Selections from the Attic orators, Antiphon, Anocides, Lysias, Isocrates, Isaeus.: Being a ...

발행: 1896년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

ISAEUS. 181

του νόμου πνσο η κληρονομία, πάντων δητῶν ἄλλων κλελοιπότων ot ταὐτον ἐμοὶ τη συγγενεία προσηκο-- τύγχανον. - δὲ γνώσεσθε il-υσ, μι ἐμοι μεν ἀγχωταειν, τοῖς δ' ἐξώκείνων γεγονόσιν ου ην εν ολ οντος ο παις ην; αυτὸς ὁ νόμος δηλώσει το μεν γὰρ εῖναι την αγχιστείαν ἀνεψιοῖς προς πατρὸς μέχρι νεφιων παίδων ὁμολογεῖται παρὰ πάντων ε δὲ με ημας aωσι τοῖς μετέροις παισί, -- δη σκεπτέον ἐστί Λαβὸ-δν αὐτοις τον νόμον και ἀναγίνωσκε. ΝΟΜΟΣ Id μηδεὶς λυμ πατρὸς μέχρι ἀμφι-

-aων, τους vos μητής κυρίους εἶναι κατὰ τα αυτά.

'Α-ύετε, ἁ ἄνδρες - ο νομοθέτης Ου εμεν, 12 ἐὰν μηδεις θ προ πατρὸς μέχρι ανεψιῶν παίδων, τους των ἀνεψιαδῶν ιναι κυρίους, ἀλλὰ ἀπέδωκε τοι προς μητρὸς του τελευτήσαντος αν μεῖς μὴ μεν, την κληρονομίαν δη, ἀδελφοῖς και ἀδελφαῖς

καὶ παισὶ τοι τούτων - τοις ἄλλοις, κατὰ ταύτα

καθάπερ καὶ εὐωχῆς ῆν πειρημένον τούς δε

ημετέρους παῖδας ει της ἀγχιστείας ποίησεν. Huae μηδ' ει και τετελευτηκὼς ν τὰ δίδωσιν ὁ νόμος την Ἀγνίου κληρονομίαν, πῶς μου τε ζῶντος καὶ κατὰ τους νόμους εχοντος ωνται --

212쪽

l3 τοις εἶναι την 'χιστείαν ουδαμῶς δήπουθεν. αλλα μην ει τούτοις - μέτεστιν, ἄν ι πατέρες ταὐτον εμοὶ προσηκον, Ουδε τούτwτν παιδὶ γίγνεται καὶ γαρ ὁ τούτου πατηρ μοίως ν κείνοις συπιενης. ου οὐ δεινὸν μοὶ μεν διαρρήδηνούτω των νόμων δεδωκότων την -'ρονομίαν, --τους δ' εμ της ἄγχιστείας πεποιηκότων, τολμαν τουτονὶ συκοφαντεῖν, και διαγωνίσασθαι μεν, ἡνίκεγὼ του κλήρου την δίκην λάγχανον, μη οἴεσθαι δειν μηδε παρακαταβάλλειν, ου περὶ των τοιούτωνει τι δίκαιον ειχεν ειπεῖν διαγνωσθηναι προσῆκεν,

ἐπὶ δὲ του παιδὸς ονόματι πρά - ἐμοὶ παρέχειν

και περι των μεγίστων εις κίνδυνον καθαπτάναι; 14 καὶ περι μεν των μολογουμένων εἶναι του παιδὸς

χρημάτων μηδ' αἰτιασθαί με, μηδ' ς τι εἴληφα

εχειν εἰπεῖν εφ' οἷς, ει τι αυτῶν κακῶς δινκουνωσπερ υτος, κρίνεσθαί μοι προσηκεν), α δ υμεῖς

σίαν ἀμφισβητεῖν αυτῶν, επι τούτοις ino τοιούτους αγῶνας παρασκευάζειν καὶ ις τουτο ἀναισχυντίας κειν

