Synopsis evangelica

발행: 1854년

분량: 280페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

cs ad . 445.ὶ tu in proditoris significatio quenaadino citi in apud uiros Itie inlei: Genain locium lilibuti es. g. 46. , hi in silmilitudo eorum quae apud utrosquei ille Christum et Petrii in dicuntur acta esse os. g. 448. . Illud Vero inter iitroSque interest quod ulli in coena testibus Synoplicis epulunt aseliale fuit, Iohanne teste non suit is enina non modo nilii eiusmodi dicit inde coniicias Iesu in qui in ivllina una cuni cliscipuli Coenaret gnum paschale in edisSe, Sedellarii plura laabet quae contrarium probent. Quae evangeliSta ruin in re taui gravi liversilas duduin imagnopere exercuit interpretes. Alii lique plerique idem epulum aput Iohannem et apud Synopticos referri tenentes nai rationum diversitatem tolli posse negarunt; illi vero ita sustulisse sibi is Sunt ut dicerent, ultui a Iohanne idque seria masaria habitum, aliud referri a Synoplieis et qui dena seria quinta habituna i). Quo remedio vel potius amfici ut par est spreto ulterius progressi sunt ii qui partiti Iohannem ex Synoplicis, partim SYnoplico ex Iohanne Inendarunt. Sed nolumus a. l. repetere aut Xaminare quae de hacquuestione a Viris doctis in varias ac diversas partes disputata sunt praesertinaquuna tantopere assentienduin videatur Bleerio ut dulbiten an aliud quicquam rectius aut eiusmodi possit proferri quod rationes eius in summa certe rei irri tas reddat j. Bleviter igitur scam 4 ciuibus potissiniuna locis Iohannes doceat Iesi in ulti Inum cum discipuli Coenantem non legitimani coenava paschalein habuisse ):2 quibus niaxinae de caussis Iohannis auoloritas praevalere Tnopticiscitulicunda sit. Iohannes alitent 4 id ipsum dicit, ante festum paschalis esuri cuim diSqipulis Oe naSSe Cf. 3, 3. πρ δε της ορτῆς του πάσλα te 2 dieit 48 28 Iudaeorun pri more praetoriUna procur9loris Roniani non intraSSe ne polluerentur sed paSchaederent, scilicet eodeui die quo Iesus mortem in cruce utiebatur sive postridie quan ille ulliuiunt cum discipulis epulatus est. 3 diem quo Iesum assigebant cruci appellat τη παρασκευ' 'o πάσχα 49 44. 34 42. Accedit 4 quod verba Christi ad Iudam proditorent inter coenam dicta 43 27. non in eum Imoduni

52쪽

XLVI

poterant si ipSuin convivium 3Schale iam Celebrabant. Quillius locis Iohannes recte docuit Iesum pridie e Speram diei decini quarti mensis Nisan, quo scilicet paSchalem agnu111 edebant Iuduei, ultinium cum clisei pulis coenasse. Illud enina incredit,ile est Iesian ipso primo paschalis die festo i. e. 45. In NiSisn), qui ut abbati eiusque sanctissimi loco haberetur lege prae scriptuni erat, non toti a turea armala captum itemque iudiciis continuo habitis damnathina sed etiani rite affixurm Sse. Qua in re consentit cum Iohanne traditio talinudica, aue Vespera diei destim quarti II1. Nisan IesuΠ1 in ortu uni esse facit. Videntili etiam auli apostoli Vere Cor. 5, T. καὶ γα et πάI1χημῶυ τυθη ριστος, tum demuIn plenam Vim h ere Si quo die ignus paselia lis immolabatur eo ipso Christu Cruentan mortem S paSSuS. I longe graViSSi inuin vero hoc est quod apud Syn Optico multa probant, Iohannem eam reni ipsis accuratius narrare. Namque et ipSi dilua Crucifixionis παρασκευη et προσάἶ- βατο nuncupant Me 45, 42. t 27, 2. L 23, 54. teni licas et Marcus narrant, quum ClariStu ad crucem duceretur Simonem Cyrenensem ab agro redisse L 23, 26. M 45, 24. Denique illi eodem die et Iosephum Ammathien sein sindonem eniisse Me 5 46. M 27, 59. et seminas aroniata atque unguenta quibus post sabbatuni quod inStaret Dormini corpus ungerent Iocurasse Lio 23, 56. tradunt. Quae omnia eiusImodi sunt ut dies quo comprehensio damnatio crucifixi Iesu locum habebat non poSsu ipse pro S bato haberi ne que imas i is qui antecessit pro die 44. 1. NiSan, quo ex pascha edi iussit. Apparet igitur errasse Synoptico quod coenani Iesu ultiniani non distinxerunt legitivi coena paschali. Quod qui facturi sit, nuperrini explicare ludue- 1 unt, et paSSin non Sine probabilitati Specie, Velige l. l. p. 340 sqq. et Elbrar- Ius . . . 54 Sqq.

