγορίας σκεπτεον ' γαρ χαρις εστιν η τι

κρκεῖν φανερον, τι πάντες ἔνρρω ποι σου Xenoptiones Tob γαρ εὐ παρόντας, ταντων πλεῖστον μνείαν ἔχουσιν. - - Ουνάμενοι χάριν ἀποδούναι μη ἀποδῶσιν, ταῖς συμφοροῖς ε πάρωσιν. αχαριστους καλοῖσι.-Suidas, however,

225쪽

RHETORICORUM ILIB. . .

ομολογεῖ δεῖσθαι φαυλων Καὶ περι μεν του χαρίβεσθαι και ἀχαριστεῖν ρηται.

I. 9. Κῖρος γαρ ἔπεμπι βικους σινου ἡμιδ εῖς πολλάκις, ποτε πάνυ ἡδυν

Ελεος ουν εστι λυπη ς ἐπὶ ἀναξιο ς

2. οὐ ἀναξίου τυγχάνειν. euio 'enina parricidae aut proditoris sup- plicio amisericor disi coinitio vetur. VCic. Tusc. IV. 8.

226쪽

160 ARIS TELIS

227쪽

RHETORICOItUM LIB. . .

Ἀ δε ελεουσιν, ε του ὁρι οὐ δηλον. σατε γαρ των λυπηρῶν και δυνηρῶν φθαρτικα,

παντα χλεεινα καὶ ἰσα αναιρετικα καὶ Ισων ηs τυχὶ αιτία κακῶν μεγεθος εχοντων. Εστι δεοδυνηρα με και φθαρτικα θανατοι, καὶ αἰκίαι, καὶ σωματων κακωσεις, καὶ γηρας, καὶ νοσοι, και 10 τροφη ενδεια. D. δε η τυχτ αιτία κακων,

αφιλία, λιγοφιλία, δι καὶ το διασπῶσθαι ἀπο

I irgil, Eneid I. 632. quoque, per multos similis ' fortuna latiores Uactatana, hac dernuin voliti con-

sistere terru. 3 in ignara anali, ani Seri Sue - currere disco.

Δυστανον ἐλπίζουσα. αισαν.

Ουσεἰς γαρ αν νεισίσειε τυφλω φύσει, ε νόσου, ἐκ πληγῆς, ἀλλα μαλλον

ἐλεησαι

228쪽

ARISTOTELIS

ἀναπηρία και τo, θεν προσηκεν αγαθον τί πρῆξαι, κακον τι συμβηναι κα το πολλακές τοιοῖτον. Καὶ το πεπονθοτος γενεσθαί τι ἀγα-1Iθόν' lo Διοπειθε τα παρα βασιλεως τεθνεῶτι

κατεπεμφθη Καὶ το η μηδεν γεγενησθαι γαθον, γενομενων η εἰναι ἀπολαυσιν. φ οἱ μεν

οδ ελεοῖσι, αὐτα καὶ τα τοι αὐτα εστίν.

Τlius Dido lamenta her sate ut uiser- in evit at ille hancis os Eneas; En IV. 373. Cectium littore egentem ' Excepi; et regni demens in partem locavi;

An by lutarch in vit Lysandri . Diopeithos an Athonian onerat salso named by Demostlienes, Philipp. III.

12. ' μαας Iliis stor is related, b Herodotus, notis Aniasis, biit os his son sananaenitus. B. III. Ch. 4.

229쪽

RHETORICORUM LIB. II S.

TOυντι TOὐτ μεν γαρ ἐλεεινον, κεῖνο δε δεινον τω γα- δεινοὶ ἔτερον που Ἀλεεινου καὶ Ἀκκρου-N3στικον, καὶ πολλάκις τω ἐναντίω χρησιμον. τιελεουσίν, εγγυς αυτοῖς του δει οντος Καιτους μοίους ελε οὐ σι κατα ηλικίαν, κατα θη, καταεξεις, κατα α ξιώματα, κατα γένη ἐν πασι γαρ τουτοις ἀλλον φαίνεται, H αυτ αν παρ ζαι.

14ελεουσιν Ἐπει δε εγγυς φαινομενα τα παθηελεεινά εστι, τα δε μυριοστον τος γενομεν ηεσόμενα, δε ελπίζοντες με μεμνημενοι, ηολως ου ελε οὐ σέν η οὐχ ὁμοίως αναγκη τους συναπεργαζομένους σχημασι καἰ φωναῖς καιεσθητι, καὶ ὁ λως εν ποκρίσει, ἐλεεινοτερους εἰναι.

τοι καὶ αἱ περιωσυνίαι και τρωπιις, καιοσα τοιαύτα.

Assistinguli representatio by geSture, by one os voice, tibi ress an l, insitori, by dramati action in generat. Coinpare Arist. Poeitcs, Ch. XXX.

Δεῖ δε σοὶ μύφους συνιστάναι καὶ τῆλεξε συναπεργάζεσραι. r μάλιστα πρὸ ομμάτων ρέμενον Andoster variis in the farno laap. Τοῖς σχήμασι συναπεργαζομεν v.

230쪽

'Εγγυς γαρ ποιουσι φαίνεσθαι το κακον προ μμα των ποιοῖντες, η ς μελλον λῶς γεγονος. αι τα 15 γεγονοτα αρτι η μελλοντα δια ταχ εων, λεεινοτεραδι το αυτό. α τα σημεῖα, καὶ τα πραξεις lG

U Quar quae sunt eulis subjectam fidelibus. VIG. Καὶ τα σημεῖα, και σας πράξεις. JTlius siti pwre ked mariners, for the

a picture, representin the tale os lieir sufferings. An allusion to vllicli is Intide I, Persius, Sat. Ι 89. Cantet si Rufragus,

And Antony he the Romans theblood-staine roti os Caesar. Quintilian, VI. , 3 l. Populum Roma - nuin egit in furorem praetexta Caesariso prolata in foro cruenta. Orebatur intersectum unici corpus deni lue ipsunt impositum lecto erat vestis Manaen illa sanguine madens ita re- praesentavit uia nem Sceleris, ut ' non Occisus esse CaeSar, Sed una maxinae occidi videretur.' Se also Appian Beli. iv. II. 146. Compare Sitalcspeare, ullus Caesar, et III. Sc. 6. in vo have ears, prepare O laed

SEARCH

MENU NAVIGATION