장음표시 사용
121쪽
ταχοῖ, Oπου εἰσδύει καὶ κυκλοφορεῖ το a a. Εκ τῶν Ουσιῶν, τῶν εἰσαχθεισῶν δέδε τῶν πεπτικων οργάνων εἰς τον οργανισμόν, τινες μεν προσκολλέωνται εἰς τοὐς ιστούς και ἀποτελοῖσι
την ζῶσαν ἴλην, τινες δε κυκλοφοροῖσιν ἀκαταπαύστως μετὰ τοὐ αἶματος, καίονται βαθμηδὸν διὰ τυῖ ὀξυγόνου κH μετaσχηματίζονται εἰς ανθρακικὸν ὀξύ και υδατώδεις ατμούς. Aἱ δε λιπαραὶ οὐσίaι καὶ τρυγώδεις ἀπομυζηθεῖσαι εν καταστάσει σακχάρεως εκτελοῖσι τὸ τελευταῖον
122쪽
δυναμις τοὐ γενναν θερμότητα Οεν εἰναι ηαυτὴ εἰς πάντα τα ζῶ a. Tὰ μεν εχοντα δραστη - ρίαν την θρέψιν καὶ εντελῆ την ni κλοφορίαν καὶ αναπνοὴν διακρίνονται Cιὰ την μεγαλειτέραν θερμότητα καὶ καλοῖνται θερ μ όαιμα' τοιαῖτα εἶναι τὰ θηλaστικὰ κaὶ τὰ πτηνά τὰ δ' 6χοντα βραδείας τὰς λειτουργίας τῆς θρέψε ως, την δε κυκλοφορίαν καὶ αναπνοὴν ατελεῖς, παράγουσιν ὀλίγην θερμότητα καὶ ο νομαζονται ψυχροα ιμα. Γὰ θερμόαιμα ζῶγα ἔχουσι μ έσην τινὰ θερμο - κρασiαν σχεδὸν σταθεράν, οἱα δήποτε και ὰν δε-
123쪽
τινων περιστάσεων. Ἐν καιρῶ τοὐ ύπνου, οπότε
124쪽
τερος, καὶ ἡ αναπνοὴ ῆσυχωτερα, ἡ θερμοκρασία
Κυρίως ὁμως η λῖκη θερμότης δύνατaι ν ἀνυφωθῆ η ελαττωθῆ εκ τῶν aσθενειῶν. Eις τὰς φλογιστικὰς ασθενείας η θερμοκρασία του σώματος δύναται νὰ ἴφωθῆ απὸ ἔ-5 η καὶ 6 βαθμῶν ὐπερ την μεσην θερμοκρασίαν, εις δε την παγερὰν περίοδον τῆς χολερας καταβαίνει με -
V δημιουργὸς κατατήσας τον ἄνθρωπον κοσ-Mοπολίτην προὐνόησε νὰ χορηγήσA. εις αυτὸν καὶ την δύναμιν του ἀντεχειν προς τα εσχατα ορια τῶν μεταβολῶν τῆς aτμοσφαίρας, αἴτινες προερχονται εα τῆς διαφορὰς τῶν κλιμάτων καὶ τῶν καιρῶν του ετους. Οταν ἡ εξωτερικὴ θερμοκρασία δεναι πολυ κατωτερα τῆς roὐ σώματος, τὸ πρυῖὸν τῆς ζωῖκῆς θερμότητος αναλογεῖ κατά τι Oριον προς την απώλειαν, δεν ἴφίσταται G οργανισμὸς διὰ τῆς ακτινοβολίας, τῆς επαφῆς, τῆς
125쪽
δερμικῆς και της πνευμονικῆς ἐξατμίσεως. πιἀπορ ρόφησις του ὀξυγόνου καὶ η εκπομπὴ τοὐ
ται πλέον ν ἀντιπαλa an ἁ λως κατὰ της φυ- χράνσεως, εἰ μη διὰ τεχνητων μέσων. Ἀνάγκη
λοιπον νὰ καλύπτηται διὰ καταλλήλων ενδυμάτων, νὰ εξασκῆται και ν ἀποχωρῆ εις την κατοικίαν του. 'Oταν Oμως η θερμοκρασία του περιέχοντος ἐξισωται η υπερτερ9 την Tos σωματός του, οπερ συμβαίνει πολλάκις εις τοὐς θεpμοὐς τόπους, ο οργανισμὸς δεν δύναται πλέον ν ἀπολέσο την θερμότητα, ητις τείνει νὰ συσσωρευθῆρις αυτόν. H δερμικη λοιπον και πνευμονίκη δι' απνOη γίνεται τότε το μόνον μέσον της φυυράνσεως και ὁ κανονιστης τρόπον τινα τῆς ζωικῆς θερμότητος. H ἐξάτμισις τοῖ ἱδρῶτος εκ τοὐδέρματος προστιθεμένη εις την γινομένην επὶ τῆς επιφανείας των πνευμόνων, διατηρεῖ εν γενειτο σωμα εις την σταθερὰν αυτοῖ θερμοκρασίαν.
