De Donato, Terentii, et Servio, Vergilii explicatore, syntaxeos latinae interpretibus [microform]

41쪽

perativum, an per optativum dicero debeamus et constat dici melius per optativum optari enim OS- sunt, non imperari Vel Ona Vel adversa quod autem invenimus per imperatiVum, Surpatum St. Aon. III. 666. celerare infinitiVum pro pronuntiatiVO. Aen. II. 110. fecissentque utinam est significatio optandi a praeterito tempore. Αen. IV. 22. Olere pro Olebat, vel colit infinitivus pro indicativo. Aon. VIII. 689. Uere ruebant. Aen. VI. 199. prodire prodibant infinitivus

pro indicativo o sunt infiniti pro indicativis A n. VII. 390); si ut diximus H. 132 Aen. historicus stilus est A n. li I. 493 .

Aen. X. 33. 11Veri . . . ConeeSSiVuS Si modus isto, Secundum Probum nam quo in artibus non invenitur fit autem, quotiens taedio Ontentioni quasi Videmur concedere, quod tamen nolumu fieri. I. . l eoniunctionum coraxir retiori .

Ad ll. 2, 16 Praeterea autem. Ἀρχα I 6c est figura. nam Veteres libenter coniunctione multiplicabant. Heo. I. 2,S. ecastor. Aut adiectio ostis abundat aut positum est pro 1 syllaba ut Graeci 14 6υ A-ολ auυ dieunt. ΗΘC. II. 1, 41. Supervacua ponitur interdum Coniunetio , Onim' , aut Pro altera Coniunctione.

42쪽

ΡhOrm prol. 1. Nota postquam apud Veteres non rnotoris modo, sed etiam rapsenti tempori adiungi. Ut postquam nos Amaryllis habet, Galatearoliquit. Phorm. JI 2, 1. Quin modo corripiendi Volimporandi vim habet, ut quin gis. Ad II. 1, 14. At enim non sinam. Enim inceptiva partieula apud votoros fuit sed et convenit perturbationi. And. V. 3,27. o novi tantopero. Ne imperativo magis quam Coniunctivo adiungitur ut VergiliuS

servi eomment in Vergilii:

Aen. l. 5. Sane duas quoquo et Coniunctionees Sepurnia naturaliter nomo coniungit. Sed hoo plerumque a poetis Causa motri fit ergo hi una vaeat, sicut alio loco dixitquo se proselia voce diremit. Sallustius tyrannumque et CinnRm. ΑΘn. l. 20. , Olim ' quandoque et tria tempora Significat praeteritum, ut , , Olim arbos nune artifiCis manu uere decoro cinclusit patribusque odit gestare latinis praesens, ut tumidis quod fluctibus olim tunditur futurum, ut nune Olim quoeumque dabunt e

Αen. I. I. isque particula vacat, sicut illo loco dixitquo se proelia Voco dirsemit licet multi separon dicontes aliud SSe numquam mm. Oniunctio ponitur nisi inter duas QS

43쪽

Aon. I. M. ignotus deest quasi ; nam Contrarium est, quod diXit: fama Super aethera notus ,

facit autom hoc sesequenter Vergilius ut hanc particulam subtrahat ut A. XI. 648 at modias inter

Caedes Xultat Amaκon quasi Amazon; nam VulSCafuit. ΑQu. l. 697. Cum venit aut pro eum Veniret , aut ut , cum sit adverbium temporis pro dum ;Deo enim potest Coniunctivi modi particula iungi

Aen. I. 12. , quamquam molius praesenti iungitur tempori, ut quamquam Cio, quamquam lego . Asen. II. 13. deest tamen , quia eum PTRel Ouitur , quamquam , Subiungi neCESs QS , , tamen . Αρn. II. 37. Subioetisque urere flammiS. , que Copulativa coniuneti est , , aut disiunctiva. quomodo ergo has iunxit, Cum non utramque, Sed ulterutrum fiori potora quod sua clobatur l)optarum os partem Pro parte onere, ut torvum pro torve, et Volvontibus pro volubilibus: Oniunctionem ergo pro Coniunctionse Osuit, ut i V. 16 saxum ingens Volvunt alii radiisquo rotarum, , que se pro Vis ΡΟSuit; rema

habere inveniuntur; . Vese enim proprium Significatum habet, ut interdum pro Vel accipiatur. Aen. II. 247. ,non numquam non aliquando, id est numquam: nam si non numquam QSSet duapitegativae facerent unum confirmativam, dic et Teren-

44쪽

tius graec mors dixerit heautont. I. 1, 11): agrum in his regionibus meliorem sequo pretii maiori nemo habet. Aen. II. 270 hocce hac particula utimur quotiens repentinum aliquid volumus indicaro, ut II 57.

