장음표시 사용
381쪽
ο τι μεταφοραὶ εἰρηται πολλακις. 14 Kαι αἱ παροιμιαι με Παφοραὶ π εἴδους ἐπ'
εἰδος εἰσιν οἱον αν τις ς αγαθον πείσομενος
μένον πεπονθασιν. θεν μεν οὐν τα ἀστεῖα λεγεται, καὶ διο τι, σχεδον εἰρητα το αἴτιον.
And Cicero in Topics. Q Aut ali- hi id quod fieri nullo iodo potest
382쪽
αυτον ναι συκαμινων καλαθον ἐρυθρον γαρ τι το πωπιον ἀλλα το πολυ σφοδρα. ο
υκ τε Φιλάμμων ζυγομαχῶν - κωρύκω
V augendae rei gratili dicatur aut minu- endae, quae περβολὴ dicitur. VBlair' Rhetorie, Lect XVI. Hy- emole consist in magni in an olfeci beyond ita prope bounds. It
383쪽
Κουρην δ' οὐ γαμέω Ἀγαμεμνονος Ἀτρείδαο,οὐδ' εἰ χρυσείη Ἀφροδίτη κάλλος ερίζοι,
ΔΕ δε η λεληθεναι τι ἄλλη καστω γενει μοττε λεξις ου γαρ η αὐτη γραφικη αἰαγωνιστικη, οὐδε δημηγορικη και δικανικη.Aμφω δε ἀναγκη εἰδεναι το μεν γαρ ἐστιν ἐλληνίς ιν επίστασθαι τυ δε μ' ἀναγκάρεσθαι
κατασιωπαν, ἄν τι βουληται μεταδουναι τοῖς ἄλλοις οπερ πασχουσιν ι μ' επισταμενοι γρα
384쪽
316 ARISTOTELIS εἴδη η με γαρ θικη η δε παθητικη Διο καὶ
οἱ ποκριται τα τοιαῖτα των δραματων διωκουσι,
καὶ οἱ ποιηταὶ τους τοιούτους Βασταρονται δεο αναγνωστικοί οἱον αἱρημων ακριβης γαρωσπερ λογογραφος , καὶ Λικυμνιος των διθυραμβοποιῶν. α παραβαλλομενοι, οἱ με των γραφικῶν εν τοῖς ἀγῶσι στενοὶ φαίνονται οι δε των ρητορων εὐ λεχθεντες ἰδιωτικοὶ εν ταῖς χερσίν. Αἴτιον δε δτι εν τ αγῶνι ἁρμοττει διο καὶ τα ποκριτικα, ἀφύρημενης της ὐποκρίσεως, ου
ποιοῖντα το αυτῶν εργον φαίνεται εὐηθ' οἱοντα τε συνδετα και το πολλακι το αὐτο εἰπεῖν,
εν β γραφικβ ορθῶς ποδοκιμαρεται εν δεαγωνιστικ9 καὶ οἱ Vτορες χρῶνται εστι γαρυποκριτικα. Ἀναγκη δε μεταβαλλειν το αὐτο sλεγοντας οπερ σπερ ὁδοποιεῖ τω ποκρίνεσθαι Obτυς εστιν ὁ κλεψας μῶν οbτος εστιν ὁ ε ξαπατησας οὐτος ὁ ο σχατον προδοὐναι
ε επιχειρησας. Οἱον καὶ Φιλημων ὁ ποκριτθς εποίει ν τε τn Ἀναζανδρίδου Γεροντομανία, τε
385쪽
RHETORI RUM LIB. ΙΙΙ. E. 317 λεγει αδαμανθυς και Ιαλαμηδης, και ἐν τω
εν ἴσω γαρ χρον πολλα δοκεῖ ρησθαι. γαρ συνδεσμος ἐν ποιεῖ, πολλα ωστε, αν ἐξαιρεθη,
δηλον τι του ναντιο εσται O ἐν πολλα Ἐχει
os αυξησιν 'λθον, διελέχθην, ἱκετευσα, ' 'πολλα se Δοκει περιδεῖν, σα εἰπον, ὁσα φημί. Toὼτ δε βουλεται ποιεῖν καὶ μηρος ἐν τω
