Selections from the Attic orators, Antiphon, Anocides, Lysias, Isocrates, Isaeus.: Being a ...

61쪽

ANDOCIDES. 33

ψευσθεις ' ωρας βαδίζειν εἶναι δε πανσέληνον. επε δε παρὰ το προπύλαιον του Διο σου ην, ὁραν ἀνθρώπους - οὐς απὸ του δείου καταβαίνοντας εις την ὀρχηστραν δείσας δε αυτούς, εἰ- ων πωτην σκιὰν καθέζεσθαι μεταξ του κίονος καὶ της στη ς εφ β ὁ στραπηγός εστιν ὁ χαλκους. ὁραν δε ἀνθρώπους ταν μεν πιθμὸν μαλιστα τριακοσιους, στάναι δὲ κυκλω ν πέντε καὶ δέκα ἄνδρας, τους δε ανὰ εἴκοσιν νῶν δε αυτῶν προς την σελήνην τα πρόσωπα των πλείστων γονώπικειν. καὶ πρῶτον μεν, ω ανδρες, οὐθ' μέθεπ 39 δεινότατον πρωμα, ιμαι, πως εν κείνω εἴη ὁντινα βούλοιτο Ἀθηναίων φάναι - ανδρῶν τούτων εἶναι, ντινα δε- βούλοιτο, λεγειν τι o- ην. ἰδὼν δὲ ταὐτ Φ επι Λαύριον ἰέναι, καὶ λύστεραία ἀκούειν τι ι Ἐρμα εῖεν περικεκομμενοι γνῶναι δ ευθὼς τι τούτων εἴη τῶν ανδρῶν το εργον. κων δε εις ἄστυ ζητητάς τε 40μη ηρημένους καταλαμβάνειν και μήνυτρα κεκηρυγμένα κατὸν μνὰς ἰδὼν δε Eύφημον τον Καλλίου του Τηλεκλέους δεελφὸν ε τω χαλκείωκαθήμενον, ἀναγαγὼν αυτὸν ει το ΙΗφαιστεῖον λέγειν περ ἡμῖν γ εἴρηκα, ς ἴδοι μἁς ενεκείνη ν νυκτί o ου δέοιτο παρὰ της πόλεως χρηματα λαβειν μαλλον ἡ παρ' μῶν, σθ' ημῶς εχειν φίλους. ειπειν οὐν τον Eύφημον ὁτι καλῶς

ποιησειεν ειπών, και νυν κειν κελεsσαί- εἰς την

62쪽

ραία καὶ δη κόπτειν την θύραν, τὸν δε πατερα τον ἐμον τυχεῖν ξιόντα, καὶ εἰπεῖν αυτόν 'αρά γε σε οἶδε περιμένουσι χρη μέντοι μ' ἀπωθεῖσθαι τοιούτους φίλους. εἰπόντα δε αὐτὸν ταυταἀχεσθαι. καὶ τούτ μεν - τρόπω τον πατέρα μου ἀπωλλυε, συνειδότα ἀποφαίνων. εἰπεῖν δεημας τι δεδογμενον ἡμῖν εἴη δύο μεν ταλαντα αργυρίου διδόναι ἱέντι των κατον μνων των κτου δημοσίου, εὰν δε κατάσχωμεν μελ α βουλόμεθα. - αὐτον ημων εἶναι, πίστιν δε τούτων 42 δουναι τε καὶ δέξασθαι ἀποκρίνασθαι δε αὐτὸς προς αὐ- τι βουλεύσοιτο - μα δὲ κελεύειν

αὐτον κειν εις Καλλίου του Τηλεκλεους, νακακεῖνος παρείη τον δ' α κηδεστην μου υτως ἀπώλλυεν. κειν φη ει Καλλίου, και καθ -

μολογήσας ἡμῖν πίστιν δουναι ἐν ἀκροπόλει, καιήμας συνθεμένους οἱ το αργύρων εἰς τον επιόντα μῆνα δωσειν διαψεύδεσθαι καὶ οὐ διδόναι 'κεινουν μηνύσων τα γενόμενα.

