Theocriti carmina

발행: 1844년

분량: 346페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

νον μὰν οἶκον ἔχοι ἀνερος, ο πολ ἐδά σοφά Ἀνθρωποισι νόσοις φάρμακα λοπαὶ ἀπαλαλκεμεν, 20 οἰκησεις κατὰ Maλατον ἐραννὰν με γαόνων, M ευαλάκατος Θεογενὶς ἐν δαμότισι πέλη3, οι μνάστιν ἀεὶ τω φιλαοίδω παρεχης ξενω κεῖνο γάρ τις ερει το ποτιδών, ' ' μεγάλα χάρις ρο συν-λθε πάντα δε πιμαντα τα παρ φίλω. 25

V. 19 ἔχοισ, ut Vinterton. Vat. c. desidero accusativus I in Alirens. . Edd. velt. ἔχουσ. Vat. B. ἔχεις γάρ τις ἐρει τωπος ἰδών ση- dis-V. 20. νουσοι - λυγραῖς ait B. C. Plicet τωπος. νόσους - λυγρῶς vigo. νόσως - . 25. συν ait B. C. Briinck. ξύν

V. 22. δαμότισι πέλει at B. δαμότησι V. 1. λάθεια et v seq. ἀληθέως ait πέλειVat. C. πέλοι edd. Camer. Brub. B. C. V. 23. Vulgo iaιαοιδῶ φιλαοέδον Ah V. 2. καμνι Brianeh. Libri καμμες. rens. Sic et παρέχοις Vati. B. C. Pa V. 3. κηγὼν Briinck. alchen. Vulgor Im commode procederet meo qui κηγω, Io A. Iacobs et Meinelc. dem sensu oratio, si mutata distin revocarunt. - ἐρέω δε . au. B. C. ctione post πέλη optativus recipe V 4. ακολας Vat. B. δεας Vat. C.

retur leto spatio pro una litera.

332쪽

Bruti. διδον Mediol. l. Scripsi cum V. 19. περανορέων ΚimSling. me Aineis di ις, posito interrogationis diol. 1. Vulgo περηνορέων - ανει- signo post ἄρμενα. Boisson edidit ias Mediol. 1. ἄρμενα; ὀν - διδως V. 20. Φιλη ἰφaod Gaissord e quatuor

333쪽

'M αστῶν ὁ δε οὐκ ' 'o ου χαλεπως ἔχοι, χ ανδρῶν φρενας ευμαρεως ποδάμναται, με μαλθακον ἐξεποίησε σιδάριον. Ἀλλα περὶ μαλακῶ στοματός σε πεδέρχομαι.

'Oμνάσθqν, τι πέρυσιν ησθα νεώτερος, λωτι ηραλεοι πελομες, πρὶν ἀποπτυσαι, Καὶ ρυσοί, νεότατα δ' χειν παλινάγρετονον εστ ' πτέρυγας α ἐπωμαδίαις φορεῖ, Κ με βαρδοτεροι τα ποτημενα συλλαβεῖν, Ταντα χρ νοεοντα πέλειν ποτιμώτερον, Καί μοι τωραμενω συνεραν ἀδόλως σέθεν, πιπως, ανίκα τα γενυν ἀνδρεων χης,

Ἀλλάλοισι πελώμεθ' Ἀχιλλέῖοι φίλοι.

A δε ταυτα ρειν ἀνεμοισιν πιτρέπεις,

V. 22. runcis . ex apogr. Ald. cuiaece litate Hol. 1. Vulgo τοι Ερος. V. 24. ἐξεποιησε σιδάριον ediol. 1.

V. 25. ἀλλ' ἀπριξ alchen e conj C saubon. Vulgo ἀλλα πέριξ Μemol. l. ἀλλα περι Alarens ἀλλα περῆ, vid de Dial Dor. p. 13. Sine

dubio ἁπαλῶν glossema, Stit Scri-hendum μαλακῶν. Sic ἁπαλῶς et μαλακῶς couarnutantur inter se Id. V. 8. Casaubonum verum vidisse, negavit etiam einelc. - στροματος Brianck. Valelcen ex ed. Flor et apogr. ld. Sic etiam Mediol. l. Vulgo στόματος. - Reliquam carmini partem, quam primus edidit Casaut . ad Diog. Laert. II, 69. alii, ut Heius. Reislc.,

ad calcent epigraminatum reiecerunt, alii lacunae signo a praecedentinus Separarunt. Nihil deesse intellexit primus uselivius ad Tibull. I, p. 14l. quem Meinelc. sequutuS est. V. 26. Mediol. l. in quo hic v. statim post praecedentem legitur. μνάσθην οτι πόρρυσιν. Vide Ahrens de Dial. Aeol. g. 26, 9. et s. 28, i. V. 27. πέλοιμες Mediol. l. V. 28 sit σοὶ Μe inelc. Vulgo ἡνσσοι. ἔχειν, maod pro ἔχεν ante Valeken. legebatur, resutuit codd. auctoritate