4. Ε ποιεῖ, πολλοῦ See Harris, Hermes, p. 240. q. Ηλρον διελέχgην, ἱκέτευσα DC Ona pare Terenee, Amir. I. 5. - . Iam ferme moriens me vocat; occessi vo Semotae nos soli;
386쪽
ΙΠερὶ οὐ γαρ πολλα Ῥηται, αναγκη και πολλακις εἰρησθαι εἰ ουν καὶ πολλακες, και πολλα δοκεῖ. Ωστε ηυξησεν παξ μνησθεὶς δια τον παραλογισμον καὶ μνημην πεποίηκεν, ουδαμοῖ στερον
ἐν οὐ δημηγορικη λεζις καὶ παντελως λεοικε τη σκιαγραφία οσω γαρ αν πλείων ii οοχλος, πορρώτερον η θεα διο τα κριβη περίεργα
καὶ χείρω φαίνεται ἐν ἀμφοτεροις. Η δε δικη
siimilar: οῦν δῆτα, ω Θεαίτητε, παντάπασί γε ἔγωγε, ἐπει Di εγγυς σπι σκιαγοαφηματος γέγονα. οὐ λεγομένου ξυνίημι οὐδὲ σμικοόν εως δ' φέστηκα πορρωρεν, φρύνετο τι μοι λέγισμι.
387쪽
RHETORICURUM LIB. ΙΙΙ. 18. 319ηκιστα ἀκριβείας δεῖ τουτ δε οπου φωνης, καὶ
Η μεν ουν επιδεικτικη λέξις γραφικωτάτη το γαρ εργο αυτης ἀναγνωσις δευτερα δε δικανικη. ο δε προσδιαιρεῖσθαι την λεξιν, τι ηδεῖαν δει καὶ μεγαλοπρεπη, περιεργον μἀλλον η σωφρονα καὶ ἐλευθεριον, και εἴ τις ἄλλη θους ἀρετη o γαρ δεῖαν εἰναι ποιησείδηλον τι τα εἰρημενα, εἴπερ ορθῶς ἄρισται ἀρετ της εζεως τίνος γαρ νεκα δεῖ σαφη, καὶ
EΣT δε του λογου δυο μερη ἀναγκαῖον γαρ τό τε πρῆγμα ειπεῖν περὶ ου, καὶ οὐ ἀποδεῖξαι.Διο πόντα μη ἀποδῶξαι, ' ἀποδε α μη προει
388쪽
320 ARISTOTELIS προβλημα, το δε ἀποδειξις Nυν δε διαιροὐσι a
γελοίως διηγησις γαρ που του δικανικοὐ μονου λογου ἐστίν επιδεικτικο δε καὶ δημηγορικο πῶς ενδεχ εται εἰναι διηγησιν, ζιαν λεγουσιν, Π ταπρος τον ἀντιδικον η πιλογον των ἀποδεικτικῶν ΙΠροοίμιον δε και αντιπαραβολη, καὶ πανοδος, εν ταῖς δημηγορίαις τοτε γιγνεται, ταν αντιλογία η και γαρ id κατηγορια και τὶ πολογια πολλακις, αλλ υχ η συμβουλη. λ ὁ πιλογος ετ ουδεδικανικοὐ παντος, οἱον εα μικρος ὁ λογος, τοπραγμα ευμνημονευτον συμβαινε γαρ τολμηκους
ἀφαιρεῖσθαι. ναγκαια ἄρα μορια προθεσις, καὶ
Ιδια μεν οὐ ταὐτα τα δε πλεῖστα, προοιμιον, 4 προθεσις, πίστις, πιλογος τα γαρ προς τον ἀντίδικον τῶν πίστεων στι και η αντιπαραβοληαύξησις τῶν αυτοῖ, στε μερος τι τῶν πιστεων ἀποδείκνυσι γαρ τι ο ποιῶν οὐτο αλ ου το
προοιμιον, οὐδ' ὁ πιλογος, αλ ἀναμιμνησκει.