γνωναι, δύο και τετταράκοντα, πρωτους μεν αντίθεον καὶ 'Αψεφίωνα, βουλευτὰς οντας καὶ καλ- μένους ενδον, εἶτα δε καὶ τους αλ υς. ἀναστὰς

63쪽

ANDOCIDES. 35M IIείσανδρος - γῆναι λύειν το επὶ Σκαμανδρίου ηφισμα καὶ αναβιβαζειν - τον τροχρον

τους ἀποπραφεντας ὁπως - πρότερον νυξ εστ πριν πυθεσθαι του ανυας απαντας ἀνέκραγεν

βουλὴ ς ε λέγει. ἀκούσαντες δε ταυτα 44 Μαντίθεος καὶ Ἀψεφίων - την στίαν καθέζοντο, ἱκετεύοντες μη στρεβλωθῆναι αλλ' ἐξεγγυηθέντες κριθηναι μόλις δε τούτων τυχόντες επειδη τους πιυητὰς κατεστησαν επὶ τους ἴππους ἀναβάντες χοντο εἰς Ους πιλεμίους αὐτο λήσαντες, καταλιπόντες τους εγγυητάς, υς ἔδει τοι αὐτοῖς νεχεσθαι εν οἷσπερ ους πιυήσαντο.

ἡ δὲ βουλη ξελθοῖσα εν ἀπορρήτω συνελαβεν 45

ημα καὶ ε σε εν τοῖς ξύλοις ἀνακαλέσαντες δὲ τους στρατηγούς ἀνειπεῖν κελευσαν 'Aθηναίων-- μεν εν στει οἰκοὐντας ενα εις την ἀγορὰντα ὁπλα λαβόντας, τους δ' εν μακρω τείχει εις Θησεῖον, τοῖς δ' εν Πειραιεῖ εις την Ἱπποδαμείαν πών, τους δε ιππέας τι νυκτὸς σημηνα τῆσάλπιγγι κειν εἰς το Ἀνάκειον, τὴν δὲ βουληνεις ἀκρόπολιν ἰεναι κἀκεῖ καθεύδειν, τους ἐπρυτάνεις εν τῆ θόλω. Βοιωτοι δε πεπυσμενοι τὰ πράγματα επὶ τοις ὁρίοις σαν ξεστρατευμένοι. 'οὐ δν των κακῶν τούτων αἴτιον Διο-

64쪽

κλείδην, σωτηρα οντα της πόλεως επὶ ζεύγους ἡγον ει το πρυτανεῖον στεφανώσαντες, καὶ δελ-

48 Ἐπειδὴ δεχδεδέμεθα πάντες ε τω αὐτω καὶ νύξ τε ν καὶ το δεσμωτηριον συνεκεκλειστο, κον δε

τμμεν μήτηρ ν δ αδελφὴ τρο δὲ γυνὴ καὶ παῖδες,

ην δε βοὴ καὶ οἶκτος κλαιόντων καὶ ὀδυρομενων τὰ παρόντα κακά, λέγει προς με αρμίδης, ων μενανεψιός, ἡλικιώτης δὲ καὶ συνεκτραφεὶς - τῆέλοικία τη μετέρα κ παιδός, τι, Ἀνδοκίδη, των μὰν παρόντων κακων ρας το μεγεθος, ο δ' ενμεν ν παρελθόντι χρόν Ουδἐν δεόμην λέγειν Ουδέ σε λυπεῖν, νυν δε αναγκάζομαι δια την παροῖσαν ἡμῖν συμφοράν. οἷς γαρ ε και λσυνῆσθα ανευ μῶν των συγγενῶν, ουτοι επὶ ταῖς αἰτίαις δι ας μεῖς ἀπολλύμεθα οἱ μεν αυτῶν τεθνῶσιν, οἱ δε οἴχονται φεύγοντες, σφῶν αυτῶν

50 καταγνόντες ἀδικεῖν ει ηκουσάς τι τούτου του πράγματος του γενομενου, εἰπε, καὶ πρῶτον μενσεαυτὸν σῶσον ειτα δε τον πατερα, σν εικός εστί

σε μάλιστα φιλεῖν, εἶτα δε τον κηδεστήν, O εχει σου την ἀδελφὴν περ σοι μόνη στιν επειτα δε

65쪽

τους αλλους συγγενεῖς καὶ ναγκαίους τοσούτους Oντας, ετ δε εμε, ς ε ἄπαντι τω βίω ήνωσα μενσε οὐδεν πώποτε, προθυμότατος δε ει σε καὶ τασὰ πράγματά εἰμι, ο τι αν δέη ποιεῖν. λέγοντος blδέ, ω ἄνδρες, αρμίδου ταυτα, ἀντιβολούντων δὲ

των ἄλλων καὶ κετεύοντος νος κάστου, νεθυ- θην προς εμαυτόν' ' πάντων τὰ δεινοτάτη συμψορα περιπεσών ποτερα περιίδω - εμα-οὐ συγγενεῖς ἀπολλυμένους δίκως, καὶ αυτούς τε

ἀποθανόντας καὶ τὰ χρηματα αὐτῶν δημευθέντα,

οὐδὲ τούτοις ἀναγραφέντας εν στηλαις ως Oντας ἀλιτηρίους τῶν θεῶν τους Οὐδενὸς αιτίους των γεγενημενων, ἔτι δε τριακοσιους Αθηναίων μέλλοντας αδίκως 'ἀπο ῖσθαι, την δε πόλιν εν κακοῖς Οὐσαν τοι μεγίστοις καὶ ποψία ει αλλήλους

εχοντας, δε εἴπω Ἀθηναίοις si περ κουσα Εὐφιλήτου αυ- του ποιήσαντος, ετι δὲ π τούτοις 52 και τόδε ενεθυμηθην,- ανδρες, καὶ ελογιζόμην προς εμαυτὸν τούς ξημαρτηκότας καὶ το ἔργον εἰργα μενους, ηι ι μεν αυτῶν δη τεθνήκεσαν υπὸ Τεύκρου μηνυθέντες, ο δὲ φεύγοντες χ'ντο καὶ αυτῶν θάνατος κατέγνωστο, τετταρες δὲ σανυπόλοιποι ot υκ μηνύθησαν πο Τεύκρου τῶν πεποιηκότων, Ιαναίτιος αιρέδημος Διακριτος Λυσίστρατος' ο εικος ην πάντων μάλιστα 63 δοκεῖν εἶναι τούτων τῶν ανδρῶν ἴς μήνυσε

Διοκλείδης, φίλους δντας τῶν ἀπολωλότων M. καὶ τοις μεν οὐδεπω βέβαιος ν ἡ σωτηρία, τοις

66쪽

ερεῖ 'Αθηναίοις τὰ γενόμενα εδόκει υν μοι κρεῖττον εῖναι τέτταρας ανδρας ἀποστερῆσαι 'ς πατρίδος δικαίως ο νυν ζωσι και κατεληλύθασι καιε υσι τὰ σφέτερα αὐτῶν, φεκείνους ἀποθανόντας

54 αδίκως περιιδειν. ει υν τινὶ υμῶν, ω ἄνδρες, η των ἄλλων πολιτῶν γνωμη τοιαύτη παρειστήκει πρότερον περὶ μοὐ, ως ἄρα γὼ μήνυσα κατὰ των σαίρων των ἐμαυτοὐ, πως ἐκεῖνοι με ἀπόλοιντο, εγὼ δὲ σωθείην- ελογοποίουν οι χθροὶ περὶ μοὐ βουλόμενοι διαβάλλειν με κοπεῖσθε 55 εξ αυτῶν των γεγενημένων νυν γὰρ με μεν λόγον δεῖ διδόναι των ἐμοὶ πεπραγμενων μετὰ ς αληθείας αὐτων παρόντων ἴπερ μαρτον και ἔφυγον αὐτα ποιήσαντες ἴσασι δε ἄριστα εἴτε

ψεύδομαι εἴτε ληθο λέγω, ἔξεστι δε αὐτοῖς ελέγχειν με εν - - λόγω γαρ Ἀφίημι 564μῶς δὲ δει μαθεῖν τὰ γενόμενα μοι γαρ,

ἄνδρες, οὐδε οὐ Θῶνος οὐ ἔστι μεγιστον, σωθέντι μὴ δοκεῖν κακῶ εἶναι, ε α δὲ και τους ἄλλους παντας μαθεῖν οτι Oύτε μετὰ κακίας oύτε - ἀνανδρίας οὐδεμιἀς των γεγενημένων πέπρα

ταιά mos ουδέν, ἀλλα διὰ συμφορὰν γεγενημένην

67쪽

ANDOCIDES. 39

-λιστα μεν πιν πολεμ ιτα δε καὶ μῖν, ωον δε aηκουσα Εὐφιλήτου προνοία μεν των συγγενῶν καὶ των φίλων, προνοία δε της πόλεως πασης, μεταρεος αλλ' υ μετὰ κακίας, ως ο νομίζω εἰ υν -τως εχει ταυτα, σφζεσθαί τε ἀειω καὶ δοκεῖν υμῖν εἶναι μη κακός.

