장음표시 사용
31쪽
ηλίκων κοντίζειν εν τω γυμνασίω βαλε μεν ουκἀπέκτεινε δὲ οὐδενα κατά γε την ἀλήθειαν ἄν ἔπραξεν, ἄλλου δ' εις αυτὀν ἄμαρτόντος ει ακουσίους πιτί- ῆλθεν ει με γαρ το κόντων μτων πων της αὐτοῖ πορείας επὶ τον παῖδα εξενα- θεν ετρωσεν αυτόν, ουδεὶς ἄν 3μῖν πιος ὐπελείπετο μὴ φονευσιν ἁναι του δε παιδὸς υπὸ την του ακοντίου φορὰν ύποδραμόντος καὶ τὸ σῶμα προστησαντος, ὁ μεν κωλύθη του σκοπου τυχεῖν,
ὁ δὲ - τὸ κόντων πελθὼν βλήθη, καὶ τὴν αἰτίαν ου ἡμετέραν ουσαν προσεβαλεν μῖν διαχδὲ τὴν ποδρομὴν βληθεντος του παιδὸς τὸ μεν
μειράκιον - δικαίως πικαλεῖται, οὐδενα γαρεβαλε των απὸ του σκοπου ἀφεστώτων Ora παις
εἴπερ εστὼς φανερὸς ἡμῖν εστ μη βληθείς, κουσίως - την φορὰν του κοντίου πελθὼν τι σαφεστερως δηλομαι διὰ την αὐτο ἄμαρτίαν αποθανωW ου γὰρ ν εβλήθη ἀτρεμίζων καὶ μηδιατρεχων.
Aκουσίου δε του φόνου ξ ἀμφοῖν ἡμῖν ὁμο- 6
γουμενου γενέσθαι, - της μαρτίας, ὁποτέρουαυτῶν Ἀστίν. ετι γε σαφεστερον ἰν λ φονεύς ελεγχθείη οἶ τε γὰρ ἁμαρτάνοντες ἄν δ επι-
32쪽
σίων εἰσίν or τε ἐκ σιόν τι δρῶντες ἡ πώροντες.
Οὐ- των παθημάτων αἴτιοι γίγνονται. το μεν
τοίνυν μειράκιον περὶ Οὐδένα Οὐδὲν μαρτεν. μεγαρ ἀπειρημένον αλλὰ προστετα μένον ερομ έπα, ουτε εν γυμναζομενοι ἀλλ' ἐν π των ἀκοντι - των τάξει κόντιζεν, με - σκοποῖ μαρτών,εις τους ἀφεστῶτας ἀκοντίσας του παιδὸς ἔτυχεν, ἀλλα πάντα ορθῶς - πενόει δρῶν δρασε μὲν ουδὲν ἀκούσιον ἔπαθε δε διακωλυθεις του σκοπουντυχεῖν ὁ δε παις βουλόμενος προδραμεῖν, του καιρου διαμαρτὼν ἐν διατρέχων ου αν ἐπληρο, περιέπεσεν οἷς ου ηθήλεν, ακουσίως δὲ ἁμαρτὼν εις ἐαυτὸν οἰκειαι συμφοραις κέ ηται, της δ' αμαρτίας τετιμωρημένος εαυτὸν ἔχει την δίκην, υσυνηδομένων μεν ουδὲ συνεθελόντων μῶν συναλγούντων δὲ καὶ συ λυπουμένων της δὲ Ἀμαρτίας εις τουτον κούσης το τε εργον οὐχ ἡμέτερον ἀλλὰ του ξαμαρτόντος εστι το τε πάθος ει τον δράσαντα ἐλθὸν μῶς με απάλυει 'ς αιτίας, τὸν δὲ δράσαντα δικαίως - τη ἁμαρτία τετιμωρηται.
