Syntaktikon tēs archaias hellēnikēs glōssēs: eis to hopoion proēgeitai syntomos theōria tōn ...

11쪽

II vom Impera HV . . . . . . . . . ita

12쪽

oano de grammatiscnen narahivi de Annis oeu,

13쪽

aus dona Indic eines nisi Tempus mitra oder aem

16쪽

2 Aligenteirier Theil.

undis inlicii usseri sicli Apollonios de synlaxi l. III, c. 28: γιῶς

ua, ut ex alio veri H pendeat, optativus autem etiam nudus et sine aliorum societate verbomini adlubeatur. Num si conpinctivi haec propria vis est, ut quae per ipsam rei naturam fieri possint, indicet, necessarium erit, ut, quare quid fieri possit, in Inam te enuntiatione expressum sit. Hoc enim nisi fiat, non poterit filii- dieari, utrum lilii ipsa rei natura fieri possit, an cogitetur lvmtaxat fieri posse. Itaque pleraeque I Iuliones, in tribus abest Vertiam, e quo pendeat conjunctivus, merito videntur sic explicaria grammaticis, ut id ipsum verinam, quo regatur conjunctivus, Draula, quae ellipsis vocatur, omissuri dicant, velut in hoc exemplo,

μεν, sod plene si dicitur, est ἄγε rin ἱωμεν Alquo consimili

modo equi leni omnes conjunctivi usus Verbo, quo regantur, dest

o particulae in de Auso e vo Aristophanis istis remi

17쪽

Di Lelire voti de Nodis. 3ἡconjunctivus ali*Iid per re in nece nudinem fieri posse ita significat, ut haec noti a loquentis opinione aut judicio penitus Di remota, et in me si relin latur, quantum maismi velit in alterutram pariet prilensus esse, triani faciliusne fieri an non fieri laet absolutam possit illi a ternis ectavam. Ita manet ab ovaeniis sensu inlaeta veritas, et suacu te integra sententia, oratione in neutram partem deflectente. A te id caussae est, cur elim conjunctivus in libera enuntiatione poni, qua videlicet semper ali*iid de animo lo*ientis declaratur. Hariun scheint v a Partihelleliro II, 143 ve*l das egister den vo Miner in modificirier illurali edeutun ge-brauesile conpincti ais naiahangu anZuericennen, n ervigri aucti II, 146: Gan ostenta is es, das der illi talive unddeliberativo Gebrauch de Conjunctius erit demimigen, in vel-elier errani dem Futuriim so en Elisainniengrangi, de erat undursprun lichste rit, schon dariini, vel de Modiis in diesen eiden Erscheinungen allein nablianis gelanden vires. Aber esstreitet sinit sein L ehre vis de Negationen, die ili nothin, asse Satae, die μ' u sicli elimen, ais ictu selbstandi gu be- tractam; vie vir den aucti ΙΙ. S. 148 ff. usdriichlicli ange vie-Sen ver len, de conj adhort uti diutit . ais Nilingi vo einem Z I lipplirende verbuni u etracliten. Ivunscii uno te Sagira , ver len vom Salge involvim, d. h. init anilem vorten: vor aedem Salge, de eine I risoli de Wille aiis irrectit, magnu sein Verinini in Opt. de coni oderes erati stellen, latina ei Verbum risp. eine SatE Wie βουλοum, κελευω, ορα u. S. V. Eu Suppliren, nil elae Sara in Veclisellamu mussimena, Nos in clero stellung felix telaende sat ge u denhen.

ώκάθω uni die S. 133 genannien βούλει σκοπῶμεν Il. X, 450

19쪽

Die Lelire on de Nodis.

sonder aucti πως μη, πως, ω αν. H. Eur Bacch. 367. Πενθεῖς δ οπως μη πένθος εἰςoισε δόμοις f. Eluasle g. d. St. Aesch. min. 68. πως μ σαυτὰν οἰκτιεῖς ποτε Plato Menex. p. 249, e. de rep. 1, p. 336, d. 337, b. Protag. p. 313, c. Men p. 77, a. Hipp. Inal. p. 286, b. Ἀλλ' οπως παρέσει καὶ αὐτὰς καὶ αλλους ξεις Arist. v. 131. πως παρέσει μοι καὶ

Dag inint, das Iu αγε πως sicli findet, dieses init deui Futurconstratiri u verden stegi. Arist. Nis. 485. αγε νυν, πως, ταν τι προβάλυφαι σοφον περι των μετεώρων, υθέως φαρπάσει. Plato Ion. p. 30, 3. γε δ οπως καὶ τα Παναθηναια νικησομεν. m. Conv. IV, 20. W dagege neben γε in Conj.

Annali me, das gerade die coniunction, die ani venusten useliten fleσt be aenein γε in Conjuncti laese, und vie alie

es endlicli, in Stellen, Wie Od. XIII, 296 344. 397, de cov

20쪽

Et vas in veichen is de in der Atiliandiung uber die Partihel

αν S. 89 on Hermann ingeschlagen IVeg, de Conj adhort alsillangige Sal git ei Maren. Nacliden in Voritergeliende die Erscheinung, das de Conj adhort. nur in de ersten Persongebraivssit verile, ara is erMart varii, das nur Wo die liber- legende nil handeinde erson dieselbe si die Ueberlegiing, obina et vas thun solle, libergeli in die Form eines Voriiabens, saliri e S. 89 ort: Ea pie re actum est, ut coriunctivus ille deliberativus, ubi primae personae est, ita usurpari possit, ut in lictere videatur exhortandi, iam revera non inesse in eo, sed pr me nihil nisi deliberationem conlineri illii l ostendit, io saepe cohortandi vectuna alii citui : ut φέρ' ἔδω et alia hujusviodi plurima apud Aristophanem alios*ie. Homeriis:

αλλ' αγε δ' τα χρήματ ἀριθμήσω και δωμαι

Id ergo inissunt potius censendum est, ubi solus positus est con- . nsilvus, quam hic putandus reveri exhoriandi potestatem habere.'

is laigender Veise , ni inctivus eo differt ab in sicativo suturi, quod non potest per se solus intelligi, sed ut ipsum nomen indicat,