των πραγμάτων --γίζεσθαι, ωσπερ αν αὐτον ονταεν - συμ πα-τ αν μῶν ἔκαστος ποίησεν εἰμεν - ην δυοῖν το τερον λεσθαι, - -

ἀπολέσθαι η αἰσχρῶς σωθηναι, χ' ἄν τις ειπεῖν κακίαν εἶναι τα γενόμενα καίτοι πολλοι ἄν καὶ -υτ εἶ ντο, τὸ 'ν περὶ πλείονος ποιησάμενοι του καλῶς ἀποθανεῖν ὁπου δὲ τούτων τ εναντιώ- 58τατον ην, σιωπησαντι με αυτ τε αἴσχιστα

ἀπολέσθαι μηδεν ἀσεβήσαντι, ετ δε τον πατερα περιιδεῖν ἀπολόμενον και τον κηδεστην καὶ τους συγγενεῖς καὶ νεφιοὐ τοσούτους Ους Ουδεὶς ἀπωλλυεν μ ειπὼν ως τεροι μαρτον Διοκλείδης με γαρ ψευσάμενος δησεν αυτούς, σωτηρία δε αυτῶν ἄλλη ουδεμία ν η πυθέσθαι 'Aθηναίους πάντα τα πραχθεντα φονευς υναυτῶν γιγνόμην πιώ- ειπὼν μιν α κουσα σι δε τριακοσίους Αθηναίων ἀπώλλυον. καὶ πόλις εν κακοῖς τοι μεγίστοις γίγνετο αὐτα 59μεν υν ὴν μου - εἰπόντος ειπὼν δε α οντα αυτός τε σωζόμην καὶ τον πατερα σωζον καὶ του μ υς συπιενεῖς, καὶ την πόλιν ε φόβου

68쪽

καὶ κακῶν τῶν μεγίστων ἀπηλλαττον φυγάδες δε δι' me τέτταρες ἄνδρες γίγνοντο, ἴπερ καὶ ἡμαρτον των δ' ia λων, or πρότερον ὐπὸ Τεύκρουεμηνύθησαν, με δήπου o τεθνεῶτες δι με μαλ- λον-τεθνασαν Oύτε ι φεύγοντες μαλλον ἔφευγον γ60 αυτ δε πάντα σκοπῶν ευρισκον, ἁ ἄνδρες των παρόντων κακῶν αὐτα λάχιστα εῖναι, ειπεῖν τὰ γενόμενα ς τάχιστα καὶ λεγξαι Διοκλείδην ψευσάμενον, καὶ τιμωρησασθαι ἐκεῖνον, ς ημας με ν ἀπώλλυεν δίκως, τὴν δε πόλιν ξηπάτα, ταμ δε ποιῶν μεγιστος ευεργετης δόκει εἷναι

6 καὶ Θήματα λάμβανε δια ταυτα εἶπον - βούλε δτι ειδείην οὐ ποιήσαντας, καὶ ξήλεγξα

τὰ γενομενα, ἔτι εἰσηγησατο μεν πινόντων μῶν

ταύτην ' βουλὴν Eυφίλητος, ἀντεῖπον δε εγώ, καὶ τότε μὲν ου γένοιτο δι μέ, ἴστερον δ' ο μενεν Κυνοσάργει επὶ πωλίον ὁ μιήν ἀναβὰς επεσον

καὶ την κλεῖν συνετρίβην καὶ την κεφαλην κατεάγην φερόμενος τε επὶ κλίνης πεκομίσθην οἴκαδε.

62 αἰσθόμενος δ' Εὐφίλητος ς ἔροιμι, λέγει πρὸς

αυτοῖς τι πέπεισμαι ταμ συμποιεῖν και --λόγηκα αὐτ μεθέξειν του ργου καὶ περικόψειν τον 'Eρμην τον παρὰ το Φορβαντεῖον. 'αὐτα

69쪽

δ ελεγεν ξαπατῶν κείνους καὶ δια ταυτα ὁ Ερμῆς - όρω πάντες ό παρὰ την πω φανοικίαν την μετεραν, ν ἡ Αἰγηις ἀνεθηκεν, υπερ κοπη μόνος των Ἐρμων των Ἀθήνησιν, ως - -- ' ποιήσοντος, ως ἔφη προ αυτοὐς Ευφίλητος. οἱ δ' αἰσθόμενοι δεινὰ ποίουν τι 63 εἰδείην με το πρωμα, πεποιηκὼς δὲ υ εἴην. προσελθόντες δε μοι υ στεραία Μελητος καὶ