'Aπάλυει δε και ο νόμος ωας, ψ πιστεύων, εἴργοντι μητε δίκως μητε δικαίως ἀποκτείνειν, ως φονέα με διώκει. υπὸ μεν γὰρ της αυτο του τεθνεῶτος ἁμαρτίας δε απολύεται μηδε κουσίως ἀποκτεινα αὐτόν υπὸ δὲ του διωκοντος οὐδ' ἐπι-
33쪽
καλούμενος ς εκὼν ἀπέκτεινεν, ἀμφοῖν πολύεται τοῖν εγκλημάτοιν, μη ακων μήτε εκὼν ἀποκτεῖναι. απολυόμενος δε πό τε της α θεία των πρ - 10θέντων πό τε του νόμου καθ ο διώκεται, οὐδετων επιτηδευμάτων εἴνεκα δίκαιοι τοιούτων κακῶν ἀξιουσθαί ἐσμεν. οὐτός τε γαρ νόσια πείσεται τὰ Ου προσηκούσας φέρων μαρτίας, εγώ τε μαλλον μεν Ουδέν, ομοίως δε τούτω ἀναμάσητος ἄν εις πο λαπλασίους τούτου συμφορὰς μ' ἐπί τε amr τούτου διαφθορα ἀβίωτον το λειπόμενον
του βίου διάξω, πί τε τῆ ἐμαυτο ἀπαιδία ζῶν
σι κατορυχθήσομαι. 'E. Osντες υν οὐδε μεν του νηπίου 'ν ilἀναμάρτητον συμφοράν, ἐμοὐ δε του γηραιο καὶαθλίου την ἀπροσδόκητον κακοπάθειαν, μὴ καταψηφισάμενοι δυσμόρους μἁς καταστησητε, λλ' ἀπολύοντες εὐσεβεῖτε. 3 τε γαρ αποθανὼν συμφοραῖς περιπεσὼν υκ τιμώρητὀ εστιν, μεῖς τε Ου δίκαιοι τὰς τούτων ἁμαρτίας συμφέρειν σμέν. ν τε Ουν ευσέβειαν τούτων των πραχθέντων καὶ 12- δίκαιον αἰδουμενοι ὁσίως καὶ δικαίως ἀπολύετεημας, και - ἀθλιωτάτω δύο πατέρα καὶ παῖδα ἀώροις συμφοραῖς περιβάλητε.
34쪽
Νενόμισται μεν ορθῶς τὰς φονικὰς δίκας περὶ
πλείστου του κρίνοντας ποιεῖσθαι διώκειν τε καιμαρτυρεῖν κατὰ το δίκαιον, μήτε τους ἐνόχρους ἀφιεντας μήτε τοὐς καθαροῖς χις ὐνῶνα καθι- στάντας τε γαρ θεὸς βουλόμενος ποιησαι τοἀνθρώπινον ὐλον τους πρώτους γενομένους φυσενημῶν, τροφέας τε παρεδωκε την γῆν και την
θάλασσαν, να μη σπάνει των ναγκαίων προαποθνησκοιμεν της γηραιου τελευτῆς. στις υντούτων πὸ του θεο ' ἀξιωθέντος του βίου μῶν ἀνόμως τινὰ ἀποκτείνει, ασεβει μεμ περὶ τους 3 θεούς, συγχεῖ δε τὰ νόμιμα τῶν ανθρώπων ὁ τεγaρ αποθανών, στερόμενος ἄν ὁ θεος εδωκεν αὐτῶ, εἰκότως θεο τιμωρίαν πολείπει την τῶν ἀλιτηρίων δυσμενειαν ην οἱ παρὰ το δίκαιον κρίνοντες
35쪽
μαρτυροῖντες, συνασεβουντες τεταντα δρῶντι, υπροσῆκον μίασμα εἰς τους ἰδίους οἴκους εἰσάγονται'ημεῖς τε ι τιμωροὶ των διεφθαρμενων, ει δι ἄλλην ετινὰ χθραν του αναιτίους διώκοιμεν, τω μεν ἀποθανόντι υ τιμωροὐντες δεινοῖς ἀλιτηρίους ερομεν τους των ποθανόντων προστροπαίους, τους δε καθαροῖς δίκως ἀποκτείνοντες ενον του φόνου τοις πιτιμίοις σμέν, μῶς τε ἄνομα δρῶν πείθοντες και του μετέρου μαρπήματος παίτιοιγονόμεθα. Ἐγὼ μεν ου δεδιώς ταυτα εις μῶς παρά 5 νων τον ἀσεβήσαντα καθαρὸς ων εγκλημάτων