V. 30. βραδυτεροι Mediol. 1. Valet en . Schaeser. A. Iacoi S. V. 32. συνορῶν Medioli l.

idem.

V. 35. γε post ταῖτα delevit Brunex.

dat merinanni ad Viget . p. 26.

Vulgo ενοχλεῖς.

334쪽

me, καὶ φυλακον νεκνων πέδα Νέρβερον, Τόκα δ' uti καλεοῦντος ἐπ ανλωίαις θυραις Προμόλοιμί κε πανσάμενος χαλεπῶ πόθω. 40

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΓΛ.

Tὰ ρόδα τα δροσόεντα καὶ κατάπυκνος ἐκείνα πολλος κεῖται ταῖς Ἐλικωνιάσιν.Tαὶ δὲ μελάμφυλλοι δάφναι τίν, Πυθιε Παιάν, Λελφὶς επεὶ πέτρα τουτό οι ἀγλάισεν. Βωμὸν δ' αἱμάξει κεραος τράγος οττος ὁ μαλός, Πρμίνθου τρώγων σχατον ἀκρ μονα.

μυκολικους μνους, ἄνθετο Πανὶ τάδε, v προον δόνακας το λαγωβόλον, ξυν κοντα, Νεβρίδα, την πήραν ποκ' ἐμαλοφόρει.Mδεις φολλοστρωτι πέ , Λάφνι σῶμα κεκμακός παιων ' σταλικες δ' ἀρτιπαγεῖς αν DPq.

335쪽

-ρμει δέ τυ Παν καὶ ὁ τον κροκόεντα Πρίηπος Κισσον ἐφ' ἱμερτω κρατὶ καθαπτόμενος, ' i Ἀντρον σω στείχοντες μόρροθοι, ἀλλα τυ φευγε, Φευγε μεθεὶς πνου κῶμα καταγρόμενον.

Tqναν τὰν λαυραν, τὰς αἱ δριες, απόλε, κάμφας κινον ευρησεις ἀρτιγλυφε ξόανον,1 ρισκελες, αὐτόφλοιον, ἀνοτατον, ἀλλα φάλητι Παιδογον δονατον Κύπριδος ser τελεῖν. Σακος δ' εο ερος περιδέδρομεν , ἀέναον δέ G μωρον ἀπο σπιλάδων πάντοσε τηλεθάει Λάφναις κῶ μύρτοισι κιῶ ετώδει κυπαρίσστ, Ἐνθα περιξ κέχυται βοτρυόπαις ἔλικι Ἀμπελος, εἰαρινοὶ δε λιγυφθόποισιν ἀοιδαῖς κόσσυφοι ἀχωσιν ποικιλότραυλα μελ . 0 Ξουθαὶ δ' ἀδονίδες μινορίσμασιν ἀντωχευσιν κέλπουσαι στόμασιν τὰν μελίγαρυν πα. E νεῖ καὶ τλχαρίεντι Πριqπτειχε ἀποστερξαι τους Λάφνιδος με πόθους, Νεοθὴς ἐπιρρεξειν χίμαρον καλόν. ην δ' ἀνανεοσρ, 5Tουδε τυχων θέλω τρισσὰ θύ τελεσαι 'III. V. 6. καταρχόμενον Brunck. cum V. 11. ξουθαὶ δ' ἀδονίδε Meinelc. Toup. καταντόμενον BoisSon Neu Vulgo ξουθαὶ ἀηδονὶδες δ' praebuit trum placet. καταγομενον alat. Palat. - ἀνταχεῖσι, cum Scaligero quod cum signo corruptelae retinuit alchen. mancic Schaeser aliique Meinelc. ἀντι-ευσε μέλπουσι Palat. αντι IV. V. l. τόθι ταὶ alat. r. Iacobs. χευσαι μέλπουσι Fr. Iacobs. Μeiueis. Μeineli τὰς αι Μediol. 1. Suspieeris Retinui eum Boisson vulgatani ἄν- και τὰς δρυας aut cum einelc. τάς τι reυσι μελπουσαι, addit ν para-

