장음표시 사용
391쪽
Tὰ μεν οὐ των πιδεικτικῶν λογων προοίμια κ
392쪽
διθυραμβων ὁμοια τοῖς πιδεικτικοῖς
Διὰ σε και τε δῶρα εἴτε σκύλα.
Καὶ οἱ τραγικοὶ βηλοῖσι περὶ το δρῶμα, μαν μη
393쪽
RHEIURICORUM LIB. ΙΙΙ. 4.325ευθυς, πισπερ Ἐυριπίδης. ἀλλ' iam τω προλογωγε που δηλοῖ, σπερ καὶ Σοφοκλης,
'Eμοὶ πατηρ ΓΠόλυβος Καὶ η κωμωδία σαυτως. ο μεν ουν ἀναγκαιοτατον εργον του προοιμίου καὶ ἰδιον τοὐτο, δηλωσαι τί στι το τελος ου νεκα ὁ λογος διοπερ αν δηλον η καὶ μικρον το πραγμα ου
χρηστεον προοιμίω. α δε ἄλλα εἴδη οἱς
χρωνται, ἰατρευματα, και κοινα Λεγεται δεταυτα εκ τε του λεγοντος, ό του ἀκροατοὐ καιτο πραγματος, καὶ του ναντιου. Ιερ αυτοῖ
μεν καὶ του ἀντιδίκου, σα περὶ διαβολην ὐσαι καὶ ποιησαι. Ἐστ δε οὐχ ομοίως ἀπολογουμενωμεν α πρῶτον τα προς διαβολην κατηγοροῖντι δ' εν τῶ πιλογω oc , δε ου ἄδηλον τον μεν6. Ἐμοὶ Πατηρ ν Πόλυβος. Thesexvor is ire Mund inoli 774th in os Sophocles' Edip. 3 r. and thre 'io, in the Prologue. Eister, there re steremus be Some variation or omission inour present editions o Aristolle mi isthave quote the passage incorreetly
Instan e Inny eituali lio found in the more modern Conaedies os Tereiicean Plautus Ε. . In ille Andria, Simo : in the Heauton. Menedenatis in the delo a. 'Iicio. 6. Α δῆλον η καὶ μικρον Cicero de orat. II. 79. Itaque in parvis atque frequentibus causis ali ips1 re est exordiri saepe Commodius. T. 'Iαγρεύμασα, forti reme- dies againstir inlice, o inauention, in theonin is ostiae audience. T. Και κοινά. i. e. ot pecu- Hiar to judicia Proenis lone, aut coninion to those of ther ora-
pare Cicero de Orat. i. g. 32 l. Sed ' cui erit utendunt principi quod
plerunt lite erit aut ex eo, aut ex ' ad vel Sario, aut ex re, aut ex eis
P apud quos agitur, sententias duci licebit.
394쪽
γαρ απολογουμενον, ταν μελλη εἰσαξειν αὐτον, αναγκαῖον ἀνελεb τα κωλυοντα ' στε λυτέον
πρῶτον την διαβολην τω δε διαβαλλοντι ἐν τωεπιλογc' διαβλητεον, να μνημονευωσι ἀλλον.
προσεκTικον η του ναντίον ου γαρ αιε συμφέρει ποίει προσεκτικον διο πολλοὶ εις γελωτα πειρῶνται προαγειν. ις δε υμαθείαν παντα ἀναξει,εαν τις βουληταί κα το πιεικη φαίνεσθαι προσεχουσι γα μὰλλον τουτοις. ΙΠροσεκτικοὶ
δε τοῖς μεγαλοις, τοῖς ἰδίοις, τοῖς θαυμαστοῖς,τοις δεσι δι δε εμποιεῖν, ὼς περὶ τοιουτων ὁ λογος. α δε η προσεκτικους, τι μικρον, οτι υδεν προς κείνους, τι λυπηρον Δεῖ δε Bμ λανθάνειν, τι πάντα ξω του λόγου τα Oc-
T. Uταν μελλ' εἰσάξειν αὐτον, Cicero Κακα προς τοῖσιν ο' 4bσιν αν olbserves aliis trecept in 'is ration παοισωση σοῖσιν ἐμοῖσιν pro Milone. Sed ante litana ac eana οἱ δὲ λέγουα μύρους ἡμῖν is P Αἰσώ- orationem veni quae AESU PIOpria που τι γέλοιο nostrae quaestionis, videntur ea SSe οι et σκωπτουιτ, 79 ἐγω γελάσω, καὶ ' refutanda, quae in Senatu Saepe at σὸν ρυμον κατάρωμαι.
