장음표시 사용
131쪽
μεν, συνείδησιν των ε τερικῶν εντυπώσεων, τοὐτεστι αισθάνονται.
εῖναι διττά, ενεργητικὰ και παθητικά, ητοι κινοῖντα και κινούμενα. Και κινοῖντα μεν εἶναι οι μυῶνες καὶ το νευρικον σύστημα, κινούμενα δετὰ οστῶ, η τ ανάλογα τῶν ἱστῶν, ὼν το σύνολουκaλεῖται σκελετός. Eις τὰ ἀτελεστερα τῶν ζώων, εις τὰ εντομα λ. χ. τὰ Gστρακόδερμα, τὰ ἶραχνοειδῆ, κτλ. το δερμα, οπερ ποτε μεν εἶναι μαλακόν, ποτε δε εἴκαμπτον, χρyσιμεύει ῶς τη- ριγμα τῶν μυώνων κaι συνέστἀ τον ελτερικὸν σκελετὸν του ζώου. Γις δε τον ἄνθρωπον, τὰ θηλαστικά, τὰ πτηνά, τὰ as φίβια καὶ τοὐς ιχθίς ὁ σκελετὸς εἶναι εσωτερlκός, καi συνίστατΩι εκ χονδρωδῶν μερῶν καὶ ὀστεωδῶν, ἄτινα συνδεον- ται προς ἄλληλα δι αρθρώσεων, και σχηματί- ζουσι την στερεάν, Oύτως εἰπεῖν, συνάρθρωσιν, ῆτις εἰναι κρηπὶς και προστάτις τρόπον τινὰ πάντων τῶν ἄλλων Οργάνων.
132쪽
U σκελετὸς τοὐ aνθρώπου και των εντελετέρων ζώων σύγκειται ἐκ τριῶν διακεκριμένων μερῶν, τοὐ κορμοὐ, τῆς re ε φ αλῆ ς, και τῶν ἄ
σπονδυλικὴ στήλη συνίσταται εξ αριθμοῖ
τινος μεταβλητῶν οσταρίων, σπονδύλων καλουμένων, ἄτινα καίτοι κινητά, εἶναι συνδεδεμέ- να προς ἄλληλα στερεῶς. Eκαστος τῶν σπονδυλων τούτων φέρει κυκλοειδῆ οπήν, ητις ε- νουμένη προς τὰς τῶν αλλων σπονδύλων σx' - ματίζει σωλῆνα, εντος τοὐ οποίου. κεῖται ὁ νωτιαιος μ υ ελ ό ς. LIρὸ τῆς οπῆς ταυτης εὐρίσκεται εῖδος τι δίσκου πυκνοῖ, οστις καλεῖται σῶμα τοὐ σπονδύλου' οπισθεν δε κaὶ προς τὰ πλάγια ὁπάρχουσιν οστεώδεις εροχαί, καλούμεναι Λ π o φ ύ σ ε ι ς. H σειρὰ aύτη τῶν αποφύσεων συνιστα τὴν καλουμένην ἄ κ αν θ αν τῆς
134쪽
σύγκειτaι εκ 33 σπονδύλων, εξ δεν διακρίνοντaιεπτὰ αυ χε ν ι κ ο ἱ, δώδεκα ραχιαῖοι, πέντε 'χ οι κ οι και εννεα ἄλλοι συνημμενοι οἴτω πρὸς ἀλληλους, ἄστε σχηματίζουσι δύο οσra, τὸ ἱερόν, και τον κόκκυγα-Aι πλευραὶ συναρθρουνται πρὸς τους σπονδύλους του θώρaκος καὶ ἀποτελουσι την κοιλότ ααυτοῖ εἶνaι δε δώδεκα ζεύγη εις τον ἄνθρωπον και οπισθεν μεν συνδεονTaι μἔτὰ της σπονδυλικῆς στηλης, εμπροσθεν δε μετὰ του στερνου. P ὁ στερνον εἰνaι ὀστουν σπογγῶδες κείμενον πρὸς τὰ εμπροσθεν επὶ της διαμεσου του σώματος γραμμης, καὶ σχηματίζον την εμπροσθίaν πλευρὰν του θώρaxo ς' υποστηριζεται δεπρὸς τὰ πλάγια υπὸ των πλευρῶν, καὶ συνGρθρου ται πρὸς τὰ ἄνω μετὰ των κλειδῶν.
δε κεφαλη διαιρεῖται εις δύο μερη, τὸ κ ρ α
ν ί o ν καὶ τὸ πρόσωπο ν, 2 ὁ κρaνίον εἰνaι εἰ-δος οστεώδους κιβωτίου γοειδους τὸ σχημα, καὶ χρησιμεύει εις την προφύλαξιν του εγκεφά-
135쪽
τα φ ι κ ῶ ν, του σφηνοειδοsς καὶ τουηθμοειδοῖς. 2 δ κρανίον περιέχει πολλὰς οπάς, μεταξύ των ο ποίων εἰναι η ἰνιακ η οπή, μις διέρχεται τον νωτιαῖον μυελόν, και ὀ εξω
I ὁ πρόσωπον χρησιμεύει εις προφύλαξιν τωνοργάνων τῆς ὁράσεως, τῆς ὀσφρήσεως, και τῆς γεύσεως' συνiσταται δ' εκ πολλῶν oσ ῶν, τὰ κυριώτερα των ὁποίων εἶναι τὰ εξῆς, aἱ δύω ἄνω σιαγόνες, τὰ οστὰ τῆς ρ ιν ό ς, καὶ τὰ
136쪽
ο βραχίων ἀποτελεῖται εξ ενὸς μόνου O-σTOs, Oπερ εἷναι μακρόν, κυλινδρικόν, καὶ εξωγκωμενον κατὰ τα δύο αυτos ἄκρα. Προς τα ἄνω συναρθροὐται πρὸς την ωμοπλάτην, πρὸς δε τακάτω με τα ὀστα τοὐ αντιβραχίου δε πήχεως. V vr ῆ χ υ ς σύγκειται εκ δυο οστων, τῆς Δ-λ εν η ς, καὶ τῆς κερκίς ος' συνδεοντaι δε ταδυο TasTa οστὰ διὰ μεν τοῖ ἄνω aυτῶν ἄκρου
μετὰ θ οὐ βραχίονος, διὰ δε τοὐ κάτω ἄκρου μετὰ τῆς χειρός. H χ ε ὶ ρ διαιρεῖται εἰς τρία μερη, TOν κ α ρ-
π ό ν, τὸ μετακάρπιο ν, κaὶ τοὐς δακτύλους. ο κ α ρ π ὁ ς συνιστάμενος εκ δύο σειρῶν οσταρίων, 8 τον aριθμον καὶ συνηρθρωμε- νων προς ἄλληλα συντείνει πολύ εις την ευκινησίαν. Τὸ μετακάρπιον περιλαμβάνει β
137쪽
σθεν μεν προς ἄλληλα, οπισθεν δὲ πρὸς το ιερὸν ὀστοῖν, σχηματίζουσι μεγάλην ὀστεDην ζώνην, ητις καλεῖται λ ε κ ά ν η, καὶ εἶναι προωρισμένη εις ὁποστηριξιν των εντοσθίων. O μηρὸς συνίσταται εξ ενὸς μόνου ὀστοῖ' εἰναι δὲ τὸ μακρότατον καὶ ὀγκωδέστατον πάντων των Oστῶν τοῖ σκελετos' συναρθροῖται δοῦπρὸς τὰ ἄνω μὲν μετὰ τοὐ οστ οὐ τοὐ ισχίου, πρὸς τὰ κάτω δὲ μετὰ της κν η μη ς, κν η μη ἀποτελεῖται εκ δύο οστῶν, τοὐαντικνημίου πρὸς τὰ ενδον, καὶ της περόνης πρὸς τὰ ε ' καὶ πρὸς τὰ ἄνω μὸν συνδέονται μετὰ τos μηροῖ, πρὸς τὰ κάτω δὲ μετὰ τοὐποδός. Eμπροσθεν δὲ της ἀρθρώσεως τοὐ μηροῖ
μετὰ τos αντικνημίου εὐρίσκεται ὀστάριον, οπερκαλεῖται επ ι γ ον α τὶς, καὶ σκοπεῖ την στερέωσιν τοὐ γόνατος. O ποὐς αντιστοιχεῖ πρὸς την χεῖρα, καὶ διαιρειται, ώς ὴ χείρ, εἰς τρία μερη, τον ταρσόν, οστις ἀντιτοιχεῖ πρὸς τον καρπόν, καὶ σύγκειται εξ T ὀστῶν' ἔν τούτων καλούμενον ἀστ ρ ἁ
138쪽
γ α λ ο ς, συναρθρουται μετὰ τῆς κνήμης, ἔτερον δε ονομαζόμενον πτέρνα, σχηματίζει οπισθεν
TO μεταταρσιον περιέχει πέντε οστα, ο ιδε δάκτυλοι του ποδὸς συνχανται εκ φαλαγγων ἰσαρίθμων και κατὰ τον αυτον τρόπον διατεθειμένων, ῶς aἱ των δακτυλων.
Tα ὀστα, ἐξ ων ἀποτελεῖται ὁ σκελετός, συνίστανται εκ χόνδρου, εἰς ον εἶναι στερεωμένη και συσσωματωμένη ὀξυφωσφοριαδε τίτανος. Κατα τὴν νεαρὰν δελικLν τα ὀστα εἶναι χονδρωδη. LIρὸ τῆς ἀποστεώσεώς των εἰναι μόρια ὀξυφωσφορικῆς τιτάνου παρατεθειμένα επὶ των χόνδρων καὶ σύγκειντaι εκ πολλῶν τμημάτων, ἄτινα ἔπειτα ἀποστεοῖνται. Εἰς τον ανθρωπον ἡ διποστέωσις ἄρχεται κατα τον τρίτον μῆνα, εξακολουθεῖδε κατα τὴν παιδικὴν , λικίαν, καὶ περατουτat περὶ τὸ 25 ετος. Κατα τὴν περίοδον Tai iην ταπλεῖστα των Oστων συνίστανται ἐκ πολλῶν διακεκριμένων μερων, ατινα χωρίζονται δια χονδρωδῶν διa στημάτων. Tα ὀστα κατα τὸ διόψο- ρ0ν αυτων σχῆμα διαιρουνται εἰς μακράζ, βρα-
139쪽
χέα, καὶ πλατεa. I α μακρὰ οστα ἀνήκουσιν εις τα ἄκρα, εχουσι δ' εν γένει σχῆμα κυλίνδρων δετριγωνικῶν-πρισμάτων, ἀποστενούμενα μεν προς TG μεσα, εξογκούμενα δε προς τὰ ἄκρα. Tσωτερικῶς φερουσιν επιμήκη κοιλότητα, i τις πληροροῖται ὁπὸ μυελob. Της διατάξεως δε ταυτης σκοπὸς εἶναι η ελάττωσις του βάρους ἄνευ βλάβης τῆς στερεότητος αυτων. Περὶ τὰ μεσα τὰ
μακρὰ οστὰ εἶναι σκληρά, κGι πεπυκνωμενα,
περὶ δε τα ἄκρα σπογγώδη Maι πορώδη. Τὰ βρα-χεα οστὰ εἰνaι τὸ πλεῖστον σπογγώδη' ευρίσκονται δε εις την σπονδυλικὴν στήλην, εις την χειρα, καὶ εις τον πόδα, o που χρησιμεύουσιν ῶς στηρίγματα των ἄλλων μερῶν του σκελετοῖ.Tὰ πλατεα χρησιμεύουσιν κυρίως εις τον σχηματισμον των πλευρῶν των κοιλοτήτων, αὶ - τινες περιεχουσι καὶ προφυλάττουσι τὰ εσωτερικὰ οργανa. Tοιαῖτα εἰναι τὰ του κρανίου, αἱ πλευραί, τὸ στερνον, κτλ.Tὰ οστὰ καλύπτονται πάντοτε ὐπὸ ἰνώδους μεμβράνης, ῆτις καλεῖται περιόστεο ν' επὶ ταύτης δε εἰναι διεσπαρμένα τὰ απειράριθμααγγεῖα, τὰ χρησιμεύοντα πρὸς διατροφήν των. Eπὶ τῆς επιφανείας των Oστῶν παρατηροῖνται
140쪽
ἀνωμαλίαι τινες καὶ τραχύτητες, εἰς ας προσκολλῶνται οἱ μυωνες καὶ αἱ ἰνώδεις δεσμίδες
των αρθρώσεων' εκ των ἀνωμαλιῶν τούτων εἰναι και αἱ aποφύσεις.
προς ἁ ληλα σύνδεσις των οστῶν καλεῖ-ται ἄρθρωσις' εἶνaι δε aκίνητος καὶ κινητη και ακίνητος μεν εἶνaι εἰς τα διάφορα οστὰ του κρανίου καὶ του προσώπου, κινητη δε εἰς τα ὀτῶτων ἄκρων. Εἰς τὰς ακινητους αρθρώσεις η σύνδεσις των οστῶν γίνετaι δι ἁπλης προσφύσεως εἰς δε τὰς κινητὰς αἱ ἀρθρικaὶ επιφάνειοι τῶνοστῶν πλ=ὶροὐνται ὐπὸ ὀλισθηροῖ χόνδρου, οτις ἀντεχει κατα τῶν συνθλίψεων και εξασθενεῖ τὰς συγκρούσεις. Αἱ επιφάνειαι αὐται καθυγραμνονται προσετι υπὸ υγροῖ τινος ιξώδους, οπερκαλεῖται αρθρικὸν υ γρόν. Τῶν συναρθρου- μενων οστῶν προς τὰ ἄκρa, τὰ μεν εἰναι κοῖλα, τὰ δε κυρτά' συνδεονται δε ταῖτα δι ινωδῶν τινων σωμάτων στερεῶν, ἄπερ ονομάζονται σύνδεσμοι.