15 ωμαι μεν οὐ καὶ κ των - εἰρημένων γιγνώσκεσθαι ύμῖν ὁτι Oύτ αδικῶ τον παῖδα ουδενομ ενοχος εἰμι ταύταις ταῖς αἰτίαις οὐδε κατὰ μικρόν ἔτι δε ἀκριβέστερον γουμαι καὶ κ τῶν ἄλλων μῶς μαθήσεσθαι καὶ την ἐμην ἐπιδικασίαν, ὼς γέγονεν, ἀκούσαντας περὶ αυτῶν. μοὶ γάρ, ἁ ἄνδρες, λαχόντι του κλήρου την δίκην ού- ουτος ὁ νυν- εισαγγελλων νήθη δεῖν παρακαταβάλλειν υπερ

του παιδός, υτ οι Στρατιο παῖδες ο αυτὸ ν

213쪽

ΙSAEUS. 183 παιδὶ προσήκοντες, οὐδεν δι α μὴ μιν οὐδεν

αὐτοῖς νόμιζον προσήκειν τούτων των χρημάτων επεὶ Ουδ' - ου- νυν μοὶ πρώματα παρεῖχεν, εἰ 16

τὰ του παιδὸς εἴων ἁρπάζειν καὶ - ναντιούμην

ἡσυχίαν εἶχον οἱ Γίπερ της Εὐβουλίδου θυγα-

τρος πράττοντες, της το αὐτο δικαίως τω Στρατίου παιδὶ προσηκούσης, και οἱ κύριοι της μνίου τρος σαν ἰοί τε προς - ἀντιδικεῖν. εἰ 17 τοσαύτας δ' πορίας κατέστησαν ο τι ἀντορῶ Φωνται περὶ της πιστείας, στε ἡ με τον κλῆρον χουσα καὶ οἱ λέγοντες το περι αυτῆς γενος, πειδὴ κατεψεύσαντο ραδέως π ino τότε εξηλέγχθησαν ου μηθες τι γράψαι τολμήσαντες, οἱ δ' πὲρ της μνίου μητρός, γενει μεν εμοὶ

ταὐτο προσηκούσης ἀδελφὴ γαρ ην του Στρατίου

νομ δε αποκλειομενης, - κελεύει κρατεῖν τους αρρενας, τουτο μεν εἴασαν, ἰομενοι δ' εμο πλεονεκτήσειν μητερα εἶναι του τήλευτήσαντος εγρα-

214쪽

ψαν ο συννενέστατον μὲν η υ φύσει πάντων, εὐδάε ταῖς ἀγχιστείαις μολογουμένως οὐκ ἔστιν. 18 ειτα γραψάσης ανσριου παιδος εἶναι, κἀκείνας edi γε οὐκ ούσας εν ταῖς ἀ ιστείαις. υτως ἐπεδικασάμην παρ' ἡμῖν, και αυτῶν οὐκ ἴσχυσέ τι ἀτε την τὸν κληρον εχ ση - προνενικηκέναι τους

κατὰ διαθήκην ἀμφισβητησαντας, ἴτε re φερατο μητέρα εῖναι του ον κληρον καταλιπόντος,

a ' ου- οι τότε δικάζοντες καὶ το δίκαιον καιτους ὁρκους περὶ πολλου ποιήσαντο ἄστ εροὶτω κατὰ τους νόμους ἀμφισβητοὐντι την Φηφον 1νήνεγκαν καίτοι εἰ τὰ μεν νενίκηκα -- τὸν τρόπον, ἐπιδείξας μηδεν Ἀγνία κατ' -χιστείαν προσηκουσας, οδυς δε μη τόλμησεν ἀντιδικησαιτω παιδι του μικληρίου πρὸς ἡμας, οὐδε Στρατίου παῖδες ι ταὐτὸν τούτω προσήκοντες μηδὲ νυν ἀξιοῖσιν ἀντιδικησαι προς με περὶ αὐτων, χωδ' οὐ τον κληρον επιδικασάμενος παρ' μῖν, ξελέγχω δὲ τουτον μηδέπω καὶ τημερον εχον ειπεῖν τι- παις Ἀγνία προσηκε κα ἀγχιστείαν, τίετ δε μαθεῖν μἁς η τί ποθεῖτε κομαι περὶ

τούτων πώ μεν γὰρ ἄνευ φρονοὐσιν ista κανὰ τὰ εἰρημένα νομίζω.