336쪽

γέξω ὰρ δαμάλαν, λάσων τράγον, αρνα τον ἄσχω Σακίταν άχι ν ευμενεως ὁ θεός. ς', ποτὶ ταν νυμφαν, διδυμοις αυλοῖσιν ἀεῖθαι - τι μοι κηγὼ πακτίδ' ἀειράμενος δρξενμαί τι κρέκειν, ὁ δὲ βοοκόλος αμμιγα θέλξει

Λάφνις, ροδέτο πνευματι μελπόμει ος. πιγος δὲ στάντες λασίας δρυος αντρου πισθεν Πἀνα τον αἰγιβάτα ορφανίσωμες πνου.

Tραχν γαρ χαλαῖς ἀμφεπίαξε λυκος,

Αἱ δὲ κυνες κλαγ γεοντι τί τοι πλεον, νίκα τήνας Dστίον οὐδε έφρα λείπεται οἰχομένας ἰν πιον υἱὸν λειπες, εν ἁλικία δε και αντός, ρυμεδ0ν, τμβου τουδε θανὼν τυχες. ι μὲν δρα θείοισι με ἀνδράσι, το δὲ πολῖται Tιμασευντι, πατρος μνώμενοι, ἀγαθου.

337쪽

'mo, καὶ ς avrον ὁ του Πω ονος ιός, γητῆρι νοσων ἀνδρὶ συνοισομενος Νικία, ο μιν - ημαρ ἀει 'vέεσσιν ἱκνεῖται, καὶ τόδ' αα ειώδους γλυφαρ ἄγαλμα κέδρον, τίωνι χάριν λατορες χερο ακρον ποστάς ηισθόν. ο δ' εις εργον πασαν ἀφηκε τέχνην.

Πατρίδος ο είαν κεῖμαι φεσσάμενος. Dis oveto, θεαί, κεχαρισμεν' ἐννέα πάσαις γαλμα Σενοκλης θ κε το μαρμάρινον, Μουσικός ον ωρως τις ερεῖ. σοφί δ' ἐπὶ τηδε σῖνον χων Μουσέων τ επιλανθάνεταιασθένεος το μνημα φοσιγνώμων ὁ σοφιστής, Λεινος, Ἀφθαλμοὐ και το νόημα μαθεαν. M μιν θαψαν ταῖροι in ξείν ς ξενον οντα A' μνοθέτης αυτοῖς δαιμονίως φίλος v.

V. 2. χειμεριας Palat. Fr Iacobs Bois M. V. 1. νῆμαBruncis e conj., quamson. - ης Scitaser. Et Sic See Gaas confirmavit Mediol. l. Vulgo μνῆμα. lard ed Florent. Vulgo οις. V. 3. θρα ιναν Mediol. l. V. 3. μόρον - πολλης alat. r. V. 4. Restitui eum minetc. scripturas

338쪽

Πάντων ων ἐπέοικεν εχει τεθνεὼς ὁ σοφισrhς. Ναίπερ κικυς ἐὼν εἶ ἄρα κηδεμόνας. in . Λαμοτέλης ὁ χορη7ός, τον τρίποδ σιόνυσε, Καὶ σε τον διστον θεῶν μακάρων ἀναθείς, Μέτριος η εν πῶσι, χορ. δ' ἐκ σατο νίκαν Ἀνδρων, καὶ et καλον καὶ το προςqκον ρῶν.

Η Κυπρις ο πάνδρμος ἱλάσκεο 'ν θεὸν εἰπώνονρανίην, ἁγνας ἄνθεμα χρυσογόνας Oικο ἐν Ἀμφικλ-ος, ο καὶ τεκνα και βίον εἶχεν εινόν ἀεὶ δε σφιν λώΓον ει ετος νε σεθεν ἀρχομένοις, ἁ πότνια κηδόμενοι - Ἀθανάτων αυτοὶ πλεῖον πουσι βροτοί.

Ἀστοῖς καὶ ξείνοισιν ἄσον νέμει δε τράπεζα Θεὸς ἀνελοι, ψήφου προς λόγον ερχομένζς. ωλλος τις πρόφασιν λεγέτω τα δ' ὀθνεῖα Κάικος μ ματα και νυκτος μυλομενοι ἀριθμεῖ.

