The Rhetoric of Aristotle : with notes, and illustrated by parallel passages from Aristotle's other works, Cicero De oratore, & c. Quintilian, and various other authors

발행: 1836년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

RHETORICORUM LIB. ΙΙΙ. 6. 333μέγα συντομως η πολλα ἀγαθα προθεντα, O εις το πρῆγμα προφερε ἐν ψεξαι. Tomὐτοι δε οἱ

τεχνέκωτατοι καὶ ἀδικωτατοι τοι ἀγαθοῖς γαρ βλαπτειν πειρῶνται, μιγνοντες αυτ τω κακω. 12 Κοινον δε τω διαβαλλοντι καὶ τω ἀπολυομενω, επείδη τ αυτ ενδεχ εται πλειονων νεκα πρ - θηναι, τω με διαβαλλοντι κακοηθίστεον επὶ το

ΔΙΗΓΗΣΙΣ δ δε μεν τοῖς πιδεικτικοῖς στινουκ φεξης, ἀλλα κατα μερος δεῖ με γαρ τὰς πράξεις διελθεῖν, ε ων ὁ λογος συγκειται γαρεχων ο λογος το μεν ἄτεχνον ουδεν γαρ αἰτιος λεγων των πραξεων τ δε ε της τε χνης τοὐτο δ εστὶ η τι εστι δεῖξαι, εἰ ' ἄπιστον,2η τι ποῖον η τι ποσον η κώ παντα Διαδε τοὐτ ενίοτε υκ φεξης δεῖ διηγεῖσθαι παντα, ὁτι δυσμνημονευτον το δεικνυνα ουτως. Eκμεν ουν τούτων ἀνδρεῖος ἐκ δε τῶνδε σοφος,

402쪽

334 ARISTOTELIS

δίκαιος V Και ἄπλουστερος ὁ λογος ουτος ' κεινος δε ποικιλος κα ου λιτός. Δεῖ δε τὰς μεν aγνωρίμους ἀναμιμνησκειν δω οἱ πολλά ουδενδεονται διηγησεως οἶον εἰ θελεις χέλλεα παινεῖν ἴσασι γαρ πάντες α πραξεις, ἄλλα χρη- σθαι αὐταῖς δεῖ εα δε Κριτίαν, δεῖ ου γαρ πολλοὶ ἴσασιν.Nὐ δε γελοίως την διηγησίν φασι δεῖν εἰναι4 ταχεῖαν. αίτοι, σπερ ὁ ω ματτοντι ἐρομένω ' πότερον σκληραν η μαλακην μαξει τι , εφη ὁ δυνατον και ενταῖθα μοιως δῶγα μη μακρῶς διηγεῖσθαι, σπερ υ δε προοιμιάρεσθαι μακρῶς, οὐδε τας πίστεις λέγειν οὐδε

τομως, αλλὰ τω μετρίως τοὐτο δ εστ το λεγεινοσα δηλώσει το πρῆγμα, η σα ποιησει πολαβεῖν γεγονεναι η βεβλαφέναι η δικηκεναι Η τηλι- καὐτα ηλίκα βούλει τω δε ναντίω τα εναντία.ΙΠαραδιηγεῖσθαι δε σα εἰς την σην ἀρετην φερει iolo Ἐγὼ δ' ενουθετουν αιε τα δικαία λεγων

μη τα τεκνα εγκαταλείπειν. η θατερου κακίαν

3. Tας μεν γνωοίμους Seil. πράξεις. Crate, volunt esse lucidam brevem, Ostierreadingsliave τὰς μὲν γνωρίμους. veri Similem eadem mobis ita et 4 Npν δὲ γελοίως Aristolle is here divisio quanquam Aristoteles ab supposedo, Quintiliano allude to Isocrate parte in un dissenserit, Isocrates, although ie oes notisten praeceptuni brevitatis irridens tantio litin I,3 name. quam neceMe Sit longam aut bre-Cf. Quint. IV. 2. ain plerique veni expositionem, nec liceat ire pero Seriptores, imaxime qui sunt ab Iso aedium.