3. ἘπάνοδGJ ην δε ἀνακεφαλαίω ν reliqua pergamius. F. Nempe ea καλουσιν ἐπάνοδον Hermio . Sequuntur qua, ad bdem facien- q. Tara πλεῖσσα Compare Cicero lani pertinent. . Ita est; quae in Partit . . l. d. Quid i Ora quidem in confirmationem et repre- 'ionis quot sunt partes 'V Pater. hensionein dividuntur. Nam in ' Quatuor earrum duae valent ad rem Confitanando nostra probare volu- docendar narrati et Confirmatio. Inus in reprehendendo, redarguere Ad impellerulos animos duas prin- contraria.' Quintilian B. III. Ch. cipium et perventio. is boli enouglio disse Dor both 4. α γὰρ 'eo τὸν νrιδικον σων theS authorities amen neque sis πίσσεων ἐσσι I alie refutation os the assentior qui detraliunt refutationem, arguments in an adversat y Comes V tanqua ni probationi subjectam. ut unde thoioad of Proos. Compare V Aristoteles haec enim est quae On- Cicero in Partit f. Sed Jam stilitat illa quae destruat.V
389쪽
RHETORICORUM LIB. LII. l. 321οι περ Θεοδωρον, διηγησις ἔτερον, καὶ πιδιηγησις, καὶ προδιηγησις, καὶ ε λεγχος, καὶ ἐπεξελεγχος Δεῖ δε εἶδός τι λεγοντα καὶ διαφορὰν νομα τίθεσθαι μη, γίγνεται
TO μεν οὐ προοίμιον εστιν ἀρχη λόγου, περ
τινα, μαρτυριας τε επ' υrsi, τριτον τεκμηρια, τεταρτον εἰκοτα και πιστω - σιν ααι καὶ ἐατι πιστωσιν λεγειν τον γε βέλτιστον λογοσαι σαλον Βυζάντιον ανορα.
Greel Seli Ol. ἐπόρου ν. vllicli appearSthe nos correet, is ille vord , derive seoin ἐπορούω. The readings πούρω v I gi ven noli nulliorit os Victorius, it belisi soriound in the Inostancient editions. The two the temnas os Licyinnius' art ViZ. αποπλάνησα an οζοι di - gression and ramification,' are sus-ficienti clear. CHAi . XIV. l. T μὰν συν προοίμιον Quintilian, in lais ourtii Book, h. l. oves asonaevulia nil explanationis vinat the Greelcs ineant lay the προοίμιον. Quo lo principiunt Latine vel exordii νu dici- tur majore qua lana ratione Graecio videntur προοίμιον noni in isseri quia in nostris initi una modo significatur, illi satis clam partenaci an esse ante ingressuin ei, de qua dicenduin sit,
390쪽
πάντα γαρ ἀρχαι ταὼ εἰσὶ, καὶ οἱον δο τοιησις
τῶ πιόντι. ο μεν ουν προαυλιον μοwν τωτων ἐπιδεικτικῶν προοιμίω καὶ γαρ ι αὐληται, τι αν ευ χωσιν αὐλησαι, τουτο προαυλησαντες συνηψαν τω ενδοσίμω καὶ ἐν τοις επιδεικτικοῖς
λόγοις δεῖ υτω γράφειν ο τι γαρ α βουληται
ευθυς εἰπόντα, ἐνδο υνα και συναψαι οπερ παντες
σι σῆς pηνας νόμου προαυλιον στομαυ-
I appears to signit in iliis place the Cadene connecting the relude tolli Subjeci.
I. Παράδειγμα - εποιησαν' For the vhole paSSage, Ouipale Quintilian III 8. In Demonstrativi vero pro- cenna esse anaxime libera existimat. Umam et longe a naterii duci ioc,
P ut in Helenae laude Iso rates se e- rit; et ex aliqua rei vicinia, ut idem V in Paneorico iunx queritur tu honoris corporuim quana animoriam virtutibus dati, et Gorgias in Olym- pie lati lans eos qui primi tales in-
α περ σων ἀν'ωπων οἱ μὲν τα σικιας σου χειμωνος μεταβάλλουσιν . . . υτ καιτων ζωων τα δυνάμενα μεταβάλλει τους τοπους Καὶ σα μεν ἐν αὐτοῖς σοῖς συνήρεσι τοποις ε ρισκεται τα βοηθειας.