215쪽

Ἐπὶ τοις τοιούτοις, ω ἄνδρες, νάγκη ἐωτὶ χαλεπῶς φέρειν, ὁταν τινες - μονον των αλ - τρίων ἀμφισβητεῖν τολμωσιν, αλλὰ και τὰ εκ των νόμων δίκαια τοι σφετέροις αυτῶν λόγοις αφανιων ἐλπίζωσιν οπερ και νυν ἴτοι ποιεῖν ε ει- ροῖσι του γὰρ μετέρου πάππου Κίρωνος υκαπαιεος τελευτήσαντος, αλλ' - ἐκ θυγατρος--ὐ γνησίας παῖδας αὐτω καταλελοιπότος ουτοί τε του κλήρου λαγχάνουσιν ως εγγυτάτω γένους δντες, se τε βρίζουσιν ουκ, ἐκείνου θυγατρὸς οντας, ουδὲ γενομένης αὐτ* πώποτε O παράπαν. αιτιον δὲ του ταυτα ποι is αυτούς ἐστιν Ἐτούτων πλεονεξία, τό τε πλῆθος των πημάτων ἄν Κίρων μεν καταλελοιπεν, Ουτο δ εχουσι βιασάμενοι και κρατοῖσι και τολμωσιν αμα με λέγειν

- οὐδεν καταλέλοιπεν κεῖνος, αμα δε ποιεῖσθαι του κληρου τ' ἀμφισβήτησιν την μεν υν 3κρίσιν υ δε μοι νομίζειν ναι ταύτην προς τονειληχστα του κληρου την δίκην, ἀλλα προς--- κλέα - Φλυέα, o 'Ορέστην ἐπικαλούμενον οδος γάρ εστιν ὁ τουτον παρασκευάσας πράγμαθ'

ἡμῖν παρέχειν, ἀποστερων τὰ γήματα α Κίρων ὁ

216쪽

πάππος αποθνησκων κατέλιπεν, μῶν δὲ τούτους τους κινδύνους πάγων ἶνα μηδεν ἀποδιδρ τούτων,εὰν ἡμεῖς ἐξαπατηθῆτε πεισθέντες - των τούτου λόγων δεῖ δ' τούτων τοιαυτα μηχανωμένων πάνσ μας τὰ πεπραγμένα μαθεῖν, να μηδενἀγνοησαντες των γεγενημένων ἀλλὰ σαφως εἰδότες περ αυτων ἴτω ενέγκητε την Φῆφον. er

τινι οὐ καὶ α et πώποτε δίκη προσέσχετε κριβῶς τον νουν, δέομαι μων και ταύτη προσέχεινομοίως, ἄσπερ και το δίκαιον ἐστι πολλῶν δεδικων ἐν τῆ πόλει γενομένων οὐδένες ἀναιδέστερον

τούτων ουδὲ καταφανέστερον ἀντιποιησάμενοι φω5 νησοντα των δ λοτρίων. εστ μεν οἶν χαλεπόν, ω ανδρες, πρὸς παρασκευὰς λόγων καὶ μάρτυρας ου τἀληθη μαρτυροὐντας ει ἀπῶνα καθίστασθαι περ τηλικούτων, παντάπασιν ἀπείρως χοντα δικαστηρίω ου μην αλλὰ πολλα ελπίδας χωκαι παρ' μων τεύξεσθαι των δικαίων καὶ μέχρι γε του τα δίκαια ειπεῖν καὶ αυτος αρκούντως ἐρεῖν, ciν - τι συμ τοιουτον ο νυν π inos τυγχάνει προσδοκώμενον. δέομαι οὐν μῶν, --δρες, μετεὐνοίας τέ μου ἀκοῖσαι, καν δικησθαι δοκῶ, β - θησαι μοι τὰ δίκαια.