403쪽

του ἄδικον. Ἐτι πεπραγμένα δεῖ λεγειν, σαμ πραττομεν η οἰκτον η δείνωσιν φέρει. ΓΙαραδειγμα ὁ λκίνου ἀπολογος, τι προς την

404쪽

336 ARISTOTELIS

Ομην γαρ τοὐτο ἀλλ' εἰ μη νημην, βελτιον το μεν γα φρονίμου, το δε ἀγαθοῖ φρονίμου

Μητρος δ' ἐν δου και πατρος ψηκότων, Οὐκ εστ αδελφος, στις αν βλάστοι ποτε.

405쪽

RHETORICORUM LIB. III. 7. 337

οι γαρ δακρυειν ἀρχομενοι ἐπιλαμβανοντα τωνοφθαλμῶν. Καὶ εὐθυς εἰσασαγε σεαυτον οἱοντινα, να ς Tot οὐτον θεωρῶσι, καὶ τον αντιδικον λανθανων δε ποίει. τι δε ραδιον, ορα δειε των ἀπαγγελλοντων περὶ ν γαρ μηδενἔσμεν, μως λαμβανομεν ποληψιν τινα Πολλα- χοῖ δε δει διηγεῖσθαι, και νιοτε και εν ἀρχη. ii E. δε δημηγορία κιστα διηγησίς σTιν, τι περ ι των μελλοντων ουδεὶς διηγεῖται αλλ , εανπερ

υστερον η διαβαλλοντες η ἐπαινοῖντες ἄλλα τοτε O To του συμβουλου ποιεῖ εργον 'Ἀν δ ηὐπιστον, πισχνεῖσθαί τε καὶ αἰτια λεγειν ευθυς, καὶ διαταττειν οις βουλονται οἱον η Ιοκαστη Καρκίνου ν τω ἰδίποδι αἰεὶ πισχνεῖται, πυνθανομένου του ζητοὐντος τον υ ον και ὁ Αἴμων

OP βουλευόμενοι περι ων σκοπούνται, καὶ One 63b, cc. δεονται μάρει ό πρακτέον εστιν, οὐχ δ πισ

406쪽

338 ARISTOTELIS

τησις, περὶ του ἀμφισβητουμειω φεροντα την ἀπόδειξιν' Io εἰ τι υ γέγονεν ἀμφισβητει,εν τη κρίσει δεῖ τουτου μαλιστα την ἀποδειζεν φερειν εἰ δ οτι υ ἐβλαψε, τουτου, και τιου τοσόνδε η τι δικαίως ωσαυτως καὶ ι περιτο γενεσθαι τοὐτο η ἀμφισβητησις. M λαν- 2θανετω δ' ἴτε ἀναγκαῖον εν ταυτ9 τ αμφισβη

τησε μον τον τερον εἰναι πονηρον O γαρεστιν ἄγνοια αἰτια, σπερ αν εἰ τινες Περι του

δικαίου ἀμφισβητοῖεν ωστ εν τουτω χρονισTεον 3εν δε τοῖς ἄλλοις ου. E. δε τοῖς πιδεικτικοῖς το πολυ, τι καλὰ κώ φελιμα η αύξησις σται τα γαρ πραγματα δε πιστευεσθαι ολιγακις γαρκα τούτων ποδείξεις φερουσιν εα ἄπιστα ,

γορικοῖς η ς ου εσται αμφισβητησειεν ἀν τις η ς σται με ἁ κελευει, αλ ου δικαια, η υκωφελιμα, η ου τηλικαῖτα Δεῖ δε και ραν εἰ τι ψευδεται κτος του πραγματος τεκμηρια γαρταῖτα φαίνεται και των ἄλλων τι ψευδεται. 'Eστι δε α με παραδείγματα δημηγορικωτατα ἰτὰ δ' ενθυμηματα δικανικωτερα Η με γαρ περὶ