ininsicis baae labia sunt, et in concione T. ἰ δ' εὐμάρεια, inero de cin- ab improbis, etiain paulo ante ala ventione Q. Q 6 Et cum docilem accusatoribus,'' C. sacere velis, simul attentum faciaST EI; γέλωτα A ludicrous deSerip oportet ; nam is imaxime docilis est,tion solio divers modes in praetice, qui attentissinae est paratu aiuli re.
395쪽
I, ουδεν δεῖ προοιμίου, ἀλλ σον το πραγμαειπεῖν κεφαλαιωδῶς, να χνὶ σπερ σῶμα κεφαλην. 'Ετι το προσεκτικους ποιῶν παντων ων
μερων κοινον εαν δεη παντα οὐ γαρ ἀνιῶσι
μὰλλον η ἀρχομενοι Διο γελοῖον ἐν ρ ὴ
τάττειν, τε μαλιστα παντες προσεχοντες ἀκροῶνται. στε που αν ὴ καιρος, λεκτεον Ἀαί μοι προσεχετε τον οὐν οὐδεν γα μὰλλονεμον η μετερον ' καὶ 'Eρῶ γαρ μῖν, οἱονΟὐδεπώποτε ἀκηκοατε δεινον, η υτω θαυμαστον.
ζοιεν οι ἀκροαταὶ παρεμβαλλε ιν της πεντηκοντα-
8. A μὴ τοιου ro η, inpare Quintilian, IV. l. V Aristoteles qui- dena in totum id necessariun apud ' bonos inlices erit.' An agatuin B. XII. 0. P Quod si mihi des
' consili uiri u licuim sapientum Per- quant naulta reci lana, c. Curn istiani Prominia Supervacua SSe inplici tales Aristoteles existimat non enirn trahuntur his illi sapientes. s. 'Αρχόμενοι. i. e. Ἐν ἀρχῆ. Cicero de Orat. II. 79. Nam et attentiam monent Giaeci ut principio ' faciatinus judicena, et docilem myia V sunt utilia, sed non principii magis propria quam reliquarum partium ; faciliora etiani in principiis, quod et
Q attenti uni imax inne sunt cum Omnia' expectant.
9. Ieίδικος Quintilian, D. I . Contraque est interii Prominu viso non in exoratio. Nani judices et in
narratione nonni inquana, et in ut u- inentis, ut attendant et ut faveant, Og inius; tuo clyrodicus velut lor- mitante eos excitari putatiat. 9. Τῆς mi τηκονταδράχμου Suidas de Prodico : Πρώτος ε υτος την πιντηκονταβράχμου ἐπίδειξιν ποιήσατο.
Anci lato in Crain. ι μὲν ου ἐγω
396쪽
Kαι οἱ πονηρον το πρῆγμα εχ οντες, η δοκοὐντες πανταχ' γαρ βελτιον διατριβε ιν η ἐν τω πραγματι Διο οἱ δουλοι υ τα ερωτωμεν λεγουσιν, ἀλλα τα κύκλω, καὶ προοιμιαρονται. Io θεν δ'εύνους δεῖ ποιεῖν εἰρηται, και των αλλων καστον των τοιουτων. Eπε δε ε λεγεται I
τούτων οὐ δεῖ δύο στοχαρεσθαι. E. δε τοις ἐπιδεικτικοῖς οἰεσθαι δεῖ ποέεειν συνεπαινεiσθαι τον ἀκροατην η αὐτον, η γενος, η επιτηδεύματαὐτοὐ ' αλλως γε πως ο γαρ λεγε Σωκρατης εν τ επιταφίω ἀληθες οτι ου χαλεπον Ἀθηναίους ἐν θηναίοις παινεῖν, ἀλλ' εν Λακεδαιμονίοις.