Αeu. l. 292. , otiam se multi distinguunt, ut sithadhuc , ut V. 485) etiam currus, otiam arma te-nΘΠtΘm . . . quidam , etiam se pro denique Vel , POS- tremo accipiunt.' Aen. l. 455. ., eum manebant . quomodo diei-mUS, Cum ConStet , mansebant sesso modum indicati-Vum hoc ergo sciendum est, quia, quando Coniun tiVUS modus St, necesse ost aliquid iungi aut subaudiri, ut dum venirem, vidi illum . Si autem Cum Veniebam dicamus, aut modus pro modo est, hoc StindicatiVu pro Coniunctivo aut , , Cum non erit coniunctio, sed adverbium tomporis, et significat tempore quo Θniebam.

Aen. II 606. ne se particula iungitur imporativo modo sed iniserdum raossenti tempori interdum futuro, prout aliquid Volumus aut ad praesens aut adfuturum fieri.

tendis adiungitur robus, ut ΙΙΙ. 662): postquam altos stigit fluctus sic enim dicti Sequentia opulantur. Don. Ter Atuli'. III. 2,23.

45쪽

Aen. III 414. , quondam ori tenet tempora,siout Olim . praesentis, ut II. 367); praeteritum, ut

V. 585 quondam Cretae fertur labyrinthus in altae; futurum ' l. 76 sq.)Α011. III. 686. antiqui seni pro , ne se ponebant, qua particula plenus est lautus menaech. I. 2,1): ni mala ni stulta ViS. Α n. IV. 291. Quando non est temporis, Sed significat , siquidem et ost Oniunctio ratiocinantis. Aon. IV. 424. atque coniunctio GonpleXiVa: Sto disiunctiva, cum dicimus , alitor at tuo dobuit focit :est et expletiva goorg. I. 203 atque illum in prae

trici datum.' sic serentius evn. I. 1, 1 quid igitur faeiam 3 nam haseo coniunctio multa eum CogitaSSesignificat. Aen. l. GTO. ergo Coniunctio fuit, sed peraeeentus mutationem in adverbium transiit tot si Sola particula, quae habot in itio circumfloxum. multi male putant nomen esso indoelinabit , si dicunt posi

iluod ponitur pro iratione : qui casus doclinatione

caret. Doli. iiii l. V. et Maeroli Sat. IV. 3,ll. 8 cf. F. Sehoeli de eo lino'. lat. p. 27 Sq. et λ. I32 Sqq.

46쪽

A. VII. 787. legitur in arte, quod ,sam a Sminimo minus minimo positivo tantum iungantur quod tamen uno Observatur si ponantur ad augmentum ista particulae tunc enim vitiosam faciunt elocutionem coterum Si ad exaequationem positae sint, POSSunt Vol Ompserativo vol suppriativo vo pro his gradibus ipsa inter o iungi hinc ergo Si , , Tam magis illa homons os tristibu offera flammis.' Quam magi essus crudes eunt Sanguine pugnae non enim ad praslationsem posita sunt, Sed ad Xaequationem. maiores enim nostri vitia non in dicto sod in significatione sesso Voluserunt hinc os in Sallustio Iug. 31,1M ita quam quisque pessime feeit, tam maXime fecit, tam maxime tutus est: nam et hic exaequatio

Aon. V. 467. dixitque vaeas , quo metri ausa of mahlit orissologiam facero, quam uti Communi Syllaba, quae frequens vitiosa st unde et erontianus V. 1010 g. 355 . nec tanta in metris Venia Onooditur uti Grasci nim his utuntur frequenter. Aon. V. 64. in hoc loco , Si conivnoti aut pro confirmativa posita est, ut georg. I. 7 ,,VeStro Si munero tellus , ut sit. si pro eum , id Si eum Venerit aut , si pro dubitativa est, ut aeeipiamus halmum serenum, id est si odori diem pronum o talom qualis ludis aptus est . . . nonnulli tamen ,, Si pro quando aecipitant.

47쪽

Aen. VIII. 1. sane cum undo hodio ad locum referamus, Veteres etiam personis adplicabant, ita ut ad Omne genus et ad omnem numerum referrent, ut hoc loco genus femininum et pluralem numerum, posuit, Cum alibi masculinum et singularem posuerit

I. 6, genus unde latinum: quod plenius in initio primi libri Aonsidos dictum est.

Aen. I. M. no saevi no irascoro. erentius Andr. V. 2, 27 ne aevi tantopere et antique dictum St: nam nun ,,ne aeVias dicimus, ne imperativum iungimus adverbi imperantis. Aen. X. 11. sed modo inceptiva particula est, ut in Sallustio a pius, sicut at intordum nam nonost Oniunctio atrocinantis. Asen. IX. 282. aut disiunctiva particula est, Onnogantis adVerbium. I. nav rtitor 1tria rorantri et ori P.