Πρωτον μεν οὐν ως ν η μητηρ η μὴ Κίρωνος θυγάτηρ γνησία, ἐπιδείξω τοὐτο μῖν, τὰ μεν πάλαι γεγενημένα λόγων ἀκοὴ καὶ μαρτύρων, τὰ

δ' -τε καὶ μνημονεύεσθαι, τοι εἰδὀσι Ρωμενος μάρτυσιν, σι δε τεκμηρίοις α κρείττω των μαρτυ-

ριων ἐστιν ἐπειδὰν δὲ ταὐτα φανερὰ καταστησω,

217쪽

τοθ' ως καὶ κληρονομεῖν - λον ἡμῶν η τούτοις προσηκε των Κίρωνος χρημάτων. θεν οὐν ηρεαντ περὶ αυτῶν, εντεῖθεν - κἀγὼ πειράσομαι

διδάσκειν.

o γαρ πάππος ὁ εμος, ἁ σνδρες, Κίρων γημε 7ρον μὴν τηθην οὐσαν ἀνεψιάν, ξ ἀδελφης της

αυτολμητρὸς αὐτην γεγενημένην ἐκείνη μεν οὐν

εμὴν μητέρα, μετὰ ἐνιαυτοὐς τέτταρας - βωνετελεύτησεν ὁ δε πάππος μιας μόνης ὁσης - θυγατρὸς λαμβάνει, ιν την Διοκλέους ἀδελφήν, εξ ης αὐτω εγιγνέσθην υἱεῖς δύο. καὶ ἐκείνην τε ετρεφε παρὰ τη γυναικὶ καὶ μετὰ των λεκείνης

παίδων, ἐκείνων τε τι ζώντων, πεὶ συνοικεῖν' εἶχεν ἡλικίαν, ἐκδίδωσιν αυτὴν Ναυσιμένει O-λαργει, σύν ἱματίοις καὶ χρουσίοις πιντε καὶ εἴκοσι μνῶς ἐπιδούς. κἀκεινος μεν τρισὶν ἡ τετταρσιν σεσι μετὰ ταμα κάμνων αποθνησκει, πριν αὐ γενέσθαι παῖδας εα της μετέρας μητρός ὁ ἐπάππος κομισάμενος αὐτην, καὶ την προῖκα ουκαπολαβὼν ο ν εδωκε δια την Ναυσιμένους ἀπορίαν των πραγμάτων, πάλιν ἐκδίδωσι τω - πατρὶ καὶ χίλιας δραχνὰς προῖκ επιδδωσι ταυτὶ sδη πάντα προς τὰς αιτίας ς si οὐτοι λέγουσι

218쪽

188 SEM ITIONE

πῶς αν τις δείξει γεγενημενα φανερῶς ἐγὼ ζητῶν ερη-ον. νεμ την ἐμην μητέρα, ero θ ἀπηρῆν Κέρωνος με - καὶ ι παρ' ἐκείν διν--

ου, καὶ γάμους ει διττοὐς ὐπερ ταύτης iaστίασεν μ' καὶ προῖκα ντινα ἐκάτερος επ' αὐτῆ των γημάντων ἔλαβε, πάντα ταυτα εἰδέναι τοῖς οἰκέτας 10 καὶ τὰ θεραπαίνας - κεῖνος κέκτητα βουλώμενος οὐν προς τοις προ υσι μάρτυσιν ἔλεγχ'ν ἐκ βασάνων ποιήσασθαι περ αυτῶν, ἴνα μαλλον αὐτοῖς πιστε τε η μέλλουσι δώσειν αροχον λ ήδη δεδωκόσι περ ἄν μαρτυροῖσι -- ηξίουν ἐκδοθναι τὰς θεραπαίνας καὶ τοὐς οἰκέτας περί τε τούτων καὶ περὶ των,λλων πάντων όα11 τυγχάνουσι συνειδότες οἴ- ora νυνίμας ἀξιω- σων τοῖς -τολμωτυσι πιστευειν ἔφυγε τὴν βάσανον. καίτοι ει φανησεται αὐτα ποιῆσαι

θέλησας, τί ὁ λείπεται τοις κείνου μάρτυσιν δοκειν νυνὶ τὰ φευδῆ μαρτυρεῖν, τούτου τηλικοῖτον ελ πιν πεφευγότος ετ μεν οιμαι οὐδέν. Ἀλλαμην - ληθῆ λεγω, λαβέ μοι πρῶτον ταύτην την μαρτυρίαν και ἀνάπνωθι IMANTHA.J12 υεῖς μεν τοίνυν καὶ ἰδία καὶ δημοσία βάσανον ἀκριβέστατον ελεγχον νομίζετε καὶ Oπόταν δούλοι καὶ ελεύθεροι παραπένωνται καὶ δέη ἀρθῆναί τι τῶν ζητουμενων, ου χρῆσθε ταῖς των ἐλευθέρων μαρτυρίαις, αλα τους δούλους βασανίζοντες ἴτω ζητῶν εὐρειν την ἀληθειαν τῶν γ'

