The Rhetoric of Aristotle : with notes, and illustrated by parallel passages from Aristotle's other works, Cicero De oratore, & c. Quintilian, and various other authors

발행: 1836년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

τελευτησάντων κείρασθαι την Ελλαδα, Au

σαι, συγκαταθαπτομενης της ἀρετης, μεταφορακα προ μματων το δε isti ἀρετn της ἐλευθερίας, αντιθεσίν τινα ἔχει. Kαὶ ς Ιφικρατης εἰπεν oδος μοι τῶν λογων δια μέσων

τῶν αρητι πεπραγμενων στί μεταφορακατα ἀναλογίαν, καὶ το δια μεσων προ μμα- των ποιεῖ Καὶ το φανα παρακαλεῖν τους κινδυνους τοῖς κινδυνοις βοηθησοντας 'ρὶ ὀμ-

372쪽

304 ARISTOTELIS

λυόμεθα τους πολεμους, ara ἀναβαλλομεθα αμφω γαρ ἐστι μελλοντα και η ἀναβολη και η τοιαυτη ρηνη. Kαι τ τας συνθηκας φαναι

373쪽

RHETORICORUM I, IB. III. l.

o rebus sensu carentibus actum quen- dana et animos damus, qualis est et pontem indignatus Araxes.'

' secte i , things sensibi than by rilii nos intelligit,le than it is evident

374쪽

306 ARISTOTELIS

Τοὐντεὐθεν οὐ 'Ελληνες αἴξαντες ποσὶν,

τ ενεργειαν ποιεῖν ευδοκιμεῖ, Olον εν τοῖσδε, Και

375쪽

Αἰχμη δε στέρνοι διεσσυτο μαιμώωσα.

'Εν πῆσι γαρ τουτοις δια το εμφυχα εἰναι ἐνεργουντα φαίνεται το ἀναισχυντεῖν γαρ, καὶ μαιμαν, καὶ τα αλλα, νεργεια. αυταδε προσηψε δια της κατα ἀναλογίαν μεταφορας ως γαρ ὁ λίθος προ τον Σίσυφον, ὁ ἀναισχυτῶν

προς τον ἀναισχυντουμενον Ποιεῖ δε και εν ταῖς ευδοκιμουσαι εἰκοσιν επὶ των ψυχων αὐτα

Κυρτὰ φαληριόωντα προ μεν ταλλ' αὐτὰρ ἐπ' αλλα

κινούμενα γαρ α ζῶντα ποιεῖ πάντα η δενεργεια μίμησις. Δεῖ δε μεταφερειν, καθαπερ εἰρηται προTερον, ἄπο οἰκείων καὶ μη φανερῶν οἱον και εν φιλοσοφία το μοιον καὶ ε πολυ διεχουσι θεωρεῖν, εὐστοχου. Ω σπερ Ἀρχύτας φη ,αὐτον εἰναι διαιτητην καὶ Ῥωμον 47H ἄμφω γαρ το ἀδικου-

376쪽

308 ARISTOTE ILIS

μενον καταφευγε t. V H εἴ τις φαίη, αγκυραν

καὶ κρεμαστραν το αυτ εἰναι αμφω γαρ ταυτοτι, ἀλλα διαφερει τω νωθεν και κατωθεν. Καιτο ἀνωμαλίσθαι τας πολεις, εν πολυ διεχουσι ταὐτο ἐν επιφανεια καὶ δυναμεσι τ ἰσον. Εστι δε και τα ἀστεῖα τα πλῶ στα δια μεταφορῆς, και εκ ου προεξαπαταν μῆλλον γαρ γίγνεται δηλον τι μαθε παρα τ εναντίως χειν,

