Theologumena arithmeticae, ad rarissimum exemplum Parisiense emendatius descripta

11쪽

ATQUE ERUDITO.

Theologiunena, Maae dicuntur, arithmeticae, etsi falso icomacho tribuuntur, quum, ut ex IPSO libello et excerptis illis apud Photium Patet fragmenta tantum elibris icomachi, natolii, alioriam Congesta ContIneant, tamen et per se et propter SIngularem illam unici exemplaias Parisini a. 1543. .hrarit. tem, quae Ni repeterentur, digna audIC Vimus. Etenim nullus sere liber extat, in quo Pythagoricorum et Platonicomam de numeris rationes OPIUO- numque Commenta tam COPIOS explicata reperiantur: quae quidem, licet a nOSixa philosophand numerosque tractandi ratione longissime abhorreant, tamen eum, sim veteris philosophiae hist iam Varias-

12쪽

at quo PersPacoro cupiat, haud negligere

13쪽

h DITORIS PARISIENSIS.

AMPLISSIM VIRO IUBISQUE PRUDEN ISSIMO

TYPOGRAPHUS

um sit impudentis homini 1 parum grati, Vir pra stan sime, id Velle dissimulare benefiesum, issio ali-sceIus maodammodo esso dii, si has do MMimeti ae numeris rei evia Des divinas typis ineis in publi-

14쪽

eum darem tanqu- meo pretio emtas, eum publilaam huius operis communicationem non solum ego, sed una

mecum docti pariter ac bonamim disciplinarum studiosi omnes humavitati tuae acceptam referre debeamus, ut sciant atque intelligant4mnes proclivem animi tui non benevolentiam solum, sed etiam magnificentiam In totius rei literariae communem utilitatem, attae dignis ob id is lata uia prosemanduar et honoribus, quando singulatim, si singulos pectes, arena profundae animites celsitudini gratiam referre possit nemor illi tu Porro adaerius ad id perficiendum, in quo meditando os assiduus, incitoris. Moc itaquo inductus mi illo librum hune sub nominis tui auspicio eximiana mea in luceni prodire volui, tum ut auctoritato tua exciti studiosi avi- dixi eum caperent, neque Prius eiiciendum putarent, quam comovissent, tum quod materiei ipsius subliinitas non immerito tantae Personae requireret patroci

Nain licet in civilium rerum commutatione maIο- rem usum habeat supputandi ratio, non est tamen illa

divina hae numerorum asione dignior aesinamia, N

15쪽

PRAEFATIO. im

pote maae huius veluti pars est iussina, adeovi Ho ire

iam pinuleratulum est, quod in rebus omnibus iudico esse praestantissura Hya, non quantum Prosit, M. aanta ait res quaelibet. Itaque quemadmodRInoa θω - Pore Vacantes miratantiores longo iussi re milianus, utpote quae ad divinitatem accedant propius, quam

ea, quam corporeae tenenaeque concretioni aiant ini- mersa, ita nimimam ταυτα τα της ἀριθμητικης θεολπου-

μενα ii itate et tractatione I sticam Graecis dictam

nlinieram i supputandique mitionem In alto antecellant. In ua siquidem divina illa Vis explicatur, quain Pythagoras et veterea philosophi Plerique omnes numeria tribuerunt. Utilis itaque est hae arithmetica ad interiorem Philosophiam, quam intelligimus iuxta Aristot lem τα μετα τα φυσικά, iuxta Platonem theologiam et Phraicam, ne quid hic dicam nostra etiam reuior theologos, Vetustiores praesertiin, ad superstitiouem quodammodo arcanae naunerorem indagationi emendae operam dedisse. aeo, Praeterquam quod in numeris abscondita et altioribus philosophiae Venis abstrusa manatur, commanem etiam illam supputandi arteri ex oviluit, is qua ri quid necessariae inutatis inter mose

17쪽

AC, Η ΛΟΓΟΥΜΕΝΑ

19쪽

ἐφ ον γίνεται ἀριθμόν, φυλάσσει το αυτὰ ἀεις, οἷον απα τρία τρία, παρ τέσσαρα τέσσαρα Μουναρ ἐπὶ τ το ς προπλθοισα φρονἀς το αὐτο εἶδος