κρίσεω προσέχοντες τον Ῥουν. ἀξίαν δίκην του
πάθους - εἰργασμένμ επιθεντες, πιπασαν πην πόλιν καθαρὰν του μιάσματος καταστησσε ει 6μεν - ἄκων ἀπεκτεινε τον ἄνδρα ἄξιος αν νσυγγνώμης τυχεῖν τινός βρει δὲ καὶ κολασία παροινῶν εις ἄνδρα πρεσβύτην, τύπτων τε καὶ πνίγων εως της ψυχῆς ἀπεστέρησεν αυτόν, ως μενἀποκτείνας του φόνου τοι επιτιμίοις ενοχός εστι , ως δε συγχέων απαντα των γεραιοτέρων τα νόμιμα οὐδενὸς ἄμαρτεῖν οἷς οι τοιοῖτοι κολάζονται δίκαιός εστιν. O μεν τοίνυν νόμος ορθῶς μῖν τιμωρεῖσθαιΠπαραδίδωσιν αυτόν των δε μαρτύρων ἀκηκόατε, or παρῆσαν παροινοὐντι αὐτω. μἀς δε χρὴ πτε, μία του παθήματος ἀμύνοντας, την τε βριν κολάζοντας ἀξίως του πάθους, τ' βουλεύσασαν
36쪽
'Εβουλόμην μεν, ἁ ἄνδρες, την δύναμιν του λεγειν καὶ την εμπειρίαν των πρα μώτων, ἴσου μοι καθεστάναι et τε συμφορα καὶ τοις κακοῖς τοι γεγενημΨοις νυν δε του μὰν πεπείραμαι πέρα του προσηκοντος του δε ενδεής ειμι μαλλον του συμφέροντος. οὐ μεν Gρ με δει κακοπαθεῖν τλσώματι μετὰ της αἰτίας ' O προσηκούσης, ενταυθοι οὐδέν με ἀφέλησεν Ἐμπειρία ου δε με δει σωθῆναι μετα της ἄληθείας εἰπόντα τα γεν μενα εν τούτω με βλάπτει φυλλέγειν αδυναμία.
3 πολλοὶ μεν γαρ - των ου δυναμενων λέγειν
ἄπιστοι γενόμενοι τοι α έσιν αυτοῖς τούτοις ἀπώλοντο, ου δυνάμενοι φηxωσα αυτά πολλοὶ δετων λεγειν δυναμενων πιστοι γενόμενοι λψευδεσθαι, τούτω σώθησαν, διότι ψεύσαντο. νάγκη
οὐν 3ταν τις ἄπειρος θ του ἀγωνίζεσθαι επὶ τοις των κατηγόρων λόγοις εἶναι μαλλον η ἡ αὐτοῖς τοι εργοις καὶ τῆ α θεία των πραγμάτων. Ἐγὼ ουν, ἁ ἄνδρες, αἰτησομαι μας, οὐχ απερ ι
37쪽
πολλοὶ τῶν γωνιζομένων ἀκροῶσθαι σφῶν αυτωναιτουνται, σφίσι μεν αὐτοῖς ἀπιστοὐντες, μῶν δὲ προκατεγνωκότες ἄδικόν τι εικὸς γὰρ ν ἀνδράσι γε ἀγαθοῖς κά ανε της αἰτησεως - ἀκροασινυπαρχειν τοι φευγουσιν, υπερ και- διωκοντες