5. νωμαλωαι a 4notaplior froni the et e s potuer in States, bearinganalog to the leve os a plane si per-feiρS. 6. Προεξα πασαν B leadin thelieai or into previ ous reor, an stensa ting Onaethin contraryo his expectation.-Compare Cicero de Orat. II. h. 63. Sed scitis esse notiS- simum ridiculi genus, ut aliud V expectamus, aliud dicitur. Hic nobismetipsis noster error risum Visio vet. -Cf. Quintilian, VI. 3. Tertium est genus, in decipiendis exspectationibus cietis aliter acci- pieri s. V And ibi l. V Superesto genus decipiendi opinione, alit dicta Q aliter intelligeniti, cluae sitiit in omni 'ac lateri vel venustiastina . ln- opinatiana et a lacessente poni solet. Quale est quod refert Cicero. De

irat. II. 70. Quid huic albest, nisi res et viritis' Aut illud Asn

Βααλευς ό πως ἀειδείς. - troil Ecl. II. 13. at mecum raucis, tua dum vestigia Gustro, Sole sub ardenti resonant arbusta ci adis. -Georg. III. 328. Et cantu queritiae nina pent a busta

377쪽

RHETORICORUM ILIB. I. M.

μαθησις γαρ, και λεγεται μεταφορα. Καὶ ο λεγει Θεοδωρος το καινα λεγειν Γίγνεται δε, ταν παράδοξον η καὶ μη, ς κεῖνος λεγει, προς τηνεμπροσθεν δοξαν ἀλλ ωσπερ εν τοῖς γελοίοις

τα παραπεποιημενα. περ δυναται καὶ τα παραγράμμα σκώμματα εραπατα γαρ. α εν τοῖς μετροις ου γαρ σπερ ὁ ἀκουων πελαβεν

ὁ δ ετ πεδιλα ερεῖν. ουτο δ αμα λεγο - μενου δεῖ δηλον ει ναι. α δε παρα γράμμα ποιεῖ οὐχ b λεγει, λεγειν, αλλ ο μεταστρεφειονομα οἱον το Θεοδωρου ει Νίκωνα τον κιθαρω-

6. α παρα γράμμα σκωμματα Iesis mei de by a change of leuer; an ordinary Species os puri Ciceroci orat. II 63. calis illis ει Παρονομασία Alter una genus est quod habet parvaim vecti in Imutationem,' quod in liter positura Graeci vocant

378쪽

ἀλλα προσηκοντως, εἰ ἀηδης. λαι

379쪽

RHETOR CURUM LIB. ΙΙΙ. 11. 311τον ξε ν ξενον αἰεὶ εἰναι ' ἀλλοτριον γαρ καὶ τοὐτο. ο αυτο καὶ το 'Aναξανδρ ίδου το παι

ταὐτον γάρ εστ τω πῶν αξιον γαρ ἀποθανεῖν μ' ντα ἄξων ἀποθανεῖν' η έων ἀποθανεῖν μη

θανάτου αξιον οντα, γη ποιουντα θανατου ἄξια. UT μεν οὐν ειδος το αυτ της λεξεως τουτων ἀλλ' oσω αν ἐλαττον καὶ ἀντικειμενως λεχθῆ, τοσουτ ευδοκιμεῖ ἀλλον Το δ αἰτιον, τι μαθησις δια μεν το ἀντικεισθαι ἀλλον, δια δε το10 ε ολψω θαττον γιγνεται Δεῖ δ αἰει προσώναι το προς ν λεγεται, ' το ορθῶς λεγεσθαι, εἰ τολεγομενον ἀληθες καὶ μ' ἐπιπολαιον εστι γαρταῖτα χωρὶς ἐχειν οἱον αποθνησκειν δεῖ μηθεν

άμαρτάνοντα ' αλλ' υκ ἀστεῖον - την ἀξίαν δεῖ γαμεῖν τον ζιον ' ἀλλ υκ ἀστεῖον ἀλλεὰν αμα ἄμφω χn Vξων γ' ἀποθανεῖν μη

εχη, τοσουτω ἀστειοτερον φαίνεται οἱον εἰ καὶτ ονοματα μεταφορα εἰη καὶ μεταφορα τοιαδὶ,

και ἀντίθεσις, και παρισωσις, και χοι νεργειαν.

380쪽

312 ARISTOTELIS

σιν ἐν τούτω μόνω.

SEARCH

MENU NAVIGATION