339쪽

, παῖς χε χωρος εν ἐβδομο δ' ἐνιαυτωεις - , πολλῆς λικίης προτερη. Λειλαίη, ποθεοισα τον εἰκοσάμηνον ἀδελφόν Νήπιον, στοργον γευσάμενον θανάτου, Atar ελεεινὰ παθοῖσα περιστέρη , εν ἐτοίμφ Ἀνθρώποις δαίμων θηκε τα λυγρότατα.Θἀσω τοτ ανδριάντα τοττον, ω ξένε, Σπουδῆ, καὶ λεγ , επὰ ες οἶκον εν ς, Ἀνακρεοντος εἰκόν εῖδον εν ω, Των πρόσο ει τι περισσον αποιῶν. Προςθεὶς δὲ χωσι τοι νεοισιν ἄδετο , 5Tρεῖς ἀτρεκεως λον - ανδρα.

4 τε φωνὰ Λώριος χώνη ὁ τὰν κωμοδίαν Esρών, 'επίχαρμος.

XV. V. l. νέμοις et v. sem ἔχεις in V. 4. Huic versui praefixum est in eod. liol. 1. Prius etiam Palat Paris et Palat. του αυτου. - α αἰXVI. V. 1. In cod. Paris. 2740, qui cod. PariS. Mediol. 1. Mia Palat. continet Aniliologiam, tribuitur hoc λυγρὰ παθουσα cod. Paris Palat. epigramma p. 136. Leonidae, et sic ἐλεεινασταθοῖσα Mediol. l. - περι-

V. 4. ἀστεργοῖ γευσάμενος Mediol. 1. 'Post θαν oti lemnitirlauo tineia V. 4. περισσων Mediol. 1. Idem .sem in cod. Paris. νέοις. - m o Palat Boisson.

340쪽

G μὸν πονζρός, μη προσέρχοτ τψ--μ Ε δ' ἐσσὶ κρήγυός τε καὶ παρὰ χρηστῶν, Θαρσίων καθέζου, κην θέληῖς, ἀπόβριξον.

ἀλαθινοῖ Vulgo. V. b. τοι Reisic ex emendat. Scaligeri. Edd. vett. τόν Palat ut, inde r. Iacobs. eineli BoiSSon. r. - Συρακουσσαις Palat. Συρακοισαις Mediol. l. - πελωρι σται Palat. πέλωρις τη Mediol. 1. πελωριστα Vulgo Πελω- ea τα Valcken cum caligero. πεδωριστα TIr latii. quena Fr. IacobS. et Μeinev sequuti Sunt Hesychius: πέδουρος, μετέωρος πεδαυ ριστης, ἴππος φρυαγματιας καὶ μετεωριστης. V. 6. ὁσσ Palat. ως eum Salmas. r. Iacobs. - πολῖται Mediol. 1. V. 7. ημάτων r. Iacobs e Palat. Vulgo χρημάτων - μεμναμένοι Reisy auctore Scaligero Elad. Vett. μεμναμένοις. alat Mediol. l. με

μναμένους.

V. 9. ζωὰν vulgo toὰν edd. Camer. Brub Gaissord et Mediol. 1. Ac-eentum mutavi Schaser. - πῶσιν Palatiar Iaeolia παισιν Vulgo. V. 10. μεγάλη Mediol. 1. XIX. Hoc epigramma deest in edd. ante Steph. V. 2. προσέρχου Mediol. l. ποτέρχευ vulgo. V. 3. χρηστω Palat Boisson. V. 4. καθέ ου Mediolta καθιζε i Vulgo - κον eineli Boisson. Et sic, diol. l. καν Vulgo. XX. V. 1. Θράσσαι Palat. Θρα-- Me liol. l. V 2. ιν δειος Mediol. 1. V. 3. Vulgo ξsi. In Sequentilaus tinui eum A. Iacobs auctoritate M diol. l. ormas vulgares. Inde a Bruncis Veschen. τὰν - ἀν νώ - κῶρον - γρησέμα - inde a Scha sero μάν ά νυν et μῶν asseruntur e Palat. Ex eoden receperunt M. I cobs Boisson. ἀν ἐκεινων et pro καλεῖται τελευτῆ. V. . θρεψ ἔτι μην ἔτι edd. ante Brunck. alchen ἔθρεεν ' ἔτυμ ων ἔτι Fr IacobS.

SEARCH

MENU NAVIGATION