ετ ον ανευ αἰτησεως τάδε δε δέομαι μών, τουτ 5 μι- άν τι et γλώσση ἁμάρτω, συγγνώμην ἔχειν μοι, καὶ γεῖσθαι πειρία αντο - ον αδικία ἡμαρτησθαι, τουτο δὲ εάν τι ορθῶς εἴπω, ληθείαμαλλον η δεινότητι εἰρῆσθαι. ου γαρ δίκαιον μυγω ἁμαρτοντα δια ρηματα σωθηναι, υτ εργωορθῶς πρῶραντα διὰ ρηματα ἀπολέσθαι τὸ μεν
ρ ρη- της γλώσσης μάρτημα στι, τὸ δεεργον της γνώμnm νάγκη δε κινδυνεύοντα περὶ 6 - και - τι καὶ ἐξαμαρτεῖν. o γὰρ μονοντων λεγομένων ανάγκη νθυμεῖσθαι, ἀλλὰ καὶ τῶνεσομένων μαντα γὰρ τὰ ἐν α λ μ ντα ἐπὶτ τυχ μἀλλον ἀνάκειται Oνοια ταὐτοδ εκπληξιν πολλὴν παρέχειν νάγκη ἐστὶ τροκινδυνεύοντι ορῶ γὰρ γωγε και οὐ πάνυ 7εμπείρους του ἀγωνίζεσθαι πολλῆ χειρον εαυτῶν λέγοντας, όταν εν τινι κινδύνω ωσιν ' ταν δ' ἄνευ κινδύνων τι διαπράσσωνται, μῶλλον ὀρθουμένους. ἡ μὲν οὐν αιτησις, ω ἄνδρες, και νομίμως καὶ Oσίως προυσα, και ν τω μετέρω δικαίω οὐχ ησσον Ἀντλεμψ' περὶ δε τῶν κατηγορημένων ἀπώλογήσομαι καθ' ἔκαστον.
38쪽
Πρῶτον μὲν οὐν ως παρανομώτατα καὶ βιαιο- τατα εις τόνδε τον αγῶνα καθέστηκα, τοὐτο μῶς
διδάξω, ου ταφεύγειν ἄν το πλῆθος το μέτερον επε καν ἀνωμότοις ἡμῖν καὶ μη κατὰ νόμον μηδένα ἐπιτρέψαιμι περὶ του σώματος του - διαφηφίσασθαι, ἔνεκά γε του πιστεύειν ἐμοί τε μηδὲν ἐξημαρτῆσθαι εις τόδε το πρῶ- καὶ μἀς γνώσεσθαι τα δίκαια αλλ' ἶναί τεκμήρια μῶν καὶ των ἄλλων πραγμάτων των εις ἐμὲ φ τουτων
βιαιότης καὶ παρανομία. πρῶτον μὲν γαρ κα-
κοὐργος ἐνδεδειγμένος φόνου δίκην φεύγω ο οὐδεὶς
πώποτ επαθε των ἐν τῆ γῆ ταύτη καὶ ως μὲν ου κακοὐργος εἰμι οὐδ' ενοχος - τῆν κακούργων νόμω αὐτοὶ ουτοι τούτου γε μἄρτυρρος γεγένηνται. περὶ γαρ των κλεπτῶν καὶ λωποδυτῶν ὁ νόμος κεῖται, ἄν ουδὸν μοὶ προσον πέδειξαν. υτως εις γε ταύτη τὰ ἀπαγωγην . νομιμωτάτην καὶ δικαιοτάτην πεπο κασών ἡμῖν νην πο φισίν I 0 μου. φασὶ δὲ αὐ- τε ἀποκτείνειν μέγα κακούργημα ιναι, καὶ ἐγὼ ὁμολογῶ μέγιστόν γε, και τὸ ἱεροσυλεῖν καὶ το προδιδόναι την πολιμ αλλα χωρὶς περ αυτῶν ἐκάστου ο νομοι ἐῶνται. μοὶ δὲ πρῶτον μέν, ον τοις ἄλλοις εἴργεσθαι πρω
39쪽
αγορευουσι τοι του φόνου φευγουσι τὰς δίκας, ενταυθοῖ πεποιήκασι 'ν κρίσιν ἐν π ἀγορα ἔπειτα τιμησ μοι ἐποίησαν, ἀνταποθανεῖν του νόμου κειμενου τον ἀποκτείναντα, ο - ἐμοὶ συμφέροντος ἔνεκα, ἀλλὰ του σφίσιν αυτοῖς λυσι τε Γντος, καὶ ε-αὐθα ελασσον ἔνειμαν τετεθνηκότι των ε τω νόμ κειμένων ου δ' ενεκα, νώσεσθε προωντος του λόγου.