το μελλον ωστ εκ των γενομενων αναγκη παραδείγματα λεγειν ' δε περὶ οντων - οντων, ου ἀλλον ἀπόδειξίς εστι καὶ ἀναγκη εχει γαρτο γεγονος αναγκην ου δεῖ δε φεζης λεγεινο

407쪽

RHETORICORUM LIB. ΙΙΙ. 7. 339

et ἀλλ' οὐ τοιαυτα. α μη περι παντων ἐνθυμηματα ζητεῖν - δεχη, ποιησει δπερ νωι ποιοὐσιτων φιλοσοφουντων, P συλλογίζονται τα γνωρι-Bμώτερα και πιστοτερα η εξ ν λεγουσι. Καιοταν παθος ποιης, μη λεγε ἐνθυμημα η γαρεκκρουσει το παθος, ματην εἰρημενον εσται

s προαίρεσιν η ἀπόδειξις Γνώμαις δε χρηστεον

καὶ ἐν διηγησει, και εν πιστει ηθικον γαρ'

Ἀαὶ γω δεδωκα, καὶ ταὐτ ειδως, ως ου δεῖε πιστεύειν V Εαν δε παθητικῶς, a ου μετα- με λει μοι, καίπερ δικημενω τουτω με γαρ 10 περίεστι το κερδος, εμο δε το δίκαιον. Toδε δημηγορεῖν χαλεπώτερον του δεκάρεσθαι εἰκό-6. Ω φίλ', Johe word os Mene os Rhetorie. Ide, indoed in the wor is laus to Pisistratus Homer' Odyss. os Antonius, de Orat. II. T. asserta Δ. 204. Judiciat orator to hie no only more 7. 7 συλλογίζονται τα γνωριμωτερα difficuli ilia the ther species, but Quintilia V. 2. In relius apertis even ille ighes enapioDanent os ille argumentari tam sit stultum, quani intellectuat o vers and compare to in clarissiniunt solem mortale lumen xvlaicli, oster exercise of the inin is N afferro. aere spori Ouinium taeteraruntlin ποδεδημηγορεῖν χαλεπωσερο, σού rei uni oratio, nailii cre de ludus est δικάζεινqαι J Cicero disser stomoris Uesionalia non hebeti neque inexerci- tolle o illi potnt; as in leed do inos talo, neque conamuniuin iterarum os illos xvii liave viuuen noli AH U et positioris litinaanitatis experii. In

408쪽

νοτων μεν ἀδηλων δε καὶ ο νομος ποθεσις εν τοῖς δικανικοῖς εχοντα δε ἀρχην ραον ευρεῖν ἀποδειξέν καὶ Ου εχει πολλὰς διατριβας οἱονπρος ἀντιδικον η περὶ αὐτοῖ, η παθητικον ποιεῖν ἀλλ' ηκιστα παντων, εα μη ξίστηται Δεῖ οὐν ἀπορουντα τουτο ποιεῖν, περ οἱ 'Aθην σι ρητορες ποιοῖσι, καὶ σοκρατης καὶ γαρ συμβουλευωνκατηγορεῖ, οἱον Λακεδαιμονίων μεν εν ω Ιανηγυρικω, αρητος δε ε τω Συμμαχικω. ν δ 11 τοῖς πιδεικτικοi δεῖ τον λογον πεισοδιοὐνεπαινοις, οἱον σοκρατη ποιεῖ αἰει γαρ τινα εἰσαγει Καὶ ο ελεγε Γοργίας, τι οὐχ πο- λειπε αυτον ὁ λογος, ταυτο στίν εἰ γαρ Αχιλλε λεγων, Πηλεα επαινεῖ, εἰτα Αἰακον, εἰτα την θεον ομοιως δε καὶ ἀνδρείαν η τα και

ἀποδείξεις, κώ θικῶς λεκτεον, καὶ ἀποδεικτικῶς εα δε- εχ9 ενθυμηματα ηθικῶς καὶ ἀλλον τω 'πιεικεῖ ἁρμοττει Ρηστον φαίνεσθαι, A πον

