Specimen literarium inaugurale exhibens quaestiones et explicationes Platonicas [microform] : quod...

71쪽

0jus vestigia riuili sunt. Tennemian tu E. g.

Systeiitate hilos Platon. tom. I, Ruthentiam Serilitorum , de anima mundi V imae Locri et

sede natur του παντος' ocelli Lucani tam strenue impugnavit, ut nullus deinde criticus eam defenderit 1 Jam pauca afferam, unde patebit qualis hodie sit quaestionis status. fragmentis Pythagoreorum illa tantum quae Philolai sunt, non in dubium vocanda esse scribit Anton. estermann in Paul Real-Encycl. S. V. Pythagoras,' et Henricus Rittor Gesch. do Philos tom. I p. 359 monet multa scripta et fragmenta librorum quae antiquioribus Pythagoreis tribui solebant: imaeo Archytae Ocello Lucano, Brontino, Euryphamo, certo certius spuria esse Caroli Goetilinc Praef. ad Aristot. Polit pag. X haec leguntur verba: Politica scripta non videntur edidisse Pythagorei, nam quae apud Stobaeum inveniuntur fragmenta ut Archytae, Hippodami, Diotogenis, aliorum ea omnia diu post Platonis et Aristotelis tempora mandata literis sunt. In omnibus enim istis fragmentis mentio regni injicitur ut optimae reipublicae Tormae, quod tantum abest ut X-

lx morum librorum quinam ante Mein antiquitatem oppugnaverint vide apud Fabricium, . r. lom I p. 855,87Τ. d. Hari.

72쪽

Pythagorae disciplina prodierit ut nihil magis abhorrere ab ejus doctrina videatur. De Archytae fragmentorum authentia magis quam de ceterorum ancipiter haeserunt viri docti. 1 Ritterus Gesch. d. pyth. hilos p. 69)non negat fieri potuisse, ut heon SmyrnaeuS, Nicomachus et orphyriu genuinu ServaVerint, fragmenta autem illius pud Stob. sine ullo dubio spuria pronunciavit. Eadem est sententia Frid. Adolphi rendeteriburg, de Aristotelis categoriis Berol. 1833. . q. 22. Omnium Archytae fragmentorum quue in Florilegi Occurrunt, authentiam defendit etersen Histor.-

philol. Studien Hamburg 1832 p. 24 negavit O. F. Gruppe Ueber die Fragmente de Archyta u. d. Eltern Pythag., Berol. 1840 8 mediam quandum viam ingressu erat . 1833. Hartenstein in Diss de Archytaeaarentini Dagmentis philosophicis. - Tria potissimum argumentu illit, quibus recentiorum sententia authentium fragmentorum nostrorum negantium nititur.

I. E dialecto Dorica tantum ubest ut authentia probat' possit, ut statuerit V. Clur. v. Limburg Brouweri eiu dialecto Dorica mon satis demon-

73쪽

strari haec fragmenta ad Pythagorae temporupertinere 1 et ante aliquot anno V. Oct. O. F. Gruppe in Disput. q. i. Ueber die Fragmente des Archytas uti de alterii Pythagoree pag. ΙΙ haec verba scripserit In derahat entdechte sichaia de erstenilich, das hier die gewoliniichsto Sprache nur in dorischeookale und Endungenverkleidet ei. II. Magni ponderis argumentum contru Ruthentiam illorum fragmentorum, in quibus de animi humani partibus et divisione virtutis quadripartita agitur, hinc peti posse videtur, quod apud Platonem eadem illa quae ibi unquam excerp-

tu occurrunt, u colloquentibus ipsi inveniun

tur.

III. estimoni Aristotelis o Philolai qui cum Aristotele consentit 23, de doctrina Pytha

l Vid ejus: Disputatio, qua respondetur ad quaestionem An et quatenus Philosophi qui ante Socratem et Platonem fuerunt, atque illi ipsi et qui ex eorum scholis postea prodierunt, in commemorandis vel et exponendis principiis moralibus Divinae existentis aturae et Providentiae Deorum notionem subinde adhibuerint et virtutis constanter se sincero pectore colendae incitamenta, praesidia atque alimenta inde

deduxerint Lugd. iat. I 824. 4. pag. 35. 2 Post Aug. Oeclchii Disput. c. t. Philolaos de Pythagoreer Lehren nebs de Bruchstlichen seines Nerhes, Berol. '820. . hujus fragmenta a plerisque genuina habentur.

74쪽

goreorunt norati toto coelo differunt ab iis, quae in fragmentis nostris leguntur. Dolemus temporis injuria intercidisse Aristotelis scripta de Archyta et Pythagorei 1), eademque a poSterioribus scriptoribus neglecta esse, attamen jam in iis quae supersunt pluribus locis idoneus auctor 2 longe alia nos docet, ita ut, judice Rittero jam inde constet genuina non

ed. Stereot. τῶν ιιιεν γὰρ φυσικων επὶ ε - κρον Λημόκριτος ηψατο μονον, καὶ ωοέσατο πως δθεραον καὶ τὼ pu χρον, χἱ i Πυθαγόρειοι πρότερον Ε. g. a V. Doct. . . Gruppe Ueber die Fragmente des Archytas u de alter Pythagoreer, erol. 8έ0. . cap. III, quod inseribitur Philolaos ais riterium. egavit authentiam . oet chaarschmidi die angebliche Schri sistellereides Philolaos). Philolai doctrinam qui αὐτοφέα cognoscere velit evolvat: istor Philos Graec et om ex sontium locis context. Mothae d85Τ, pag. 7 P sqq. I Diog. Laert. V l 25, inter scripta Aristotelis occurrunt

menta habere Simplicium, indicata in Indicibus Fabricianis: Bibl. tom. I p. 35 sqq. 2 Aristoteles is uns de si cherste lilire in de Εrsor. schun de Pythagor Philosophie. s. II. Bitter Gesch. d.

Philos tom. I p. 369.

75쪽

ibid. lib. I cap. 5 de τοῖς Πυθαγορείοις legimuS

potio Magna Moralia, lib. I c. 1. 1), Metaph. c , VI c. 4. - De Justitiae indole secundum Pythagoreos agitur Moria. udem.

l Die ogenannie rosetere thi des ristoteles mogenichi vo Aristoteles selbs sein s is si docti aus seiner Schule und edentilis aus alter guter eit. s. Gruppe l. l. pag. 8. 2 Si spuria sunt stagmenta de quibus agimus, id ipsum optime convenit cum Laertii loco unde discimus antiquiorum Pythagoreorum plures non reliquisse scripta quod de ipso Pythagora addubitabatur. Brandis,mand b. d. Gesch. d. Gr.-Rom. Philos . . I p. 43b ubi laudantur e g. lut de Alex. Fort. p. 328, Galen de Hippocr. et Plat Plac. p. 292. Legimus apud Diog. L. VIII l 15 Min, δε Φιλολαου

76쪽

Ρolit. 4 i. β 27 a. κατέβην bi εἰς IΠειραια, Ti. Omnes latonis dialogi ordiuntur a fortuito quodam casu. Singularem curam posuit in exordiis librorum. Solebant veteres multum operae consumere in primi Seriptorum suorum verbis Cicero scribit ad Atticum suum XVI: ): Habeo volumen prooemiorum. Ex eo eligere oleo quum aliquod σύν γραμμα institui. ἈDiog. Laertio V 48, memoratur heophrasti liber προοιμίων et ibid. Demetrii Phalerei

προοίμιον ἱστορικον.

Componatur cum his dictum Jamblichi, de

77쪽

τινες ει ταυτο παραπλησίαν ῆλικίαν εχοντες, δια- σευ ζοντες την παλαιὰν παροιμίαν.

Astitis plura, inquit, iubebant Graeci proverbia hujus generis Laudat Aristot Ethic. Nicom. ΙΙΙ Rhetor 11. Adde Macrobii Satumaliorum lib. VI cap. ubi

εῖσι Plutarch. Symposiacon lib. IV q. Ι Multiplexne cibus an vero simplex concoctu sit facilior sed stereot. Moral tom. IV.)Ρolit. I p. 329 A. Οἱ ουν πλεῖστοι ημων

1 Editus est Iambliehi liber una eum Diog L Vitis apud Didotium.

78쪽

Imitatus videtur Lucianus, Infer Dial. I ed. stereot. t. I P. 163) λυπουνται γὰρ ν πικρtὐν

Polit. I p. 336 B. Ως δε διεπαυσώμεθα καὶ ἐγὼ

Vir Cl. Cobet Hyperidis Orat fun pag. 30 in vocabulo διαρπασοριενο latere Videbatur διασπασομενος, putanti Verbum diripiendi hic non satis commode positum esse de bellua irruente, sed requiri aliud, quod denotet dilacerare , discerpere Equidem pace intelligentissimi viri non tentaverim vulgatam lectionem. ιασπὰν quod potissimum adhibetur de civibus qui discordia distrahuntur, uniVerse de congregatione quae separatur l), frigidius videtur quassi ut orationi contextae conveniat. Ideo nisi Odicum scripturam nostro loco retinere praestat, 2 requiram

79쪽

Ita recte dederunt ast et talib. pro vulgata δνπερ quam retinuit Schneiderus. Respicit ὁπερ Sententiam praecedentem, qua significatione occurrit etiam in περ ut ς δνπεο Vero requirit antegressam desinitionem. Polit. I p. 358 B. Θρασtsμαχος γαρ - φαί

κηληθῆναι.

Componantum verba Socratis de Protagora,

Polit. II p. 364 D.

Codices Hesiodi cujus versus a Platone laudantur Op. et Dier. 288 pro λείη habent λέγη. Ontra lato sparsa fuit antiquitus lectio λείη CT

baeus in Florii tit. 101.), Seneca Here. Fur. 437, de rovid. cap. 5, quorum pleroS-que attulit Lennepius ad Hesiodi l. l. laton omliberius laudare poetas et alii termulti doci

80쪽

nos docent, et vero illi ubi diversas dialectos miscuit. Vid. . . olit. I p. 365 E: ευχωλαῖς γα νῆσι. Ceterum sequi liceat illos editores qui favent lectioni λεί- , quoniam X altera, λέγη, mira oritur tautologia. 1 Hanc defendere conatus esto. Doct. B. A. aula Annot in L. An n. Senecae librum de Provid. L. B. 1828 8 p. 85 , conferri jubens Odyss. Ω, 227 coli cum Cicer de Seneci cap. 15. Certe nemo ob locum Ciceronis tentabit verba Homeri, sed non attendit . . lectionem multis locis

Ρolit. I p. 365 . Ei i εἰσί τε καὶ ἐπιμέλον

λέγεται ibid. p. 392 Α jungit eodem sensu

ποιητὰς καὶ λογοποιοt . De univer8 istorum vocabulorum genere XPosuerunt Wyttenb. ad