ἐφύλαξε καὶ Ουἐμοέησεν ἀριθμόν Πάντα γὰρ ἐπτης πάντα δυνάμει περιεχουσης μονάδος διακεκόσμηται αυτ γὰρ καὶ, μηπω ἐνεργεία, ἀλλ' δυνσπερματικως πάντας τους ἐν πάσιν ἀριθμοῖς καὶ δηκα τοτ ἐν δυάδι χργους ἔχει, ἀρτία τε ουσα και περιττή, καὶ ἀρτιοπέριττος, καὶ γραμμή, καὶ ἐπίπεδος, και στερεἀ κυβικ, τε, καὶ σφαιρική, κάιαπὰ τετραγωνου μεχρις πειρογωνου ἐν πυραμίδωνεχεσι, τελεία τε και περτελής, και ἐλλιπῆς καιανάλογος, παι ἁρμονικῆ, και πρωτη, καὶ ἀσύνθε--τος, και δευτέρα, και διαμετρική τε α πλευρική, και ἐν ἐσότητι και ἐν ἀνισότητι πάσης κατάρχουσάσχεσεως, ἐν τῆ εραγωγῆ ἀποδέδεικται προς δὲ

τοι ειρημένοις σημεῖόν τε και γωνία σὐν ἄπασι τοις γωνίοις εῖδεσιν, ἀρχή τε και μεσον και τέλος των Oλων φαίνεται ἐπιγεν το μεῖον αυτῆς, την ἐπαπειρον του συνεχορ ρίζουσα τομήν, ἐπι δἐ τομεςον, την μοίαν τοις διηρημένοις πω, ξqσιν, ου μ ων τουτο θεμένων, ἀλλἀ θείας φύσεως. 'Aναλόγως γουν ἀν παηούει καὶ ἀντιπεριωταται ἐπάτερα ἐν έτῆ τα μέρη πρὰς τα ὁλα, ως ἐν τωλαμβδοειδεῖ διαγράμματι σαφηνίσνη κατἀ την αρ- χην πης ἀριθμητικῆς ' δι και ως τὰ μήκει διπλάσια

20쪽

6 τὐμηκε Φριπλάσια δυνάμει μὲν ἐννεαπλάσια στε ρε δε ἐπτακαιεικοσιπλάσια, ἐν τῆ τῶν ἀριθμῶν πάντων ε υταξία, ουτ καν τῶν μερῶν τἀ ἐν

μηκει μώ δυνάμει τεταρτημόρια, στερε διογμημορια, τὐδἐ μήκει τρίτα δυνάμει μεν ἔννατα, στερε δὲ ἐπτακαιεικοσιμόρια και παν δὲ πλήθους συστημα ποτομης μόριον κατὰ. μονάδα δο--ποιεῖται μία γὰρ δεκἀ καὶ μία χιλιάς, κ*ὸ ἔμπαλιν δέκατον εν, καὶ χιλιοστον εν, καὶ τὰ μόρια ἐπαπειρον καθ' ἔκαστον ει τουτων εῖδει μιν φαυτῆμονάς, μεγέθει ει αλλη καὶ ἄλλη. φυτην προς

τούτοις γεννῶσα ἐξ αὐτης, καθὰ καὶ ο κοσμικὰ λο- νος- ῆ τῶν οντων φυσις, καὶ πάντα διατηρουσα και μεταπίπτειν υκ ἐῶσα Φαν προπένηται, μόν' τῶν ἄλλων μοίως φ του παντὰς σωτηρω προνοίμωφηναί τε τον περὶ θεου λόγον και προςοικειωθο- ναι αὐτω μάλιστα πάντων ἐπιτηδειοτάτη, σφπροςεχεστάτη και εἶδος ἰδών τυγχάνει, ως τεχνη τις τεχνικῶ και νόησις νοητικῆ Μετρίως δε πεδείχθη τουτ εν si περ ευρομηκών κα τετραγωνωνενοντιώσει τῆ φιλαλλ λφ. και τι τον θεόν φησιν Νικόμαχος ἡ μοναδι φαρμόζειν, σπερματικῶς υπάρχοντα πάντα τἀ ἐν τῆ φύσει ἄντα , ως αὐτῆ εν ἀριθμ εμπεριέχεται δυνάμει τἀ δοκούντα ἐναν--τιώτατα κατ νεργειαν εἶναι πάσιν ἁπλῶς ἐναντιότητος τρόποις, καλος αὐτ ἀρρητ τινι φύσει πανει ς ουσα-φ παρἈλην την ἀριθμ Πικην ει - αγωγον, ἀρχην τε και μέσον καὶ τέλος ἀνειληφυῖα τῶν ὁλων, ἐάν τε κατ' ἀλληλουχίαν ἐάν τε κα- παράθεσιν ἐπινοῶμεν αὐτὴν συνεστάναι καθάπερκα μονδε ἀρχή τε και μέσον και τέλος ποσου τε καὶ πηλίκου καὶ προςέτι πάσης ποιότητος. 212 δ ουπῶνευ τῆς συστασις ἀπλώς τινός, ουτως ει χωρis

ριωτάτης πάντων ἁπλῶς ου ς ααιήλιοειδου καο