Specimen literarium inaugurale exhibens quaestiones et explicationes Platonicas [microform] : quod...

101쪽

p. 621 D. - Phaedro p. 249 A. constituitur ter mille annorum circuitus illi animo qui turbonam vitam elegit, Vitam του ιλοσοφησαν Toς ἀδολως η παιδερασrήσαντος 1 ιετὰ φιλοσοφίας. Ceterum annorum numeru Vari modo definitur.

Herodotus nurrat II cap. 123 AEd Rawlinsonivol. I p. 98, ubi vid. annot. Secundum AEgyptios circuitum absolvi tribus annorum millibus. ovem annos constituit indarus in fragment θρήνου apud Platonem , Menon. p. 8 B. - iud fragm. ed. Boockh tom. II parte

Mill lustra memorat Silius Italicus, unio lib. XII v. 558 Hac animae Coelum repetunt nC, mille peractis, i oblitae Ditem redeunt in Orpora , luStri S. Polit. α 4, 617 miεσέν τε καὶ Ἀλωθον

102쪽

Apud Plutarchum de fato legimus . . . ν

δ -χεσις Praeter alios magis hac in parte Platonem secutus est Chalcidius, Neoplatonicus

philosophus saec. IV 3), qui in imaeum Pla

ton comment.' cap. VII supremam esse Atropondicit, mediam Clotho, imam Lachesin adri l. vido Fabricii notam de Parcis.

Respexit illa verba C. Velle jus apud Cic. de nut. deor. cap. 12 ,,Jam de Platonis inconstantia longum est dicere qui in imae patrem hujus mundi nominari posse neget, in Legum autem libris quid sit omnino Deus anquiri oportere non censeat.' Locus in Nesio id legitur lib. VII p. 821

Monuit rische, Forschunge tom. I p. 181 Ciceronem locutum esse e mente Epicurei, atque hoc plerosque fugisse interpretes . . Richtorum do Platonis deis, Lips. 18 274. 4. Ipsius verba haec sunt: Escis gan irrig,enii Richtor in de Worte de Platonis inconstantia longum est dicere ei Cicero in liber Platons

103쪽

Fortasse Plato cogitabat, hoc loco aliisque similibus, ut haedr pag. 47 A. Herodoteam sententiam, quae etiam apud Homerum invenitur, Odyss. IV : 181, Π 65, VIII 565 τὰ θεῖον πανeSSe pMνερόν. Cf. Herod. I cap. 32, ΙΙΙ cap. 40, VI cap. 10 46, VIII cap. 109, ut De Sensu sententiae Herodoteae egit Vir Doct. A. de Jongli demerod. philosophia p. 39 8 1., cujus imprimis attendantur haec verba: Herodoteae sententiae haec ratio est ut universe quidem divinum numen felicitati humanae invideat, maxime tamen haec invidia suam vim in eos eXserat qui fragilitatis rerum humanarum obliti sua selicitate superbiunt. V CL ibid. p. 36.Τim. p. 72 . υ καὶ πα λαι λέγεται τὰ πραττειν

Non sortuito factum videtur quod τὰ πραν τειν PI Remittitur τω γνωναι, neque negligendus esse in eodem genere locu Τheaet. p. 149 C , ubi Socrates dicit τι ν άνθρωπίνη cyt σις άσθενεστερα ἡ λαβεῖν si ir λαβειν τεχνην εον

104쪽

quem locum laudavit Nicephorus Nathanael, Antithet adv. Plotinum cap. 6. d. reUZer.

Protagoreum illud placitum, res quasque tales osse quale hominum enSibu appareant, comparetur cum Sententia quae legitur in Eurypham Pythagorei libro τερὶ βίου cujus fragmentum servavit Stobaeus, Flori l. Τit. 103 47

Prosecit inde Clemens Alex. Protrept. p. 44 C

tonis istendit mermius, drris. Gentil. Philos.

105쪽

Socrates cum irrisione rationein Suam ita incipit Solent saepissime poetae ost Homerum et Hesiodum y Musae aut Musarum Opem implorare carmina auspicantes, quasi nisi a numine divino edocti ea scire non possunt. Secuti sunt eo prosae rationi Scriptores. Vid. e. g. Aristid. In Jovem Op. t. I p. 2 d. Dindorsi Ei εν δη, Μουσαι Λιος παῖδες, ου γὰρ

Plato multa expressit e aliis uetoribus Homero imprimis, Sed plura ex ipso a poste rioribus, Dione Chrysostomo, Maximo Tyrio, Themistio, Synesio ulli expressa sunt. Ad locum supra indicatum talib. contulit Eurip. Hippol. 4528 Soph. Antig. 795 Mac. 140 1266, Aesch. Agam. 19 Aristaen Epist. II 18 ed. Boisson. Adde Gregor. Nagiang. rut X p. 283 B. d. Frid. Morelli Generis splendor in eo consistit ut divinam imaginem conser UemuSutque exemplar OStrum σον ἐφικτον τοῖς σαρκος δεσμίοις, καὶ βραχείαν πορροὴν του καλου δέχεσθαι δυναμένοις.

Phaedr. p. 253. Multi laudantur scriptores qui hanc allegoriam respexerunt, sed omittitur

106쪽

Τatianus, cap. 20 Orat ad Graecos d. . Worth. Locum mihi indicavit Dunckerus, Apolog. saec. I de essentialibus naturae humanae partibus placita, Gotting. 1850. . p. 13, simul monens memorabile esse discrimen inter Platonis et aliani sententiam. Secundum latonem animus etiam post lapsum in corpus humanum idearum memoriam retinuit Tatianus vero animiim ab initi eum corpore conjunctum fuisse docet, materialem illum, et spiritu divino elatum ad regionem supercoelestem, tum Vero quum peccando pennas amiserit in hancce ti- seriorem terram tanquam propriam Suam sedem relapsum Sse, cognitione Dei orbatum , cujus imbecilles tantum et invalidae reliquiae apud

Non adscripserim verbis illis, quae mirum quantum interprete crueiarunt, Solenne eorruptelae Signum. Leetionem ιακρου tuentur Hermias, et Eustathius ad liad. Ν, ag.

107쪽

ad h. l. annotatione legitur. 1 Probabilius duco cubitum Nili ita κατ άν rici oασιν dictum fuisse a difficultatibus quas praebebat prae ceteriS, quam a Sal8 2 Sapore, qui ei, ni fallor, uti ceteris cubitibus ommuni erat. Cum usu vocabuli λυ o nostro loco conferri potest significatio stoliditatis quam apud alios Scriptores, Subinde quoque apud Platonem habet, qui eo sensu plerumque SurPR ευηθης. Cons Rulinhen de hoc usu lectu dignissima monens ad Tim Soph. exic. p. 111 ed Lip- SienSiS, cujus annotationi ut aliquid certe eXemplorum ipse ad dum vid. Palaephatus de

Incredib. e. g. 9, 11, 20, 21, 28, 29 d.

Gale. - Quare si quaeris utrum vulgata lectio cum abero nostro sollicitanda sit, propenSior Sum ad negandiam quam ad affirmandum. Phaedon. l. ID B. μείζονος γὰρ .rραγματος και

Cum illo loco componantur quae habet cel-

1 Ιu Zenobii epitome proverbiorum Didymi et arrhaei:

ubi id Schoit. Os aroemiographi Graeci ed. hom Gaias Oxon. 1836 8 p. 27 et Proverbo cod. odi. nii 314 Gaiss pag. 3.)2 V. Doct. S. A. aber conjicit scribeiidum esse, μυρου. Vid eius egregia disputatio supra laudata, p. ls.

108쪽

lus Lucanus de Univ. cap. 1 d. Gule IIαν τε

non laborii mendo. f. Matthia Gr. G. 4 538. Aster praeter alios locostolit X p. 614 C. Prorsus

Phaedon p. 77 D καὶ δεδιέναι τὼ των

Antequam Plato ad Ocrutis disciplinam se Oti tulit Heracliti secta fuerat imbutus Aristot Metaph. I cap. 6, Diog. Laert. ΠΙ ἰ). Verba modo descripta Heracliti pluuitum continent. Vid.

109쪽

93 Theodoret. ad Graecos V p. 73 Sytb. Philo,

de nundi incorr. p. 509 Mang. Secundum quem erut ille ἰοαενοδ φυχὴν ἐναι τὰ πνευ via. Scribit Aristoteles, de anima I cap. 5 Totiro δε

circumserebantur libri Orphei: lolii. IL p.

Phaedon. p. 81 . animos hominum post

Motio J V le Clere, V. l. Platon a concule premier que iam , Separe du corps arriVei une utre vie dans te meme tu mora oul laisse te moment de a mori. Cf. e Clerc, Pensees de laton, aris, 1819. . pag. 196). Platonem non primum ita latuisse patet ex

fabulis do inferis Odyss. X 568, 572, 601;

X 565-627 3). Videtur noster metemPSy chos tanquam imagine usum esse Sorti animorum futurae, neque eam proprie intelleXisse, sicut Neoplatonicus saec. II, L. Appuleius iniit Metamorph. Λ de asino aureo. Phuedonis

110쪽

loco solitam Socratis ironiam agnoscito Clar. Karsten Verhand ove Palingenesi e Me- tempsychosis, Amstelod. 184 6 8 p. 41.)

Componatur praeter illos quos laudavit Wytteub. ad Phaed. pag. 229 , locus Aristot. Metaph. I cap. 4 τήως ἐν λης εῖδει λεγομεν oro 'χεῖα τέτταρα reibro εiπεν ' Empedocle8 ου μὴ χρηται γε τετταρσι, ἀλλ άς δυοιν υσι μονοις, πυρὶ μεν καθ' υτο, τοῖς δε ἀντικειμένοις , μία φύσει, γῆ τε καὶ ἀέρι, καὶ δατι λαβοι ἄν τις αυτ θεωρῶν ἐκ

τῶν ἐπων, ubi attendendum est Aristotelem ipsius testimonio 8Se Sum. Cf. V. Cl. ursten, Empedoclis reliq. p. 343. Phaedon p. 97 . Οὐκ ἀποδέχομαι ἐμαυτου ovδi

Locus ille de numeris ridetur a Theopompo comico, cuju Verba nobis Servarunt Diog. Laert. III ot teste Meinehio Fragm. comte GrueC. tom. I p. 96 sq.), Hesychius Milesius p. 46. Apud Diog legimus Τοιουτος δ' ἄν ,Ἀμως ἐσκωφθη