Επειτα δέ, ὁ πάντας οἶμαι μἁς ἐπίστασ-il θαε, παντα τα δικαστηρια ἐν παίθρω δικάζει τὰς δίκας του φόνου, ουδενὸς ἄλλου νεκα
ἶνα τουτ μεν ι δικασται μη ωσιν εις τοαυτὸ τοις μὴ καθαροῖς τὰς χεῖρας, τουτο δὲ ὁ διώκων πην δίκην του φόνου να μὴ ὁμωρόφιος γίγνηται τω αὐθέν . - δὲ -- μὸν παρήλθὼν
ποίηκας τουτ δε δέον σε διομόσασθαι ὁρκων τον μέγιστον καὶ ἰσχυρότατον, ἐξώλειαν αὐτ καὶ γένει και ικία et σῆ ἐπαρώμενον, η μην μὴ ἄλλα κατηγορησειν - δε εις αυτὸν τον φόνον, ως εκτεινα, ἐν φ μ αν κακὰ πολλὰ εἰργασμένος ἡλιακόμην ἄλλω ἡ αὐτω τω πράγματι, ομ αυπολλὰ γαθὰ εἰργασμένος τούτοις αν σωζόμην τοι ἀγαθοις α συ παρελθών, αυτὸς σεαυτω I 2 νόμους ξευρών, ἀνώμοτος μεν αυτὸς - κατηγορεῖς ἀνωμοτο δ οι μάρτυρες καταμαρτυροῖσι,
δεον αυτούς τον αυτὸν ὁρκον σοὶ διομοσαμενους καὶ ἁπτομένους των σφαγίων καταμαρτυρειν μοὐ.
40쪽
επειτα κελεύεις οὐ δικαστὰς ἀνωμοτοις πιστευ- σαντας τοι μαρτυροῖσι φόνου δίκην καταγνῶναι, op - αὐτὸς πίστους κατέστησας παρελθὼν τους κειμένους νόμους, καὶ ἡγει χρη- αὐτοῖς τὴν σην παρανομίαν κρείσσω γενέσθαι αυτῶν των νόμων. 13 Λέγεις δε ς - αν παρέμεινα ε ε λύμην, a ' χόμην αν απιών, σπερεὶ ἄκοντά με ἀναγκάσας εισελθειν εις την γην ταύτην. καίτοι duo εἰ μηδὲν διέφερε ατέρεσθαι τησδε ' πό-,λεως, τουτο μεν ' ἴσον ν μοι και προσκληπεντι
μὴ ἐλθών, αλλ' πημην ὀφλεῖν τὴν δίκην, Οὐδ' ἀπολογησαμένω τὴν προτέραν ἐξην ξελθεῖν
απασι γαρ τοὐτο κοινόν ἐστι - δέ, ὁ τοις αλ ις Ελλησι κοινόν ἐστιν, δία ζητεῖς με μόνον ἀποστερεῖν. αὐτος σαυτῶ νόμον θέμενος. 14 καίτοι τους γε νόμους, κεῖνται περὶ των τοιούτων πάντας α Οἶμαι - γησαι καλλιστα νόμωναπάντων κεῖσθαι καὶ ὁσιώτατα πάρχει μεν γε αὐτοῖς ἀρχαιοτάτοις εἶναι ἐν ν' ταύ , επειτα τους αὐτούς ἀει περὶ των αὐτῶν, περ μέγιστόνεστι σημειον νόμων καλῶς κειμένων ' ο γαρ χρόνος