126쪽
'Eκκρισις καλεῖται ὁ σχηματισμος χυμων τι νων, Οἶτινες γίνονται εἰς αγγεῖα τινα ειδικὰ προς βλάβην του αῖματος ' ὁ σχηματισμος Vr. χ. του σιάλου εἰς τοὐς σιαλογόνους αδενας εἰναιεκκρισις, η τῆς χολῆς εις το δεπαρ, ὀ των ούρων εἰς τοὐς νεφρούς, τα δάκρυα εἰς τον δακρυακὸν
αδενα, κτλ. Ἐκ των πολυαρίθμων εκκρινομενωνυγρῶν υπὸ τῆς ζωικῆς οικονομίας τα μεν χρησιθμεύουσιν εἰς την συντελεσιν των λειτουργιῶν, ως το σίαλον, το γαστρικον υγρόν, ἡ χολὴ και τοπαγκρεατικόν υγρὸν συντελοῖσιν εἰς την πεφιντων τροφῶν' τα δε ε θοῖνται πρὸς τα εκτός, σκοποῖσι δε μόνον την καθήρtσιν τοῖ a ατος, ἀπαλλάττοντα aυτὸ βλaβερῶν τινων υλῶν δεκατασταθεισῶν aνωφελῶν εἰς τOν οργανίσμάν, τοιαῖτα εἷναι π. χ. ὁ ἱδρώς, καὶ τα οὐρα.
128쪽
κριτικον πόρον, εξ οδ εκρέει το ιδιον εκκριμα. Εἰναι δε ἁπλοι δε συνθετοι. οἱ ἄπλοι εἶνaι μικρα θυλάκια στρογγύλα δε σωλῆνες λεπτότατοι ευρισκόμενοι εις μεμβράνας του ζωικου σώματος. Τοιαῖτα θυλάκια ἀπαντῶντaι εν τω δερματι, καὶ δι αυτῶν εκκρίνεται ὁ ἱδρώς, κατὰ ταχείλη των βλεφάρων περὶ τὰς βλεφαρίδaς, εξῶν εκκρίνεται ἡ λήμη, ετι δε εἰς τον στόμαχοντων πτηνῶν. οἱ δε συνθετοι εἰναι σωρεία πωλήνων συγκοινωνούντων δι εκκριτικῶν Oχετῶν. Τοιοὐτοι εἶνaι οἱ σιαλογόνοι αδένες, οἱ δaκρυακοί, κτλ.
ἀφομοίωσις εἶνaι ὁ τελικὸς σκοπὸς τῶν διαφόρων λειτουργιῶν, περὶ δεν εἴπομεν. Λι aU- τῆς αἱ θρεπτικαὶ ουσίαι ἀπομυζηθεῖσaι κaὶ διοχετευθεῖσαι διὰ τῶν κυκλοφορικῶν οργάνων Ω- ποτίθενται εις τοὐς διαφόρους ἱστούς, καὶ μετα- ποιοῖνται εις ζῶσaν ἴλην. H φύσις τοὐ φαινομένου τούτου, ῆτις ανήκει εις αυτὴν την Ουσίαν τῆς ζωῆς, εἶναι ἄγνωστος. Γινώσκομεν μόνον οτιτο υγρὸν μέρος τοὐ ais ατος περιέχον εν διαλύσει λεύκωμα καὶ ινώδη ἴλην διατρέχει τὰ τει-
129쪽
χώματα των τοιχοειδῶν αγγείων, διαχέετaι εἰς το βάθος των οργάνων, καὶ ἀφ os εναποθεσο εἰς ciυτὰ τὰ Ωναγκaia στοιχεῖα αναλαμβάνεται sero των λεμφατικῶν Gγγείων, και ἐπαναφέρεται εἰς TOPOγκον του σώμaτος. Υπολείπεται ομως ἀκατανόητον διὰ τίνος μηχανέσι οὐ το θρεπτικον του-TO Uγρόν, οπερ πανταχοῖ εἶναι το αυτό, ενταυθαμεν σχηματίζει μυῶνας, εκεῖ δε νευρα, περαιτέρω οστῶ, χόνδρους, μεμβράνας, και εν γένει πάντας τους ἱστούς του ζω κοὐ οργανισμοῖ. ἀφομοίωσις ενεργει δραστηρίως κατὰ τοῖς πρώτους χρόνους τῆς ὁπάρξεως, οπότε τὸ σῶμα εἶναι ἐυτω αὐξάνεσθαι' προ Πινούσης δε ῆς ηλικίας, χαλαροῖται και περιορίζεται μόνον εἰς την επανόρθωσιν των α διαλείπτων απωλειῶν, ὰς ὁφίστανται τὰ οργανα ενεκα τῆς κινήσεως τῆς