Specimen literarium inaugurale exhibens quaestiones et explicationes Platonicas [microform] : quod...

91쪽

Stiit ταν. Verum sensum loci recto ni fallor Astius, probante Schneidero , constituit hunc si commendare qui forte huc ad Onum et virtutem feruntur. Quod si ita est praestat commendare lectionem Vulgatum. Polit VI p. 498 ro ἐπειτα, εὰν

Verum jam videtur Sensisse Ficinus qui locum sic reddidit: si ab ullis id agentibus provocati auditores fieri patiantur, may- nutu quid cogitant , et contexta oratio illi interpretationi favet. On immerito autem

tentavit Vir Cl. . . . . Heusde dubitans annon illa locutio barbara potius sit quain Graeca, nedum Platonica Conjicit legendum esse uεγαλαυχουνται. 1 Et sane frequentissime in codicibus scriptione continua exaratis Vitia orta

sunt e prava distinctione verborum. At non probaverim emendationem εγαλαυχουνται, qui illa minus convenit eum ironia quae nostro loco inest Quare malim degere υέγα ηγουνται. ly Vid. heses adjeetae ejus dissertationi . . M. Tullius

92쪽

Praestat ibi pro ἐπομέναι eum Viro Doet. S. A. Naber legere εχομένας, unde pendeat geni livu των Longior via quam Plato ingrediendam eSSe Dionet, ut ad Veram animi cognitionem PerVeniamus est ea, quae per deas ad veram de animo sententiam ducit. Polit. V p. 50 E. Os usti κρα ρα δέω i του

Vertit Ficinus: Profecto visibilis ipsius vis et

videntis potentia jugo quodam aliarum omnium conjugationum maxime honorando unetve Sunt, non Xigua quadam specie, Si modo non Ontemnendum est lumen. V Recte pro σμικο ῶρα ἰδέα Vertit σμικρα αρα ἰδέμ, quam lectionem et Oratio conteXta flagitat, et praeter ullos codeXParis A exhibet. oti assentiendum videtur Behkero, qui ut Polit. I p. 373 4D τι σμικρῶ,

93쪽

Comparetur cium Platone Aristotelis locus qui legitur apud Ciceronem, de nat deo II, 37 95: Si essent qui sub terra semper habitavissent, bonis ot illustribus domiciliis, quae essent Ornata signis atque picturis, instructaque rebus iis omnibus quibus abundant ii, qui beati putantur, nec tamen XiSSent unquam Supra terram' cet. et Porphyrii verba de antro Dympharum, cap. id R. N. V. GOens) - ων

In postrema verba commentarii instar est narratio quae legitur apud Livium Histor. XLIV cap. 37. gitur ibi de iis quae praece8Serunt pugnam Pydnensem , Castris permunitis C. Sulpicius Gallus tribunus militum secundae legionis qui praetor superiore anno fuerat, Onsulis permissu ad concionem militibus advocatis pronunciavit nocte proXima, ne quis id proportento acciperet, ab hora secunda usque ad quartam horam noctis lunam defecturam esse.

Id quia naturali ordine statis temporibus at

94쪽

et sciri ante et praedici posse - octe quam pridie Nonas Septembres insequuta est, odita hora luna quum defecisset Romanis militibus Galli sapientia prope divina videri: Macedonas ut triSte prodigium, occaSum regni perniciemque gentis, movit. Consonant fere

cum Livio lut Aem. aut cap. 17 Plin. Hist. Nat. II cap. 6 Polyb reliq libri 2 cap. 6.)Simile quid de Columbo narrat Roberisonus in Histor Americ sub finem lib. II. 1). Convocavit ille Indianos qui jam desierant admirari

Hispanos, ita ut ne commeatum quidem iis praebere vellent. Advocata concione dixit fore ut luna deficeret, seque conspiciendam duret sanguineam, iratam quippe propter eorum Vendi rationem, atque mox iram Suam re probaturum. Quod quum Stunt concione evenit, metu perculsi, superstitiosi illi homines statim cum viatico ad Columbum properarunt, Seque prOStraverunt ad pedes ejus oranteS, ut averteret periculum imminens. Neque irritae fuerunt Columbi proces. Mox enim luna sicut antea lucere coepit.

t operis versio hanc inscriptionem liabet Belgicam Ge- schiedenis an America oor illiam Roberison , Amst l778. 8. Ibi vid. clom I p. 268.

95쪽

Recte monent Seriptorem ex semet ipso imprimis intelligendum et explicandum esse. Jam Vide quam arcte cohaereant Verba modo descripta cum imagine antri inferni quae proponi

tur in eodem olitiae libro p. 11 A sqq.

καὶ ἐκεῖ ποος μἐν τὰ ζῶ τε καὶ τὰ φυτὰ καὶ τὼ του λίου νῶς ἐπ άδυναμέα βλέπειν conferenda sunt quae leguntur p. 15 E εἰ δέ - - - ἐντευθεν ἐλκοι τις αυτὴν βία διὰ Ἀρωχείας τῆς Ἀναβώσεως καὶ ἀνὰ ντου καὶ μὴ Ἀνείη 'ριν ἐξελκt σειεν εἰς τὰ φῶς

96쪽

singula sibi respondent Hilati - μεταστροφή -

quam paucisSimorum codicum auctoritate nituntur, retinenda Sunt. Respicere viden

lae ἐν et , facile permutari potuerunt, sicuti μέν et μή , de quibus id monuit Both ad Soph. Oedip. Colon. v. 1559. Antiquissimum esse vitium inde apparet quod adest in Omnibus nostris codicibus. Polit VI p. 34 D. AH ιιην olla γε σαυToυ

97쪽

in pictura γραφα dicitur in fragm. heagis in Gale opusc. p. 695 de linea geometrica, notissimo loco enonis, ubi Socrates docet, quomodo notiones geometricae hominum etiam imperitissimorum animis elici possint. 1f. etiam Polit VI p. 99 D, Protag. 326 , heaet. 181 Α, et apud Plutarchum proverbium μῆ κίνει γραειμην i. e. ne u

te rerum fines praescriptos 1 Sequitur ραι - μα nostro loco a Platone seribi non potuisse. Nuper Vir Doct. . . Naber in commentatione supra laudata pag. 19 proposuit emendationem βλιτομαμμα , quod significat apud Aristoph. ubib. 100 2 eum, qui infantis instar simplex et stolidus est. Videtur palaeographica ratione , hoc loco latonis usus rarissimi vocabuli defendi non posse. Melius talib. conjecit γραφώς Vellem XCitRSSet, praeeunte Astio, locum qui legitur in Phaedro

98쪽

Ρolit. VIII p. 47 E. Τ δε γε φοβῶσθαι τους

De uola πλουστέροι dici non potest sicuti de

quamquam illud ipse saepius dedit eundem

et genuinuti lectionem pud Persiuni, Sat. ΙΙ, 6l, hunc esse : curvae in ea vi animae' pro eo quod vulgo editur heurvae in te Tis animae. Miror hunc emendationem non placuisse Ottoni Gahia, qui Persium cum Schol. utiq.

99쪽

edidit ipsiae. 1843. . Cons ibi pag. 27 et

Polit. I p. 588. Fingit ibi monstrum multigenae figurae deinde humanam figuram, complectentem tria animalia ipsum illud monstrum, leonem, hominem. Praeter multo alio quos Ast. Stalib. Schneid. laudarunt, hujus imaginis memoriam nobis asserunt Horatii Epist adlison.vs 4 priores. Non ita saepe oratium cum Platone componere licet. Quae nunc Succurrunt exempla notabo. Sat. Ι:4, 100 comp. cum Polit. I p. 27 C ορας - ἐσμέν,

, Unde et quo Catius o comp. cum initio Phaedricis φιλε Φαιδρε , ποι δὴ καὶ ποθεν Sat. 1:9, 20:isDemitto auriculas, ut iniquae mentis asellus, cum gravius Horso subiit onus comp. cum Polit X p. 13 C τὰ μεν πρωτον ξέως ἀποπηδωσι,

τρέχοντες. pod. V 45 Quae sidera excantatuvoce Thessala munumque coelo diripit Omp. cum Gorg. p. 13 Α. τὰς τὴν σελήνην καθαιρού- σας τας Θετταλίδας. Ep. assi Pison. 408 411 compta eum haedro p. 269 D. Ρolit. X p. 98 C. 'Eπειδών τις stim ἀπαγγέλλη περί του , ῶς ἐνέτυχεν ἀνθρωπω ἁσας ἐπισταμένω τὰς δημιουργίας , τε.

100쪽

Componantur Verba quae leguntur On. γ.533 'Aλλὰ μην - - - - ου δ' ἐν

Praecedunt sere haec: Homerum et Hesiodum eorum inequale Si poetae illi quicquam juvare eo ad virtutem potuissent, numquid permisiSsent oberrare tamdiu passim carmina decantantes γ' Quum utem παιδαγωγεῖν Solummo

do significet instὶtuere, regere paedagosi 0re,

bonu Sensu e lectione Vulgata, quum Om' ne tuentur codices , elici nequit Platoni manum suum reddere voluit V. Clar. . . . . Heusde l. l. verba leviter transponens in hunc modum P in Dro αν που ἐπαιδαγῶ γουν . ηεσαν β. . IPSI aequule Homerum et Hesiodum ubiculique O- coron secuti essent. Possis etiam locum sic