397쪽
RHETORICORUM LIB. III. 15. 291u α δε του δημηγορικο εκ των του δικανικουλογου ἐστί. Φυσε δ ηκιστα ἔχει και γαρ καιπερ οὐ σασι καὶ ουδεν δεῖται το πρῆγμα
ἐαν μ' ηλικον βουλε υπολαμβανωσιν, ἀλλ' η μεῖρον η ἔλαττον διο η διαβάλλειν η ἀπο-
λυεσθαι ναγκη, καὶ η αὐξησαι η μειῶσαι. ούτων δε νεκα προοιμίου δεῖται η κοσμου χαριν δε αυτοκαβδαλα φαίνεται, α μη χοβ τοιουτονγα το Γ οργίου εγκωμίον εις λειους' ουδεν γαρ προεξαγκωνίσας, οὐδε προανακινησας, ευθυς ἀρχεται Ἐλις, πολις ευδαίμων.
12. Ἀλλ' as Δυσον, λ. give erve an agilit to the irin byQuintilian III 8 Aristoteles qui motio an exercise. dein non sine laus putat, et a ' nostra, et ab AED liii dissentiet, CHAi . U. person duci requenter in consiliis l. Περὶ δε διαβολῆς. The topic of exordium . quasi mutuantibus hoc Aecusation and Delance' are nextin olbis I u liciali tenere monnian Order oven, Sine alae accusatio os olivam etiam iit alnor re mador ne an ulversary, O desene os one' o vno videatur.' eliaraeter has been laewn in the lasti 2. Οὐδεν γα προεξαγκωνίσας, οὐδε Chapter, o Constitute par os ille pro- προανακινησας, I metaplior talcen vince os Proenas See l2. l. 5.Doua ille palaestra cit ein liabituat, Supri . bosor athleticis piigil istic contosis, o l. 'Eν μιν He legitis invitii alie
398쪽
εχον μεγεθος περὶ γαρ τοιουτων η ἀμφισβητησις ωσπερ φικρατη προς Ναυσικράτην εφη γαρ ποιησαι ο ελεγε, καὶ βλάψαι, ἀλλ' υκ ἄδικεῖν m ἀντικαταλλαττεσθαι ἀδικοῖντα εἰ βλαβερον, αλλα καλον ει λυπηρον, ἀλλ φελιμον η τι
Tημα, η τυχημα, η ἀναγκαῖον οἱον Σοφοκλης
γέρων, ἀλλ' εὐανάγκης ο γαρ κοντι εἰναι αὐτω
ετ ογδοηκοντα Καὶ ἀντικαταλλαττεσθαι το υενεκα, τι υ βλαψαι βουλετο, ἀλλα τοδε καὶ ου OUTO, O διεβαλλετο, ποιησαι, συνεβη δε
399쪽
ομολογουσι μη ἐνοχους εἰναι τὶ διαβολn olo εἰ οτι καθαρος ὁ μοιχος, και ο δεῖνα - ὁ δεῖνα ἄρα. Aλλος, ει αλλους διεβαλεν, η αλλος αυτους, ἄνευ διαβολης ὐπελαμβανοντο, ωσπερ mi To νυν,
βαλλειν τον διαβαλλοντα ' ἄτοπον γαρ ει ὁ αὐτος
bero, confitenteni reuinci Sed tanaen cita confiteritem se in ea parte fuisse, ' qua te, Tuliero, clua vitaini oriani laude lignit in patiena tu urn. 5. ι αλλοι εμ περιλ. A fisili, cis 'ollieis are cona preliende Lin ille saine ista arge, vino a re consesselli not ' lial,lorio si tela an tua putation. V6. E αλλους διέβαλεν. . . . A
toplianos sor iliis sentii non in lae Βά
400쪽
εφη γαρ αυτον ἀδικεῖν τας εκ ου Διονυσιακου Ἀγωνος κρίσεις ς τα δικαστηρια ἄγοντα ε κεῖ γαρ αυτον δεδωκεναι λογον, η δωσειν, εἰ βου- λεται κατηγορεῖν. Ἀλλος, ε του διαβολης υκατηγορεῖν, λίκον και τοὐτο, τι ἄλλας κρίσεις
montio si qua me Capitolini furtis injecta Petilli
Fecit, et incolumis laetor quod vivit in urbe Sed tamen ad miror, quo pacto Ju- dictuin illud augerit. Hic nigrae succus lolionis; Ilaec est Erugo mera VCicero, in desene os L. Flaccus, en leavours also by these Ineans toannilii late the testimon os the Greela, vilicii bore hard against his client.