Εὐφίλητος ἔλεγον τι γεγένηται Ἀνδοκίδη,

και πεπρακται μιν ταυτα σὐ μέντοι εἰ μὲν

ἀξιοῖς ἡσυχίαν χειν καὶ σιωπῶν, ἔξεις --

επιτηδείους σπερ καὶ πρότερον εἰ δὲ η, χαλεπωτεροί σοι μελ εχθροὶ σόμεθα ἡ ἄλλοι τινες δι ημα φίλοι ' εἶπον αυτοῖς τι νομίζοιμι μεν 6έδια - ἀγμα φιλητον πονηρον εῖναι, κείνοις δε υκ ἐμὲ δεινον εἶναι, ὁτι οἶδα, αλλὰ μαλλον αὐτο τ εργον - , ὁτι πεποίηται. ως ὁ ην ταμ ἀληθῆ, τον τε παῖδα τον εμὸν παρεδωκα βασανίσαι, ἔτι ἔκαμνον καὶ οὐδ' ἀνιστάμην - της

κλίνης, και τὰς θεραπαίνας λαβον οι πρυτάνεις, ὁθεν ορμωμενοι αὐτ εποίουν κεῖνοι εξελ- 65

ντες δὲ τ πραγμα - βουλὴ καὶ οι ζητητα ἐπειδὴ ν fi ἐγὼ λεγον καὶ μολογεῖτο παντ-χοθεν, τότε η καλοῖσι τὸν Διοκλείδην καὶ υπολλῶν λόγων δέησεν, ἄλλ' ευθὼς μώλόγει φεύδεσθαι, καὶ εδεῖτο σψζεσθαι φράσας τοὐς πείσαντας αυτον λεγειν ταμα εἶναι δε ' κιβω ν τον Φηρούσιον καὶ Ἀμίαντον τον ξ Αἰγίνης. καὶομοι με δείσαντες χηντο φεύγοντες υμεῖς δν66

70쪽

ἀκούσαντες αὐτα Διοκλείδην μεν ν δικαστηρίω παραδόντες ἀπεκτείνατε, τους δὲ δεδεμενους καὶ - λοντας ἀπολεῖσθαι λύσατε, τους μοὐ συγγενεῖς, δι εμέ, καὶ τους φεύγοντας κατεδέξασθε, αὐτοὶ δε λαβόντες τα -- ἀπντε, πολλῶν κακῶν 67 καὶ κινδύνων ἀπαλλαγεντες. εν ολ εγώ, ω ἄνδρες,

της μὲν τύχης θέχνησάμην δικαίως ν υπὸ πάντωνελεηθείην, τῶν δε γενομενωνέωμεν εἰκότως ἄν ἀνηρ αριστος δοκοίην εῖναι, στις εἰσηγησαμενωμεν Εὐφιλήτ πίστιν τῶν εν ἀνθρώποις ἀπιστοτάτην ναντιώθην καὶ ἀντεῖπον καὶ λοιδόρησαεκεων ων ν αξιος, ἁμαρτόντων δ' κείνων τηνάμαρτίαν αὐτοῖς συνεκρυφα, και μηνύσαντος καταντῶν Τεύκρου ο μεν αυτῶν πέθανον οι δ'

eφυγον, πριν μας υπὸ Διοκλείδου δεθῆναι καὶ μέλλειν ἀπολεῖσθαι τότε δε ἀπέγραφα τλταρας

ανδρας, ΙΠαναίτιον Διάκριτον Λυσίστρατον --68 ρεδημον ουτοι μεν εφυγον δι με ὁμολογῶ εσώθη δε γε ὁ πατηρ, ο κηδεστης, ανεψιοὶ τρεις τῶνα λων συγγενῶν πτά με λοντες ἀποθανεισθαι ἀδίκως ο νυν ὁρῶσι του λίου το φῶς δι με, καὶ αὐτοὶ ὁμo γοὐσιν ὁ δε την πόλιν λ συνταράξας καὶ ις τους ε ατους κινδύνους καταστησας

εξηλέγχθη ἡμις δε ἀπηλλάγητε μεγάλων φόβων

6 καὶ τῶν εἰς αλληλους υποψιῶν. καὶ ταὐτ ει αληθῆ λ ω, Ἀνδρες, ἀναμιμνησκεσθε, καὶ οι εἰδότες