Phorm. I. 1, 2 Heri ad me venit. Propter Ognationsem se pici literarum non dubitavorun antiquis horo se heri dicere, et mane et mani, et VespΘrseos QSperi. Andr. II. 4,3 Adverbia temporis aut certa sunt, ut hodie cras aut incerta, ut dudum nuper. Itaque incortis certum additur tempus ut iam dudum, nunc

nuper OtC.

Andr. III. 4, 17 Pori O futuri temporis advorbium. se adhortantis ut Porro Quirites.

48쪽

Andr. IV. 3, 16. Porro modo adverbium est Ordinis alias temporiS.Αndr. V. 4, 19. Veni in sempore. OPPortune. nos sine praepositione dicimus. tempore it dempori. Heo. III. 1, 26. ' oro vel nomon est, Vel coniunctio, Vel adverbium. Adolp. III. 1,2 Evidenter hic modo temporis praesentis est adVerbium.

Aen. . . ,Italiam . ars quidem hoc exigit, ut nominibus provinciarum praepositione addamus, civitatum numquam tamen plerumquΘ erVOPSO Ordino loctum est; nam ecce hoc loco detraxit provincia praepositionem dicens: Italiam venit pro ad Italiam voni f. Tullius in Vorrinis se dio serros ad MessanamVoni pro Messanam Venit. San SeiΘndum est usurpari ab auctoribus, ut vol addant se dotrahant praepositionos namque ait Vergilius Silvis te, Tyrrhene, fera agitare putasti, pro in silvis ut ergo illi do- traxit praepositionem, Sic hic provinciae et est figura. Aen. I. S. nec posso Italia . dotraxit suo mor praepoSitionem provinciae, non enim dixit: do Italia, sed Italia. Α. I. 193 fundat humi . . . t ps advorbialitserpositum, ut Asen. I. 380): humi nitens, id est: ser

humum.

A. l. 7. tot annos lieonte in istis locutionibus ot cousativo o ablativo utimur. dicimus nim

49쪽

set tota nocto logi et totam noctem logi . honosotior tamen elocutio per Reeu SatiVum sane tot annos . continuationem significat se tot annis autem intervallum. Aen. l. 207. VOSmet me παρελκo est. SeiΘΠ-

dum autem est, has particula semet, iam te ut 0gomst quispiam tute et similia Ornatus causa poni. sunt autem adverbia quicquid nim ab illis oplomrocessori partibus adverbium sit eooSSo est item quemadmodum probamus adverbia esse, quia dicimus: docto facio, docto foci ore, et mutato Verbo remanet advorbium Ergo si sic et in istis particulis inuonimus, ut egomet voSmet, ut mutatis casibus vo por-Sonis eadem permaneant, adVerbia in dubio sunt, nulla nim o alia pars orationis admittit. Aen. . . , Genus unde latinum ' . . . prima At iucunda absolutio ut , unde non Θfera ad Or-SOnam, sed ad locum namque unde adverbium ostdo loco, non do ductu a persona. Θd Vetere hunde otiam ad personam adplicabant, ita ut ad omne genus, ad omno numerum iungerent, ut hoc loco , , genuSundo latinum masculino generi et umor singulari iunxit, alibi ad gonus femininum se numerum plura lom refert, ut nymphae, Laurentes nymphae, genuSomnibus unde est, sicut hinc se partieulam, cum sit loci advorbium, Terentius Vetustato ad porsonam transtulit sod occum Lyrum incedere video hinc iam scibo quid siet.

50쪽

. . on. VIII. 1. genus amnibus unde si quidam hic hypallagen putant, ut sis nymphae, quae de amnibus genus habetis sane cum undo odio a locum referamuS, Veteres etiam personis adplicabant, ita ut ad omne genus se ad omnem numerum referrent, ut hoc loco genus femininum et pluralem numerum posuit, cum alibi masculinum et singularo posuerit

Aen. . ): genus unde latinum: quod plenius in initio primi libri Asnoidos dictum est. Aon. I. 251. infandum pro infande Osuit, ut

in VI. 21 miserum septena quotannis item Aen. VII. 399): torvumque repente clamat, pro OrVe. et est figura, quae fit, quotiens nomen pro adVerbio ponitur magis autem poetica est, in prosa aut rara aut numquam tamen hoc loco infandum ot stesso setiam interloctio dolentis. Aon. I. 14. ille ubi . . . ubi infordum adverbium loci est, infordum temporis. Aen. II. 7. hinc mihi se pro hac causa velis propior hoc . et est adverbium localo pro coniunctions CauSali. Aen. II 538. coram modo adverbium temporistest, quia Verbo cohaeret ut Aon. I. 595 coram quom quaeritis adsum et Oram ad personR Certam refertur, palam ad OmneS. Aen. II. 707. ago non os modo Verbum imporantis, sed hortantis adVerbium, adeo ut plerumque