Iohannis narratio de lotione peduΠ egregie quadrat ad id quod Lucas de contentione inter discipulos orta habet. Haec eniim contentio uni orta SSe idetur qui1111 aecubit in eunte Singuli locum recutiabendi sibi eligebant j. Hoc quid eui non X Ordine quo Lilaea res singulas narrat effici potest. Sed recte Vieselerus ObServavit iustae Verbis γε υετο δε αἱ non id dici, conten

Lucan hanc proditori SignificationeΠ1 non recte post coenan ipsiusque eucharistiae institutioneΠi 0 SutSSe, iure inde concluditur quod verba λη ἰδού ἡ χεὶρ του παραδιδόυτος με μετ' ἐμου ἐπὶ της τραπέζης optini ad mediana Oe

In aciem sontentia est Vieseler . l. p. 399.

53쪽

Iohannem et Dicani duces sectili Suinius testantes verba de stilur Petri lapsu anteqUan exissent ad montem Olivariun a Iesu dicta esse Aphid Mailliueum et Marchina e s. g. 33. inter viam dicta SSe 'identur.

49. Igit de abiti sit ad patren ac pronuuit parastitvi Ioii 4,

De M 26, 30 et M 44, 26. s. ad . 448.

D abnegatione Petri et de loco iudiciorum Iudaicorum non eodem modo ab evangelistis Scriptum est. Ea Iae lisserunt reolissime explieuisse Vieselenim existimo. Illa enim riplex negatio, mea quoqme sententia, nec diversis locis, ut ex Iohanne Onoludere Oluerunt, nec apud Cataphan, Ut alitiaeus tradit, se apud Annam est alla. Atque pud Ohannem quidem III 3 V. 3 48. rursuSque V 25 - 27. Seripta Sunt inclisSime Oliaerere facile patet. Qua de rone quis erret, ohannes V. 25. in quo Substiterat V. 48. v δε μετ' αυτῶ oΠέtρος hστὼς κα θερμαι όμευος, diserte repetit in hune moduni Σ μω Πέτρος στὼς και θερμαι όμευος POSSumu nati fere urgumenta reliqUR, IURO idem probant. Sed quaeritur Ulai quae pili Iohannem V 4, 23. leguntUr, apud Annum an apud Cataphan gesta sint. Mihi quidem omnino ad domuni Annae pontificis reseremisi Videntur pendent enim in eo quod V 43. dictum e St, και ἀπήγαγo προς Αυ α πρῶτo v quod Verbis auXinae animi hominis Signisicanili causSa interiectis, v II Usque Th του λαοὐ eau Vim amittere non potest. Verba ero Versus 24. ἀπέazεtλε αυτό et nitri II in iodun pro Supplenient eorum quae an ante Scripta sunt habentur deibuisse enim Iohan nena idem iam VerS 45. notare quod quum ibi non notaSset, hoc loco euΠ1 addidisse. Cui explicationi repugnat quian illud πρῶτo v. 43. tum i moduSquo V. 45. Rrristio I cedit, tum locus quo a Verba posita sunt, tum quod nec γαρ nec δέ vel similis particula supplementi naturaim indicat. Neque ero CViquam, opinor, ea Senientia placiuisset nisi Matthaeus suaSiSset, apud quemoniti Ihidae oriana de Christo iudiciunt apud Cataphan insiluiluna dieittir At in

54쪽

XLVIII

laac quoque ei Serimenda re Matiliae O Oliunne neeuratior est, ad quena .ucas propius reliquis accedit eo quod non latina postquam IeSUS captus Sset con venisse Synedrium dicit. Sed superest dissicultas quae in ἀρχιερέως appellatione est. Hanc enim noli cadere nisi in Cataphan Sive eum qui uni ipsunt sumnio pontificatu iungebaliur, plerique existimant. Contra praeeuntibus allis Sed paucis niuper Vieselertis contetulit vel maxini ea appellatione dictum esse praesidem synedrai, aem I idaei asi Vocabant, eumque illo te apore Annam fuisse. Quod qtauri ad Xplicanduin locuti Lucae 3, 2 docte et prudenter adhibuit p. 4 6 sqq. ), turn et ud uoue 22, 5 sqq. et ad Marci OCuni his Versibus paralleluia Valere vult p. 40 5 sq. Graviter omniem ntur ea sententia loco Iohannis 48, 45 sqq. ubi qui pontifex appellatur, pro contextu, quemadmodUII VistiniuS, pte non

potest nisi Annas intelligi. Quo loco ot Servanduim est quani diligenter Cataphas pontifex dicatur ipsius illius anni του Vtαυτου κε υου qua indicatione Onopus erat nisi ad itistinguendulii Cataphan pontificeni at Anna pontifice. Postea 4 8, 28. iinpliciter a Catapha ἀπὸ του Καῖάφα IeSu in 1aelonuui ductus esse

licitur Praeterea vix dubito quin hoc loco ea lena Sit mutua Iohannis et Synoplicoruni ratio quae esse solet, ut Iohanne S Uae ab istis consignata lateque iani vulgata proi e sciret, ea tacitus suppleret aut Inendaret, praeteriens et ipse quae qui bris suppleret aut inendaret non SSent. in est igitur accurul reruni corana Anna gostaruna notulio, ueni Ime quod nihil exponit eoruna quae coram Cataphagesta Sunt.

Quaeritur utri 1111 ante synei'I'li OnVentUm, Ut tu ea tradit, an post eius iudiciunt, Plena admodun Matthaeu et urcu narrant, Christum captivum illuse rint. Videtur auteri quod Matthaeus una 3rco tradit ex rei natura sequi niaxini eniim consentaneuna St a SerVi ludibri euna habituni esse postqvana Synedrivim morte timuim iudicaSSet. Sed hoc ipSum in caussa est cur accura lius narrasse iucas Videatur: spiem Si equini in neSeio an apud Annali potius plani apud Cataphan illusi locunt habuerit nec non cun Iohannis narratione 48, 22. Ohaereat. Potiuerit Ver etiana rude Servorum animos insolentia tuniincessere quunt matutinum Fnedri Conventum XSpectabant.

55쪽

Sepultu est Christus seria seria brevi ante liorain VeSpertin9n Sext3Π1 . . ante sabbati initi uin Post quani enim 1edio fere Vespere feriae quint3 in horto 3Plus erat, prin)uni ad nnani, tum ad Cataphan abductus St, undeserim Imane Pilato tradebatur. Ab lio capitis daninatus Iola 49 o. ρα ηυως κτη, quod ad rona anuui noreui dictuni esS Videtur , an hora naatutina nona M 45, 25. cinio affixus est hora vero ponieridiana terti in crine Spiritum reddim ue 45, 33 sqq. I. 33 4 Isγ1 M 27, 5 Sqq).

Ad g. 42 - 475 Quantopere in iis Syn0plici et Oli anne inter Se On gruunt, ordine Nil singilla edidimus Satis perspicurua fore arbitror irae

56쪽

Qui ' liuid apparitionum Christi redivivi a g. 474 Sque g. 477. refertur in seriam primani sive diem Solis incidit. Eodein die multo Vespere par illud discipi ilorum Emmaunte HierosolSInam redit ad congregatos undecim cum amicis, breVique poSt in pSis tedii riirsus adest Christus. Inter has vero appariliones et abituna de his terris quantum temporis intercedat, iudicandum erit ad id quod Liuea Act 4, 3. dicit δι' 'μερῶ τεσσεράκρυτα ἱπτα όμεγος αὐτοῖς.

26 - 29.