' causatum contentionibus ana num P rei dominus laturus est, alienus atque est quoddam iptis atque iam1 iratus, aut etiam anaicus adverSario, sciam an de humanis operibus longe et inlinicus tibi est, ' dcc. V maximum in quibus vis Oratoris l0. Ἐν σα Συμμαχικω. Tite Sanae ' plerumque ah imperitis exitu et vitii the ratio Περὶ Εἰρήνης. victori jussicatur; ubi vilest arana li. ιτα Θην Ῥεμ'J Thetis, scit. ' tu Advei sarius, qui sit et seriendus Soni edition read σον δεον, villi reser- ' et repellendus p ulli saepe is, qui ncerio Iupiter.

409쪽

I3λογον ἀκριβη. ῶν δε ενθυμηματων τ ελεγ κτίκα μαλλον ευδοκιμεῖ των δεικτικῶν οτι σαελεγχον ποιεῖ, μὰλλον δηλον τι συλλελογισται παράλληλα γαρ μὰλλον τἀναντία γνωρίβεται. i4 α δε προ τον ἀντίδικον οὐχ ετερον τι εἰδος,

τα δε συλλογισμω Δεῖ δε και εν συμβουλη, καὶ ε δίκη, ἀρχομενον με λεγειν τας εαUTOUπίστεις προτερον υστερον δε προς τἀναντία ἀπαντα λυοντα καὶ προδιασυροντα. Ἀν δεπολυχους η η ενανTιωσις, προτερον τα εναντία οἱον εποίησε Καλλιστρατος εν τη Μεσσηνιακηεκκλησία γαρ χροὐσι προανελων, Ῥυτως τοτε 15 αὐτος εἰπεν. στερον δε λεγοντα, πρῶτον απρος το εναντίον λογον λεκτεον, λυοντα καὶ ἀντισυλλογιζ μενον, κα μαλιστα αν ευδοκίμη κοτα γη ἄσπερ γαρ ανθρωπον προδιαβεβλημενον ου δεχεται ' ψυχη τον αυτον τροπον ουδε λογον, εα λεναντιος υ δοκη ειρηκεναι Δει οὐ χωραν ποιεῖν εν ω ακροατ τω μελλοντι λογω εσται δε αν ἀνελης δι η προς παντα, V α μεγιστα, τα εὐδοκιμοῖντα η τα εὐελεγκτα μαχεσαμενον,

410쪽

V δε το θος, πειδ ενια περ αυτου λέγειν IG επίφθονον, η μακρολογίαν, η ἀντιλογίαν εχει και περ ἄλλου λο οριαν η ἀγροικιαν τερον η λεγοντα ποιεῖν, πιρ σοκρατη ποιεῖ ἐν τῶ Φιλίππω και ἐν τῆ ντιδοσει καὶ ς Αρχίλοχος ψεγει ποιε γαρ τον πατερα λεγοντα περὶ της

θυγατρος ἐν τω ἰαμβω,

Xρημ άτων δ αελαττον οὐθέν εστιν, οὐδ' ἀπωμοτον '

ο ελοι τὰ Γύγεω.

Xρημάτων αεληπτον οὐδέν ἐστιν, οὐδ'

ψας φάος

Ηλιου λάμποντιος, . .

Ἀεν ἀντι σων ἰάμβων κωμωδοποιοις ἐγένοντο. - αμβίζειν is Synonymous,nearly, villa λοίδορεῖν σκωπτειν, S C. Andrit is in iliis senseritia ille M ordsε σωυάμβρο Osthe preSenis Sage mustii taken for the verses are evidently Trochaio tetranaeter Catalectic. I 6. Οὐ μοι σα Γυγεω Plutareth, de Securit has ovenos the continuationo ste verSe, Ου μοι σα, Γυγε σου πολυχρύσου μέλει.

SEARCH

MENU NAVIGATION