219쪽

ISAEUS. 189

μἐνων εἰκυτως, ῶ ἄνδρες σύνιστε γαρ - των

μεν μαρτυρησάντων δη - ἔδοξαν υ τα θημαρτυρησαι - δε βασανισθεντων οὐδένες ---- ἐξηλεγχθησαν - ουα αληθῆ ἐκ των βασάνων εἰπόντες. ἀ- δ' o πάντων ἀναισχυντ--o 13 ἄνθρωπων λόγοις πεπλασμενοι καὶ μάρτυσιν ν τἀληθῆ μαρτυρο ιν αξιωσει, πιστσειν μῶς, φεύγων ἀτως ἀκριβεῖς μονυς αλλ' οὐχ ημῆς, ἀλλα πρηνον περ των μαρτυρηθη-σθαι μελλόντων ἀξιώσαντες εις βασάνους ἐλθεῖν, τούτου δεφεύγοντος, ἴτως οἰησόμεθα δεῖν se τοῖς μετέροις μάρτυσι πιστεύειν. - ουν αὐτοῖς ταυτασὶ τὰς μαρτυρίας καὶ ἀνάγνωθι MAPTTPIAI.IΤίνας εἰκος ειδέναι τὰ παλαιά δηλον ὁτι του 14χνωμένους τ πάππω μεμαρτυρήκασι τοίνυν ἀκοην μοι. τίνα ειδέναι τὰ περὶ την ἔκδοσιντης μητρος ν κ' τους ἐγγυησαμενου καὶ τους εκεινοις παρόντας με προῶντο μεμαρτυρήκασι τοίνυν or τε Ναυσιμένους προσηκοντες καὶ οἱ του - πατρός. τίνες δε οἱ τρεφομενην ἔνδον καὶ θυγατέρα υσα ειδ-ες γνησίαν Κίμωνος οἱ νυναμφισβητολ- πτω φανερῶς μαρτυροῖσιν

ταμ ἐστὶν ἀληθῆ, φεύγοντες την βάσανον ἄστεολ που τοῖς ἡμετέροις αν ἀπιστησαιτε εικότως, ἀλλα πολυ μαλλον τοις τούτων μάρτυσιν.

220쪽

15 Ἐμεῖς τοι ν καὶ ἄλλα τεκμήρια πρὸς τούτοις ἔχ'μεν ειπεῖν, ε μαθοντες γνώσεσθε μι κθυγατρος μεῖς Κίρωνος σμεν. οἷα γὰρ ικὸς παίδων δντων ἐξ εαυ- θυγατρος, οὐδεπώποτε θυσίαν ἄνευ μων οὐδεμίαν ἐποίησεν, ἄλλ' ει τε μικρὰ er τε μεγάλα θύοι, πανταχου παρῆμενημεῖς καὶ συνεθύομεν. καὶ Ου μόνον εις τὰ τοιαῖτα παρεκαλούμεθα, αλλὰ καὶ ις Διονύσια εις ἀπρον 16ῆγεν - μῶς, κοὐ μετ' κείνου τε θεωροῖμεν

καθημενοι παρ αυτόν, και τὰς ορτὰς γομεν παρεκεῖνον πάσας τω Διι τε θυων ν Κτησίω περὶ

ην μάλιστ κεῖνος θυσίαν σπούδαζε καὶ Ουτε δούλους προσῆγεν υτ ελευθερους ὀθνείους, ἀλλ'

νουμεν καὶ τὰ ιν συνεχειρουργοῖμεν καὶ συνεπετίθεμεν καὶ τἄλλα συνεποιουεν, καὶ θετο ἡμῖν τίειαν διδόναι και κτησιν ἀγαθην, ωσπερ 17 εἰκος in πάππον καίτοι ει μη θυγατριδους

ημας νόμιζεν εῖναι και μόνους κγονου εώρα λοιποὐ καταλελειμμένους ὁ , οὐκ αν ποτε

στατο, o ἀδελφιδοῖς αὐτο νυν εἶναι φησz καὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION