Synopsis evangelica

61쪽

Ibi lena pag. XVIII XXVIII. Decius iactavi auctoriiii Novi Testanae illi dia lectum, maxime illud ut ostenderem, quae Ii leXandrina malecto SSe Videantur sive orthographiam sive formationis doctrinam SiVe SyntaXin spectant, ea nullo iuro Bb ipso textu sacro arceri. Hinc de multi formi exposui in hunc quoque textu nisFnopticum receptis, ut λημψεται, ἀyαλημφθηηαι, πυvζητεο συησταυρο sy, κλυη όμῖV V,

λατος et Meu κρυτα τεσσεράκρυτα et τέσσερα, Ἀφελκυστικο et Ουτως ante consona in quarum ut inultae consensu teStiuna antiquoriam commendantur, ita nulla non donua auctoritale stare Visa est. Quod e ID 3gi l . . commemor3ndum erat quoniain liuitis geneius Sunt quae in commentari Synop Si non explieentur. Quod lena ad alia non nulla ex eodem fere genere quana Vi a nobi haud recepta Valet, URE necui'atius in- Vestigaturi ad commentariunt editionis ovi eStament naeae Secundae deleganiti sunt.

iibicit et t. fluctu Bnt.

Lectiones mi ae in Synops ab editione Novi Testamenti nil Lipsiensi secunda disserunt. pleraeque aut in editione maea Ruelanitiana mutatae, fere hae sunt. Mauli. 24 44. Ναζαρέ pro Ναζαρέτ, de quo exp0Sui OV. TeSt. 4849. pag. XXXV. ii Marc. 2, 2 εῖ δαμε pro εἰ δομῖ Marc. 3, 32. καὶ α ἀδελφαί σου per errorei in ed. . . ante καὶ ο αδελφοί σου ΡOSita Sunt. li Bre. 4, 32. κατασκη odi pro κατασκη

vos, hoc enim loco ut liter a Malth. 43, 32. ederetur, testiuin ali non suasit. l Marc. 9, 38 recepi e COInnaentario Corrige textuna pag. 4. εἶπα pro εἶπo i Maro. l0 4. reStilui συμπορεύο ται, non quo improbeΠ συυπορεύουται, Sed i seribendi mo diis non eo loco solo adhiberi potest. l LUC. 6, 4. in tritum revocaVi δευτερόπρωτο v. Et si enim magna est testium auctoritas eorum qui imittunt, nec desunt ratione qui bus cum Da v. Schulgio exilio dignumn iudices tamen ut de antiquitate lectionis dii bilari neviait, quippe iam ab ualnisi in commentario tractatae ), ita lania eius est et difficultas et gravitas, Ut religiose sit SerVanda. Live. 24 53. tu οὐ τε edidi imis sis καὶ εὐλογου τες, iactorit3le Sus eorundena te Stiuna quo versibu 54 et 52. non poteram non equi. Quippe Diu Verba καὶ υεφέρετο εἰς του Οὐραuot quem tanden in exeniplari suo inventa deleturun GSSe putemUS' Contra Verba ea quae praece diunt, διέστη ἀπ' αὐτῶ , eiusn odi erant quae additi illis ple explicari viderentur Cuni laac vero lectione Salis cohaerent quae v. 52. et . 53. in iiS lena testibiis in Veniuntur. καὶ εὐλογοὐυτες quidem an Luca Scrip Serit, iam propte1'ea dimito quoniana εὐλογεο ante pauciSSima Vecta bis praeces Sit Verbi auten καὶ εὐλογούvete stippie menti ΗUSSa, quod rationen et pleniore ni et graVioren redderet, ab Odena qui inodo καὶ ἀυεφέρετο te et προσκυ ησα τε αυτ θυ intulisset adscriptis. facile poterat in In lais os ΙΙtλατος, quod nonauit Πιλῆτος, non Utλάeto ς, ex hicloii Ble laliquiSSilno-

62쪽

incrementi hoc plod non modo liura ex Olis indicis subsidior in criticorun una cum supplemento lectionum codicis II e nuperrim collatione l. regelli haustamini, sed etiana livito specimina lectionum Coclicis Nili let1Si rescripti, cui ' signuin dedi, in cominentarium tran Sierunt. De editioniblis ad continentamura Synopsis non adllit,ui nisi Elgevirianam cuin Stephanica coniunctam et Griesbachianaim, triarum illa ex longo lio minuim doctoruni USU, haec X Blione Studio Pae auctori auctoritatem contraxit. De utraque sustus dixi

in Prolegomenis . T. 4849. pag. XXXVII sqq. Ibiden pag. XXXIX sqq. expositum Side editionibus meis Parisiensibus, Scholgli, Muralii, Lachmanni Liachim anni quide na

ris, a sinulentari non abSunt nihil niui ille probavit quod non addita esliuni

auctoritate 'elalum Sit nomen ero eo magi abeSSe Olerat mauu propter rationes l. l. a me propOSit 3S, Un4 UOnictna, Ut de ceteri t3ce3lia, propior codicen Ephraeitii a me edituin ex ipsi his rationiblis Bl na illi; nunc aliter at lite anno 842. clen insunt ).i Liectioiiii)us in te otii a te receptis longe plerii, tuo testes quibus nituntur Appositi sunt. A qua lege quibus locis, Sunt autem perpauci discessum est, insignis testiuuieSt auctoritas, quam quidem, ut Iovis loco indieatum est, iam pri dona Gm0sbae latus volsecutus QS Vel Sequendam Hiixit. Do I achmanni odition qua prodiit anni 1842. et 850. s. etiam editionein no3na Tahiclinitianam pag. XI sq. Ibidem de sestamento graeco Henrici Alford Londini 1849..do a pluribus iam exposueram in Reperiori Liipsiensi Gersdorfiano 3850. II pag. 40-l ., Blionen reddidi.

63쪽

IJ II

CODICES EVAΝGELIORUM GRAECI QUE UNCIALIBUS UT TERIS SCRIPTIO SAECULO IV. USQUE AD X. '

codex Alexandrinius Mus ei Britannici. in Mauli. 1, 1. Sque 25,6 IOl1. 6, 0 u Sque , 52. Prneterea paSSim in marginum Xtremitate ab SciSSae Sunt litterae. Νovum est 3mentum, quod una Cum Velere Complectitur, ad ipsius codicis firmi lilii dinen editui est cura Votati anno 286. sol. Inde excerpta lectiones quae ab ed. Steph. III disserunt omnes edidit pol in in otitia codicis Alexandrini 788. Scriptus videtur post Ded. Re C. V. B codex Vaticanus signatus nun)er O 209. Utrumque eSlamentum continet. De codice excerpendo inprimi merueriant Bartolocet, entley, Birch. artolo en biblio thecae Vaticanae 1ondam custodiS collati SerV3tur in bimi. Reg. Parisiensi Ss. gr. Upplent. r. 53. Bddita epiSiola d. s. NOV. 669. Scripta Bir liri collatio edit: ies in uriis lectionssius Havniae 298 4800. 80s. Benileiana instituta est a Micone Italo ac transmissa Richardo Bentlei Cantabrigi9 in Oinu a Thoma erilleio. Earn transscripsit Voldius transscriptamque edidit enricus Ord in appendie a 1 odi tionem Nisi e cod. nis Alexandrino 299. His tribus collationibus Coniunctis usi fuimuS. Praetere Imihi is Si qumn nno 38 3. Omae ersabor, locis electis Coclicem Conferre licuit postque de lectionibu aliquot dubiis per illera roganti Angelu, Mai 1 eminentissiimus magna cuni benevolentia rescripsit ). Qua de re hilberius exposui in Studiis et Criticis anni 4847. I. p. 29 sqq. addit laesimili codicis ceu ratissimo. Hunc ovi est amenti codie en omnium esse antiquiSsimum 3rguinent nidonea probant adscribendum puto medio fere Saec. IV. T codex Ephraeini Sm rescriptus in bibl. Reg. Paris. r. 9. Fr3gn)enta Vangelio ruin conlinet haec. Matth. 4, - - , 5. 7, 5 - 47, 26. 18, 28 - 22, 20.23 3 - 24 40. 24, 25 - 23, 30. 26, 22 - 27, 1. 27, 4 - 28, 14. Marc. 4, 17 - , t I, 5 - 42 29 43, 19. Sque nena Iuuc. 4 4 - , 5.2 42 - , 24. 4, 25 - , . 6, 3 - , 36 8 28 - 2 3. 49, 2 - 20, 2 T. 21, 24 - 22, 49 23, 25 - 4 G 24, 46. usque sinunt doli. Q. 4 4 l. 3, 33 - , 6. 6, 38 - , 3. 8, 34 - , 44. 44,8 46. 43 8 - 14, .l6, 24 - 48, 36 20, 26. Usque nena Scriptus Videtur ni Imed. Sae C. V. C , Τ Multo iborior xliit, ita si in oditione ovi Testam utili nasea ipsi se iis Securici sapud Vinioru1D 4849. Insignitoso signo diderunt alii, o ipso didi, transsui ipsi vo contuli. Ipse vidi.

64쪽

ecclesiasticunt inSt Ictu saecul sere non Denique saeculo XII. Scripturis antiquis spongia deletis superScripti sunt tractatus Ephraemi Syri graece Versi. In lectionibus codicis ciuili textu ElZeV. Onferendis diligenter versatus est Veistentus iuvenis circa annuli 4746. Otum codice In in quo erueml anni 1840 - 4842. Parisiis indefessa posui studia, accuratissime edidi ipsiae 843 et 4845. τ D in codex Begae cantabrigienSis. exluui evangeliorum una curn actis postoloruin graecium et latinua continet, autiluui alth. , - 20. 6, 20 - , 2 27, 2 - 42. Ιoli 4 4 6 -- 3, 26. Supplet Sunt post X fere saeculuna D s. aula. 3, 2 - 46. latine 2, 20 - , . Uppleta IX. fere saec. Marc. 46 45 usque neni latine 46 6 Sqtie vinein Suppleta X fere saeo. IOh 48. 1 - 20. 43. latine 48, 2 - 20 4. Suppleta hi antea emptuin exiStIIDO ire med. Saee. VI Splendido edidit iplini Cantabrigiae 4793. E codex Basileensis IV. 35. antea citatus B VI 24. Evnngeli habet integra ex

cepit Luc. 3, 4 - 45. 24 47. Usque neni. Praeterea ira soli amri Ortiri antiquio reni quandaui Scripturam deleVi Spongia, nainulis litteris Suppleia Sunt Litu. 4, 69 2, 42 5 - 43, 42 15 5 - 20 Scriptus videtur saec. VIII imedio. τ codex oreeli, nunc RhenO-Traieclinus. Continet evangelia, sed folia ornaullo periere. Incipit nunc uitii. 9 4 Sed , 6 - , 34. Vetsterili teImpore nondi iniavulsa erunt exit Oh. 43, 34. DeSunt praeterea, quoi uua plura Veistenti tenipore nondum desiderabantur, Matili. 42 4 - 44. 43, 55 - 44 9. 45, 20 - 4. 20, 8 - 21, 5. 31 C. 4 43 - 2 8 2, 23 - , 5. 44, 6 - 26. 4 54 45, 5. 45, 3 - 16 49. Per Vang. L UU. 3 cun te ituri uim Versiluui sunt XXIV. Ioli 3, 5 - 4. 4, 23 - 38. 5, 48 - 38. 6, 3 - 63. 2, 28 - , 40. 40, 3 - 14, 3. 44 40 - 42 3. 42, 44 - 25. Lectione huius eo licis V riante a Malth. , . S que hic. d. VetSlenius Suis in Seruit Oualoentariis. Anno vero 4843. Cl. H. E. Vinice edidit Iodo Cicile tanga dispillationen de codice Boreeliano ad criticorun usu ui oua paratani ita ut clitionis p Siti codici locum teneat. Ad

scribendu est Saeculo P. Cli P. Ollo.

l F codex Coisi iniunti Parisiensis. Patien Van lior una traxiraenia in ulί uouehi margine citata. Edicti in Monunientis acri in editi Lii pS. 4846 p. 400 qq. Scripta sunt saeculo fere ineunte Septimo. codex Andr Seidelli, qui uni codice II ex Oriente uulti, nunc Harteianus 684. Muse Britannici. IV evangelia Continet, locis naulti inutilius. Incipit Matth. 6 6. et πατρι σου. Praeferen deSiunt Mathl1. 7, 25 - , . 8, 23 - , 2. 28, 48 Marc. 4, 33. Sed 28, 48 Sque C. 4, 8 Stipplet Sunt lilieris in inuSutilis. 44 49 - 25. Luc. 4, 4 - 43 i, T ra. 8, 46 et 42, 27 liae litterisiminutis supplevit imanu recentior, Sed non eaden quae Mailli. 28, 18 Sqq. acididit. 24 44 1sque sinena doli. 18, 5 - 49. Suppleta ea lena innu sua Mallia 28, 38 sqq.

66쪽

ZZ codex Dublinensis collegii S. Trin. re SCmptiis. Insi in plurima v. Matthaei si Θ imen tu, sexto sere Saeculo Scripta. maec inni sed locis haud paucis niuilla edidit I0. Barrest. Dublinii 4804. ret Γ codex Vaticanus. Sunt folia sex eiusdem codici phirpurei argento auroque scripti cuius partes Sunt edd 3 et Frngnaenia conlinent ex Malitiae 49. 6- 13. 20 6 22 20, 29 - l. 19 Edidi in Monuuientis sacr. ined. p. 2, 36 aec fili est . ineunti VII. Vel exeuntis VI. y codex Sangallensi graecO-latinus infertili earis. Quatuor uv. habet in legi I praeter Ioli. 19 47 - 35. σταυρο - ιδευ Ad Sirnilitudine ira ipsius libri imanu scripti di

diti. Cli Mich. Reuig. Thirici 4836. et Θ codex is hendorsianus . bibliothec0e univei Silali Lipsiensis sint folia qualu0r quori in tertiuna fere periit, hi Malli 19ei si agnienti COImpleta - 29. 33, 4. 35sor sola deperdita 45, 4 - 44. Edidi in Onulamenti Sa r. in ed. p. 4 - 10 ae culi est septina fere naedii. A codex Sinaiticus Si in duo si agnaenia paSSin natilila, alterit m Mailla. 20, 8- , alterum Luc. 4 4 4 40. tu 3 in lon3Steri, S. Calliarinae ad Sinai nion fenes in legumento codicis rabio antimadverti. Quae lexi edidi in annali ibus Vindoib. 846 Ang0igel)lal CXIV. p. 33 sqq. Sunt noni Saectili et qui deii ut videtur ineuntis Evangelistarior uim j collaces litteris uncialit)us Scripti illis quadraginta innofuse

67쪽

I XICOmees evangelio Phini nainusculis Litteris Seu ipli a saec. X. hi Sque id XVI. plus 500 XStans, tena evan elisiam a quae non Conlinitum evansgeliorun leXtum est peri Copa ecclesiasticas ex evangelus deSumt3 continent plus 450. ΙΙorum omnium imi ni ima par accurate a viris criticis XCUSSa St. InSigniti sunt a nolbis ut imos est nunieri arisbicis, quibus qui codice Signisicentur, quum ex editione naea ovi estu inentia ipsiensi 849. tuna iuxtim ex indicibus Cliolgi disci poterit.

aegyptiacae i. e. Coptica Sive memphitica cop), Salii lica sali). bHSnaurica basiat).Ρutantur esse saeculi III. Post Villiinsium Oxonii 4246. nuper M. G. Seli varige edidit Quatuor evangelia Lipsiae 4846 sq. coptice cum app3ratu critico, ad quem etiam P ginientat ahidica pluriui atque tena Iohanne basmurica adhibita sunt. aethiopica saetii adscripta saeculo IV Quae multum abest ut diligenter in usum criticum conversa Sit Editionibus romana 4548 sq. et brunsvicensi Bodii 4753ὶ omnino praeStat nuper anglicana honiae eli lati. abisae arr), quarum alia ab ipsis Graecis saec. fere IV.), alia a FriS, alia a Copiis, alia a Lialinis suec. VIII. petita est ) lostea evenit ut alia ex alia interpolaretur.

Editiones a nobis ellantur hae or i. e. arabica Erpenti Leidae 4646. Evangelia originem Imixtam lavi)ere videntur. ni' i. e. arabica in polyglottis Ex angelia originis 'nixtae poli SSimum ex editione evangeliorum romana 3r 4590 Sq. derivata sunt. 3r' e. ar3bicae Versio ae graeco IIIaesae ire Syrii laeta quaui in Vaticano codice reperit Scholgius et passim contulit.

ruua Opinio fert. E titione impressae multae habentur princeps prodiit m Stelo clam 4666. Reeentiores, non sine tinti Critie consectae sunt Zohrabi 289. et veneta 805. . item petropolitana 3. 4844. Π1OS IUenSi R. 4834. geors ana georg S. iberica Saeculo fere post armenani facta videtur et quiden ex ipsis graecis codicimus. erexigui adhuc usus critici erat Codice salis antiquos, quos ipS Vidi, monaSterium S. Crucis prope Hierosolynaana possidet j. Docte de hae versione disseruit additis lecti var Alter Vindob. 4798. Prodiit editio Mos tuae 4743. quam ex interpretatione lavonica interpolatam dicunt ibidem alia prodii 4846.

in In edd. mss. quos nuper X Oriente attuli evangeliorum textus est aralbicUS e Syro saetus, de a vide insta ad SYram VerSionem.

68쪽

Votmea gOlli . Facia St X PSO graeco M Ulsila Salo sero med. IV. Evangelioriana lasginent pluriuin in codice urgente O pSi silen Si tuto uiae antiquitalis si persunt Eunuper ciuin reliqui eius Versionis Magmentis omnibus iterum edideri in dum abolentet et L.Oelbe Renburgi et Lipsiae 4836. persicae persS . DiStinguuntur extu duo, quoruni alter e Versione Syra simplici, alter ex ipso graec omnino vel ceri inprimis translatus est. Edila sunt nonnisi evangelia, e qui dena ad Fraui norinam in polyglottis Londin. persyὶ, ad ipsum Vero graeeum a Wheloo et Pierson pers 4657. saaeonica S. 3nglo SaXOnicu Sax). OctaVO fere Saeculo facta est, sed ut putant e latinopolita quam e graeco. Vangeli tantum edita Sunt nec Videtur aliud quicqiuani aetatem tulisse in L sserit hist. ContrOVV. de Scripturi Vernaculis navonica si . Instituta est ἔlectulo X. Post passina ad latina exemplaria matulatani olunt contradiceute obrOWSicio. Vangelia pinna uti in apreSSa Sunt 3. 4542. tot ilh ia primum 4520. exlus StaVicti Vulgaris inprirmis ab emitone Mosquens a. 475s pendet, SuScepta it 18Su Imperatoris Petrici. syriacae DiStinguuntur duae sFr uir i. e. utraqiue quarum altera in Mesopotamia' saec. II. facta St, pro de qua graecuni expressit eschito S. sinapi ex dicta syrin, altera anno 508. Suadente Philoxeno MonophYsilariam episcopo Hierapoli a Polycarpo chorepiScopo profecta, macte litteraIn Aradeam ilia in pressius priore redderet Syry). Quae o Sterior rursus anno l6. a Thoma hera eleensi recognita et uui uolitis vel tribus edd. graecis Alexandriae collatu est. Ohonia I sectae sunt lectiones Syraeposteriori in margine sFry ing Ihia plerumque graece adScripSit, leni asterisei

syr c. si et obeli syr c. ob); quom1In hos maidem ad modum hexaplari OperiSOrigenis Verbis probabiliter ex collatione acta millendis apposuit, illos vectis iis

quae ex colistis exemplaribus demuti lexivi inSermit. Quae quidem signa utrum Soli Thomae debeantur ii iam ante tum eiu feXlum Syriucum incesserint, dubitatur Sria posterior sed cl. BernStet ni Thomae heraeleensis esse videtur emta est a Ioseph 'diit Oxonii 4778 sqq. Syram eschil dictari post alios e lidi Car. Schans ed. H. 4747. . Cuius ad restituendum antiquisSinium textum, a quo textum e lituni multum beSSe persuasum habeo, Spes Si egregie facturo codices Sumniae anti quitatis nuper ex libya I ondinum advectos ). OVam inde evangeliorum editioneni nunc ipsuΠ1 arct Cel. Cureton. Praeter syras priorem et O Steriorem quae licuntur innotuit etiarii ex evangeliario bibliothecae Vaticanae Sra quae claui a Michaeli Gottingens hierosolymitana nun-Cup3la Syri y β), de qua accuratius cognoscenda 1 omeruit Adler in V 'rsionilbus i isyriacis denuo exantinalis Havn. 4789. lib. I. p. 435 - 202.

4 vulssata . . ea quae rogante DanaaS Pontifice Roinano ab Hieronymo anno 383 et sil I. Romae ita profecta est ut exemplarium latinorum quae tum circunasere bantur cuni eo dilibu graecis Sed Veteribus nec qui mullum a lectionis latinae consuetudine discrepurentv collatione instituta textuna magna curi cautione emendatum proderet. Quae quidem Hieronγni editi mox in omniunem usum recepta est, ita ut sero inde a Gregorii Agni aetate merito vulgatae montine nuncuparetur. . iublica au

in Ipso quoque e deserto Lu)Fae codicem nas. 11ΘIDbr. cum Syriaco et 3r3bie 4 VU. leXluattuli Liipsiain cod. Tisch. XII.), cuius Uxliis Syriacus Scriptu Videtur Saec sere X., arabieus ver post additus. f. Serapeum 4847. p. 70 sq. Quona Imam non sit Lipsia o lui tractet, lihora utenssi acultas qua a rno pendot dabitur si quis alius his toxtibus operam navare voluerit. Id Io viros montalium linguarum gnaros 1rSUS invitora ius

69쪽

leni ecclesiae catholicite auctoritate donata est oditio lenaeialis Id. 3. 592. vg , aqua passivi clisset editio Sixtin a. 4590. Vg' 'η j. Utranaque vero at HieronFnaianae editionis verilale salis messe, probatur codicibus eiusdem teXltis pleri limiS, de qui l)us hi ad Commentariun nostrum adhibiti Sunt anmiatinus arn 1. e. cod. Olim Dona Sterii Anaialae, line laurentianae bibliothecae Circa annum 544. a Servando abbate Scriptus. Quem tantum rei Sacrae criticae the spurum, ante hos viginti sere annos a Flecki negligentiSSiuae Cum tua pressis collatium,lio ipso anno totum accurate edidi. Eiusdem fere una anaiatino vetustatis codex Si videntis Dd lolius tot, nisi quod V evangeliorum loco harmonian IV VangeliStarum Continet. De eo copiose segit Io. Frad. Scitanna in Vindenaiae litterariae Collectione pri In pag. 48 - 224. Ful dae et lips. 723. otum codicem in rem Suam OnVertit. I Lachnrannus Liui uti in anno sci. . . I. p. XXV sq. indeque nos hauSimuS.

Item totius io codex oletanus tot est, ex bibliotheca Toletanae ecclesiae, i uius collationem sublici iuras fecit Blanchini in Vindicii manOnie. Script Rom. 3740. Item ad Vangelia spectant Codice S. Emmerami em), OroiulienSis for , lassa

2 itala it i. e. latina interpretatio quema linodum priuii P. Chr. Saeculis in Suerat. Eam Secundo an saeculo et quidem in Africa prodisse perquam probabile est. 'uius quae ratio esset quuin alii Saepe una ipse nuper quaesivi in protegomenis Evan-irelii Palatini ne litia ips. 3847. pag. XVI Sqq. Item 1rsu paucis in . . LipS. 4849. Prolegg. pag. LXXXIII.

l Praeter hos vulgatae codiceS, quorum omnium antiquissimus idemquo prae Stanti SSimuS videtur Inlatinus, multi ero aetatem mille annorum superant, lite illi aliOS XStare examino critico haud indigno in promtu ost. Ipso in itinseribus nauis vidi alios plutes, inter quos non ultimam locum tenet i qui in monastorio S. Nn CRVae prope eapoli cum magna VenerRtione Servatur, circa VIII. ut videtur saeculuna X3ratUS. Lubi cum D consentit non ipsunt laiulatur, nisi ut , D correctoren paSSUS St. Ῥῆς St

70쪽

LXIV

tariis Chrysostonaiy a Matthaoloe collatis.