57쪽

I IPro te e , Alitis litu illia est in te 1 leseleri ratioties lir Oilologicas equo stras excerpere itivat iridi en i ta ei una est Omina ud;ocorurn, Iem ill Uurnali ' potissi inuni vestigia perfeci tu Conal OS lit Stiίieque in Seruit SVnops IV evangs: citronologicae p. 82 sqq. Qui quidem quippe ad celetas, non modo doctaS lege consor matti iit magna in sine dubio probalbilitatis lati dena halbet, ita propter men Si una XOrdia pro novae lunae apparitionesti Ietuantia non Xtra Omnen dulbitationen est positus. Id quod etiam ad uani Valet quaestionem 1ae est de die nioriis Christi. Is enim quem die inli ebdomam sextum suisse certuna est, titim Vieseleriis diena o. is anisuisse dicit politis suit.

Dies septinaus novi anni

2 in

Maii

Iulii

Novilunium. l. Tisolam

Noviluni II11.10.

Dies piaculariS. 5.

23. 29.

ScenopegiR. 22.30.

q. Thebet

Finis encaeniorUI 1. l. Sehebet

Ian. 29.

Febr.

58쪽

l. Finis anni intercalaris dierum 384. l. istiti

Dies antii prinitIS.

44. 24. 40. 47. 24.

Mati

Novilunium. 44. a T.

Iunii

Ii illi

Scenopegia. 22.49.

NOV.

Novilunium. 25. 20.

De C. 3.

Encaeni3. 4. Ilaebet 26.

Novilunium.

Novilunium. 4 3.

Mart.

29. 23.

Dies anni Prin4US.

4 3. Apr.

59쪽

Pi Olegamenis editionis ovi Te,lanienti meae Lipsiensis secundae in postquain delaboribus retuli circa instruinent critica, i. e. Ire codice graecos interpretationes patres editiones, per lio decem anno a me SuSeeptiS, quibus coniunctis apparatu nacriticunt ad perfectionen SiIndiu operibus omnibus longe maiorem perductum IO-harem , hiberius expOSitum S de legimus qua in recensendo quod dicunt textu secutus una. Quas ad leges is textu Conform3tuS Si quem anno Superiore eum app3ratia critico edidi 1rsusque Sine apparatu repetendum curavi in editione nupera Tauchnitiana. Qui quum, Xcepti iis pauci de quibus infra dicetur, transierit eliana in hanc Synopsin evangelicam, hoc loco ea repetan quae de legit ius meis criticis in editione naen Oxioesiamenti luperI'ima breViter conscripta sunt. Discrepantibus antiquis ieStil)US, Nibu Scilicet omni conformatio textus pro licisci debet, primo loco habenda Sunt quae tuentur codices graeci antiquissimi, aquarto usque ad nonum fere ReCUlum Scripti. In his rursus qui antiquitate antecel lunt dein auctoritate praeValent. Quae auctorita Ut Imagnopere augetur si aliqua in terpretationuni Velerrinaaruim 3 patrum teStimonia accedunt, ita non superatui pluri morum Vel etiam Onanii 1im Iecentiorum testium diSsensione , 1ippe qui ut tantopere concordarent istico ecclesiae USU factum St. Ne Ple 3men vero Iae pro docuΠ1entorum aetate recentior nobis lectio est non poteSt nisi ab arbitrio aut usu posterioris aetatis derivari perna uitae enim lectione recentiorum codicum iam apud Chrysost Onium, cuius et Riem OStros III a Codicum ViX ultu antecedit, al*1 item in celeberet mi gothicae versioni membrani reScriptis reΠ1Olissimae antiquitatis inveniuntur quemadmodum fit ut lectionem Velu SitSSimorum auctoritate codicum omniuria desti tutam ipsius secundi tertiique Beculi leStis Unus vel alter tueatur. Unde sequitur, an liquissimorum no Siroriim codicum lectioniblIS non unis a Soli sed tantuni prae celeris antiquitatis ineSse laticlen). Quae quidem au quauivis perniagni aciunda Sit, tamen quum nullum documentorian nostrorun e3n Belatem Supere ubi univers quBedain textus acri arieta a depravali iani invaluerat, cuius rei in luculentissina ilestes sunt Origene et TertullianuS, pSis priniarii testibus nostris in extu apostolo-

60쪽

rurn restituendo non est Si dubi a Lictoritu S. Hinc ut uinibus rudem locis tibi quid auctores scripserint docta ratione ut iudiei essici nequit, quod untiquis esti nus probatissimurn OVinaus sidenter Si Sequenduin η tibicul)1qtie caussae graves utque ut arbitrio tuan maXirme alienae aliud prae lio commendant consi inanique, non quod testatiSSimuim sed tuom et testatum clienae et per se probabile est praeSl3t. Haec quuna Umnauna quoddBII recensendi principi uua sistant, ulm . . expOS iii alia plura quae in testium auctoritate pens3nda ieetionuntque definienda probalbilitate inponat observanda Viderentur. X his ad Synopsi cuna quidere textuna ConStituendiunt prae ceteris illud viui habuit quod locis evangeli Omina geminis, ad quo inter se Xae quando Curiosam I'iscorurn noua inu ui industrian pertinuisse certurm est i), testi bus qui consensun praebeant praeferendos iudicavi qui Issensionen testentur, nisi gravis cauSSa aliud suaserit. Qua de re neque nune liter sentio, OSiquana in elaborando textu Synoptio iterum iterunt lue exauit navi quid loci gentinis MareuS, quid Matthaeus, quid iusta pro testium auctoritate Scripsi S Se Viderentur eisi, quae m3gnu eiu rei dissicultas est, passin dimit an de Variis lectionilbus id quod inice praeStet posuerim Quam rem hac ipsa Synops illustraliuna novisque intelligentium Viromana ludus con)1mendatuu iri spero. Mihi qui dena grave lio esse visuri est quod ex legibus Siqua seculia Sum 'ult Cl3riu quam X Elgevimori in textii faciun est, Singulonini evangelistarum quae in tradendis et ebris et vectis aristi accurata fuerit industria quae cauta religio quippe ILIOriuua quiSque uul VeriSSi uiuui SSet investigare Imallelmian termere aut denter alterum sequi, et si iii Vel Imininauri ad evangelii perspicuitate ui aut siden posset consei re, libere proni eret. Porro . . pag. XXVIIΙ-XXXII. udeStionem recepi quae est de antiquis textus Novi Testamenti recensio utinus QR de re cluae dixi, ea riui Vulgatis non euiem hconfundenda sunt. Quun enim praeeuntibII alii recensiones ejus imo ti quatuor distin gui OSS dixi, quan uitian non an quatuor SingulRS ILIIII duo Bria, tun aleX3nd1'l- nam inter Iudaeochristianos celet rataΠ1 POSVi, quorum eque at liue ipso'ina pOStolo rum eritio graeotis laxime ab Lx interpreti,1 penderet, latinani porro a Latinis adliis litam, sive illi latina sive graeca potiSSinai in lingua uterentur; si3licam Vero pro balani polissimiliti Graecis vel per Asiam vel in ipsa palma legentibus, deniqtie bu Zantinati in ecclesia pervulgata ui 1,YZRnlina Sen Si Iue coniviunt ecclesiae Su clpublicam quandam iunitaten percilieta II1. U3ritim aer restensioni in Sive Cl8SSi una it BYZantina quidem ingenti Copia recentiorum eo licunt 1 adiltur, item latina quanavis elipsa salis varians in tulinis et graecolatinis superest: tu ne astalicd ne Blexandri 14; ie ullo teste superstite illi tae hauriri possi ini. Quapropter ipSamuel 11 miiDan eXUI centi uulina in adhibenda recensionum distinctione opus est cautione in eo vero quae probabiliter doceri OSSunt Onania conveniunt, i tui loco liabendo eSSe deIun drino te Ste S, eos den fere Sup Stiluni niniuin pntiquiSSirmos Ullini IiYZantinos, quippe qui textum ex antiquioribius ClaSSilJhi in ullis ut i ilia m)ixluna prae e serahi.

M in nosti is codicibus error inolenu quod urn edd. dum quod in eadexn re alius evan90 lista plus dirit, in alio qui ni intus putaverint addideri ut vel dum eumdem sensu in alius aliter e M'essit, ill qui unum e quattuor primum legerat ad iris inempturm cetero quopto aestinὶ avem enὶendandos. Unde accidit ut apud nos nilaeta sint omnia, et in Marco plura Luscae atqti Matthaei, rur3un in Mutthaeo Iohannis et Marci, et in se l. Am. Ona reli ι0ra Viqilae alii propria terit inveniuntur. Cf. O v. TeSt. naiat. 'etina 4850. pag. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION